Η εμφάνιση της Θεοτόκου. Θαύματα και αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία

Η εμφάνιση της Θεοτόκου

   Ζούσε στη χώρα των Αλαμανών ένας ιερέας πολύ ενάρετος, ο Πελάγιος, που έτρεφε ξεχωριστή ευλάβεια στην Υπεραγία Θεοτόκο.
   Ο διάβολος όμως τον φθόνησε και του έσπειρε λογισμό απιστίας για τη θεία Κοινωνία. "Πώς είναι δυνατόν", σκεφτόταν, "να γίνονται το ψωμί Σώμα και το κρασί Αίμα Χριστού!".
   Απ' τους λογισμούς αυτούς έπεφτε σε μεγάλη θλίψη, αλλά δεν τολμούσε να συμβουλευθεί κανέναν άνθρωπο. Γι' αυτό πρόστρεξε στην ίδια την Παναγία και την παρακάλεσε να τον πληροφορήσει σχετικά.
   Κάποια μέρα λοιπόν, ενώ λειτουργούσε, όταν έφτασε στο "Εξαιρέτως της Παναγίας αχράντου...", εξαφανίστηκε από το δισκάριο ο άγιος Άρτος. Ερεύνησε ο Πελάγιος τριγύρω, αλλά δεν Τον βρήκε.
   - Παναγία μου! φώναξε τρομαγμένος, γνωρίζω ότι για την ολιγοπιστία και την αμφιβολία μου με σιχάθηκε ο Χριστός κι έφυγε από μπροστά μου για να μην κοινωνήσω, ο ανάξιος. Εσύ όμως παρακάλεσέ Τον να με συγχωρήσει!
   Βλέπει τότε μπροστά στην αγία τράπεζα την υπερένδοξη Βασίλισσα με το θείο Βρέφος στην αγκαλιά της να του λέει:
   - Αυτό το Βρέφος είναι ο Ποιητής της οικουμένης, ο Υιός και Λόγος του Θεού˙ τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Αυτός πέθανε στο Σταυρό για τη σωτηρία του κόσμου και αναστήθηκε. Αυτός και τώρα καθημερινά συγκαταβαίνει με θαυμαστό τρόπο στο σχήμα του ψωμιού και του κρασιού, για την πολλή αγάπη Του στους ανθρώπους, και προσφέρεται σ΄ αυτούς για τον αγιασμό της ψυχής τους. Ψηλάφησέ Τον λοιπόν και ερεύνησε άφοβα, για να διαπιστώσεις ότι πρόκειται αληθινή θεωρία, ότι είναι σώμα πραγματικό με σάρκα και αίμα, καθώς Τον γέννησα. Έτσι ακριβώς γίνονται ο άρτος και ο οίνος όταν λειτουργείς. Επειδή όμως η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να φάει σάρκα ωμή και να πιεί αίμα, γι' αυτό με πάνσοφο τρόπο ο Παντοδύναμος προσφέρεται με τη μορφή του ψωμιού και του κρασιού, ώστε να μπορεί ο καθένας να Τον μεταλαμβάνει με λαχτάρα και πόθο. Κοινώνησε λοιπόν κι εσύ με ευλάβεια και πίστη, γιατί όποιος Τον παίρνει μέσα του άξια, γίνεται μέτοχος της θείας δόξας Του.
   Μ' αυτά τα λόγια η Δέσποινα απέθεσε το Βρέφος στην αγία τράπεζα, κι αφού Το προσκύνησε ταπεινά, έγινε άφαντη.
   Τότε ο ιερέας πήρε με φόβο και χαρά στα χέρια του το θείο Βρέφος. Το ασπάστηκε ευλαβικά και διαπίστωσε πως ήταν πραγματικά ένα ζωντανό βρέφος με αληθινή σάρκα. Ύστερα το ακούμπησε στην αγία τράπεζα, έπεσε στη γη και προσευχήθηκε με δάκρυα:
   "Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ πως Εσύ είσαι ο Υιός του Θεού, που γεννήθηκες από την αειπάρθενη Μαρία. Σ' ευχαριστώ για τη χάρη που αξιώθηκα σήμερα ο ανάξιος, και παρακαλώ να μου συγχωρέσεις την παλιά μου δυσπιστία. Και τώρα αξίωσέ με να Σε κοινωνήσω όχι σαν βρέφος, αλλά σαν Άρτο".
   Αφού προσευχήθηκε έτσι με πίστη, σηκώνεται, και βλέπει μπροστά του τον άγιο Άρτο όπως και πριν. Μετέλαβε με ευφροσύνη, και συνέχισε σ' όλη του τη ζωή να ιερουργεί τα θεία Μυστήρια με περισσή ευλάβεια.

Θαύματα και αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία

Εκδόσεις Ι.Μ. Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής

σελ. 46-48

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Θαύματα και αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία

 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_29.html

Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου.Μέρος ΣΤ'. Ρουμάνοι Μοναχοί

Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου

Μοναστήρι Σέκου νομοῦ Νεάμτς (1887-1945). Μέρος ΣΤ'

Ὁ π. Βικέντιος δέν δεχόταν χρήματα στό κελλίο του γιά τήν μνημόνευσι ὀνομάτων.
-Πήγαινέ τα στό παγκάρι τῆς ἐκκλησίας, τούς ἔλεγε.
Ἐάν κάποιος ἐπήγαινε στήν τράπεζα καί δέν ἔτρωγε, τόν ἐπλησίαζε στό τέλος καί μέ γλυκειά φωνή, τόν ἐρωτοῦσε:
-Γιατί, ἀδελφάκι μου, δέν ἔφαγες; Ἰδού, ἐγώ εἶμαι ὁ πατέρας σου. Τί θέλεις νά σοῦ δώσω;
-Συγχώρεσέ με, πάτερ, ἐχόρτασα.
-Ἔτσι, πατέρες. Αὐτή  εἶναι ἡ καλλίτερη νηστεία, νά σηκώνεσθε ἀπό τό κρεββάτι, χωρίς νά εἶσθε χορτασμένοι. Κανείς δέν σᾶς ἀπαγορεύει νά φᾶτε. Ὅμως τότε θά ἔχετε μισθό, ὅταν νηστεύετε, ἔχοντας ἕνα κομμάτι ψωμί στόν κόρφο σας. Ἐάν νηστεύετε ἀπό φόβο πρός τόν Γέροντά σας ἤ δέν ἔχετε τί νά φάγετε, αὐτό εἶναι ἀναγκαστική νηστεία, πού δέν γίνεται ἀπό ἀγάπη. Καί ὁ Θεός τόν καλόν ἀγωνιστή τόν ἀνταμείβει...
Ἦλθαν μερικοί ἐπισκέπτες καί ἐρωτοῦσαν: Ποῦ εἶναι ὁ πατήρ ἡγούμενος;
-Ὁ πατήρ ἡγούμενος, τούς ἔλεγε, ἔχει πάει μέ τούς μοναχούς του σέ ἐξωτερικά διακονήματα.
Καί ὅλοι τόν ἐπίστευαν, διότι φοροῦσε ταπεινά ροῦχα σάν ἕνας πτωχός καί ἁπλοϊκός μοναχός.
Ὁ π. Βικέντιος ἦτο ἕνας ἀληθινός μοναχός. Δέν ἐπέρασε ἀπό τότε ἄλλος σάν κι αὐτόν. Ἡ μεγαλύτερη ἀρετή του ἦτο ὅτι δέν κατέκρινε ποτέ κανέναν, ὅ,τι ἁμάρτημα, ἄν ἐγνώριζε, ὅτι εἶχε κάνει. Προσευχόταν γι᾿αὐτόν καί ἐνίοτε μέ δάκρυα.
-Ἦλθε σ᾿ αὐτόν κάποιος μοναχός καί τοῦ εἶπε:
-Γέροντα, εἶδα ἕνα μοναχό νά τρώγει γλυκό ἀρτύσιμο τώρα σέ περίοδο νηστείας.
-Μή κρίνεις. Μή κρίνεις, ἀδελφέ!  Μπορεῖ νά τοῦ ἐπῆρε τό μυαλό ὁ Θεός, γι᾿ αὐτό καί τρώγει.
Ἐάν δέν εἶχε ἐξομολόγησι, ἐπήγαινε μαζί μέ τούς μοναχούς στίς διάφορες ὑπηρεσίες τῆς μονῆς. Ἰδιαίτερα ἐπήγαινε στούς κήπους, στίς γεωργικές καλλιέργειες, ἐμάζευε τόν σανό γιά τά ζῶα, ἐμάζευε λαχανικά γιά τό μαγειρεῖο, ἔκοπτε ξύλα γιά τήν στόφα τοῦ μαγειρείου, σφουγγάριζε τήν ἐκκλησία.
Ἐνίοτε ἄρχιζε , πρίν ἔλθουν ἀκόμη οἱ ἄλλοι μοναχοί του.
Ποτέ δέν στεκόταν κἄπου χωρίς ἐργασία. Ἐπισκεπτόταν τούς ἀδελφούς πῶς ἐπιτελοῦν τό διακόνημά τους, ἐάν προσεύχωνται, ἐάν κρατοῦν τό ὠράριο τοῦ σιωπητηρίου. Ἐάν κάποιος ἀδελφός παραφερόταν στήν συμπεριφορά του πρός τούς ἄλλους, ὁ Γέροντας δέν ἔλεγε τίποτε. Τήν ἄλλη ἡμέρα, τήν ὥρα πού ὅλοι διακονοῦσαν στόν κῆπο μέ τόν Γέροντα ἤ κἄπου ἀλλοῦ, τότε ὁ Γέροντας τούς ἔλεγε: «Πατέρες, ὁ ἅγιος Ἀντώνιος λέγει νά μή ἐξέρχεται άπό τό στόμα μας λόγος κακός καί πονηρός...», ἀλλά ἐγώ ὁ ἄσωτος, πάντοτε κατηγορῶ, κριτικάρω τούς ἄλλους, γελῶ, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά κλαίω.... Ἀλλοίμονο σέ μένα, Ἀδελφοί μου, διότι πλησιάζει ἡ ὥρα τοῦ θανάτου μου καί τί ἀπάντησι θά δώσω τότε; ....
Οἱ πατέρες τόν ἄκουαν σιωπηλοί καί δέν ἠμποροῦσαν νά ἀρθρώσουν λέξι μπροστά του.
Μία ἄλλη φορά ἐπῆγα μέ ἄλλους πατέρες νά κόψουμε τό χόρτο γιά τά ζῶα μακριά ἀπό τήν μονή πέντε χιλιόμετρα. Ἦτο Ἰούλιος μήνας.
Ὁ π. Βικέντιος ἐμπῆκε στό κελλίο μου, μετά τήν πρωϊνή ἀκολουθία καί μοῦ τό ἐκαθάρισε. Ἐτίναξε τά κλινοσκεπάσματα, τό ἐσκούπισε, τό ἐσφουγγάρισε, ἐτακτοποίησε τά βιβλία μου, τά ροῦχα, εὐτρέπισε τό τραπέζι κλπ. Μετά μᾶς ἐκάλεσε νά μᾶς κάνει διδασκαλία πῶς πρέπει νά εἶναι τά κελλιά μας. Καί μᾶς ἐπῆγε στό κελλίο μου, στό ὁποῖον ἤδη εἶχε βάλει καί θυμίαμα καί λαδάκι στό καντήλι μου.

Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ρουμάνοι Μοναχοί

 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3964.html

Ἡ ἀναγέννηση.

Ἡ ἀναγέννηση

Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό. Πρώτο μέρος

Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων  Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Νά ἐπιστρέψουμε, ὅμως, στό Αϊούντ. Τό σύστημα ἦταν ἄγριο, τό φαγητό ἦταν ἄθλιο, ἡ ἀπομόνωση δύσκολη, τό νερό πάγωνε μέσα στά κρατητήρια μας. Ὁ στρατιωτικός δικαστής μᾶς τρομοκρατοῦσε.  Κανένας, καμμιά δύναμη ἀπό τήν Χώρα (Ρουμανία)  ἤ ἀπό τό Ἐξωτερικό δέν μᾶς στήριξε.
Τότε ἀνακαλύψαμε πνευματικά τόν Χριστό. Μολονότι μελετούσαμε πολύ, ἡ κυρία μας ἀπασχόληση ἦταν ἡ πνευματική. Προσευχόμασταν πολύ, ἐξωμολογούμασταν ὁ ἕνας στόν ἄλλον τήν ἐσωτερική μας κατάσταση καί τίς προσπάθειές μας γιά τήν τελειότητα. Καί ἔτσι φτάσαμε ν᾿ἀποκτήσουμε συνείδηση τῆς ἁμαρτίας, νά κλαῖμε πικρά γιά τά παλαιά μας σφάλματα καί γιά τίς ἁμαρτίες τῆς κοινωνίας. Ἐπιθυμήσαμε  νά ζοῦμε χριστιανικά, ξέροντας ὅτι μέχρι τόν θάνατο του ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ἀγναντεύει τήν ψυχή  του, ἄν ζῆ ἤ ὄχι  ἐν Χριστῶ.
Ὅσον ἀφορᾶ γιά μένα, κάποιος μπορεῖ νά πιστέψει ὅτι ἐγώ ἔφτασα στόν Χριστό λόγῳ τῆς ἀπερίγραπτης θλίψης μέ προϋποθέσεις σκληρῆς ἀπομόνωσης, ἀλλά δέν εἶναι καθόλου ἔτσι. Εἶχα μέσα μου μερικές ἁμαρτίες τῆς νεότητάς μου οἱ ὁποῖες μέ δυσαρεστοῦσαν καί δέν μποροῦσα ὅμως νά τίς ἐξομολογηθῶ, παρόλο πού ἦταν συνηθισμένα στόν κόσμο πράγματα. Ὑπῆρχε μέσα μου μιά διαμάχη μεταξύ Θεοῦ, τόν ὁποῖο πίστευα, καί τοῦ ἀνθρώπου πού ἐγώ ἤμουνα.
Ἡ κατάσταση ἐπιβαρύνθηκε τήν ἡμέρα πού ἔπαθα μιά μεγάλη ἧττα τοῦ ἐγωϊσμοῦ μου, καί ντροπιασμένος γιά τόν ἑαυτό μου, ἠμπόρεσα νά εἰπῶ: Εἶμαι ἕνας παλιάνθρωπος! Τότε αἰσθάνθηκα τήν ἀνάγκη νά ἐξομολογηθῶ εἰλικρινά μπροστά σέ ὅλους, ἔχοντας μιά δίψα ταπεινοφροσύνης χωρίς τήν ὁποία ἔνοιωθα ὅτι δέν εἶμαι μέ τόν Θεό, μιά ταπεινοφροσύνη πού δέν τήν εἶχα πιά μέχρι ἐκείνη τήν στιγμή. Ἔτσι  ὕστερα ἔκανα τήν πρώτη μου ἀληθινή ἐξομολόγηση, ἔχοντας ἕναν καλό Πνευματικό πατέρα καί ὑποβοηθούμενος μέ προθυμία ἀπό μιά ὁμάδα φίλων μαζί μέ  τούς ὁποίους προσπαθούσαμε γιά τά πνευματικά.
Ἄρχισα ν΄ἀνακαλύπτω τους πνευματικούς θησαυρούς τῦς Ὀρθοδοξίας καί ἀναπτερώθηκα. Γινόταν φῶς ἡ καρδιά μου. Σέ μιά περίοδο ἤμουν  κλειδωμένος στόν ἑαυτό μου, ὅπου ἐπρόσεχα μόνο τόν ἑαυτό μου. Τό ἐγώ μου πέθαινε καί ἀναγεννιόταν  ἐν Χριστῶ. Μέσα μου εἶχα μιά θρησκευτική, μυστική, πνευματική ἀτμόσφαιρα. Ἀπέβαλλα εὔκολα τίς ἁμαρτίες, ἐφ᾿ ὅσον εἰσέβαλλε μέσα μου τό φῶς. Ἡ ἀρετή δέν ἦταν μιά ἀρχή, ἀλλά φῶς καί ζωή, ἦταν ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ ὅλο καί πιό τέλεια μέσα μου.
Ὡδηγούμουν διά τῆς Φιλοκαλίας καί τῆς ἁγίας Γραφῆς. Ὅ,τι εἶναι ὡραῖο καί καλό πλημμύριζε τήν ψυχή μου. Ἔμενα κατάπληκτος ἀπό τήν τόση πολλή ψυχική μου ὡραιότητα. Εὕρισκα καί πάλι τόν κόσμο σέ μιά ἄλλη παρουσία. Εἶχα πολλές ἐσωτερικές χαρές. Ζοῦσα τήν ἀναγέννηση πραγματικά, βαθμιαία καί μυστικά.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας

Για τοὺς χιτῶνες τοῦ Κυρίου. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Για τοὺς χιτῶνες τοῦ Κυρίου

Μὲ ῥωτᾶς, σεβαστὴ ἀδελφή, γιά τοὺς τρεῖς χιτῶνες μὲ τοὺς ὁποίους ἦταν ντυμένος καὶ σκεπασμένος ὁ Κύριος κατά τὸ διάστημα ἀρκετῶν ὡρῶν τή Μεγάλη Παρασκευή. Γιατὶ ὁ Πιλᾶτος τὸν ἔντυσε μὲ πορφυρὸ χρῶμα; Γιατὶ ὁ Ἡρώδης τὸν ἔντυσε μὲ λευκὸ χρῶμα; Καὶ γιατὶ οἱ ἐκτελεστὲς ἐπίσης λίγο πρὶν Τὸν θανατώσουν Τὸν ἔντυσαν πάλι μὲ τὸν δικὸ Του χιτῶνα;

Ὅλα ὅσα συνέβησαν κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ἔχουν μεγάλη σημασία, ὅλα ἀποκαλύπτουν κάποια ἀλήθεια καὶ χρησιμεύουν ὡς δίδαγμα στούς ἀνθρώπους. Κάποια ἀπὸ αὐτὰ τὰ διδάγματα εἶναι ἄμεσα καὶ ἐμφανῶς ἀντιληπτά, ἐνῶ κάποια ἄλλα εἶναι ἔμμεσα καὶ μὲ παραστάσεις πού χρήζουν ἑρμηνείας. Τὸ σκέπασμα τοῦ Χριστοῦ μὲ τρεῖς χιτῶνες ἀνήκει σ’ αὐτὴν τή δεύτερη κατηγορία διδαγμάτων.

Ὁ Πορφυρὸς χιτῶνας εἶναι ὁ χιτῶνας τοῦ Ῥωμαίου αὐτοκράτορα. Ὅταν ὁ Κύριος εἶπε στόν Πιλάτο ὅτι τὸ βασίλειό Του «οὔκ ἐστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰωά. 18, 36) αὐτὸ φάνηκε στό ὑλιστικὸ πνεῦμα τοῦ Ῥωμαίου ἀξιωματούχου ὡς ἀνοησία καὶ ὡς ἐμπαιγμὸς τῆς αὐτοκρατορικῆς ἀξιοπρέπειας.
Γι’ αὐτὸ οἱ στρατιῶτες τοῦ Πιλάτου ἔντυσαν τὸν Χριστὸ μὲ πορφυρὸ χιτῶνα ‒δηλαδή μὲ τὸν πιὸ εὐτελῆ πού μποροῦσαν νά βροῦν‒ γιά νά τὸν χλευάσουν ἀποκαλώντας Τον βασιλιά. Ἀλλὰ καὶ μόνον αὐτὸς ὁ χιτῶνας αὐτοκρατορικοῦ χρώματος μαρτυρεῖ γιά τὸν Κύριο, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι πράγματι Βασιλιάς.
Οἱ παλικαράδες τοῦ Πιλάτου, λοιπόν, κοροϊδεύοντας στήν πραγματικότητα ἀνακήρυξαν τὸν Κύριο σ’ αὐτό πού πράγματι ἦταν! Κανεὶς ἀπ’ ὅλους αὐτοὺς δέν μποροῦσε νά διανοηθεῖ ὅτι τὸ βασίλειο τοῦ Χριστοῦ θὰ κυριαρχήσει πάνω στή Ῥωμαϊκὴ αὐτοκρατορία καὶ σὲ κάθε ἄλλη αὐτοκρατορία τοῦ κόσμου.

Ὁ βρώμικος βασιλιὰς Ἡρώδης, περίμενε πώς ὁ Χριστὸς θὰ κάνει κάποιο θαῦμα μπροστὰ του. Δέν ἐπιθυμοῦσε, βέβαια, κάποιο χρήσιμο καὶ φιλάνθρωπο θαῦμα, ἀλλὰ ἕνα βάρβαρο θαῦμα τὸ ὁποῖο θὰ χρησίμευε μόνο γιά τὴν ἱκανοποίηση τῶν ὀφθαλμῶν του. Ἐν τῷ μεταξύ, μπροστὰ του στεκόταν τὸ μεγαλύτερο θαῦμα τοῦ κόσμου: ἄνθρωπος καθαρὸς καὶ ἀναμάρτητος.
Ἡ ἀκριβὴς ἀντίθεση τοῦ βασιλιᾶ τῆς γενοκτονίας καὶ τοῦ δολοφόνου τοῦ Ἰωάννη τοῦ προδρόμου. Ἐγὼ κρατῶ ὅτι αὐτὸς ὁ νέος ἀκάθαρτος ἀπόγονος τοῦ Ἠσαῦ μποροῦσε νά πιστέψει σὲ ὅλα τὰ θαύματα τοῦ κόσμου, ἀλλὰ μὲ τίποτα καί ποτέ στό θαῦμα τῆς ἁγνότητας καὶ τοῦ ἀναμάρτητου ἑνὸς ἀνθρώπου. Καὶ ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ μέγιστο καὶ σπάνιο θαῦμα στάθηκε μπροστὰ του.
Ἀλλὰ αὐτὸς βρώμικος στή ψυχὴ δέν μποροῦσε νά τὸ δεῖ. Ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὶς προσδοκίες του ὁ Ἡρώδης ἔντυσε μὲ λευκὸ χιτῶνα τὸν Χριστό. Τὸ λευκὸ εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς καθαρότητας καὶ τῆς ἀθωότητας. Θὰ διάβασε, βέβαια, ὅτι οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐμφανίζονται μὲ λευκοὺς χιτῶνες.
Κι ἔτσι λοιπόν, ὁ ἀκάθαρτος Ἡρώδης πού σκέφτηκε ὅτι ὁ Χριστὸς δεν εἶναι καθαρὸς ὅπως καὶ αὐτὸς καὶ οἱ ἄλλοι, Τοῦ φόρεσε λευκὸ χιτῶνα, σύμβολο τῆς καθαρότητας καὶ τῆς ἁγνότητας. Αὐτὸ ἀποτελεῖ καὶ στίς δύο περιπτώσεις ἀναγνώριση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς Του, ἔστω κι ἂν αὐτὸ ἔγινε ἄθελά τους καὶ ἀσυνείδητα.

Τέλος, μόνο πρὶν τή σταύρωση ὁ Κύριος ντύθηκε μὲ τὸν δικὸ Του χιτῶνα. Ἦταν ὁ χιτῶνας πού τοῦ εἶχε ὑφάνει ἡ δικὴ Του Ἁγία Μητέρα, ἡ Θεοτόκος. Εἶναι ὁ ἴδιος χιτῶνας μὲ τὸν ὁποῖο περπάτησε στή γῆ καί πάνω στόν ὁποῖο οἱ στρατιῶτες στόν Γολγοθᾶ ῥίχνουν τὰ ζάρια.
Ἀλλὰ δέν βλέπεις σ’ ὅλα αὐτὰ ἕνα μεγάλο δίδαγμα γιά μᾶς; Οἱ ἄνθρωποι συχνὰ ἀποφαίνονται γιά τὸ ἂν εἴμαστε καλοὶ ἢ κακοί. Ἀνάλογα μὲ τὴν ἀπόφασή τους μᾶς ἐκτιμοῦν, μᾶς θαυμάζουν ἢ μᾶς κατακρίνουν. Οἱ διάφορες κρίσεις τῶν ἀνθρώπων δέν μοιάζουν γιά μᾶς μὲ χιτῶνες; τή μία μᾶς ντύνουν μὲ τὸν χιτῶνα τοῦ σοφοῦ, τὴν ἄλλη μὲ τὸν μαδνύα τοῦ τρελλοῦ.
Τή μία μᾶς περιβάλλουν μὲ τὸν μανδύα τῆς ἀνδρείας, τὴν ἄλλη μᾶς σκεπάζουν μὲ τὰ κουρέλια τῆς ἀπαξίωσης. Ἀλλὰ ὅλοι οἱ χιτῶνες γρήγορα βγαίνουν κι ἀλλάζουν, ἀνάλογα μὲ τὶς ἀσταθεῖς καί συχνὰ ἐναλλασσόμενες κρίσεις τῶν ἀνθρώπων. Ὅμως, ἐν τέλει, τὴν ὥρα τοῦ θανάτου ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς θὰ φανεῖ μὲ τὸ δικὸ του χρῶμα, μὲ τὸν δικὸ του χιτῶνα.


Πηγή ηλ. κειμένου: xfe.gr
alopsis.gr

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_6610.html

Στη μνήμη σου. (Αφιερωμένο στην μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος Ιακώβου)

Στη Μνήμη σου. (Αφιερωμένο στην μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος Ιακώβου)

Γιορτή του Ευαγγελισμού

Του Αρχαγγέλου τη μέρα

Σε κάλεσε κοντά στον Γιό της

Η Πάντων Πλατυτέρα.

***

Κουράστηκες δεσπότη μου

απ’ της ζωής τα έργα

ο Κύριος σε κάλεσε αυτή την Άγια μέρα.

***

28 χρόνια ολόκληρα σε είχαμε κοντά μας

στον ουρανό πρεσβευτή μας τώρα

 θα  σ’έχουμε

Άγιε Γέροντά μας.

***

Ήταν ο λόγος σου βροντή

κρυστάλλινη η ζωή σου

πεντακάθαρα τα χέρια σου

ως αστραπή η ζωή σου.

***

Ωφέλησες κόσμο πολύ

με την αγία βιοτή σου,

αδιάλειπτη ήταν η προσευχή

μέσα εις την Μονήν σου.

***

Αγάπησες, πικράθηκες και χάρηκες μαζί μας

όμως στην καρδιά μας θα σ΄ έχουμε

Άγιε πρεσβευτή μας.

***

Του Αγίου που αγάπησες

πολύ εις την ζωή σου

τα λείψανά του επροσπάθησες

και επανέφερες στην Μητρόπολή σου.

Σκέπε και φύλαττε Δέσποτα

για πάντα τα παιδιά σου

που πήραν την Ιερωσύνη απ’τα χέρια Σου

ν ’ακολουθούν το παράδειγμά Σου.

   ***

Την Αργολίδα που αγάπησες

προστάτευσέ τη πάλι,

με την πρεσβεία σου στον Άγιο Θεό

 ποιμενάρχη καλό να έχει πάλι.

***

Στα δικά σου τα χνάρια να βαδίσει,

ο νέος ποιμενάρχης

με ασκητικότητα, αγάπη πολύ

να μας οδηγήσει πάλι.

***

Ο Άγιος που αγάπησες

Να φέρει διάδοχό σου

Αυτόν που επεθύμησες

Να’ ναι αντάξιός σου.

 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3506.html

«᾽Ιδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται» (σκέψεις τῆς Μεγάλης Δευτέρας) / τοῦ π. Σταύρου Τρικαλιώτη

   «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός». Στἠν σιγαλιά τοῦ βραδιοῦ, ἐκεῖ πού οἱ αἰσθήσεις ἡσυχάζουν ἀπό τήν τύρβη τῆς ἡμέρας καί ἀδρανοποιοῦνται οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις καί γλυκός ἔρχεται ὁ ὕπνος «πρὸς ἀνάπαυσιν τῆς ἡμετέρας σαρκός», γίνεται ἡ ἀπρόσμενη ἐπίσκεψη τοῦ Νυμφίου.
Τὀ ὅλο τροπάριο παραπέμπει στήν σχετική καινοδιαθηκική περικοπή τῆς Παραβολῆς τῶν δέκα Παρθένων. Ὁ Κύριος μᾶς προειδοποιεῖ καί μᾶς προτρέπει: «Γρηγορεῖτε (=ἀγρυπνεῖτε) οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται». Ὁ Κύριος κάνει μία ἀντιδιαστολή μεταξύ τοῦ «μακαρίου δούλου» πού ἐργάζεται φιλότιμα καί φέρεται ἄψογα στούς συνδούλους πού τοῦ ἐμπιστεύτηκε καί ἀπό τήν ἄλλη μᾶς παρουσιάζει το πρότυπο τοῦ «κακοῦ δούλου», πού φέρεται μέ σκληρότητα στούς συνδούλους του. Ὁ πονηρός αὐτός δοῦλος σκέπτεται ὅτι ὁ Κύριός του ἀργεῖ νά ἔλθει («χρονίζει») καί τό ρίχνει στό φαγητό καί τό ποτό μαζί μέ αὐτούς πού μεθοῦν. Ὁ Κύριος ὅμως θά ἔλθει σέ ὥρα πού ἐκεῖνος ἀγνοεῖ καί θά τόν τιμωρήσει τοποθετώντας τον στό μέρος τῆς τιμωρίας τῶν ὑποκριτῶν, ὅπου θά κλαίει καί θά τρίζουν τά δόντια του.
Ὁ ἐφησυχασμός, ἡ ἀδράνεια, ἡ κραιπάλη, ἡ ἀδιαφορία γιά τόν συνάνθρωπο, ὁ ἄκρατος ἀτομισμός, οἱ ἰδιοτελεῖς σκέψεις καί συμπεριφορές, νά οἱ καταστάσεις καί οἱ τακτικές πού μᾶς βγάζουν «ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ». Ὅπως, ὅταν ὁ καθηγητής πού βάζει ἀπροειδοποίητο πρόχειρο διαγώνισμα, βλέπει ποιοί μαθητές ἐργάσθηκαν φιλότιμα καί ἀπέδωσαν καί ποιοί τεμπέλιασαν καί τό ἔριξαν ἔξω, ἔτσι καί ὁ Κύριος θά μᾶς τεστάρει. Θά μᾶς περάσει ἀπό τήν πνευματική κρισάρα ἀπροειδοποίητα καί ἀνάλογα θά μᾶς κατατάξει. Σέ αὐτήν τήν ζωή μας ἀνέχεται, περιμένει τή διόρθωσή μας, μᾶς δίνει πολλές εὐκαιρίες μετάνοιας καί διορθώσεως τῆς συμπεριφορᾶς μας. Ἐπειδή ὅμως ὑπάρχει ὁ κίνδυνος τῆς πνευματικῆς ἀδράνειας, γι᾽αὐτό καί ἡ ὥρα τοῦ θανάτου τοῦ καθενός ἀπό ἐμᾶς εἶναι ἄγνωστη.
Ἡ πνευματική ἀγρύπνια ἔχει κόπο, κόστος σωματικό, θυσία. Ἔχει ὅμως καί πλούσιους καρπούς. Ὁ κίνδυνος εἶναι νά πάρουμε τήν παροῦσα ζωή ὡς μόνιμη κατάσταση,νά ἐπιδοθοῦμε στήν ἀπόλαυση τῶν πρόσκαιρων ἡδονῶν, νά ξεχάσουμε τόν συνάνθρωπο ἀπό τόν ὁποῖο κρίνεται ὡς ἕνα βαθμό καί ἡ σωτηρία μας καί ναρκωμένοι νά παραδοθοῦμε στόν ὀλέθριο ὕπνο τῆς καλοπέρασης.
Ὁ δοῦλος πού ἐργάζεται φιλότιμα ὀνομάζεται μακάριος, εὐτυχής. Ἄνθρωπος πού βαδίζει σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου καί ὄχι σύμφωνα μέ τά ἁμαρτωλά θελήματα τῆς καρδιᾶς του. Ἄνθρωπος πού ὑπακούει στό θεῖο νόμο καί δέν ανακαλύπτει δικό του νόμο καί φιλοσοφίες ζωῆς. Ἄνθρωπος ταπεινός, πού ἀναφέρει ὅλη του τη ζωή στόν ἀρχηγό τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου.
Μέσα στό χαμηλό κατανυκτικό φῶς τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὁ πιστός ἀσπάζεται τμέ εὐλάβεια καί δέος τήν εἰκόνα τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ, συγκινεῖται ἀπό τό θεῖο πάθος καί τή θεϊκή συγκατάβαση, μαλακώνει ἡ καρδιά του πού ἔχει σκληρυνθεῖ καί ἔχει πωρωθεῖ ἀπό τόν κοσμικό τρόπο ζωῆς. Ἀρχίζει νά ἔχει τήν καλή ἀνησυχία. Ἔρχεται εἰς ἑαυτόν. Συνειδητοποιεῖ ὅτι μέχρι τώρα τρεφόταν μέ τά ξυλοκέρατα τῆς πικρῆς ἁμαρτίας. Αρχίζει νά καλλιεργεῖ μέσα του τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, κάνει ἕναν αὐτοέλεγχο τῆς κατάστασής του καί μέ δειλά βήματα στήν ἀρχή, πού στή συνέχεια γίνονται πιό ἀποφασιστικά καί σταθεροποιοῦνται, ἐπιζητεῖ μιά εἰλικρινή σχέση μέ τόν ἀγαπημένο του ᾽Ιησοῦ, τόν Νυμφίο τῆς ψυχῆς του.
Ἐδῶ δέν χωροῦν δικανικά σχήματα, ἠθικολογικοῦ τύπου, ἐπιταγές καί στεῖρο τυπολατρικό πνεῦμα. Στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας οἰκοδομοῦνται μόνο σχέσεις ἐμπιστοσύνης καί ἀγάπης. Μόνο μιά τέτοια σχέση εἶναι ἱκανή νά μᾶς κάνει νά νά «γρηγοροῦμε» καί νά θυσιάζουμε τό ἐγώ μας. Μόνο μιά τέτοια σχέση εἶναι ἱκανή νά μᾶς εἰσάγει στόν νυμφικό θάλαμο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Μεγάλη Δευτέρα (30 Ἀπριλίου 2013)

http://www.aganargyroi.gr/index.php/2012-11-21-09-39-59/1611-l-r-.html

187η Επέτειος της Εξόδου του Μεσολογγίου

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη 27η Απριλίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

187η Επέτειος της Εξόδου του Μεσολογγίου

Με ξεχωριστή λαμπρότητα η Ιερά Πόλις του Μεσολογγίου τιμά την Επέτειο της Εξόδου της Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαΐων.
Στην φετινή 187η Επέτειο συμμετέχουν – προσκεκλημένοι του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Κοσμά – οι Μητροπολίτες Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας.
Σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου, με λιτανευτική πομπή έγινε η μεταφορά της Εικόνας της Εξόδου και του Σταυρού Ευλογίας του Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ από το Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος, με την συμμετοχή του Μητροπολίτου μας κ. Κοσμά και των αρχών της Ιεράς Πόλεως.


Στη συνέχεια στον τάφο που Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ, που βρίσκεται πλησίον του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Κοσμά και κατέθεσαν στεφάνια οι αρχές της περιοχής.
Το απόγευμα τελέσθηκε ο αρχιερατικός Εσπερινός, στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως και συγχοροστατούντων των Μητροπολιτών Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας και Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Αμέσως μετά ξεκίνησε η ιερά πομπή της Εικόνας της Εξόδου, από τον Ιερό Ναό με κατάληξη τον Κήπο των Ηρώων, με επικεφαλής τους αγίους Αρχιερείς και τον ιερό κλήρο. Προηγήθηκαν μαθητικές αντιπροσωπίες των Σχολείων της Ιεράς Πόλεως, μέλη πολιτιστικών συλλόγων και φιλαρμονικές, ενώ απέδωσαν τιμές αγήματα και των τριών Σωμάτων του Στρατού.
Εμπρός στον Τύμβο των Ηρώων της Εξόδου τελέσθηκε επιμνημόσυνη  δέηση και κατάθεση στεφάνων. Τιμώμενη Χώρα, κατά τον φετινό εορτασμό, ήταν η Ρωσική Ομοσπονδία, ο Πρέσβης της οποίας κατέθεσε στεφάνι. Κατόπιν ο Δήμαρχος της Ιεράς Πόλεως εκφώνησε τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας και ακολούθησε η αναπαράσταση της ανατίναξης του Χρήστου Καψάλη.

Εκ  του  Γραφείου  Τύπου  και  Επικοινωνίας της  Ιεράς  Μητροπόλεως

Φωτογραφικό υλικό

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/187.html

«Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, .. συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν..»

«Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς»

Φτάσαμε, με τη χάρη του θεού, στην Αγία Μεγάλη εβδομάδα. Μεγάλη, γιατί τα γεγονότα που εξιστορεί είναι μεγαλειώδη και τα νοήματα που εμπεριέχει , ζωτικής σημασίας για την σωτηρία μας. Το απόσπασμα από το τροπάριο που παραθέτουμε, και περιέχεται στην ακολουθία της Μεγάλης Δευτέρας μας καλεί να ακολουθήσουμε το Χριστό και να  σταυρωθούμε κι εμείς μαζί του.
Όχι φυσικά κυριολεκτικά, όπως λανθασμένα κάποιοι το ερμηνεύουν και οδηγούνται, σε χώρες παραδείγματος χάριν όπως η Νότια Αμερική ή οι Φιλιππίνες, στο να καρφωθούν πάνω σε σταυρό νομίζοντας πως έτσι συμμετέχουν στο πάθος του Κυρίου.
Ο Χριστός δεν θέλει αυτό από εμάς. Θέλει κάτι πολύ πιο σημαντικό και ασύγκριτα πιο δύσκολο.
Κατ αρχήν, θέλει από εμάς να καθαρίσουμε το νου μας από λογισμούς. «Δεύτε ουν και ημείς, κεκαθαρμένες διανοίαις, συμπορευθώμεν αυτώ». Οι λογισμοί βασανίζουν άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο τη σκέψη μας. Λογισμοί πονηροί (μίσος, κακία, κατάκριση, ζήλεια), λογισμοί σαρκικοί (γαστριμαργία, φιλαργυρία, φιλαυτία), λογισμοί βλάσφημοι.

Ο Χριστός, μας ζητάει να προσπαθήσουμε, με τη χάρη και τη βοήθεια των μυστηρίων της εκκλησίας μας, να απαλλαγούμε από αυτούς. Αλλά, εκτός από τα τρία αυτά είδη  λογισμών, ο Χριστός θέλει να διώξουμε από μέσα μας και ένα ακόμα. Τους άχρηστους λογισμούς. Τους ανούσιους λογισμούς που απασχολούν το μυαλό μας κλέβοντας μας πολύτιμο χρόνο και ψυχική δύναμη τα οποία θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για την πνευματική μας ωφέλεια.
Αντί να ασχολούμαστε με το τι μας είπαν, τι μας έκαναν και πως θα ανταποδώσουμε κακό στο κακό που μας προκάλεσαν διαιωνίζοντας αρρωστημένες καταστάσεις, ας βάλουμε αρχή να διορθώσουμε τους εαυτούς μας.

Ας δούμε τον Ιησού πάνω στον σταυρό. Θα μπορούσε πολύ εύκολα να φύγει. Δεν το έκανε. Έμεινε ακίνητος κι έγινε θυσία για να σωθούμε εμείς. Ας μείνουμε κι εμείς ακίνητοι. Ακίνητοι απέναντι στην πρόκληση της αμαρτίας. Ας μην πέσουμε στις παγίδες της.
Ας βάλουμε στόχο να είμαστε αρεστοί στον Χριστό και όχι στους ανθρώπους. Κι ας μην ντραπούμε γι αυτό. Όπως ο Ιωσήφ ο Πάγκαλος, την μνήμη του οποίου τιμούμε σήμερα, που όχι μόνο δεν συγκατατέθηκε στην αμαρτία που του πρότεινε η γυναίκα του Πετεφρή, αλλά προτίμησε να φύγει μακριά, έστω και γυμνός, προκειμένου να μείνει πιστός σε αυτό που ο θεός ήθελε από εκείνον. Και δεν ντράπηκε για τη γύμνια του σώματος του γιατί είχε για ένδυμά του την αρετή.
Το θέλημα του Θεού ήταν και δικό του θέλημα. Εμείς πολλές φορές βάζουμε τις επιθυμίες μας πάνω απ΄ όλα. Ο εαυτούλης μας πάνω από όλους και όλα. Ακόμη και πάνω από τον ίδιο τον Θεό. «Και συσταυρωθώμεν  και νεκρωθώμεν δι αυτόν ταις του βίου ηδοναίς».

Τι σημαίνει τελικά το να σταυρωθούμε μαζί Του; Μα τι άλλο, εκτός από το να σταυρώσουμε τα πάθη μας; Τα πάθη μας, που ξεκινούν όπως λέει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος από το «εγώ»μας.
Να σταματήσουμε να έχουμε σαν κέντρο της ζωής μας τον εαυτό μας. Να σταματήσουμε να τριγυρίζουμε συνεχώς γύρω από τα πάθη μας. Και ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να γίνει αυτό. Να αγαπήσουμε τον Χριστό. Τον Χριστό που στέκεται απέναντι μας σήμερα.
Στο κεφάλι τουΤου, δεν έχει βασιλικό στέμμα αλλά ακάνθινο στεφάνι. Στα χέρια του Του δεν έχει χρυσές αλυσίδες αλλά σχοινιά. Δεν καλοπερνάει, θυσιάζεται. Αυτός θέλει κι από μας. Να θυσιάσουμε για χάρη Του τα πάθη μας. Να θυσιάσουμε τις ηδονές μας. Τις ηδονές που μας οδηγούν στην αμαρτία και άρα μακριά του. Ας αγαπήσουμε τον Χριστό. Κι ας μην προτιμήσουμε τίποτα περισσότερο από την αγάπη Του.

Σταυρούλα - Αναβάσεις 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_7330.html

Ὁ πατήρ Κυριακός. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος. Μέρος Γ'

Ὁ πατήρ Κυριακός. Μέρος Γ'

   Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα 

Ὁ ἐπίσκοπος Ἀλέξιος ἦταν πολύ μορφωμένος, πρύτανις τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας καί πολυγραφότατος συγγραφέας.  Διάβασα ἀργότερα πολλά βιβλία του. Ἦταν ὅμως καί πολύ ἐνάρετος.  Μέ ἀγάπησε δυνατά.  Τοῦ διηγήθηκα τή ζωή μου, τήν ἀπάτη πού ἔκανα γιά νά βαπτιστῶ, τήν κατοπινή θαυμαστή μεταστροφή μου καί τό πῶς ἄρχισε νά μέ βασανίζει καί νά μέ καίει ἡ ἐπιθυμία νά γίνω σάν τόν μπάτουσκα Νέστορα, πού μέ βάπτισε, δηλαδή μοναχός καί ἱερέας.»
Ὁ ἐπίσκοπος Ἀλέξιος μέ χειραγώγησε πνευματικά γιά ἕνα χρόνο. Δέν τόν ἐπηρέασαν οἱ ἱκεσίες καί τά κλάματα. Ἤθελε πρῶτα νά ἐξακριβώσει τήν καθαρότητα καί σταθερότητα τοῦ ζήλου μου. Ἔπειτα μ’ ἔκειρε μοναχό, δίνοντάς μου τό ὄνομα τοῦ μεγάλου ἀναχωρητῆ ὁσίου Κυριακοῦ.»
Ἡ μέρα τῆς κουρᾶς μου ἦταν ἡ πιό μεγάλη, ἡ πιό εὐτυχισμένη μέρα τῆς ζωῆς μου. Μέ πόση χαρά, μέ πόση συγκίνηση, μέ πόσο δέος πλησίασα γιά νά λάβω τό ἀγγελικό σχῆμα, ἐνῶ οἱ χοροί ἔψαλλαν: «Ἀγκάλας πατρικάς, διανοῖξαι μοι σπεῦσον, ἀσώτως τόν ἐμόν κατηνάλωσα βίον....».
Μέχρι σήμερα ἠχεῖ στ’ αὐτιά μου ἡ ἐρώτηση του ἐπισκόπου, ἀπό τήν ἀκολουθία τῆς κουρᾶς: «Ὑπομένεις πᾶσαν θλῖψιν καί στενοχωρίαν τοῦ μονήρους βίου διά τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν;» Καί ἡ σταθερή, ἡ ἀταλάντευτη ἀπάντησή μου, ἡ ἀπάντηση ἑνός πρώην θεομπαίχτη καί δαιμονολάτρη, ἦταν: «Ναί, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντός μοι, τίμιε πάτερ!».
Πολύ σύντομα ὁ ἐπίσκοπος Ἀλέξιος μέ χειροτόνησε ἱερέα, κι ἔπειτα μέ πῆρε στὴν Ἀκαδημία καί μ’ ἔγραψε στό ἱεραποστολικό τμῆμα.  Φοίτησα ἐκεῖ ἑνάμιση χρόνο. Μετά τήν ἀποφοίτησή μου, τοποθετήθηκα καί ἐργάστηκα γιά ἕνα χρόνο στό Μπίισκ, τῆς περιοχῆς Ἀλτάι.
Τέλος μετά ἀπό αἴτησή μου, ἡ Ἐκκλησία μ’ ἔστειλε νά διακονήσω τό λογικό ποίμνιο τοῦ ἀρχιεπισκόπου Βλαντιβοστόκ Εὐσεβίου. Ἦταν τό ἔτος 1912.
»Θυμᾶμαι, πού στήν πρώτη μας συζήτηση ὁ καλός ποιμενάρχης μοῦ εἶπε:»
- Ἀδελφέ μου  π. Κυριακέ, ἡ δική μου καταγωγή εἶναι ἀπό τό Τούλσκ.  Ξέρεις, ἐκεῖ πού φτιάχνουν τά καλά σαμοβάρια. Ἀλλά ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ μ’ ἔφερε ἐδῶ ἀπό πολλά χρόνια, τότε πού ἤμουν ἀκόμη νεοχειροτόνητος ἱερομόναχος. Ὅταν τελείωσα τίς σπουδές μου στήν Ἀκαδημία τῆς Μόσχας, μοῦ εἶπαν:  «Δέν ἔχουμε κάποιο λόγο νά σέ κρατήσουμε ἐδῶ, στή Μόσχα.
Οὔτε καί στό Τούλσκ μπορεῖς νά πᾶς, γιατί δέν ὑπάρχει ἀνάγκη ἱερέα. Ὁ Θεός σέ στέλνει νά διακονήσεις τό ποίμνιό Του στή Σιβηρία».  Κι ἐσύ τώρα ἀδελφέ μου π. Κυριακέ, νομίζω πώς εἶναι Θεοῦ θέλημα νά διακονήσεις στά νησιά Κουρίλες τούς ἰάπωνες κατοίκους.  Θά μπορέσεις νά τούς προσεγγίσεις εὐκολότερα ἀπό ὁποιονδήποτε, γιατί τό χρῶμα καί τά χαρακτηριστικά σου εἶναι ὅμοια μέ τά δικά τους. Θά πᾶς νά βρεῖς τό δεσπότη Νικόλαο (Κασάτικιν) ἐκ μέρους μου. Κι ἐκεῖνος θά δεῖ σέ τί θέση καί διακονία θά σέ τοποθετήσει.
»Ἀπάντησα μέ σεβασμό στόν ἀρχιεπίσκοπο Εὐσέβιο, ὅτι εἶμαι ἀποφασισμένος νά κάνω ὑπακοή καί νά πάω ὅπου μέ στείλει ὁ Θεός.»
Ὅμως, μόνο λίγε ἡμέρες ἀξιώθηκα νά ὑπηρετήσω κοντά στό δεσπότη Νικόλαο. Ὁ μεγάλος φωτιστής τῶν ἰαπώνων, ἐξαντλημένος ἀπό τούς κόπους καί τίς ταλαιπωρίες, ἀναπαύθηκε στίς 3 Φεβρουαρίου τοῦ 1912, σέ ἡλικία 76 ἐτῶν, μετά ἀπό μισόν αἰώνα ἱεραποστολῆς στή χώρα τοῦ ἀνατέλλοντος ἡλίου.»
Ὀκτώ χρόνια ἔζησα ἀκόμα ἐκεῖ, κάτω ἀπό τόν νέο ἐπίσκοπο Σέργιο (Τυχομίρωφ), καί ἐργάστηκα ταπεινά γιά τή δόξα τοῦ Κυρίου ἀνάμεσα στούς εἰδωλολάτρες. Στό διάστημα αὐτό μ’ ἔστειλε ὁ δεσπότης δυό φορές στό Βλαντιβοστόκ γιά ὑπηρεσία. Τή μιά φορά ἔμεινα τέσσερις μῆνες. Τότε ἀκριβῶς, φθινόπωρο τοῦ 1916, ἔγινε στό καθεδρικό ναό τῆς πόλεως ἡ χειροτονία σας σέ ἐπίσκοπο, στήν ὁποία παραβρέθηκα.
Τότε πίεσα τόν ἑαυτό μου νά σᾶς πλησιάσω, καί νά σᾶς ζητήσω συγχώρηση γιά τό μεγάλο ἁμάρτημα, πού διέπραξα σέ βάρος σας καί σέ βάρος τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Σέ ἕξι ἱεράρχες ἐξομολογήθηκα τό ἀνοσιούργημά μου: στό Βλαδίμηρο τοῦ Μπλαγοβεστσένσκ, τόν Ἀλέξιο τοῦ Τσιστοπόλσκ, στόν Νικάνορα τοῦ Καζάν, στόν Εὐσέβιο τοῦ Βλαντιβοστόκ, στούς Νικόλαο καί Σέργιο τῆς Ἰαπωνίας.  Σέ σᾶς ὅμως ὄχι. Δέν μπόρεσα. Κάτι μ’ ἐμπόδιζε...»
Κύριέ μου καί Ἱεράρχα τοῦ Θεοῦ, μέ ὀδύνη καί δάκρυα σᾶς ἱκετεύω, συγχωρῆστε με τόν ἄθλιο, στό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.»
Ὤ, κουράστηκα νά μιλάω. Εἶμαι κατάκοπος, πονάω πολύ. Δυό μέρες γράφει αὐτό τό γράμμα ὁ καλός μου σύντροφος, πού τοῦ τό ὑπαγορεύω. Πρέπει ὅμως νά συνεχίσω.»
Τρία χρόνια μετά τήν ὀκτωβριανή ἐπανάσταση, τό 1920, βρέθηκα στήν πόλη Γιούν-Πινφού. Ὑπηρέτησα σάν ἐφημέριος στήν ἐκεῖ ρωσική ἐκκλησία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ. Ἐπιθυμοῦσα πολύ νά ἐπισκεφθῶ τήν πατρίδα μου, ἀλλά τά ἐπαναστατικά γεγονότα δέν μοῦ τό ἐπέτρεπαν.  Πέρασαν ἔτσι δεκαέξι χρόνια. Τελικά τό 1936 δέν ἄντεξα. Πῆρα τό πλοῖο γιά νά πάω, ἔστω καί γιά λίγο, στήν ἀγαπημένη μου Καμτσάτκα.»
Δὲν πρόλαβα ὅμως νά κατέβω καλά-καλά στήν ἀποβάθρα τοῦ Πετροπαυλόφσκ, καί μέ συνέλαβαν. Λές καί μέ περίμεναν. Μ’ ἔκλεισαν στίς φυλακές (πρῶτα κάπου στίς ὄχθες τοῦ Ἀμούρ κι ἔπειτα στήν Κολίμ τῆς Τσοκότκα) γιά δεκαοχτώ ὁλόκληρα χρόνια.  Τό 1954 μέ ἀποφυλάκισαν.  Ἀλλά τί χρειάζονταν πιά ἕνα ἄρρωστο καί ἀνίκανο γέρο ὀγδονταδύο ἐτῶν; Τούς ἥμουν ἄχρηστος. Ἔτσι, μαζί μέ ἄλλους ἀναπήρους, μ’ ἔφεραν σέ τοῦτο τό θλιβερό ἵδρυμα.»
Αὐτή εἶναι, μέ δύο λόγια ἡ ζωή μου.»
Κουράστηκα, κουράστηκα δεσπότη μου.  Μακάρι νά μποροῦσα –θά τό ἤθελα πολύ- νά βρεθῶ κοντά Σας καί νά Σᾶς διηγηθῶ μέ κάθε λεπτομέρεια ὅλα τά περιστατικά τῆς ζωῆς μου –στήν Καμτσάτκα, στή Μόσχα, στήν Ἰαπωνία, στή φυλακή, ἐδῶ.... Ὅμως δέν εἶναι δυνατό. Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν! »
Σᾶς βάζω βαθειά μετάνοια καί ζητῶ ταπεινά τίς προσευχές Σας καί τήν ἀρχιερατική Σας εὐλογία.
Ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σας
Κυριακός ἱερομόναχος

*  *  *

Ἡ ἀλληλογραφία μου μέ τόν π. Κυριακό συνεχίστηκε μέχρι τήν κοίμησή του.
Τό Φεβρουάριο τοῦ 1961 ἕνα σύντομο γράμμα μέ πληροφόρησε γιά τήν εἰρηνική ἐκδημία του. Ὁ Κύριος ἄς τόν ἀναπαύσει.

Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.111-120

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_1895.html

Οἱ πρῶτοι πειρασμοί τοῦ Δοκίμου Κωνσταντίνου. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.

Οἱ πρῶτοι πειρασμοί τοῦ Δοκίμου Κωνσταντίνου

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

Κεφάλαιο δεύτερο. 

῞Οταν ὁ ἀδελφός Κωνσταντῖνος ἦτο τσοπάνης μέ τά βόδια τῆς Μονῆς, ἔμενε στό κελλί μ' ἕναν ἄλλο 'Αδελφό, ὀνόματι Νικόλαο, στόν ὁποῖον τοῦ ἄρεσε πολύ ἡ τάξις καί ἡ καθαριότης. ῞Οταν ἐπέστρεψε κάποτε ἀπό τό διακόνημα ὁ Κωνσταντῖνος, ἔβγαλε τά τσαρούχια του ἔξω καί μπῆκε μέσα στό κελλί, χωρίς νά τινάξη τά ροῦχα του. 'Ο Δόκιμος Νικόλαος, ὅταν τόν εἶδε, τοῦ ἔδωσε μία μέ τό χέρι, διότι δέν διατηροῦσε τήν καθαριότητα.
Τότε ὁ Κωνσταντῖνος ἐπῆγε στούς μεγαλυτέρους 'Αδελφούς, ξυπόλυτος καί μισόγυμνος, ὅπως ἦτο, καί τούς εἶπε αὐτό πού τοῦ συνέβη, ἐνῶ αὐτοί τόν ἐπέπληξαν λέγοντάς του: «'Αδελφέ Κωνσταντῖνε, ποῦ εἶναι οἱ πληγές τοῦ Χριστοῦ στό σῶμα σου;»
'Αργότερα μᾶς ἔλεγε ὁ π. Κλεόπας: «Νά, πῶς μέ παρηγόρησαν οἱ μεγαλύτεροι 'Αδελφοί μου! καί μή ἔχοντας καταφύγιο, μ' ἐπῆρε ὁ ἀδελφός Βασίλειος, ὁ μελισσοκόμος τῆς Σκήτης, καί μέ φιλοξένησε γιά λίγο καιρό σέ μιά ἀποθήκη, ὅπου διατηροῦσε τίς κυψέλες».
Μᾶς ἔλεγε ἀκόμη ὁ π. Κλεόπας:«῞Οταν ἤμουν νεαρός, ἐρχόμουν ἀπό τόν σταῦλο τό βράδυ κι ἀναπαυόμουν μέχρι τά μεσάνυκτα. Εἴμασταν τέσσερεις ὑποτακτικοί στόν προϊστάμενό μας Πέτρο Γκανέα. Αὐτός εἶχε τό κελλί του καί ὅλοι ἐμεῖς κοιμώμασταν κάτω στήν ψάθα, διότι τά κελλιά μας ἦσαν πολύ μικρά. ῏Ηταν ὁ Συμεών, ὁ Νέστωρ, ὁ Παῦλος κι ἐγώ.
«῎Αϊντε, Κώστα, Νέστορ, Συμεών, Παῦλε, δέν ἀκούσατε τήν φωνή τοῦ 'Αρχαγγέλου;» ῏ Ηταν ἡ νυκτερινή  καμπάνα γιά τήν 'Ακολουθία. «Μή τεμπελιάζετε! ῎Αϊντε στήν προσευχή!» Μᾶς καλοῦσε στήν προσευχή, διότι, ἄν δέν ἐπηγαίναμε στόν ῎Ορθρο, τήν ἡμέρα ἐκείνη δέν μᾶς ἔδιναν φαγητό.

῎Αϊντε, Κώστε, βάλε καί τά τσαρούχια σου!» Τότε ἦτο χειμῶνας καί ἐγώ, ἐπειδή δέν ἤμουν ποδεμένος, ἔτρεχα στήν ἐκκλησία ξυπόλυτος. Τά τσαρούχια μου ἦσαν βρεγμένα καί εὑρίσκοντο κοντά στήν σόμπα τοῦ κελλιοῦ. ῎Εμεινα ξυπόλυτος στήν ἐκκλησία κι αὐτός ὁ Πέτρος Γκανέα εἶπε στόν Γέροντα π. 'Ιωαννίκιο «Γέροντα τό παιδί αὐτό στέκεται στήν γωνία, πίσω ἀπό τήν πόρτα καί περπατάει ξυπόλυτο καί στό χιόνι. Δέν θά ἀρρωστήση;»
Καί ὁ Γέροντας τοῦ ἀπήντησε: «῎Αφησέ τον, νά ἀσκῆται».
'Ιεροδιάκονος Χριστοφόρος ὁ 'Ησυχαστής
῞Οταν εὑρίσκοντο κάποτε οἱ 'Αδελφοί Βασίλειος καί Κωνσταντῖνος μέ τά πρόβατα στά δάση τῆς Σύχλας, συνάντησαν παρά πολλούς ἡσυχαστάς, κοντά στήν σπηλιά τῆς 'Οσίας Θεοδώρας καί στήν κορυφή Ρίπα τοῦ Κορόϊ, τρία χιλιόμετρα μακριά ἀπό τήν σκήτη Σύχλα.
Κάποια φορά εὑρῆκαν μία ἐρημική σπηλιά, κάτω ἀπό τίς ρίζες τῶν δένδρων στά βάθη τῶν 'Ορέων. 'Εκτύπησαν τήν πόρτα, ἀλλά δέν ἀπήντησε κανείς. Μπῆκαν μέσα, εἶδαν ἕνα τραπεζάκι καί ἕνα χαρτί τό ὁποῖο ἔγραφε: «'Εδῶ κατοικεῖ τό ἀγρίμι τῆς γῆς ἂ. ἄ. ». ῞Ενας ἀπό τούς 'Αδελφούς εἶπε: «Πόσους κρυμμένους δούλους ἔχει ὁ Θεός στά δάση αὐτά!»
Μετά ἀπό μερικές ἡμέρες ἔμαθαν τό μυστήριο τῆς σπηλιᾶς, διότι ἔφθασε ἕνα βράδυ στήν στάνη τῆς Σκήτης ὁ πατήρ πού ἀσκήτευε σ'  αὐτή τήν σπηλιά. ῏Ηταν ὁ ἱεροδιάκονος Χριστοφόρος ὁ 'Ησυχαστής. ῏Ηλθε μέ τόν ντορβᾶ στήν πλάτη του, ἔχοντας μέσα τό κρανίο ἑνός 'Οσίου, τό ὁποῖον εὑρῆκε στό δάσος κατά τρόπο θαυμαστό καί τό ὁποῖο ἐξέδιδε μία ὡραία εὐωδία. Μετά ὁ ἱεροδιάκονος ἐπῆγε μαζί μέ τούς 'Αδελφούς ἀπό τό μαντρί τῶν ζώων στόν 'Ηγούμενο τῆς Σκήτης. Τοῦ εἶπαν πῶς εὑρέθη αὐτό τό ἅγιο Λείψανο, τό ὁποῖον ἔφεραν μαζί τους. 'Η ἱστορία του ἔχει ὡς ἑξῆς.
<Τό περασμένο καλοκαίρι, τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Προφήτου 'Ηλιοῦ, ἀφοῦ ἱερούργησα στήν Θεία Λειτουργία τῆς Σκήτης Σύχλας, ἐπέστρεφα στήν καλύβα μου στό δάσος. Στόν δρόμο, ἐπειδή ἤμουν κουρασμένος, ξάπλωσα καί κοιμήθηκα λίγο σ' ἕνα ξέφωτο. Ξαφνικά ὅμως ἕνα ἀόρατο χέρι μοῦ ἔστρεψε τό κεφάλι ἐκεῖ πού ἦσαν τά πόδια μου. 'Ενόμισα ὅτι θά ἦτο δαιμονικός πειρασμός. Ξάπλωσα κι ἀποκοιμήθηκα πάλι. Καί πάλι τό ἴδιο χέρι μέ ξύπνησε. 'Εκείνη τήν στιγμή βλέπω νά στέκεται στόν ἀέρα ἕνας ὅσιος ἀσκητής. ῏Ητο ντυμένος μέ ράσα, χωρίς σκοῦφο στό κεφάλι, μέ λευκά μαλλιά ριγμένα στίς πλάτες, μέ γένεια κανονικά, μέ πρόσωπο λαμπρό καί κρατοῦσε ἕνα κομποσχοίνι στό χέρι. Στήν συνέχεια μοῦ εἶπε μέ σιγανή φωνή:
-Μή φοβᾶσαι, πάτερ Χριστοφόρε. Εἶμαι ἕνας ταπεινός δοῦλος τοῦ Χριστοῦ πού ἀσκήτευσα σ' αὐτόν τόν τόπο, ἄγνωστος σέ ὅλους πρίν ἀπό πολλά χρόνια. 'Ετελείωσα τήν ζωή μου ἐδῶ καί τά λείψανά μου παραμένουν μέχρι τώρα ἄταφα. Λοιπόν, σήκω καί ἔχε ἐμπιστοσύνη. Βάδισε πρός τά δεξιά ἑκατό βήματα. Θά εὕρης δίπλα σ' ἕνα βράχο τά ὀστᾶ μου. Νά πάρης ὡς εὐλογία μόνο τό κεφάλι μου καί νά τό ἔχης μαζί σου σ' ὅλη σου τήν ζωή, διότι αὐτό θά σοῦ εἶναι μεγάλη βοήθεια. Τά ὑπόλοιπα λείψανά μου ὅμως νά μή τολμήσης νά τά πάρης, ἀλλά νά τά ἐνταφιάσης σ' ἐκεῖνο τό μέρος.
Τότε ἐγώ ἔκανα τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, μήπως εἶναι πανουργία τοῦ δαίμονος καί ἀνεχώρησα γιά νά εὕρω τά Λείψανα. 'Αφοῦ τά εὑρῆκα, ἄρχισα νά προσεύχωμαι. Μετά τά ἀσπάσθηκα, ἐξεπλήρωσα τήν ἐντολή του καί ἀνεχώρησα μέ τό κρανίο του μέσα στόν ντορβᾶ μου γιά τήν καλύβα μου.
Αἰσθανόμουν πολύ εὐτυχής καί γεμᾶτος ἀπό πνευματική ἀγαλλίασι. 'Αλλά ἀναρωτιώμουν τίνος εἶναι αὐτό τό κρανίο. Προσευχόμενος γιά πολλή ὥρα, ἐμφανίσθηκε μπροστά μου ὁ ῞Οσιος καί μοῦ εἶπε: «Πάτερ Χριστοφόρε, σ' εὐχαριστῶ, διότι ἔθαψες τά ὀστᾶ μου καί ἔκανες ὑπακοή κρατῶντας μόνο τό κρανίο μου. 'Εάν τώρα ἐπιθυμῆς νά μάθης καί τ' ὄνομά μου, ὀνομάζομαι ἱερομόναχος μεγαλόσχημος Παῦλος>. ῎Ημουν ὁ Πνευματικός τῆς 'Αγίας Θεοδώρας τῆς Σύχλας».
Αὐτός ὁ 'Ιεροδιάκονος παρέμεινε στήν Σκήτη Συχαστρία τρεῖς ἡμέρες ἐπιτελῶντας καθημερινῶς τήν Θεία Λειτουργία μαζί μέ τόν ἡγούμενο π. 'Ιωαννίκιο. ῞Ολοι, ἐν τῶ μεταξύ οἱ Πατέρες ἀσπάσθηκαν τό ἅγιο Κρανίο τοῦ ὁσίου Παύλου.
Μετά ὁ πατήρ Χριστοφόρος ἐπέστρεψε στό δάσος μεταφέροντας καί τό κρανίο τοῦ 'Οσίου. Ματαίως προσεπάθησαν οἱ Πατέρες τῆς Συχαστρίας νά εὕρουν τήν σπηλιά του, διότι κανείς δέν τήν ἤξερε.
 'Αναφέρει ἡ παράδοσις τοῦ τόπου ἐκείνου ὅτι μεταξύ τῆς Σκήτης Σύχλα καί τῆς περιοχῆς Ρίπα τοῦ Κορόϊ ὑπάρχει ἕνας μυστικός τόπος τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖον κανείς δέν μπορεῖ νά ἀνακαλύψη. 'Εκεῖ ἀγωνίσθηκαν διά μέσου τῶν αἰώνων πολλοί ἅγιοι 'Ησυχαστές. ῎Ισως ἐκεῖ νά ἐκοιμήθη καί ὁ πατήρ Χριστοφόρος μέ τό κρανίο τοῦ ὁσίου Παύλου στήν ἀγκαλιά του.

Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω 

1999

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν

 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_5664.html

Κατάνυξις: ΔΙΑΛΟΓΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ [video]

Κατάνυξις: ΔΙΑΛΟΓΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ [video]: ΔΙΑΛΟΓΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ [video]  balanthsberoia duo

Κατάνυξις: ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΕΙΡΑΙΩΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΗΣ ...

Κατάνυξις: ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΕΙΡΑΙΩΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΗΣ ...: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΤΗΣ «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ»!  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ Σ...

Κατάνυξις: π. Θ. Ζήσης - Κυριακή Βαΐων - Περί Θείας Ευχαριστί...

Κατάνυξις: π. Θ. Ζήσης - Κυριακή Βαΐων - Περί Θείας Ευχαριστί...: π. Θ. Ζήσης - Κυριακή Βαΐων - Περί Θείας Ευχαριστίας - του Διδασκάλου Ηλία Μηνιάτη 2013 - mp3  Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Ομότιμος Κα...

Κατάνυξις: Πρωτοπρ. π.Νικόλαος Μανώλης - Προσοχή μην αλλαξοπι...

Κατάνυξις: Πρωτοπρ. π.Νικόλαος Μανώλης - Προσοχή μην αλλαξοπι...: Πρωτοπρ. π.Νικόλαος Μανώλης - Προσοχή μην αλλαξοπιστήσουμε.wmv ΙΕΡΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΗΣ Ι.Μ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  Πρω...

Κατάνυξις: Γ. Παπαθανασόπουλος - «…Και υμάς διώξουσι»

Κατάνυξις: Γ. Παπαθανασόπουλος - «…Και υμάς διώξουσι»: «…Και υμάς διώξουσι» Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου   Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί βιώνουν φέτος το Πάθος και την Ανάσταση του Σωτ...

Κατάνυξις: «Έφυγε» ο Μητροπολίτης Ειρηναίος. Με το καλό στον ...

Κατάνυξις: «Έφυγε» ο Μητροπολίτης Ειρηναίος. Με το καλό στον ...: «Έφυγε» ο Μητροπολίτης Ειρηναίος. Με το καλό στον Παράδεισο Πλήρης ημερών έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκ...

Οι Τούρκοι «θωρακίζουν» τα F-16 τους

Οι Τούρκοι «θωρακίζουν» τα F-16 τους

Σύμβουλος Μέρκελ: Εκτός ευρώ Ελλάδα Κύπρος και κούρεμα καταθέσεων

Σύμβουλος Μέρκελ: Εκτός ευρώ Ελλάδα Κύπρος και κούρεμα καταθέσεων

New York Times: Σε βαλίτσες, σάκους και πλαστικές σακούλες εκατομμύρια δολάρια από τη CIA στον πρόεδρο του Αφγανιστάν.

New York Times: Σε βαλίτσες, σάκους και πλαστικές σακούλες εκατομμύρια δολάρια από τη CIA στον πρόεδρο του Αφγανιστάν.

ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ: Ο ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ - Ο ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖ...

ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ: Ο ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ - Ο ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖ...: Κι ενώ το θεριό δείχνει να γιγαντώνεται ανεξέλεγκτα, οι αυτοπροσδιοριζόμενοι αντίπαλοί του, συνεχίζουν να κοπροσκυλιάζουν ανέμελα στη ...

Volcano Times Magazine: ΕΚΤΑΚΤΟ - ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ...

Volcano Times Magazine: ΕΚΤΑΚΤΟ - ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ...: Ραγδαίες και άκρως επικίνδυνες εξελίξεις βρίσκονται στα σκαριά, και τις αμέσως επόμενες μέρες – κυριολεκτικά μέρες – θα πάρουν...

Volcano Times Magazine: 110.000 ΣΠΙΤΙΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ!Η αντίστροφη μέτ...

Volcano Times Magazine: 110.000 ΣΠΙΤΙΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ!Η αντίστροφη μέτ...: Δεν καταλάβατε... Μετά το Πάσχα, που οι Δικαστικοί, θα λάβουν το ...μπουγιουρντί τους, θα δούμε αν θα τολμήσουν να προχωρήσουν σ...

Volcano Times Magazine: Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΝ ΤΑΧΕΙ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ...

Volcano Times Magazine: Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΝ ΤΑΧΕΙ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ...: ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΝ ΤΑΧΕΙ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΕΙ...

ΠΡΟΣΟΧΗ- Ξεσηκωμός των αλλοδαπών στην Ελλάδα τις μέρες του Πάσχα;

ΠΡΟΣΟΧΗ- Ξεσηκωμός των αλλοδαπών στην Ελλάδα τις μέρες του Πάσχα;

ΠΩΣ Η ΕΥΠ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ?

ΠΩΣ Η ΕΥΠ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ?

ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ Έκοψαν το δέντρο και βρήκαν στον κορμό… έναν σταυρό!

ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ Έκοψαν το δέντρο και βρήκαν στον κορμό… έναν σταυρό!

Εισβολή σε ελληνική εκκλησία στην Κωνσταντινούπολη...ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ...ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΖΕΙ Η ΓΗ...!

Εισβολή σε ελληνική εκκλησία στην Κωνσταντινούπολη...ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ...ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΖΕΙ Η ΓΗ...!

Παπαδάκης σε Άδωνι: Aν κοπείς από τα πρωινά σε βλέπω για το γιατρό! (βίντεο)

Παπαδάκης σε Άδωνι: Aν κοπείς από τα πρωινά σε βλέπω για το γιατρό! (βίντεο)

ΕΤΟΙΜΟ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ !! Ισραηλινά μαχητικά στη Δαμασκό - Ενίσχυση της Χεζμπολάχ με συριακά SA-17 θέλει το Ιράν !!

ΕΤΟΙΜΟ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ !! Ισραηλινά μαχητικά στη Δαμασκό - Ενίσχυση της Χεζμπολάχ με συριακά SA-17 θέλει το Ιράν !!

''Ειδικοί'' οι λαθρομετανάστες στην Σαμοθράκη; ...Τυχαίο είναι και αυτό ;

''Ειδικοί'' οι λαθρομετανάστες στην Σαμοθράκη; ...Τυχαίο είναι και αυτό ;

Η δύναμη της εξομολογήσεως

Η δύναμη της εξομολογήσεως

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000" ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗ ΜΕ ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ «ΟΥΑΙ»!/span/span/i/b

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000" ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗ ΜΕ ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ «ΟΥΑΙ»!/span/span/i/b

Εκτόξευση πυραύλων σε ρωσικό αεροπλάνο με 159 επιβάτες κατά την πτήση του πάνω από τη Συρία!!

Εκτόξευση πυραύλων σε ρωσικό αεροπλάνο με 159 επιβάτες κατά την πτήση του πάνω από τη Συρία!!

Κούρδοι ‘μας έβαλαν τα γυαλιά!’ Να μας πει το ΥΠΕΞ ποια είναι τα όρια μιας στρατιωτικής επέμβασης, μάλλον εκει που σταματά η καλοπέραση, δηλαδή ποτέ!

Κούρδοι ‘μας έβαλαν τα γυαλιά!’ Να μας πει το ΥΠΕΞ ποια είναι τα όρια μιας στρατιωτικής επέμβασης, μάλλον εκει που σταματά η καλοπέραση, δηλαδή ποτέ!

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: Η ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΑΣΤΗΚΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΜΗ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΡΠΟ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ!/span/span/i/b

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: Η ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΑΣΤΗΚΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΜΗ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΡΠΟ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ!/span/span/i/b

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Η ΛΥΠΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ!/span/span/i/b

bispan style="font-size:130%;"span style="color:#660000"ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Η ΛΥΠΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ!/span/span/i/b

«ΗΓΕΡΘΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΝΤΩΣ». ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

«ΗΓΕΡΘΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΝΤΩΣ». ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

Διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο στο Βέλγιο - Στρατολογούν ανήλικους και τους προωθούν στη Συρία.

Διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο στο Βέλγιο - Στρατολογούν ανήλικους και τους προωθούν στη Συρία.

Διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο στο Βέλγιο - Στρατολογούν ανήλικους και τους προωθούν στη Συρία.

Διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο στο Βέλγιο - Στρατολογούν ανήλικους και τους προωθούν στη Συρία.

Η Πορνεία (ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ)

Η Πορνεία (ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ)

Απόστολος Ιάκωβος, ένας Πρωτομάρτυρας ( 30 Απριλίου) | Πεμπτουσία

Απόστολος Ιάκωβος, ένας Πρωτομάρτυρας ( 30 Απριλίου) | Πεμπτουσία

Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς: «Οφείλουμε να ευγνωμονούμε τους συνανθρώπους μας»

Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς: «Οφείλουμε να ευγνωμονούμε τους συνανθρώπους μας»

Παρασκευάς Αυγερινός: Το 1981 τελείωσε το κόμμα των οραμάτων

Παρασκευάς Αυγερινός: Το 1981 τελείωσε το κόμμα των οραμάτων: Παρασκευάς Αυγερινός: Το 1981 τελείωσε το κόμμα των οραμάτων

anti-ntp.net: Το ιδιόχειρο σημείωμα του Κώστα Σημίτη και ο λογαρ...

anti-ntp.net: Το ιδιόχειρο σημείωμα του Κώστα Σημίτη και ο λογαρ...: Βόμβες έριξε στο "Εκ-κεντρικό Δελτίο" ο συνήγορος του Άκη Τσοχατζόπουλου κ. Γιάννης Νικόλαου σε ερώτηση του Σπύρου Καρατζαφέρη...

EKTAKTO: Απόπειρα δολοφονίας κατά του Πρωθυπουργού της Συρίας

EKTAKTO: Απόπειρα δολοφονίας κατά του Πρωθυπουργού της Συρίας

Planet-Greece: Έγκυρη ενημέρωση: "Σούργελο" και "θρασύτατο αμερικανάκι" ο Παπανδρέο...

Planet-Greece: Έγκυρη ενημέρωση: "Σούργελο" και "θρασύτατο αμερικανάκι" ο Παπανδρέο...: Βαρύτατοι χαρακτηρισμοί από τον βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Παύλο Χαϊκάλη, για τον πρώην πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου. Δείτε το βίντ...

ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΝΩ ΜΑΣ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ, ΙΣΑΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ.

ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΝΩ ΜΑΣ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ, ΙΣΑΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ.

Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης (+ 1907 - 1977) Μέρος Ε'

Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης  (+ 1907 - 1977)

Μέρος Ε'

  Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

-Ποίους ῾Αγίους, Γέροντα, ἔχετε σέ ἰδιαίτερη εὐλάβεια;
Τόν ῞Αγιον Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.
Γιατί;
Διότι εἶναι ἐγγυητής τῶν ἁμαρτωλῶν. ῾Ο ῞Αγιος Βασίλειος εἶναι αὐστηρός, ἐνῶ ὁ ῞Αγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος εἶναι μαλακός καί ἐπιεικής. Κάποιος ἁμαρτωλός, ἐπῆγε στόν ῞Αγιο Χρυσόστομο καί τοῦ ἐζήτησε τήν Θείαν Μετάληψι.
῾Ο ῞Αγιος τοῦ εἶπε: «Ἐγώ θά σέ κοινωνήσω, ἄν πρῶτα μοῦ ὑποσχεθῇς, ὅτι δέν θά ἁμαρτήσῃς πάλι». Καί πράγματι τήν ἄλλη ἡμέρα τόν ἐκοινώνησε. ῞Ομως, ὅλους τούς ῾Αγίους τούς ἔχω σέ εὐλάβεια καί τραβῶ κομποσχοίνι σέ ὅσους ἐνθυμοῦμαι. Στούς Προστάτας τῆς Μονῆς κάνω ὁπωσδήποτε κάθε ἡμέρα δύο κομποσχοίνια.

-῎Εχετε δοκιμάσει φανερούς πειρασμούς ἀπό τόν διάβολο, πάτερ Σωφρόνιε;
-Ναί, πολλούς. ῞Οταν εἶχα ἔλθει ὡς Δόκιμος στήν Μονή, μερικά βράδυα, ὅταν ἐξάπλωνα, ἔβλεπα μπροστά μου ὁλοζώντανη τήν μορφή τῆς Μάννας μου. Μέ κυττοῦσε ἀμίλητη καί μέ σοβαρότητα. Τό εἶπα στόν Γέροντά μου, καί μοῦ εἶπε: «Τό βράδυ, ἄν ξαναέλθῃ, νά μοῦ τό εἰπῇς». Πράγματι ἦλθε. Τό εἶπα στόν Γέροντα. Μοῦ ἐδιάβασε ἐκεῖνος τούς ἐξορκισμούς τοῦ Μ. Βασιλείου, καί ἔκτοτε δέν παρουσιάστηκε.
Μιά ἄλλη φορά, ἤμουν παραμάγειρας, καί μοῦ εἶπε ὁ διακονητής μου Γέρο Αὐξέντιος, νά κατέβω μιά Κυριακή πρωῒ στό μαγειρεῖο νά μαγειρέψω ρεβύθια. Τήν νύκτα, πρίν ἀρχίσει ἡ ἀκολουθία, κατέβαινα γιά τό μαγερεῖο. ῎Ακουσα νά κτυποῦν τά τάλαντα, εἶδα μέσα στήν ἐκκλησία ἀναμμένες λαμπάδες, πολύ φωτοχυσία μέσα. Σκέφθηκα ὅτι οἱ Πατέρες διαβάζουν τήν ἀκολουθία τοῦ ῎Ορθρου. Ἐπῆγα στό μαγειρεῖο, ἄναψα τήν φωτιά, ἔβαλα τά ρεβύθια ἐπάνω καί τραβοῦσα τό κομποσχοίνι μου. ῞Οταν τελείωσα τό μαγείρευμα, ἀκούω τόν Μοναχό Βασίλειο νά κτυπᾷ τό τάλαντο. Τόν φωνάζω «Τί συμβαίνει, τοῦ λέγω, βρέ  πάτερ Βασίλειε; Γιατί κτυπᾶς πάλι τό τάλαντο; Δέν τό κτύπησες πρίν δύο ὧρες πάλι;». Ἐκεῖνος μέ ἐθεώρησε πλανεμένο καί δέν μοῦ ἔδωσε σημασία. ῏Ηλθε ὁ διακονητής μου π. Αὐξέντιος. Τοῦ ἐξήγησα τό περιστατικό. ῾Η ὑπόθεσις ἐπῆγε κατ᾿ εὐθείαν στόν ῾Ηγούμενο. Ἀπεδείχθη ὅτι ἦταν διαβολική πλεκτάνη. ῾Ο ῾Ηγούμενος ἔκτοτε μοῦ ἀπηγόρευσε νά κατεβαίνω μόνος μου στό μαγειρεῖο, παρά μόνο μέ τόν ὑπεύθυνο ἀδελφό.
Μιά ἄλλη φορά ἐπήγαινα μέ τά πόδια ἀπό τήν Μονή Ἰβήρων στήν Μεγίστη Λαύρα. Ἐστάθμευσα γιά λίγο νά ξεκουρασθῶ στό ῾Αγίασμα τοῦ ῾Αγίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου, ὅπου πλησίον ὑπάρχει τό Ρουμάνικο κελλί τῶν ῾Αγίων 40 Μαρτύρων.
 Ἐκεῖ εἶδα ἕνα Μοναχό. Τοῦ μίλησα: «Παρίντε, παρίντε (πάτερ) τί κάνεις; Εὐλογεῖτε. Ἐπῆγα κοντά, τόν ἔπιασα ἀπό τά γένεια. Καί τί λές ἔπιασα; Μιά τούφα ἀπό πράσινα χόρτα. ῏Ηταν ὁ διάβολος μέ τήν μορφή Μοναχοῦ πού ἤθελε νά μέ πειράξῃ.
῎Αλλοτε πάλι, ἕνα πρωῒ κατέβαινα γιά τήν ἐκκλησία. Στήν ἡμικυκλική πετρόσκαλα τῆς ἐσωτερικῆς αὐλῆς, συνήντησα μπροστά μου ἕνα Μοναχό. Μοῦ εἶπε τά ἑξῆς: «Ἐγώ εἶμαι ὁ Μοναχός Αὐξέντιος πού πνίγηκα μέ ἄλλους δύο στό πέλαγος τῆς Σιθωνίας, ὅταν πηγαίναμε πρό ἐτῶν, κατ᾿ ἐντολή τῶν Γεροντάδων στό Μετόχι μας, στό χωριό Νέος Μαρμαρᾶς Χαλκιδικῆς.
 Νά εἰπῇς σ᾿ αὐτούς τούς Γεροντάδες, πού μᾶς ἔστειλαν ὅτι ἐμεῖς δέν πνιγήκαμε, γιατί μᾶς ἔσωσε ἡ ὑπακοή". ῎Αλλοτε πάλι ὁ ἴδιος Μοναχός Αὐξέντιος, παρουσιάσθηκε μία νύκτα στόν ἐπίτροπο τῆς Μονῆς παπᾶ Φώτιο, τοῦ κτύπησε τήν πόρτα τοῦ κελλιοῦ του. ῾Ο παπᾶ Φώτιος τοῦ ἀποκρίθηκε.
-Ἐμπρός, ποιός εἶναι;
-Εἶμαι ὁ Αὐξέντιος.
-Μά, αὐτός πνίγηκε προχθές στήν θάλασσα.
-Αὐτοί πού τελειώνονται στήν ὑπακοή δέν πνίγονται. Καί ἐξαφανίσθηκε.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό

 

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/1907-1977_28.html

«Γίνεσθε ἕτοιμοι» Ἡ παραβολή τῶν Δέκα Παρθένων. Ἀρχιμανδρίτου Μάρκου Μανώλη

 «Γίνεσθε ἕτοιμοι»

Ἡ παραβολή τῶν Δέκα Παρθένων  

Ἀρχιμανδρίτου π. Μάρκου Κ. Μανώλη

«Γρηγορεῖτε, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν ἐν ᾗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται» (Ματθ. κε´ 13) Αἱ τελευταῖαι ἡμέραι τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου, αἱ μετὰ τὴν θριαμβευτικὴν καὶ βαϊοφόρον εἴσοδον εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι ἡμέραι μεγίστου ἐνδιαφέροντος.
Τόσον διότι προσέφερε τὴν ἀνεκτίμητον θυσίαν τῆς ἁγίας του ζωῆς, ὅσον καὶ διότι αἱ ἡμέραι αὐταὶ ἔχουν νὰ παρουσιάσουν πλουσιωτάτην διδασκαλίαν, τὴν ὁποίαν οἱ ἱεροὶ εὐαγγελισταὶ ἀπεθησαύρισαν εἰς τὰ Εὐαγγέλια. Εἰς τὴν διδασκαλίαν αὐτήν, τῶν τελευταίων ἡμερῶν τοῦ Χριστοῦ, σπουδαιοτάτη θέσιν κατέχει ὁ πε ρὶ τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του καὶ μελλούσης κρίσεως προφητικός του λόγος. Θὰ εἶναι ἡμέρα ἀπροσδόκητος καὶ ξαφνική.
Καὶ διὰ τοῦτο πρέπει οἱ πιστοὶ νὰ εἴμεθα ἕτοιμοι, προσεκτικοί, ἄγρυπνοι, ἀναμένοντες εἰς κάθε στιγμὴν νὰ παρουσιασθῶμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Διά νὰ ἐντυπωθοῦν ἀνεξάλειπτα εἰς τὴν ψυχήν μας τὰ παραγγέλματά του περὶ προσοχῆς καὶ ἑτοιμασίας, μὲ τὰ καλὰ ἔργα, ἐδίδαξε ὁ Κύριος τρεῖς ὡραιοτάτας παραβολάς, τὴν τοῦ πιστοῦ δούλου, τὴν τῶν δέκα παρθένων καὶ τὴν τῶν ταλάντων.
Ἀπὸ αὐτὲς ἀπόψε θὰ προσπαθήσωμε νὰ ἀναπτύξωμε τὴν παραβολὴν τῶν δέκα παρθένων, τὴν ὁποίαν εἶπε προτρέπων ἡμᾶς εἰς ἐλεημοσύνην καὶ συγχρόνως διδάσκων νὰ εἴμεθα ὅλοι ἕτοιμοι πρὸ τοῦ τέλους. Λέγει λοιπὸν ἡ παραβολὴ αὐτὴ ὅτι, ὅταν ὁ Κύριος θὰ ἔλθη νὰ κρίνη τὸν κόσμον, αὐτὰ ποὺ θὰ συμβοῦν μὲ τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, θὰ παρουσιασθοῦν ὅμοια πρὸς δέκα παρθένους, αἱ ὁποῖαι ἀφοῦ ἐπῆραν τοὺς λύχνους των ἐβγῆκαν νὰ ὑποδεχθοῦν τὸν νυμφίον, ποὺ θὰ ἤρχετο τὴν νύκτα νὰ παραλάβη τὴν νύμφην (Ἐκκλησία), σύμφωνα μὲ τὰ ἰουδαϊκὰ ἔθιμα.
Σύμφωνα μὲ αὐτὰ ὁ νυμφίος μαζὶ μὲ τοὺς φίλους του ἤρχετο εἰς τὸ σπίτι τῆς νύμφης, ὁπόθεν μαζὶ μὲ αὐτὴν καὶ μὲ πομπὴν χαρμόσυνον ἐπέστρεφε εἰς τὸ σπίτι του ἐν καιρῷ νυκτός. Διὰ τὴν ὑποδοχὴν τοῦ νυμφίου ἐχρησιμοποιοῦντο παρθένοι, αἱ ὁποῖαι, μόλις ὁ γαμβρὸς ἐπλησίαζε, εἰδοποιοῦντο καὶ ἔβγαιναν εἰς προϋπάντησίν του, στολισμέναι καὶ κρατοῦσαι λαμπάδες εἰς τὰ χέρια, διὰ νὰ φέγγουν εἰς τὸν νυμφίον καὶ οὕτως ὑπὸ φωταγωγίαν συνώδευον τοὺς νεονύμφους εἰς τὸ σπίτι τοῦ γαμβροῦ, ὅπου θὰ ἐγίνετο τὸ γαμήλιον δεῖπνον, ἡ χαρὰ καὶ ἡ εὐτυχία.
Καὶ τὰς μὲν πέντε παρθένους ὁ Κύριος ὀνομάζει φρονίμους, συνετάς, διότι μαζὶ μὲ τὴν παρθενίαν εἶχον πολὺ καὶ ἄφθονον λάδι, δηλ. ἐλεημοσύνας καὶ ἄλλα καλὰ ἔργα. Τὰς ἄλλας δὲ πέντε ὀνομάζει μωράς, ἀνοήτους, διότι εἶχον μὲν παρθενίαν ἀλλ᾽ ὄχι καὶ ἐλεημοσύνας καὶ τὰς ἄλλας ἀρετάς ταπείνωσιν, ἀγάπην κ.λπ.
Διά τοῦτο τὰς ὀνομάζει μωράς, διότι ἐπέτυχον τὸ δυσκολώτερον τὴν παρθενίαν καὶ ἐνικήθησαν ἀπὸ τὰ χρήματα. Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ἀργοῦσε τὴν νύκτα νὰ ἔλθη ὁ γαμβρὸς ἐνύσταξαν ὅλαι καὶ ἐκοιμῶντο, δηλαδὴ ἀπέθανον.
Διότι, ὅπως εἴπαμε καὶ ἄλλοτε, οἱ χριστιανοὶ τὸν θάνατον ὀνομάζουν ὕπνον. Καὶ ἐνῶ ἐκοιμῶντο, κραυγὴ ἠκούσθη ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτὸς ὅτι ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται, ἐξέλθετε νὰ τὸν προϋπαντήσετε. Καὶ αἱ μὲν φρόνιμοι, ποὺ εἶχαν ἄφθονον τὸ λάδι τῆς ἐλεημοσύνης καὶ καλωσύνης, ὅταν ἄνοιξαν αἱ θύραι, εἰσῆλθαν μαζὶ μὲ τὸν Νυμφίον.
Αἱ δὲ μωραί, μὴ ἔχουσαι ἀρκετὸ λάδι, μετὰ τὸν ὕπνον, ἤτοι μετὰ θάνατον, ἐζήτουν αὐτό. Ἀλλ᾽ αἱ φρόνιμοι ἤθελαν νὰ δώσουν, δὲν μποροῦσαν ὅμως, πρὶν νὰ εἰσέλθουν, ἀπεκρίθησαν λέγουσαι: Μήπως δὲν μᾶς φθάση, πηγαίνετε πρὸς τοὺς πωλοῦντας, δηλαδὴ τοὺς φτωχούς, καὶ ἀγοράσατε.
Ἀλλὰ δὲν ἦτο εὔκολον. Διότι μετὰ θάνατον δὲν εἶναι δυνατὸν αὐτό. Ὅπως εἶπε καὶ ὁ Πατριάρχης Ἀβραὰμ εἰς τὸν πλούσιον διὰ τὸν Λάζαρον. Ἀλλὰ αἱ μωραί, πλησιάζουν χωρὶς λάδι, κτυποῦν τὰς πύλας καὶ φωνάζουν.
Κύριε, Κύριε, ἄνοιξέ μας. Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Κύριος δίδει τὴν φρικτὴν ἐκείνην ἀπόφασιν. Φύγετε. Ἀληθινά σᾶς λέγω δὲν σᾶς γνωρίζω. Διότι πῶς θὰ ἰδῆτε τὸν Νυμφίον, μὴ ἔχουσαι ἐλεημοσύνην καὶ ἀρετάς; Διὰ αὐτὸν τὸν λόγον ἡ παραβολὴ τῶν δέκα Παρθένων ὡρίσθη νὰ διαβάζεται τὴν Μ. Δευτέραν ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρας, διδάσκουσα ἡμᾶς πάντοτε νὰ εἴμεθα ἄγρυπνοι καὶ ἕτοιμοι πρὸς ὑποδοχὴν τοῦ ἀληθινοῦ Νυμφίου διὰ τῶν καλῶν πράξεων καὶ περισσό- τερον τῆς ἐλεημοσύνης, ὑλικῆς καὶ πνευματικῆς, διότι δὲν γνωρίζομεν τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν τοῦ τέλους τοῦ ἰδικοῦ μας, ἀλλὰ καὶ τοῦ κόσμου.


* Ὁμιλία εἰς τὸ Κάϊρον, 16.4.84 -Μ. Δευτέρα.

 Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1973, 26 Απριλίου 2013


http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_28.html

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ. Ὁμιλία 34η π.Σάββα Ἁγιορείτη

Π. Σάββας 2013-03-28 Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ ΛΔ΄ ΜΕΡΟΣ

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-03-2013 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

 

 Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

hristospanagia3.blogspot.gr


http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/34.html

Περί εκ-σαρκώσεως του Θεού Λόγον και περί φυλακής του προγράμματος (Εβδομάδα των Βαΐων) | Πεμπτουσία

Περί εκ-σαρκώσεως του Θεού Λόγον και περί φυλακής του προγράμματος (Εβδομάδα των Βαΐων) | Πεμπτουσία

Ἄτεκνη γυναῖκα τεκνοποίησε. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος θαυματουργεῖ. Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες

Ἄτεκνη γυναῖκα τεκνοποίησε

Ὁ Κατηχητής τοῦ χωρίου Κισότε Μιχαήλ μοῦ ἀνέφερε τό ἑξῆς περιστατικό πού συνέβη τό 1976.
«Τήν ἐποχή ἐκείνη ἦτο ἱεραπόστλος στό Κολουέζι ὁ νῦν βοηθός Ἐπίσκοπος Ρόδου π. Ἀμφιλόχιος Τσοῦκος. Κάποιος συγχωριανός μας ἐζήτησε νά κατηχηθῆ καί να βαπτισθῆ. Μέχρι τότε εἶχε πολλά παιδιά μέ πολλές γυναῖκες. Θά ἔπρεπε νά διαλέξη μία ἀπ᾿ αὐτές καί τά παιδιά πού ἔκανε μαζί της γιά νά προχωρήσει στό Βάπτισμα.
Ἐκεῖνος ἐδιάλεξε μία, τήν πιό νεώτερη, μέ τήν ὁποία δέν εἶχε ἀκόμη ἀποκτήσει παιδί. Ὅμως ἡ γυναῖκα αὐτή, ἀπό τήν νεότητά της  δέν εἶχε τήν δυνατότητα τεκνογονίας. Βαπτίσθηκαν, λοιπόν, μαζί καί στεφανώθηκαν. Ἀπεδείχθη ὅμως ὅτι ἡ γυναίκα του δέν τεκνοποιοῦσε. Ἦλθαν σέ μένα κι ἐγώ εἶπα τό πρόβλημά τους στόν π. Ἀμφιλόχιο. Ἐκεῖνος εἶπε νά κάνουν νηστεία καί προσευχή καί κάθε πρωΐ νά πίνουν Ἁγιασμό.
Μετά ἀπό λίγο διάστημα ἔμεινε ἔγκυος ἡ γυναῖκα του μέ τίς προσευχές τοῦ π. Ἀμφιλοχίου καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἀπέκτησε πρῶτα ἕνα κορίτσι πού τό ὠνόμασαν Ἀναστασία καί μετά ἕνα ἀγόρι, πού τοῦ ἔδωσαν στό βάπτισμά του τό ὄνομα Ἀμφιλόχιος πρός τιμήν καί τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος θαυματουργεῖ

Ἦτο Ἰούλιος τοῦ 2002. Εἴχαμε τό θεολογικό σεμινάριο τῶν ἱερέων καί διακόνων μας. Ἕνα ἀπόγευμα ὁ π. Νεκτάριος ἐπέστρεψε ἀπό τό χωριό Τσιάλα, ὅπου εἶχε πάει γιά τά καθήκοντά του καί μᾶς ἔφερε ἕνα μήνυμα ὅτι μία Χριστιανή του, ὀνόματι Εὐαγγελία, εἶναι στό νοσοκομεῖο τῆς ἑταιρείας Τζεκαμίν. Εὑρίσκεται στήν μαιευτική κλινική καί τό πρόβλημά της εἶναι ὅτι δέν ἠμπορεῖ νά τεκνοποιήσει μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες γιά τήν ὑγεία καί τό βρέφος της πού περιμένει νά ἔλθη στήν ζωή.

Τό ἀπόγευμα ἐκεῖνο ἐπῆγα ἀμέσως μέ τούς ἱερεῖς π. Νεκτάριο καί π. Σίλβεστρο. Διαβάσαμε τόν Παρακλητικό Κανόνα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου. Μετά τραβήξαμε καί κομποσχοίνι στό ὄνομά του. Μᾶς πληροφόρησε ὁ Ἅγιος μέ τόν τρόπο του ὅτι θά βοηθήσει τήν ἀσθενῆ γυναῖκα. Καί πράγματι σέ δύο ἡμέρες ἐγέννησε  ἕνα χαριτωμένο ἀγόρι πρός ἔκπληξι τῶν γιατρῶν καί νοσοκόμων, οἱ ὁποῖοι ἔλεγαν ὅτι μόνο μέ μιά ἐπικίνδυνη καισαρική θά ἠμποροῦσαν νά βγάλουν τό παιδί ζωντανό.

Τό παρακάτω ἄρθρο ἔγραψε ὁ σεβαστός γέροντας ἀρχιμ. π. Ἀντώνιος Ρωμαῖος (Γρηγοριάτης) καί δημοσιεύθηκε στό ἱεραποστολικό περιοδικό: Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός". Μέ τήν εὐλογία του, τό ἀναδημοσιεύουμε ἐδῶ γιά νά διαβασθῆ ἀπό περισσοτέρους Χριστιανούς μας, διότι ἀληθινά, ἔκαμε μεγάλη ἐντύπωσι στούς ἀναγνῶστες του.

Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις

___________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

  Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π. Δαμασκηνός - Ιεραποστολικές ιστορίες

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_1365.html

 

''ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ, ΔΩΡΕΑ Ή ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΖΩΗΣ ?'' 20-4-13 '«ΣΕΦ» ΗΜΕΡΙΔΑ (ΟΛΟ...

Ἕνα παλαιό θαῦμα μέ τόν Γέροντά του τόν π. 'Ιωαννίκιο. Μέρος Β'. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.

Ἡ προσωπικότης τοῦ Ἡγουμένου Ἰωαννικίου

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

Κεφάλαιο δεύτερο. Μέρος Β'

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

'Ο π. 'Ιωαννίκιος εἶχε ἀξιωθῆ καί τοῦ θαυματουργικοῦ χαρίσματος καί ἐνίοτε ἐδίωκε τά ἀκάθαρτα πνεύματα ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Κάποια φορά προσκλήθηκε στήν πόλι Τίργκου Νεάμτς γιά νά κάνη 'Αγιασμό στό σπίτι κάποιας οἰκογενείας.
Μαζί του ἐπῆρε καί τόν  'Αδελφό Κωνσταντῖνο 'Ηλίε. 'Αφοῦ ἐτελείωσαν τήν 'Ακολουθία τοῦ 'Αγιασμοῦ, οἱ Χριστιανοί τούς προσέφεραν ἀπό ἕνα φλυτζάνι καφέ μέ γάλα.
'Ο Γέροντας ὅμως δέν ἔτρωγε τίποτε, ἔξω ἀπό τό Μοναστήρι του. Οἱ Πιστοί τοῦ ἐπρότειναν πάλι νά δοκιμάση καί ὁ 'Ηγούμενος τούς εἶπε: «'Ιδού, εὐλογῶ αὐτό τό φλυτζάνι καί ἄν δέν θέλετε νά ἰδῆτε οὔτε ἕνα σημεῖο, τότε νά δοκιμάσω νά πιῶ».
'Αφοῦ εὐλόγησε τήν κανάτα μέ τό γάλα, ἀμέσως εἶδαν ὅλοις τους ἕνα φίδι νά σείεται μέσα στό γάλα κι ἐτρόμαξαν, λέγοντας: «'Εμεῖς ἐβάλαμε γάλα στήν κανάτα, ἀπό ποῦ ἦλθε αὐτό τό φίδι; Παρακαλοῦμε νά μᾶς συγχωρέσετε». 'Ο Γέροντας τότε τούς εἶπε: «Αὐτό εἶναι τό δαιμόνιο τῆς λαιμαργίας τῆς κοιλίας». Καί, ἀφοῦ εὐλόγησε πάλι τήν κανάτα, τό φίδι ἐξαφανίσθηκε. Κατόπιν ἡ οἰκοδέσποινα ἔχυσε τό γάλα.
 ῎Αλλη φορά, ἕνας 'Αδελφός τῆς Σκήτης ἠθέλησε νά πάη στό Τίργκου Νεάμτς ν' ἀγοράση κάτι γιά τόν ἑαυτό του. 'Αλλά δέν ἐπῆρε εὐλογία ἀπό τόν 'Ηγούμενο. Βαδίζοντας στόν δρόμο, ἑπτά δαίμονες μέ τήν μορφή μοναχῶν, πολύ ἀγρίων στήν ὄψι, τόν συνήντησαν καί τόν ἐκτυποῦσαν μ' ἕνα πύρινο μπαστοῦνι.
Τοῦ ἐπροκάλεσαν πολλές πληγές κι ἀμέσως ἐξαφανίσθηκαν στό δάσος. ῞Οταν ἐπέστρεψε στήν Σκήτη, κτυπημένος καί κυριευμένος ἀπό τούς διαβόλους, ἐφώναζε ν' ἀκούσουν ὅλοι οἱ Μοναχοί: «Μή μέ ἀφήνετε! 'Επτά πνεύματα εἶναι μέσα μου! Μή μέ ἀφήνετε! 'Επτά πνεύματα εἶναι μέσα μου!»
Οἱ 'Αδελφοί τόν συνέλαβαν, τόν ἔδεσαν καί τό εἶπαν στόν 'Ηγούμενο. Αὐτός τοῦ διάβασε ἐξορκισμούς γιά τήν ἐκδίωξι τῶν πονηρῶν δαιμόνων. Κατόπιν εἶπε στούς 'Αδελφούς νά τόν λύσουν. Οἰ 'Αδελφοί τοῦ εἶπαν: «'Εάν θά φύγη πάλι;» καί ὁ 'Ηγούμενος τούς ἀπήντησε; «Μή φοβῆσθε. 'Εάν τόν ἔλυσε ὁ Θεός, δέν θά τόν κρατήσετε ἐσεῖς δεμένον». ῎Ετσι μέ τήν προσευχή τοῦ Γέροντος 'Ιωαννικίου ὁ 'Αδελφός ἐκεῖνος θεραπεύθηκε τελείως.
Αὐτά ἦσαν μερικά ἀπό τά θαυμαστά ἔργα τοῦ π. 'Ιωαννικίου, ὁ ὁποῖος κυβέρνησε τήν Σκήτη ἐπί 35 χρόνια καί κατήρτισε πνευματικά πολλούς νέους μοναχούς, ἐπικεφαλῆς τῶν ὁποίων ἦτο ὁ Γέροντας π. Κλεόπας.

Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω 

1999

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν

 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3028.html