Προβατόσχημοι λύκοι πολεμούν τήν Εκκλησία- Προτεσταντικές ομάδες στη Θεσσαλονίκη

ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΙ ΛΥΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ-ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΒΑΠΤΙΣΤΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αἱρέσεις ὑπῆρχαν πάντοτε καὶ ταλαιπωροῦσαν τὴν Ἐκκλησία, ἄλλοτε λιγότερο, ἄλλοτε περισσότερο. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθε στὴ γῆ καὶ ἐπιτέλεσε τὸ ἀπολυτρωτικό Του ἔργο, ἡ ἀνθρωπότητα μπῆκε στὴν τροχιὰ τῶν ἐσχάτων, ἕνα χαρακτηριστικὸ τῶν ὁποίων εἶναι καὶ οἱ καινοφανεῖς διδασκαλίες καὶ παντὸς εἴδους αἱρετικὲς δοξασίες καὶ σέκτες ποὺ ὑποκινοῦνται ὑπὸ τοῦ πλάνου καὶ μισανθρώπου διαβόλου.

Διαπιστώνεται στὶς μέρες μας, αὐτὲς τὶς ἡμέρες τὶς χαλεπές, ποὺ ὁ κόσμος, ἀπελπισμένος ἀπὸ τὴν στενότητα ποὺ ἡ οἰκονομικὴ κρίση τοῦ δημιούργησε – ἀφοῦ εἶχε ἐναποθέσει ὅλη του τὴν ἐλπίδα στὰ χρήματα, χωρὶς πραγματικὴ ἐλπίδα στὸ Χριστό, ἀποχαυνωμένος ἀπὸ τὰ καθοδηγούμενα ἀπὸ τὰ Διεθνιστικὰ Σιωνιστικὰ κέντρα Μ.Μ.Ε., μία ἔντονη δράση αἱρετικῶν στὰ ὅρια τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας. Διάφορες ὁμάδες, ἀπὸ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ μέχρι παρακλάδια τοῦ Προτεσταντισμοῦ, ὅπως Εὐαγγελικοί, Βαπτιστὲς κ.ἄ., ἀλλὰ καὶ δωδεκαθεϊστές, νεοπαγανιστές, ἐκπρόσωποι ἰνδουϊσμοῦ, ταοϊσμοῦ, «ἐνεργειακῶν» θεωριῶν κ.ἄ., κυριολεκτικὰ «ἁλωνίζουν» στὶς ἑλληνικὲς πόλεις καὶ γειτονιές.

Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἔχει ὑποστεῖ μεγάλο πλῆγμα στὴν ἐθνική, ἱστορικὴ καὶ θρησκευτική του συνείδηση, κυρίως ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγὸ καὶ ἔπειτα. Τὰ μασονικὰ κέντρα τοῦ ἐξωτερικοῦ γνώριζαν καὶ γνωρίζουν πολὺ καλὰ ὅτι ὁ Χριστὸς καὶ ἡ πατρίδα εἶναι καλὰ ριζωμένα στὸ DNA τοῦ ἕλληνα καὶ δὲν ἐξαφανίζονται ἔτσι εὔκολα. Φρόντισαν λοιπόν, μὲ συντονισμένες κινήσεις, προσεκτικοὺς χειρισμοὺς βῆμα-βῆμα καὶ χρησιμοποιώντας πολιτικοκοινωνικοὺς μηχανισμοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ μαμωνᾶ, νὰ ἀλώσουν καὶ νὰ ἀποδομήσουν τὰ δύο αὐτὰ στοιχεῖα. Ἀπὸ τὴ Βαυαροκρατία μέχρι σήμερα, ἡ ὄψη τοῦ ἕλληνα ἔγινε ἀγνώριστη. Ἐξωτερικῶς καί, κυρίως, ἐσωτερικῶς.

Ὁ σημερινὸς ἕλληνας εἶναι ἀπαίδευτος καὶ ὡς ἐπὶ τῷ πλεῖστον ἀδιάφορος γιὰ τὴν ἱστορία, τὴν παράδοση καὶ κυρίως γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Ὅσοι παραμένουν πιστοὶ στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση θεωροῦνται γραφικὲς φιγοῦρες, πωρωμένοι, συντηρητικοὶ καὶ ὀπισθοδρομικοί. Βλέπετε, φρόντισε ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων νά μᾶς…πάει μπροστά. Μᾶς ἄλλαξε τὴ γλώσσα, τὴν παιδεία, τὴν ἱστορικὴ μνήμη. Μᾶς δίδαξε ψεύδη. Ἐπιβράβευσε ἀνθρώπους ποὺ ἦταν ἐχθροί τοῦ γένους. Εἰσήγαγε σοσιαλιστικὰ καὶ ἀθεϊστικὰ πρότυπα. Κατήργησε κάθε ἦθος καὶ φραγμό, ὡς ξεπερασμένα καὶ περιοριστικά τῆς ἐλευθερίας μας (βλ. φεμινισμὸ κ.λπ.). Κατέστρεψε τὴν ἔμφυτη σεμνότητα καὶ ἦθος ποὺ εἶχαν οἱ ἕλληνες, ἄνδρες καὶ γυναῖκες μὲ ἄσεμνα θεάματα, νυκτερινὲς διασκεδάσεις, τζόγο κ.λ.π., χρησιμοποιώντας ὅλα τὰ δυνατὰ μέσα ἢ καὶ δημιουργώντας νέα. Προσέφερε εὐδαιμονία, χρήματα, φαγητὸ καὶ ἡδονή. Ἀλλοτρίωσε τοὺς νεοέλληνες μ΄ αὐτά, μέσα ἀπὸ τοὺς ἑκάστοτε πράκτορές της. Διαπέρασε καὶ διαπερνᾶ ὅλες τὶς πτυχὲς τῆς σύγχρονης ζωῆς, προβάλλοντας ξένα καὶ ἀντίχριστα πρότυπα. Πάνω ἀπ΄ ὅλα, ἀποχρωματίζοντας τὴν πίστη, προβάλλοντας μία σωτηρία καὶ μία Ἀνάσταση ἄνευ κόπου καὶ βασάνων, ἄνευ πόνου ὀντολογικοῦ, ἄνευ ἄσκησης καὶ ταπεινώσεως. Ἀνάσταση χωρὶς σταυρό, χωρὶς Χριστό, ἔξω ἀπὸ τὴ μάνδρα τῆς Ἐκκλησίας, ἔξω ἀπὸ τὰ Μυστήρια καὶ τὸν πνευματικὸ ἀγώνα.

Δεῖγμα τῶν αἱρετικῶν ὁμάδων ποὺ δροῦν στὴ Θεσσαλονίκη τοὺς τελευταίους μῆνες εἶναι καὶ οἱ Βαπτιστές. Ἡ λεγόμενη «Βιβλικὴ Βαπτιστικὴ Ἐκκλησία». Παρακλάδι προτεσταντικό, Εὐαγγελικοί. Πρόκειται γιὰ ἀλλοδαποὺς (ἀπὸ Ἀμερική, ἀπὸ Γερμανία; Δὲ γνωρίζουμε), οἱ ὁποῖοι μοιράζουν φυλλάδια (τὰ ὁποῖα ἀναφέρονται στὴ Βιβλικὴ Βαπτιστικὴ Ἐκκλησία τῆς Ζακύνθου, βλ.: http://www.zakynthosbiblebaptist.com/bm/lighthouse-of-zakynthos/index.shtml) καὶ «Καινὲς Διαθῆκες» σὲ μετάφραση (Ν. Βάμβα), ποὺ συμπεριλαμβάνουν καὶ δικές τους αἱρετικὲς διδασκαλίες, δωρεάν. Χαρακτηριστικὰ κουτιὰ μὲ τὴν ἐπιγραφὴ «Δωρεὰν Καινὴ Διαθήκη» βρίσκονται αὐτὲς τὶς μέρες στὴ συμβολὴ τῶν ὁδῶν Ἀριστοτέλους καὶ Β. Ἡρακλείου, στὸ κέντρο τῆς πόλης. Δεκάδες ἄδειες τέτοιες κοῦτες στοιβάζονταν -σήμερα μόνο- δίπλα σὲ κάδο ἀνακύκλωσης. Φαντάζεται κανεὶς τὴ ζημιὰ ποὺ ἔχει γίνει ἤδη σὲ κάποιες ψυχὲς ποὺ πῆραν τὰ αἱρετικά τους φυλλάδια καὶ βιβλία.

Νεαροὶ καὶ νεαρὲς στέκονται ἐπὶ ὧρες (ἀναρωτιέται κανεὶς πῶς ἀντέχουν τόση ὀρθοστασία καὶ ἂν τὸ κάνουν μέ..τὸ ἀζημίωτο), κρατώντας «πανώ» μὲ ζωγραφιὲς μὲ τὸν ἐσταυρωμένο Χριστὸ (ποὺ Τὸν παρουσιάζουν ὡς κάποιον καημένο, ὄχι ὅπως οἱ ὀρθόδοξες ἁγιογραφίες Τὸν ἀπεικονίζουν, δηλαδὴ Θεάνθρωπο ποὺ παρέδωσε μὲ τὴ βούλησή Του τὸ πνεῦμα Του, ἀφοῦ πρῶτα ἔκλινε τὴν κεφαλὴ -δηλ. ἑκουσίως, γιὰ τὴ δική μας σωτηρία). Κάποια ἄλλα «πανώ» ἔχουν σὲ μετάφραση (προφανῶς σὲ συνεργασία μὲ ντόπιους καὶ μὲ τὴν τοπικὴ ὀργάνωση τῶν Βαπτιστῶν), χωρία τῆς Κ.Δ. πού μιλοῦν γιὰ τὴ σωτηρία. Ποιὰ σωτηρία ὅμως; Οἱ ἐν λόγῳ αἱρετικοὶ πιστεύουν ὅτι εἶναι ἤδη σεσωσμένοι. Μόνο πιστεύοντας (σὲ τί;) καὶ παραδεχόμενοι μόνο τὴν Ἁγία Γραφὴ- καὶ αὐτὴ ἀλλοιωμένη, ἀπορρίπτοντας ὅλη τὴν Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας (Solα Fide, Sola Scriptura, βασικὰ δόγματα τῶν Προτεσταντῶν).

Ὅταν κάποιοι Ὀρθόδοξοι ἄρχισαν νὰ ἐνημερώνουν τὸν κόσμο ποὺ ἔπεφτε στὴν παγίδα τῶν χαμογελαστῶν προσώπων ποὺ «πουλοῦσαν» ἀγαπολογία καὶ ἐλπίδα ψεύτικη, ὥστε νὰ βοηθήσουν τὶς ψυχὲς νὰ μὴν πλανηθοῦν ἀπὸ τὴν αἵρεση, οἱ ἐν λόγῳ ἀλλοδαποὶ αἱρετικοὶ ἄρχισαν νὰ μοιράζουν ἀρχικὰ φυλλάδια καὶ σὲ αὐτούς, κατόπιν νὰ προσπαθοῦν νὰ τοὺς πιάσουν τὴν κουβέντα μὲ τὰ κλασσικὰ «μοτὸ» πού τοὺς ἔχουν ὑποδειχθεῖ γιὰ δύσκολες περιπτώσεις, ὅπως «εἶσαι ἐσὺ σωσμένος;», ἢ «ὁ Χριστὸς σὲ ἀγαπάει τὸ ξέρεις;».

Μόλις εἶδαν ὅτι αὐτὸ δὲν «ἐπίασε», ἀγρίεψαν! Ἄρχισαν νὰ ἀνεβαίνουν σὲ παγκάκια καὶ νὰ βγάζουν «κήρυγμα» μὲ φωνὲς (κάτι ποὺ συνηθίζεται σὲ τέτοιες σέκτες, εἰδικὰ ὅταν καταλαμβάνονται ἀπὸ ἀκάθαρτα πνεύματα καὶ νομίζουν ὅτι προφητεύουν κ.λ.π.). Κάποιους ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους ποὺ ἐνημέρωναν τὸν κόσμο τοὺς ἀποκαλοῦσαν «ψεῦτες» καὶ μάλιστα ἐπίαναν περαστικούς, δακτυλοδεικτοῦσαν πρὸς τὴ μεριά τους καὶ ἔλεγαν «τὴ βλέπεις αὐτή; Εἶναι ψεύτρα, λέει ψέμματα».

Κάποιοι ἐπικεφαλῆς τους φρόντισαν νὰ «φακελώσουν» τὰ ἐν λόγῳ πρόσωπα, βγάζοντάς τα φωτογραφία, ἢ τραβώντας βίντεο, μὲ lap top. Κατὰ τ΄ ἄλλα ἀγάπη καὶ εἰρήνη καὶ πίστη στὸ Εὐαγγέλιο. Ἂν αὐτὴ ἡ συμπεριφορὰ δὲν εἶναι ἐχθρική, τί εἶναι;

Στὸ κάτω-κάτω, ἂν ὄντως πιστεύουν στὸ Εὐαγγέλιο, δὲν θὰ πρέπει νὰ νιώθουν ὅτι ἀπειλοῦνται, οὔτε νὰ ἔχουν ἐχθρικὴ διάθεση σὲ ὅποιον διαφωνεῖ μαζί τους. Τὸ πόσο ὀργανωμένοι εἶναι δέ, τὸ ὅτι ἀποτελεῖ γεγονὸς ὅτι ἐμπλέκονται πολλὰ χρήματα στὴν ὑπόθεση καὶ ὅτι ἐξυπηρετοῦνται ξένα καὶ ἀποδομητικοῦ προσανατολισμοῦ συμφέροντα φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ ὅτι μόλις ἐμφανίστηκαν οἱ Ὀρθόδοξοι, ἔπεσε «σύρμα» καὶ ἦρθαν κι ἄλλοι δικοί τους, ἀλλοδαποί, γιὰ ἐνίσχυση. Σκορπίστηκαν δὲ παντοῦ καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι τούς ἀκολουθοῦσαν ἀπὸ πίσω, ἐνημερώνοντας τὸν κόσμο ποὺ ἔπαιρνε τὰ φυλλάδιά τους. Κάποιοι πῆραν κοῦτες μὲ βιβλία καὶ ἔφυγαν –πιθανὸν γιὰ ἄλλο σημεῖο, ὅπου οἱ «ἐνοχλητικοὶ» Ὀρθόδοξοι δὲ θὰ τοὺς ἐμπόδιζαν στὸ «θεάρεστο», ὅπως πιστεύουν, ἔργο τους. Κατὰ διαστήματα ἐμφανιζόταν κάποιος ποὺ εἶχε ἡγετικὸ ρόλο καὶ τοὺς ἐπανατοποθετοῦσε σὲ πόστα (ἄλλος κρατοῦσε πάνω, ἄλλος μοίραζε, ἄλλος «κήρυττε»).

Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ δηλώνουμε περίτρανα ὅτι δὲ θέλουμε κανενὸς εἴδους αἱρετικοὺς νὰ δροῦν καὶ νὰ παραπλανοῦν τὸν ταλαίπωρο λαό μας! Δὲ χρειαζόμαστε κανενὸς εἴδους αἱρετικὸ νὰ μᾶς διδάξει ἀλλότρια δόγματα. Ἡ Ἑλλάδα ἦταν καὶ εἶναι τὸ κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ αὐτὸ ἐνοχλεῖ κάποιους στὰ σχέδιά τους.

Ἂς μὴ γελιοῦνται ὅμως. Κι ἂς κάνουν ὅ,τι καταλαβαίνουν. Ὁ Θεὸς χρησιμοποιεῖ τὸ κακὸ ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὴν κακὴ χρήση τῆς ἐλευθερίας τῶν ἀνθρώπων γιὰ νὰ κάνει καλό. Ὁ πονηρὸς καὶ τὰ ὄργανά του μπορεῖ νὰ δροῦν φαινομενικὰ ἀνενόχλητοι, ἀλλὰ ξεχνοῦν τὸ νοικοκύρη! Ὁ νοικοκύρης εἶναι ὁ Χριστός μας, ὁ Ὁποῖος γεννᾶται καὶ αὐτὲς τὶς ἡμέρες καὶ πάντοτε γιὰ τὴ δική μας σωτηρία.

Εἶναι μεγάλη βλασφημία νὰ δείχνουμε τέτοια ἀγνωμοσύνη σὲ μία τόσο μεγάλη ἀγαπητικὴ κένωση, ἑνὸς τέτοιου Θεοῦ, εἴτε πιστεύοντας αἱρετικά, εἴτε προσπαθώντας νὰ παρασύρουμε κι ἄλλους στὴ πλάνη, εἴτε μὴ κάνοντας τίποτα!

Ὁ Κύριος ζητᾶ ἕνα πράγμα: τὴν καρδιά μας! Νὰ Τὸν πιστέψουμε ἀληθινά, ὀρθόδοξα. Νὰ ἀλλάξουμε ζωή, νὰ ἀφήσουμε τὰ ἔργα του σκότους[1], νὰ μετανοήσουμε καὶ νὰ κλαύσουμε πικρῶς τὸ νεκρό μας, τὴν ἁμαρτωλότητά μας. Γιὰ νὰ γεννηθοῦμε μαζὶ μὲ τὸ νεογέννητο Ἰησοῦ Χριστό, νὰ προσλάβουμε νέα, ἀναγεννημένη ὕπαρξη, ὅπως καὶ ὁ Κύριος προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση, Θεὸς ὦν, γιὰ τὴ θεραπεύσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, νὰ ἐνδυθοῦμε τὰ ἔργα τοῦ φωτὸς[2]. Κάνουμε δὲ ἔκκληση στοὺς ποιμένες μας καὶ στὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ λάβει ἀντὶ-δράση σὲ τέτοιου εἴδους κινήσεις καὶ κυρίως νὰ ἐνημερώσει καὶ νὰ κατηχήσει τὸ λαό! Ποτὲ δὲν εἶναι ἀργά!

Μὲ τὴν εὐχὴ ὁ Κύριος νὰ μᾶς δώσει μετάνοια ὁλόκληρον καὶ καρδίαν ἐπίπονον εἰς ἀναζήτησίν Του[3] καὶ ἕτοιμη νὰ δεχθεῖ τὴ θεία φλόγα τῆς ἀγάπης Του[4], εὐχόμαστε «Εὐλογημένα Χριστούγεννα στὴ φάτνη τῆς ψυχῆς ὅλων»! Ἀμήν!

---

[1] Ρωμ., ιγ’:12.

[2] Ο.π.

[3] Θεοκτίστου Στουδίτου, Κανών Ἱκετήριος εἰς τόν Ἰησοῦν Χριστόν.

[4] Ἀρχιμανδρίτου Σωφρονίου Ζαχάρωφ, Ὀψόμεθα τόν Θεόν Καθώς Ἐστί, σελ. 230.
http://orthodoksikinisithessalonikis.wordpress.com

http://katanixis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4617.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/gssUJ+(%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%85%CE%BE%CE%B9%CF%82)