Ὁ πολιτιστικός σκοπός τοῦ μοναχισμοῦ
Ὁ πολιτιστικός σκοπός εἶναι πιό σεμνός καί ἄξιος μεγάλης τιμῆς. Ἐκπρόσωποι αὐτοῦ τοῦ μοναχισμοῦ συνέδεσαν τήν προσευχή μέ τήν ἐργασία, τήν ὑπομονετική ἐργασία, τήν ἐργασία τῆς συνειδήσεως. Οἱ μοναχοί ἀσχολήθηκαν μέ τήν ἀντιγραφή ἱερῶν βιβλίων.
῎Ετσι, οἱ μοναχοί τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ ὑπεχρεώθησαν νά ἀντιγράψουν τά ἀρχαιόετρα χειρόγραφα τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἀργότερα ἤρχισαν νά εἰκονογραφοῦν στά πλέον εὔχρηστα ἱερά βιβλία, ἀνάμεσα στά ὁποῖα μᾶς διασώθηκε ἕνα θαυμαστό Ψαλτήριο.
Ἐπίσης οἱ μοναχοί ἀνεδείχθησαν ἁγιογράφοι καί προστάτες τῶν εἰκόνων, ἰδιαίτερα κατά τήν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας. Σ᾿ ὅλες αὐτές τίς θαυμαστές τέχνες, ὅπου χρειάσθηκε νά γίνεται λεπτή καί ὑπομονετική δουλειά, εὑρίσκουμε καί τούς μοναχούς νά ἐργάζωνται στήν πρώτη γραμμή.
Ἀπ᾿ αὐτούς ἔχουμε ἐκκλησιαστικά ἀντικείμενα μεγάλης καλλιτεχνικῆς ἀξίας. Ἀνάμεσα στούς πρώτους πού ἀγκάλιασαν τήν ἐφεύρεσι τῆς τυπογραφίας τοῦ Γουτεμβέργιου ἦσαν μοναχοί. Οἱ πρῶτες ἐκτυπώσεις, πού ἔχουμε, πραγματοποιήθηκαν ἀπό μοναχούς.
Ὁ κοινωνικός σκοπός εἶναι κι αὐτός μεγάλος καί ἀξιοσημείωτος. Κατ᾿ ἀρχήν, ἡ ἀφιλοκερδής ἐργασία τῶν μοναχῶν, ἡ ὁποία τούς ἐλύτρωνε καί ἀπό τήν ὀκνηρία, εἶναι μία μορφή συνειδήσεως. Οἱ μοναχοί ἐργάζονται ὅ,τιδήποτε γιά τόν Θεό καί ὄχι γιά τούς ἀνθρώπους (Κολ.3,23).
Στήν ἐποχή μας ἡ συνείδησις μπροστά στήν ἐργασία ἀρχίζει νά εἶναι ἕνας παράγων μεγάλης ἀξίας καί τιμῆς γιά τήν ἀνοικοδόμησι τοῦ μέλλοντος τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἐργασία ἐξῆλθε ἀπό τό στάδιο τῆς παιδεύσεως καί περνᾶ στό στάδιο τῆς ἀφιερώσεως μέ σκοπό τήν ἁγιωσύνη, μέσῳ ἐλέγχου τῆς συνειδήσεως μέ τήν ὁποία ἔχει δημιουργηθῆ.
Οἱ μοναχοί ζοῦν τήν ζωή τοῦ κοινοβίου ἔχοντας τά πάντα κοινά. Ὁπότε αὐτοί ἔφεραν μέχρι τίς ἡμέρες μας ζωντανή τήν μνήμη τῶν πρώτων χριστιανικῶν κοινοτήτων τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς Ἀλεξανδρείας, ὅπου συμμετεῖχαν ὅλοι καί ἐλάμβαναν ὅ,τι εἶχε ὁ καθένας ἀνάγκη (Πράξ. 4,35). Ὁπότε, οἱ μοναχοί μέ τήν κοινοβιακή τους ζωή εἶναι μία εἰκόνα τοῦ παλαιοῦ χριστιανικοῦ κόσμου.
Ὁ κοινωνικός ρόλος τῶν μοναχῶν κρίνεται καί ἀπό τό γεγονός ὅτι εἶναι πάντοτε σέ μάχη ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας γιά τήν μεγάλη ἀνάγκη τῶν καιρῶν μας: τήν εἰρήνη ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους. Τήν προσευχή ὑπέρ τῆς εἰρήνης ὅλου τοῦ κόσμου τήν ἐπιτελοῦν οἱ μοναχοί σ᾿ ὅλες τίς ἀκολουθίες τοῦ νυχθημέρου στήν Ἐκκλησία.
Ἡ εἰρήνη δέν εἶναι μόνο ἕνα καλό κοινωνικό ἀγαθό, ἀλλά καί ἕνα καλό πνευματικό ἀγαθό τῶν ἀνθρώπων, γι᾿ αὐτό καί ἐμεῖς προσευχόμεθα γιά τήν εἰρήνη καί στήν συνέχεια ἀκολουθοῦμε ὅλοι τόν Χριστό, πού ἠμπορεῖ νά μᾶς φέρη καί νά διατηρήση τήν εἰρήνη.
Σήμερα τά ὅπλα δέν εἶναι μόνο φονικά, ἀλλά καί ἐρημιτικά. Καί γιά ποιά αἰτία; Γιά μιά δικαία κατανομή τῶν ἀγαθῶν πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ὅλες οἱ θρησκεῖες τῆς γῆς ἑνώθηκαν στήν μάχη γιά τήν εἰρήνη, ὅλοι οἱ σπόροι τῆς γῆς καί τά εὐφυῆ μυαλά ἐργάζονται γιά νά φέρουν τήν εἰρήνη. Αὐτή εἶναι ἕνα ἀγαθό, ἀνώτερο ἀπό τήν δύναμι τοῦ ἀνθρώπου καί γι᾿ αὐτό ἡ εἰρήνη θά νικήση τόν πόλεμο.
Οἱ ἑνωμένες πεποιθήσεις τῶν ἀνθρώπων γιά τήν δικαιοσύνη εἶναι μία δύναμις καί μία προσπάθεια στήν ὁποία συμμετέχουν καί οἱ μοναχοί. Δέν ἄκουσε ὁ Ἀβραάμ ἀπό τόν Θεό, ὅτι, ἐάν ὑπάρξουν ἔστω καί δέκα δίκαιοι ἄνθρωποι, δέν θά καταστρέψη τήν πόλι; (Γέν.18,32). Ἰδού τί ἀγαθούς σκοπούς καί ἀποτελέσματα ἠμποροῦν νά ἔχουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, πού εἶναι πτωχοί κατά τό πνεῦμα καί εἶναι ἁπλοῖ μοναχοί!
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Γιά νά διαβάσετε τα ὑπόλοιπα μέρη πατήστε Γέροντας Ἀρσένιος Μπόκα - βαθμίδες μοναχικῆς πολιτείας
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6494.html
Οἱ βαθμίδες τῆς μοναχικῆς πολιτείας
Ἱερομονάχου Γέροντα Ἀρσενίου Μπόκα (+1910-1989)
Ὁ πολιτιστικός σκοπός εἶναι πιό σεμνός καί ἄξιος μεγάλης τιμῆς. Ἐκπρόσωποι αὐτοῦ τοῦ μοναχισμοῦ συνέδεσαν τήν προσευχή μέ τήν ἐργασία, τήν ὑπομονετική ἐργασία, τήν ἐργασία τῆς συνειδήσεως. Οἱ μοναχοί ἀσχολήθηκαν μέ τήν ἀντιγραφή ἱερῶν βιβλίων.῎Ετσι, οἱ μοναχοί τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ ὑπεχρεώθησαν νά ἀντιγράψουν τά ἀρχαιόετρα χειρόγραφα τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἀργότερα ἤρχισαν νά εἰκονογραφοῦν στά πλέον εὔχρηστα ἱερά βιβλία, ἀνάμεσα στά ὁποῖα μᾶς διασώθηκε ἕνα θαυμαστό Ψαλτήριο.
Ἐπίσης οἱ μοναχοί ἀνεδείχθησαν ἁγιογράφοι καί προστάτες τῶν εἰκόνων, ἰδιαίτερα κατά τήν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας. Σ᾿ ὅλες αὐτές τίς θαυμαστές τέχνες, ὅπου χρειάσθηκε νά γίνεται λεπτή καί ὑπομονετική δουλειά, εὑρίσκουμε καί τούς μοναχούς νά ἐργάζωνται στήν πρώτη γραμμή.
Ἀπ᾿ αὐτούς ἔχουμε ἐκκλησιαστικά ἀντικείμενα μεγάλης καλλιτεχνικῆς ἀξίας. Ἀνάμεσα στούς πρώτους πού ἀγκάλιασαν τήν ἐφεύρεσι τῆς τυπογραφίας τοῦ Γουτεμβέργιου ἦσαν μοναχοί. Οἱ πρῶτες ἐκτυπώσεις, πού ἔχουμε, πραγματοποιήθηκαν ἀπό μοναχούς.
Ὁ κοινωνικός σκοπός τοῦ μοναχισμοῦ
Ὁ κοινωνικός σκοπός εἶναι κι αὐτός μεγάλος καί ἀξιοσημείωτος. Κατ᾿ ἀρχήν, ἡ ἀφιλοκερδής ἐργασία τῶν μοναχῶν, ἡ ὁποία τούς ἐλύτρωνε καί ἀπό τήν ὀκνηρία, εἶναι μία μορφή συνειδήσεως. Οἱ μοναχοί ἐργάζονται ὅ,τιδήποτε γιά τόν Θεό καί ὄχι γιά τούς ἀνθρώπους (Κολ.3,23).
Στήν ἐποχή μας ἡ συνείδησις μπροστά στήν ἐργασία ἀρχίζει νά εἶναι ἕνας παράγων μεγάλης ἀξίας καί τιμῆς γιά τήν ἀνοικοδόμησι τοῦ μέλλοντος τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἐργασία ἐξῆλθε ἀπό τό στάδιο τῆς παιδεύσεως καί περνᾶ στό στάδιο τῆς ἀφιερώσεως μέ σκοπό τήν ἁγιωσύνη, μέσῳ ἐλέγχου τῆς συνειδήσεως μέ τήν ὁποία ἔχει δημιουργηθῆ.
Οἱ μοναχοί ζοῦν τήν ζωή τοῦ κοινοβίου ἔχοντας τά πάντα κοινά. Ὁπότε αὐτοί ἔφεραν μέχρι τίς ἡμέρες μας ζωντανή τήν μνήμη τῶν πρώτων χριστιανικῶν κοινοτήτων τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς Ἀλεξανδρείας, ὅπου συμμετεῖχαν ὅλοι καί ἐλάμβαναν ὅ,τι εἶχε ὁ καθένας ἀνάγκη (Πράξ. 4,35). Ὁπότε, οἱ μοναχοί μέ τήν κοινοβιακή τους ζωή εἶναι μία εἰκόνα τοῦ παλαιοῦ χριστιανικοῦ κόσμου.
Ὁ κοινωνικός ρόλος τῶν μοναχῶν κρίνεται καί ἀπό τό γεγονός ὅτι εἶναι πάντοτε σέ μάχη ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας γιά τήν μεγάλη ἀνάγκη τῶν καιρῶν μας: τήν εἰρήνη ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους. Τήν προσευχή ὑπέρ τῆς εἰρήνης ὅλου τοῦ κόσμου τήν ἐπιτελοῦν οἱ μοναχοί σ᾿ ὅλες τίς ἀκολουθίες τοῦ νυχθημέρου στήν Ἐκκλησία.
Ἡ εἰρήνη δέν εἶναι μόνο ἕνα καλό κοινωνικό ἀγαθό, ἀλλά καί ἕνα καλό πνευματικό ἀγαθό τῶν ἀνθρώπων, γι᾿ αὐτό καί ἐμεῖς προσευχόμεθα γιά τήν εἰρήνη καί στήν συνέχεια ἀκολουθοῦμε ὅλοι τόν Χριστό, πού ἠμπορεῖ νά μᾶς φέρη καί νά διατηρήση τήν εἰρήνη.
Σήμερα τά ὅπλα δέν εἶναι μόνο φονικά, ἀλλά καί ἐρημιτικά. Καί γιά ποιά αἰτία; Γιά μιά δικαία κατανομή τῶν ἀγαθῶν πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ὅλες οἱ θρησκεῖες τῆς γῆς ἑνώθηκαν στήν μάχη γιά τήν εἰρήνη, ὅλοι οἱ σπόροι τῆς γῆς καί τά εὐφυῆ μυαλά ἐργάζονται γιά νά φέρουν τήν εἰρήνη. Αὐτή εἶναι ἕνα ἀγαθό, ἀνώτερο ἀπό τήν δύναμι τοῦ ἀνθρώπου καί γι᾿ αὐτό ἡ εἰρήνη θά νικήση τόν πόλεμο.
Οἱ ἑνωμένες πεποιθήσεις τῶν ἀνθρώπων γιά τήν δικαιοσύνη εἶναι μία δύναμις καί μία προσπάθεια στήν ὁποία συμμετέχουν καί οἱ μοναχοί. Δέν ἄκουσε ὁ Ἀβραάμ ἀπό τόν Θεό, ὅτι, ἐάν ὑπάρξουν ἔστω καί δέκα δίκαιοι ἄνθρωποι, δέν θά καταστρέψη τήν πόλι; (Γέν.18,32). Ἰδού τί ἀγαθούς σκοπούς καί ἀποτελέσματα ἠμποροῦν νά ἔχουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, πού εἶναι πτωχοί κατά τό πνεῦμα καί εἶναι ἁπλοῖ μοναχοί!
Μετάφρασις ἐπιμέλεια
ὑπό ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς
Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους
2003
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο Ἀναβάσεις
Γιά νά διαβάσετε τα ὑπόλοιπα μέρη πατήστε Γέροντας Ἀρσένιος Μπόκα - βαθμίδες μοναχικῆς πολιτείας
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6494.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου