Τό ἅγιο φῶς. Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Τό ἅγιο φῶς

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Οἱ προσκυνητές οἱ ὁποῖοι πηγαίνουν γιά τό Ἅγιο Πάσχα στήν ἁγία Χώρα τῆς Παλαιστίνης, ἔχουν τό προνόμιο νά ἰδοῦν τό καταπληκτικό θαῦμα, πού γίνεται στήν ἐκκλησία τοῦ Παναγίου Τάφου, τό Μέγα Σάββατο, κι αὐτό εἶναι τό Ἅγιο Φῶς.
Τό γεγονός αὐτό γίνεται στήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, μετά τήν Εἴσοδο, τήν ὥρα πού ψάλλεται ὁ ὕμνος: «Φῶς ἱλαρόν...». Κι αὐτό τό ἱλαρό φῶς εἶναι τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
Ἡ λιτανεία εἶναι μεγαλοπρεπής. Ὁ πατριάρχης μέ ὅλη τήν σύνοδο τῶν ἀρχιερέων, τούς ἡγουμένους τῶν μονῶν τῆς Παλαιστίνης, τούς μοναχούς καί ἀδελφούς, στούς ὁποίους προστίθενται καί οἱ προσκυνητές κληρικοί, τακτοποιημένοι μέ μιά ὡραία τάξι, πηγαίνουν ἀπό τό Ἱερό Βῆμα τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἀναστάσεως πρός τόν Πανάγιο Τάφο μέ τήν κροῦσι τῶν καμπάνων καί τῶν ταλάντων, πού συναρμονίζονται μέ τίς ἀδιάκοπες φωνές τῶν λειτουργῶν καί ὁλόκληρος ὁ αἰθέρας εἶναι γεμάτος μόνο ἀπό κωδονοκρουσίες καί ψαλμωδίες. Ἡ Λιτανεία γίνεται χωρίς κεριά καί σ᾿ ὅλη τήν ἐκκλησία δέν ὑπάρχει οὔτε ἕνα καντήλι ἀναμμένο.
Ἄς ἀντικρύσουμε ὅλη αὐτή τήν μεγαλειώδη θέα: Γύρω-γύρω ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο εἶναι συνωστισμένοι κατά χιλιάδες ὁ κόσμος, ὡσάν νά θέλουν νά ἰδοῦν ἕνα μεγάλο θέαμα. Στρυμωγμένοι καί ἀνεβασμένοι σέ ὅλα τά κράσπεδα καί τά ἐπίπεδα, ὅπου μποροῦν νά σταθοῦν, ἀκόμη καί «κρεμασμένοι», καί ἐπάνω στόν τροῦλλο τῆς μεγάλης κεντρικῆς ἐκκλησίας.
Ὅλοι κρατοῦν στά χέρια ἀπό ἕνα μπουκέτο μέ 33 κεριά, ἀνάλογα μέ τά χρόνια τῆς ἐπιγείου ἡλικίας τοῦ Χριστοῦ μέ στραμμένη σταθερά τήν ματιά τους πρός τόν Πανάγιο Τάφο μέσα σέ μιά  τεταμένη ἀναμονή.
Ἡ Λιτανεία τῶν κληρικῶν περιστρέφεται τρεῖς φορές γύρω ἀπό τόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ κι αὐτές οἱ δύο τεράστιες σειρές ἐκτυλίσσονται σάν δύο πελώριες ταινίες. Βλέποντας ὅλα αὐτά ὁ νοῦς πηγαίνει στήν χώρα τῶν ἄστρων καί τῶν ἀτόμων στήν ἀεικίνητη περιστροφή τους. Αὐτό πού γίνεται μέ τά ἀστρικά φαινόμενα συμβολίζεται ἐδῶ σ᾿αὐτά πού βλέπουμε: Ὁ Θεός εἶναι τό Κέντρο τῆς ὑπάρξεως καί ὅλη ἡ δημιουργία περιστρέφεται γύρω ἀπό τόν Χριστό διά τοῦ Ὁποίου τά πάντα ζοῦν καί κινοῦνται. Ὡσάν νά ἄρχισε τό μεγάλο Δεῖπνο τοῦ γάμου τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ, γιά τόν ὁποῖον λέγει ἡ Ἐκκλησία: «Νυμφίε Χριστέ, ὁ Ὁποῖος εἶσαι ὁ ὡραιότερος μεταξύ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων καί μᾶς ἐκάλεσες στό πνευματικό Δεῖπνο τοῦ γάμου σου». (Μεγάλη Τρίτη).
Ὁ Τάφος τοῦ Κυρίου σφραγίζεται ἀπό τό βράδυ: «Τό Φῶς εἶναι στό σκοτάδι, ἀλλά τό σκοτάδι δέν ἐκράτησε τό Φῶς». Μετά τήν τρίτη περιφορά γύρω ἀπό τόν Τάφο, ἀποσφραγίζεται ἡ πόρτα τοῦ Τάφου, ὁ πατριάρχης μπαίνει μέσα μέ τυλιγμένα τά χέρια του ἀπό βαμβάκι, τό ὁποῖο ἀνάβει μέ τό ἅγιο Φῶς, τό ὁποῖο δέν εἶναι καυστικό καί ἐξέρχεται μέ αὐτό ἔξω, στό πλῆθος.
Μία κραυγή ἀπό θαυμασμό κάνει νά τρέμει ὅλη ἡ ἐκκλησία καί χειροκροτήματα χαρᾶς κάνουν νά γεμίζει ὁ αἰθέρας. «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσ»! Μεγάλες φλόγες πετιοῦνται στά καντήλια πάνω ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο καί ἀπό τά χέρια τῶν ἀρχιερέων πού εἶναι δίπλα στόν Τάφο καί ἄλλοι στό Βῆμα τοῦ ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Ὅλος ὁ κόσμος στρυμώχνεται ν᾿ ἀνάψη τό δικό του μπουκέτο μέ τά κεριά ἀπό τό ἅγιο Φῶς τοῦ Πατριάρχου. Σέ λίγα λεπτά ὁλόκληρη ἡ ἐκκλησία εἶναι μία μεγάλη φωτιά. «Τά πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί ....».
Τό Πάσχα, ἡ ἑορτή τοῦ Θείου Φωτός, τῆς χαρᾶς, τῆς νίκης καί ταυτόχρονα τά ἐγκαίνια καί ἡ ἀρχή τῆς αἰωνίου βασιλείας. Ἔτσι, ὅπως στό Θαβώρ ὁ Κύριος ἔδειξε σέ μιά στιγμή στούς μαθητάς Του τήν δόξα Του, ἔτσι καί τώρα στόν Πανάγιο Τάφο, ὁ ἀναστάς Χριστός ἀκτινοβολεῖ μία ἀκτῖνα τῆς δόξας Του, τό Ἅγιο Φῶς σ᾿ αὐτούς πού συγκεντρώνονται κάθε χρόνο ἐδῶ γιά νά ἰδοῦν μέ τά μάτια τους τό μυστήριο τῆς ἀναστάσεώς Του.
Ἀλλά ὅλα αὐτά διαρκοῦν μερικές στιγμές. Εἶναι μόνον ὁ ἀραββῶνας καί ὄχι ἡ πλήρης χαρά. Γι᾿ αὐτό τήν νύκτα τῆς ἀναστάσεως ἡ Ἐκκλησία θά μᾶς εἰπῆ μέ πόθο: «Ὦ Πάσχα τό μέγα καί «ἱερώτατον, Χριστέ...». «Δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον σοῦ μετασχεῖν ἐν τῆ ἀνεσπέρῳ ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας Σου».
Σιγά σιγά ὁ ἐνθουσιασμός κατευνάζεται, ὁ κόσμος εἶναι εὐτυχισμένος πνευματικά διότι ἀκόμη μία φορά ἀξιώθηκε νά δεχθῆ τό Ἅγιο Φῶς. Στό Ἱερό Βῆμα τοῦ ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως συνεχίζεται ἡ λειτουργία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ἐνῶ γύρω ἀπό τό Ἅγιο Μνῆμα θά περιπλέκωνται μέ τούς κτύπους τῶν καμπάνων ἡ ἠχώ τῆς πασχαλινῆς χαρᾶς, πού βγαίνει ἀπό τίς καρδιές τῶν χιλιάδων πιστῶν ἀπό ὅλες τίς χριστιανικές ἐκκλησίες γιά τόν Μεγάλο Ἐπισκέπτη Χριστό.
«Ὦ Πάσχα τό μέγα καί «ἱερώτατον, Χριστέ...».

 ***

Μετάφρασις ἀπό μοναχό Δαμασκηνό Γρηγοριάτη.

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Ἀναβάσεις

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   Γέροντας Πετρώνιος-Ἡ κλήσις τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας 

 

 http://anavaseis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_3109.html