Σάββατο 31 Αυγούστου 2013
e-Pontos.gr | Η ηλεκτρονική εφημερίδα για ότι συμβαίνει στον Πόντο : Ξεκινούν τμήματα εκμάθησης της Ποντιακής διαλέκτου...
e-Pontos.gr | Η ηλεκτρονική εφημερίδα για ότι συμβαίνει στον Πόντο : Ξεκινούν τμήματα εκμάθησης της Ποντιακής διαλέκτου...: Ανάμεσα στα άλλα προγράμματα που πραγματοποιούνται από τη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης ο υφυπουργός Παιδείας Κώστας Γκιουλέκας ενέ...
Κατάνυξις: Το μήνυμα του πάπα Φραγκίσκου για το 13ο Διαχριστι...
Κατάνυξις: Το μήνυμα του πάπα Φραγκίσκου για το 13ο Διαχριστι...: ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΟ ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ KURT KOCH ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΦΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ...
Κατάνυξις: Μηνύματα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου κ...
Κατάνυξις: Μηνύματα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου κ...: Άρχισε τις εργασίες του στο Μιλάνο το 13ο Διαχριστιανικό Συμπόσιο του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ και του Φραγκισκανικού Ινστιτούτο...
Κατάνυξις: Απίστευτες σκηνές από την προετοιμασία παρέλασης σ...
Κατάνυξις: Απίστευτες σκηνές από την προετοιμασία παρέλασης σ...: Προετοιμασίες παρέλασης στην Κίνα Μία σειρά απίστευτων σκηνών από την προετοιμασία των κινεζικών στρατευμάτων για την παρέλαση ...
Κατάνυξις: Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτη...
Κατάνυξις: Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτη...: Με πόνο σας αναφέρω την κοίμηση του Άρχοντα και δασκάλου Λυκούργου Πετρίδη. Η κηδεία θα γίνει στον Ι. Ναό της Αναστάσεως Καλαμαριά ...
Κατάνυξις: Δωράκι του Συμεών Κεδίκογλου στους γονείς εκπαιδευ...
Κατάνυξις: Δωράκι του Συμεών Κεδίκογλου στους γονείς εκπαιδευ...: Ευνοϊκότερους όρους στη διαδικασία χορήγησης της άδειας ανατροφής τέκνων, που διευκολύνουν τους γονείς εκπαιδευτικούς, περιλαμβάνει ...
Κατάνυξις: Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ...
Κατάνυξις: Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ...: Στο μήνυμά του, που αναγνώσθηκε κατά την έναρξη, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος μεταξύ άλλων τονίζει ότι «ο Χριστός αφ...
Κατάνυξις: Τα οστά του Γέροντος πρώην Φλωρίνης κυρού Αυγουστί...
Κατάνυξις: Τα οστά του Γέροντος πρώην Φλωρίνης κυρού Αυγουστί...: ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΟΥΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ τηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978 e-mail: ...
Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013
EMEDI: Φάτε όσα αυγά θέλετε
EMEDI: Φάτε όσα αυγά θέλετε: Μύθος είναι ότι τα αυγά αυξάνουν τη χοληστερίνη, επιβεβαιώνει μία νέα μελέτη. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϋ ανέλυσαν αρ...
Ιερά Μονή Προφήτου Ηλία Θήρας: Παρακαλάμε για τη Βασιλεία των ουρανών και συνάμα ...
Ιερά Μονή Προφήτου Ηλία Θήρας: Παρακαλάμε για τη Βασιλεία των ουρανών και συνάμα ...: Η ανταπόκριση του Κυρίου στην προσευχή δεν εξαρτάται από το πλήθος των λόγων, αλλ’ από τη νήψη του νου και της καρδιάς. Και αυτό μπορε...
συν - οδοιπορία: Μία μέρα στη Βενετία μέσα σε 3 λεπτά!
συν - οδοιπορία: Μία μέρα στη Βενετία μέσα σε 3 λεπτά!: Το όνομά της έχει συνδεθεί ανά τους αιώνες με θρύλους και μύθους, και δικαίως θεωρείται ως μία από τις πλέον ρομαντικές πόλεις του κόσμου....
Γέρων Παΐσιος - Elder Paisios: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΠΟΡΕΙΤΟΥ
Γέρων Παΐσιος - Elder Paisios: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΠΟΡΕΙΤΟΥ: ΛΟΓΟΙ Γ’ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ “ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ” ΣΟΥΡΩΤΗ Όποιος δεν έχει νιώσει την ανώτερη χαρά, την...
συν - οδοιπορία: Νεανικές ανησυχίες για το Μυστήριο του Γάμου (vide...
συν - οδοιπορία: Νεανικές ανησυχίες για το Μυστήριο του Γάμου (vide...: Μια εκπομπή αφιερωμένη στο μυστήριο του γάμου. Τί γνωρίζουμε για αυτό το μυστήριο; Είναι μια απλή τελετή και όλα τελείωσαν ή έχει καπο...
Καβιώτης Κώστας, δια Χριστόν σαλός. (Μέρος Δ'). Τελευταῖο
Καβιώτης Κώστας, δια Χριστόν σαλός. (Μέρος Δ')
Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση
Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση
Εκτός των αιωνοβίων αυτών εγγυητικών εγγράφων, εδέσποζε η Ιερά Παράδοσις, η οποία εστηρίζετο εις τας Ιεράς Γραφάς, τας υποθήκας και συμβουλάς των εν αρετή προεκδημησάντων πατέρων και, το σπουδαιότερον εξ όλων, ελειτούργει ορθοδόξως, ο ορθόδοξος καταλογισμός της αγιορείτικης συνειδήσεως.
Διά τούτο ούτε Ποινικοί Κώδικες ούτε Ποινικαί Δικονομίαι εχρειάσθησαν να λειτουργήσουν προληπτικώς ή κατασταλτικώς διά την κοινήν ειρήνην του τόπου, ούτε Συνταγματικαί κυρώσεις των προνομίων.
Το προνομιακόν αυτό καθεστώς ήτο ενδογενές, αυτοδύναμον και αιώνιον.
Οι σύγχρονοι προϊστάμενοι ηπατήσθησαν και αντήλλαξαν όλα τα ανωτέρω με τον καταστατικόν χάρτην.
Εγώ, γερω-Δαμασκηνέ, ηξεύρωντας αυτά, από εσωτερικήν ανείπωτον παρόρμησιν, όταν εψηφίζετο εις το κοινόν ο νέος καταστατικός χάρτης, αισθάνθηκα ότι τα αναφαίρετα δικαιώματα του ιερού τόπου επωλούντο, και έβλεπα νεκρόν και ακυβέρνητον το Άγιον Όρος από το νέον καθεστώς˙ διά τούτον μετέβην εις το κωδωνοστάσιον του Πρωτάτου και εκτυπούσα πένθιμα και ρυθμικά τους κώδωνας με την ακλόνητον πεποίθησιν ότι το Άγιον Όρος, ως αυτοδιοίκητος οργανισμός, απεβίωσε σήμερον.
Η πένθιμος κωδωνοκρουσία ανεστάτωσε την συνεδριάζουσαν Ι. Διπλήν Σύναξιν των είκοσι Μονών και απέστειλε τον Σερδάρην να μάθουν ποίος εκοιμήθη.
Όταν ήλθε ο Σερδάρης, με ηρώτησε ποίος εκοιμήθη; Το Άγιον Όρος, του απάντησα και συνέχισα˙ η απότομος όμως συμπεριφορά του Σερδάρη με ηνάγκασε να σταματήσω και εζήτησα να παρουσιασθώ εις την Διπλήν Σύναξιν, να γίνει πρακτικόν κηδείας του αυτοδιοίκητου του Αγίου Όρους, αλλά με τας συνήθεις ύβρεις και χλευασμούς με απέπεμψαν και απήλθον λελυπημένος…
Όταν, γερω-Δαμασκηνέ, φύγει ο απόηχος του παλαιού συστήματος και εφαρμοσθούν αι διατάξεις του νέου τούτου συστήματος, ειρήνην ο τόπος αυτός δε θα γνωρίσει. Τότε το μοναχικόν πολίτευμα θα διωχθεί ή θα εξαχρειωθεί από την εκμετάλλευσιν των αποθησαυρισμένων ανεκτίμητων θησαυρών και κειμηλίων, διά τα οποία το κράτος και ο Επίσκοπος θα εύρουν τρόπον εκμεταλλεύσεως». Ταύτα τα ρήματα ουκ έστι δαιμονιζομένου ή τρελού, αλλ’ αληθείας και σωφροσύνης ρήματα.
Από τα ανωτέρω φαίνεται ότι ο γερω-Κώστας όχι μόνο τρελός δεν ήταν, αλλά ήταν πολύ σοφός, αφού γνώριζε τόσα πράγματα και μάλιστα έβλεπε πολύ μακριά.
Τότε η Ιερά Κοινότης δεν τιμώρησε τον Κώστα, δεν έδωσε σημασία στην ενέργειά του να χτυπήσει πένθιμα τις καμπάνες. Ποιος έδινε σημασία στις πράξεις του «τρελο-Κώστα;». Αργότερα όμως, το έτος 1969, μερικοί «έξυπνοι» που σκέφτονταν με κοσμικό τρόπο, θεωρούσαν όνειδος την εμφάνιση του Κώστα στις Καρυές και μάλιστα στους Ευρωπαίους που άρχισαν μετά την χιλιετηρίδα να επισκέπτονται το Όρος. Γι’ αυτό ενήργησαν την απέλασή του. Έστειλαν τον άνθρωπο του Θεού στο Τρελοκομείο! Εκεί, αφού τον εξήτασαν και τον βρήκαν υγιέστατο, τον έστειλαν στο Γηροκομείο, όπως αναφέρει ο γέροντας Παΐσιος. Έκτοτε χάνονται τα ίχνη του.
Οι πατέρες που τον είχαν κατανοήσει, στενοχωρήθηκαν και πίστευαν ότι «κακώς, πολύ κακώς τον έδιωξαν, διότι ούτε αταξίες έκανε ούτε πείραζε κανέναν. Ήταν κόσμημα και στολίδι και όχι όνειδος για το Άγιον Όρος». Ήταν ένα ευωδέστατο άνθος στον πάντερπνο παράδεισο της Θεοτόκου, στο Άγιον Όρος. Αλλά εμείς, οι κοσμικά σκεπτόμενοι, τον αδικήσαμε.
Την ευχή του να έχουμε. Αμήν.
Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση
Εκδόσεις
Ιερόν Ησυχαστήριον
"Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος"
σελ. 119-125
29 Αὐγούστου 2013
Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε Ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_7491.html
Τί εἶναι ἕνας ὀρθόδοξος μοναχός. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁ μοναχισμός. Τί εἶναι ἕνας ὀρθόδοξος μοναχός
Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας
Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας
Οἱ μοναχοί εὑρίσκονται στό ὕψος τῆς πνευματικῆς
φιλοσοφίας καί «τίποτε δέν αἰσθάνονται (ἀπό τίποτε δέν ἐπηρεάζονται καί δέν
βλάπτονται) ἀπό αὐτά πού συμβαίνουν σ’ ἐμᾶς (πού ζοῦμε μέσα στόν κόσμο)»19.
Ὁ ὀρθόδοξος μοναχός εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ὑπακούει στήν
κλήση τοῦ Χριστοῦ: «εἴ τις θέλει ὀπίσω Μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν»20.
Προχωρεῖ γενναῖα στίς τρεῖς ἀποταγές: τήν ἀποταγή τῆς φιλοδοξίας, τῆς
φιληδονίας καί τῆς φιλαργυρίας. Ὡς ἀντίδοτο σ’ αὐτά τά πάθη ἀσκεῖ τήν
ἀρετήν τῆς ὑπακοῆς, τῆς παρθενίας καί τῆς ἀκτημοσύνης ἀντίστοιχα21.
Γεμίζει ἔτσι μέ ἀνέκφραστο πνευματικό πλοῦτο, δοξάζεται μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί γίνεται ἀφορμή νά δοξαστεῖ ὁ Θεός καί ἡ Ἁγία Του Ἐκκλησία.
Γεμίζει ἔτσι μέ ἀνέκφραστο πνευματικό πλοῦτο, δοξάζεται μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί γίνεται ἀφορμή νά δοξαστεῖ ὁ Θεός καί ἡ Ἁγία Του Ἐκκλησία.
«Ὁ μοναχισμὸς ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι τὸ καύχημα, τὸ
κόσμημα, τὸ κάλλος καὶ ἡ ὀμορφιὰ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι τὸ ἅλας τῆς
γῆς καὶ τὸ φῶς τοῦ κόσμου, κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννην τῆς Κλίμακος, «Φῶς μὲν
μοναχοῖς ἄγγελοι, φῶς δὲ κοσμικοῖς μοναχοί»...Εἶναι ἐπιστροφὴ στὸ «ἀρχαῖον
κάλλος», κάθαρση ἀπὸ τὰ πάθη, φωτισμός, κατὰ Χάριν θέωση»22.
Ὁ μοναχός λέγει μαζί μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο: «ἐμοὶ τὸ
ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος»23.
Καὶ τὸ βίωμα τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ: «Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγὼ ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ
Χριστὸς»24.
«Ζῶ οὐκέτι ἐγὼ», δηλαδή ἐγώ εἶμαι νεκρὸς γιὰ τὸν ἑαυτό μου καί γιὰ τὸν κόσμο
καί γιά τόν διάβολο. «Ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός», δηλαδή ζεῖ, ἐνεργεῖ καὶ κινεῖται,
νοεῖ καὶ διανοεῖται, πράττει καὶ θεωρεῖ μέσα μου καί δι’ ἐμοῦ ὁ Χριστός.
Ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι ἡ Ζωὴ καὶ ἡ Πηγὴ τῆς Ζωῆς, τὸ Φῶς καὶ ἡ Πηγὴ τοῦ Φωτός, ἡ
Ἀνάσταση καὶ ἡ Πηγὴ τῆς Ἀναστάσεως25.
«Τό Α καί τό Ω, ἡ ἀρχή καί τό τέλος»26,
τό κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ μοναχοῦ εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ σωτηριώδης διδαχή Του.
«Ὁ μοναχισμὸς εἶναι τὸ ἐφηρμοσμένο Εὐαγγέλιο στὴν πιὸ
συνεπῆ ἔκδοσή του... Πρὸ πάντων, ὁ μοναχισμὸς εἶναι τὸ ἐγερτήριο εὐαγγελικὸ
κήρυγμα: “Μετανοεῖτε”. Ἡ φυσικὴ θέση τοῦ μοναχοῦ σὲ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις τῆς
ζωῆς του εἶναι ἡ ἐν ταπεινώσει θέση τοῦ τελώνου. Ὁ μοναχός εἶναι ὁ ἐργάτης τῆς
μετανοίας, τῶν δακρύων. Μετανοεῖ γιά τόν ἑαυτό του, γιά τούς ἄλλους, τούς
πλησίον του, ἀλλά καὶ γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Εἶναι μία ἔμψυχη εἰκόνα τοῦ πένθους
καὶ τῆς συντριβῆς, τῆς ἀλλαγῆς, τῆς διορθώσεως καὶ τῆς μεταμορφώσεως, ποὺ
φέρνει ἡ μετάνοια.
Κάποτε κάποιοι προσκυνηταὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος ἐρώτησαν
ἕναν ἐρημίτη:
– Τί κάνετε σεῖς ἐδῶ στὸ Ἅγιον Ὄρος, πάτερ;
Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε μονολεκτικά:
– Μετανοοῦμε»27.
Ὁ μοναχός, φορώντας τό μελανό ράσο καί τό ἐπίσης μελανό
ζωστικό, ἐκφράζει τό πένθος του γιά τίς ἁμαρτίες του καί τήν διά βίου μετάνοιά
του. «Μετάνοια εἶναι ἀνάκληση τοῦ Βαπτίσματος. Μετάνοια εἶναι συμφωνία μέ τόν
Θεό γιά καινούργια ζωή», διδάσκει ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακας28.
Ὁ μοναχός ἐξομολογεῖται καθημερινά τούς λογισμούς του
στόν Πνευματικό του καθοδηγητή-Γέροντα, κάνει ἐδαφιαῖες μετάνοιες καί
κομβοσχοίνια λέγοντας ἀδιάλειπτα τήν εὐχή, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ
Θεοῦ, ἐλέησόν με, τόν ἁμαρτωλό», κόβει –διά τῆς ὑπακοῆς– διαρκῶς τό θέλημα καί
τό φρόνημά του, καί ἀναγνωρίζει ἀνά πᾶσα στιγμή τήν ἀνεπάρκεια καί τήν
μηδαμινότητά του. Ὅλα αὐτά ἐκφράζουν τήν μετάνοιά του καί ὁδηγοῦν στήν ὁμοίωση
μέ τό πρωτότυπο, πού εἶναι ὁ Χριστός29.
Ἡ μοναχική ζωή εἶναι προφητική, ἀποστολική καί
μαρτυρική30.
Κάθε ὀρθόδοξος μοναχός –πού ζεῖ σωστά– εἶναι ἀπόστολος
Χριστοῦ, εἶναι μάρτυς, εἶναι προφήτης. Ὁ μοναχός εἶναι ἀπόστολος· διότι
εὐαγγελίζεται τήν Σταύρωση καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης, εἶναι προφήτης·
διότι φανερώνει, δείχνει, τόν Χριστό. Εἶναι καί μάρτυρας· διότι κάνει ὑπακοή, ἡ
ὁποία λογίζεται ὡς ἀναίμακτο μαρτύριο.
«Καὶ οἱ τρεῖς αὐτὲς κατηγορίες (Προφῆτες, Ἀπόστολοι,
Μάρτυρες) εἶχαν κοινὴ ζωή. Κέντρο τῆς ζωῆς τους ἦταν ὁ Χριστός, ὁ ἄσαρκος καὶ
σεσαρκωμένος Λόγος. Εἶχαν κοινωνία μὲ τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἔζησαν ὅλη τὴν μέθοδο
τῆς Ὀρθοδόξου εὐσεβείας καὶ τοὺς βαθμοὺς τῆς πνευματικῆς τελειώσεως, ποὺ εἶναι
ἡ κάθαρση, ὁ φωτισμὸς καὶ ἡ θέωση. Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς κάνει λόγο γιὰ
πρακτικὴ φιλοσοφία (κάθαρση), φυσικὴ θεωρία (φωτισμὸς) καὶ μυστικὴ θεολογία
(θέωση). Ἡ κάθαρση τῆς καρδιᾶς εἶναι ἡ ἀπαλλαγὴ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν ἡδονὴ καὶ
τὴν ὀδύνη. Φωτισμὸς τοῦ νοὸς εἶναι ἡ ἀπαλλαγὴ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν λήθη καὶ τὴν
ἄγνοια, ὁπότε ἀναπτύσσεται ἡ νοερὰ καρδιακὴ προσευχή. Καὶ θέωση εἶναι ἡ
ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν φαντασία καὶ τὴν λογικὴ ἐπεξεργασία. Ὁ Ἅγιος
Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἀναλύοντας τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον ζοῦσε ἡ Παναγία στὰ
Ἅγια τῶν Ἁγίων παρουσίασε ὅλο τὸ περιεχόμενο τοῦ Ὀρθοδόξου Ἡσυχασμοῦ. Γράφει
ὅτι ἡ Παναγία ἐλευθέρωσε τὸν νοῦ της ἀπὸ τὴν αἴσθηση καὶ τὰ αἰσθητά,
ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν φαντασία καὶ στὴν συνέχεια εἶδε τὸ ἄκτιστο Φῶς. Ἡ παρουσία
της γιὰ δώδεκα χρόνια μέσα στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων στὴν πραγματικότητα ἦταν μέθεξη
τῆς θεωρίας τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὁποίας ἔγινε ἀναστολὴ καὶ τῶν
σωματικῶν ἐνεργειῶν»31.
Ὁ μοναχός ἀρχίζει μέ τήν βαθιά μετάνοια, μέ τό κατά
Θεόν πένθος· αὐτά ἑλκύουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Στόν Μοναχό πού μετανοεῖ ἀληθινά
ἔρχεται ἡ Θεία Χάρις καί πραγματοποιεῖ τήν κάθαρση τῆς καρδίας του.
Ὁ ὑποψήφιος μοναχός ἀντιστοιχεῖ στόν κατηχούμενο τῆς
πρώτης Ἐκκλησίας32.
Κατά τήν διάρκεια τῆς δοκιμασίας ὁ δόκιμος μοναχός περνᾶ μέσα ἀπό τήν μετάνοια
καί τήν κάθαρση τῆς καρδιᾶς. Βιώνει τήν πρώτη ἀγάπη, γιά τήν ὁποία κάνει λόγο ὁ
εὐαγγελιστής Ἰωάννης στήν Ἀποκάλυψη33.
Ὅταν ὁλοκληρώνεται ἡ μετάνοια, γίνεται ἡ μοναχική
κουρά, πού λέγεται καί μυστήριο· διότι ὁ μοναχός βιώνει τήν φωτιστική ἐνέργεια
τοῦ Θεοῦ. Ἄλλωστε, τό δεύτερο Βάπτισμα, κατά τόν Ἅγιο Συμεών τόν Νέο
Θεολόγο, εἶναι τό Βάπτισμα τοῦ Πνεύματος34,
ὁ φωτισμός τοῦ νοῦ, ἡ ἀπόκτηση τῆς νοερᾶς προσευχῆς.
Κατά τήν μοναχική κουρά ὁ κειρόμενος ἀκούει κατά τήν
κατήχησή του ἀπό τόν ἱερέα: «Δεύτερο βάπτισμα λαμβάνεις σήμερα ἀδελφέ... καί
καθαρίζεσαι ἀπό τίς ἁμαρτίες σου καί γίνεσαι παιδί τοῦ φωτός»35,
τό ὁποῖο δείχνει ὅτι ὁ μοναχός πρό τῆς κουρᾶς ζεῖ τήν κάθαρση τῆς καρδιᾶς καί
μέ τήν κουρά ἀποκτᾶ τόν φωτισμό τοῦ νοῦ. Στόν μοναχισμό ἔχουμε ἀναβίωση τῆς
ἀποστολικῆς ζωῆς καί τῆς πολιτείας τῶν πρώτων Χριστιανῶν, ὅπως περιγράφεται
στίς ἐπιστολές καί στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων36.
Ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης γράφει: «Ὁ κόσμος νομίζει
πὼς οἱ μοναχοὶ εἶναι ἀνώφελο γένος. Ἔχουν ὅμως ἄδικο νὰ σκέφτονται ἔτσι. Δὲν
ξέρουν πὼς ὁ μοναχὸς προσεύχεται γιὰ ὅλον τὸν κόσμο. Δὲν βλέπουν τὶς προσευχές
του καὶ δὲν γνωρίζουν μὲ πόση εὐσπλαχνία τὶς δέχεται ὁ Κύριος. Οἱ μοναχοὶ
κάνουν μεγάλο πόλεμο μὲ τὰ πάθη καὶ γι’ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα τους θὰ εἶναι μεγάλοι
κοντὰ στὸν Θεό»37.
Ὁ Ἅγιος Σεραπίων Θμούεως (4ος αἰών),
ἀναγνωρίζοντας αὐτό τό μεγαλεῖο τοῦ ἀγγελικοῦ σχήματος, ἀπευθύνεται στούς
μοναχούς λέγοντας: «Πόσο ὑπερέχει στὴν τιμὴ τὸ Ἅγιο σχῆμα σας! Πόση εὐωδία
πνευματικὴ ἀποπνέει! Πόσο μεγάλο εἶναι τὸ ἐπάγγελμα ποὺ διαλέξατε! Κανένας
λόγος δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ἐξυμνήσει! Ὢ ἐπάγγελμα ποὺ ἀγγίζεις τὸν οὐρανό! Ὢ
ἐπάγγελμα ποὺ συνδέεσαι μὲ τὸν Θεό! Ὢ ἐπάγγελμα ποὺ μοιάζεις μὲ ἀγγέλους! Ὢ
ἐπάγγελμα ποὺ διασώζεις τὸ «κατ’ εἰκόνα»! Ὢ ἐπάγγελμα ποὺ παραστέκεσαι κοντὰ
στὸν Θεό! Ὢ ἐπάγγελμα ποὺ εἶσαι γιὰ τὸν Θεὸ τὸ πιὸ τίμιο! Ὢ ἐπάγγελμα μὲ τὸ
ὁποῖο σώζεται ὁ κόσμος! Μακαρίζοντάς σας κάποιος, δίκαια θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ:
«μακάριοι οἱ ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, οἱ πορευόμενοι ἐν νόμῳ Κυρίου»38.
18 Πρβλ. Βενεδίκτου Ἱερομονάχου, Χρυσοστομικόν
Ταμεῖον, Ἐκδ. Σαλονικίδης, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 487.
19 Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Περί κατανύξεως,
Β. ΕΠΕ 28,634. PG 47,411-412: «οὐδενός ἐπαισθάνονται τῶν παρ’ ἡμῖν».
22 Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς
Μεταμορφώσεως Σοχοῦ Λαγκαδᾶ, Λογισμοί γιά τόν σύγχρονον Μοναχισμόν,
http://www.imepa.gr/esoterika/drastiriotites/1monastikiimerida/Eisigisisperilipsis/p.Ioannikios.htm.
25 Πρβλ. Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς
Μεταμορφώσεως Σοχοῦ Λαγκαδᾶ, Λογισμοί γιά τόν σύγχρονον Μοναχισμόν,
http://www.imepa.gr/esoterika/drastiriotites/1monastikiimerida/Eisigisisperilipsis/p.Ioannikios.htm.
27 Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς Μεταμορφώσεως
Σοχοῦ Λαγκαδᾶ, Λογισμοί γιά τόν σύγχρονον μοναχισμόν,
http://www.imepa.gr/esoterika/drastiriotites/1monastikiimerida/Eisigisisperilipsis/p.Ioannikios.htm.
29 Πρβλ. Ἀρχ. Γεωργίου Καψάνη, Καθηγούμενου Ἱ.Μ. Ὁσίου
Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, Ὁ Ὀρθόδοξος μοναχισμός κατά τόν Ἅγιο Νικόδημο τόν
Ἁγιορείτη, http://thesvitis.blogspot.com/2012/07/blog-post_5171.html.
30 Πρβλ. Μητρ. Ἱερόθεου Βλάχου, «Ὁ μοναχισμὸς ὡς
προφητική, ἀποστολικὴ καὶ μαρτυρικὴ ζωὴ»,
http://www.parembasis.gr/2006/06_10_13.htm.
32 Πρβλ.: Πρωτ. Γεώργιου Μεταλληνοῦ, Ἐνορία - Ἡ
μεγάλη μας οἰκογένεια, ἐκδόσεις Ὀρθόδοξος Κυψέλη,
http://panagiavothinonkalymnou.blogspot.com/2009/03/blog-post_6246.html.
34 Ἁγίου Συμεῶνος τοῦ νέου Θεολόγου, Kεφάλαια
πρακτικά καί θεολογικά ρ΄, κεφ. λε΄.
http://www.orthodoxfathers.com/Logoi-Agioy-Symeon-neoy-THeologoy/Kephalaia-praktika-theologika-r-0.
35 Ἀκολουθία τῆς μοναχικῆς κουρᾶς: «Δεύτερον
βάπτισμα λαμβάνεις σήμερον, ἀδελφέ, τῇ περιουσία τῶν τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ
δωρεῶν, καί τῶν ἁμαρτιῶν σου καθαίρῃ, καί υἱός φωτός γίνῃ».
36 Πρβλ. Ὁ μοναχισμός καί ὁ ἔγγαμος βίος,
http://www.gonia.gr/gonia.php?article=1977&PHPSESSID=6529eda2f1aed42dfa90e62829132807.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:«Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας» (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) πού σύν Θεῶ θά ἐκδοθεῖ σύντομα
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_6799.html
Δύο σπουδαῖα ὄνειρα. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. (Μέρος Α' )
Δύο σπουδαῖα ὄνειρα. (Μέρος Α' )
Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Ἕνα μικρὸ ρηχό λιμάνι, πέρα ἀπό τό ὁποῖο ἀνοιγότανε σαγηνευτική καί μεγάλη θάλασσα. Τήν ἐρωτεύτηκε τή θάλασσα τούτη κι ἤθελε νά κολυμπήσει στά νερά της. Νά τήν γνωρίσει, νά τήν ὑποτάξει, νὰ τὴν πιεῖ ὁλόκληρη, ἄν ἦταν δυνατό. Καί πῆρε τήν ἀπόφαση νά συνεχίσει σπουδές.
Μίλησε γι’ αὐτές πολύ καί πολλές φορές μέ τόν ἀδελφό του Καισάριο καί μέ τούς δασκάλους. Ποῦ θά συνεχίσουν σπουδές; Ἡ ἐπιλογή δέν ἦταν δύσκολη.
Στήν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης ἀρχικά ὁ Γρηγόριος, γιατί ἐκεῖ δίδασκαν ρητορική ἐπιφανεῖς δάσκαλοι, ὅπως ὁ Θεσπέσιος. Στήν Ἀλεξάνδρεια ὁ Καισάριος, γιατί ἐκεῖ διδασκότανε συστηματικά ἡ ἐπιστήμη τῆς ἰατρικῆς, στήν ὁποία εἶχε κλίση ὁ Καισάριος.
Τά δύο ἀδέλφια ἦταν σίγουροι γιά τή διάθεση τῶν γονέων τους, γέρων τώρα πιά, νά πληρώσουν ὅσα χρήματα θ’ ἀπαιτοῦνταν γιά εὐρύτερες σπουδές. Ἔπρεπε ὅμως νά μιλήσουν μαζί τους γιά τό θέμα τοῦτο. δέν ἐπρόκειτο γιά μικροέξοδα.
Περιουσία ὁλόκληρη χρειαζόταν. Γι’ αὐτό καί τότε, ἀνώτερες, ἄς ποῦμε σπουδές ἔκαναν μόνο τά πλουσιόπαιδα, τά παιδιά τῶν γαιοκτημόνων καί τῶν ἀνωτέρων κρατικῶν ὑπαλλήλων.
Ἰδιαίτερα, ὅταν ἤτανε ἀνάγκη νά ταξιδέψουν οἱ νέοι μακριά ἀπό τή γενέτειρα καί νά μείνουν γιά χρόνια στούς τόπους τῶν σπουδῶν τους.
Ὁ Γρηγόριος καί ὁ Καισάριος γύρισαν γιά λίγο στή Ναζιανζό. Ἔπρεπε καί νά ξεκουραστοῦν. Νά ἠρεμήσουν πρίν κινήσουν γιά τίς μεγάλες ἐπιστημονικές ἀναζητήσεις. Ἔπρεπε ἀκόμη νά κάνουν καί λίγη συντροφιά στούς γονεῖς, πού τούς περίμεναν πῶς καί πῶς.
Οἱ γέροι, ἑβδομηντάρηδες σχεδόν τότε, περίμεναν τά βλαστάρια τους σάν δροσερό ἀεράκι τοῦ καλοκαιριοῦ, σάν ἄρωμα τονωτικό. Καί τά παιδιά, περισσότερο ὁ Γρηγόριος, δέν τσιγγουνεύονταν ἀγάπη καί φροντίδα γιά τούς γονεῖς.
Ἐπέστρεψαν, λοιπόν, ἀπό τήν Καισάρεια στήν Ναζιανζό. Οἱ γονεῖς τό ἤξεραν. Ὁ πατέρας, ἐπίσκοπος πιά, εἶχε Ἀκολουθία στό ναό. Ἡ μητέρα, ἡ γλυκύτατη στούς ἄλλους καί αὐστηρότατη στόν ἑαυτό της, ἡ Νόννα, δέν εἶχε ὑπομονή.
Ἔβαλε τά καλά της, πῆρε τό μικρό πανεράκι μέ λίγα γλυκά καί βγῆκε ἀπό τή μεγάλη πόρτα τοῦ σπιτιοῦ. Προχώρησε βόρεια. Ἔφτασε στό μικρό γεφύρι, στό ποτάμι πού τό λένε Καρασού. Πέρασε ἀπέναντι στ’ ἀμπέλια τους καί περίμενε τά καμάρια της, πού θά ’φταναν ἀπό τό μεγάλο δρόμο.
Χαρές, γιορτές καί ἀγαλλίαση στό ἀρχοντικό τοῦ ἐπισκόπου Γρηγορίου.
Ἔφαγαν καί ἤπιαν συνετά. Μίλησαν γιά τά παραπέρα σχέδια.... Ὅλα καλά καί ὡραῖα. Οἱ μέρες κυλάγανε σέ κλίμα
μακαριότητας. Οἱ γονεῖς ἔπλεαν στή στοργή καί τό σεβασμό τῶν παιδιῶν. Τά παιδιά ἔπλεαν στήν ἀγάπη καί τό θαυμασμό τῶν γονέων.
Ὁ πληγωμένος Ἀετός (Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
(ἀφηγηματικὴ Βιογραφία)
σελ.21-28
Στυλιανοῦ Γ. Παπαδοπούλου Καθηγητή Πανεπιστημίου
Ἔκδοση Δ΄
Ἀποστολική διακονία
Ἀναβάσεις
29 Ἰουλίου 2013
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Ὁ πληγωμένος Ἀετός - Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
(ἀφηγηματικὴ Βιογραφία)
σελ.21-28
Στυλιανοῦ Γ. Παπαδοπούλου Καθηγητή Πανεπιστημίου
Ἔκδοση Δ΄
Ἀποστολική διακονία
Ἀναβάσεις
29 Ἰουλίου 2013
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Ὁ πληγωμένος Ἀετός - Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_80.html
Ενοριακή ζωή - Άγιος Δημήτριος Πειραιώς: Στη Σαντορίνη το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου....
Ενοριακή ζωή - Άγιος Δημήτριος Πειραιώς: Στη Σαντορίνη το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου....: Γράφει η Μαρία Ψαρα Χαρακτηρίστηκε από τη βρετανική εφημερίδα Guardian ως «το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου»! Ε...
Ὁ ἑβραῖος πάστορας Ριχάρδος Βούρμπραντ. (Μέρος Α')
Ὁ ἑβραῖος πάστορας Ριχάρδος Βούρμπραντ. (Μέρος Α')
Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος
Ἰωάννης Ἰανωλίδε
Mία ἡμέρα ἀνακοινώθηκε ἡ ἄφιξη στό Τίργου Ὄκνα μιᾶς καινούργιας κλούβας. Ἀπό τήν ἐξώπορτα ἀκόμη τοῦ δεσμωτηρίου ἀκούγονταν φοβερά γκαρίσματα, πού μᾶς ἐτρόμαζαν.
Ἀναρωτιόμασταν: Τί μπορεῖ νά εἶναι αὐτό; Ἐπί τέλους ἐμφανίστηκε ἡ ἀξιοθρήνητη συνοδεία: Ἦταν δύο κουρελιασμένοι καί σιδηροδέσμιοι κρατούμενοι, πού μόλις ἔσερναν τά κόκκαλά τους καί τά ράκη τους. Ὁ ἕνας ξαπλωμένος σ᾿ ἕνα φορεῖο καί ὁ ἄλλος ὑποβασταζόμενος ἀπό δύο ἄντρες. Αὐτός ὁ τελευταῖος οὔρλιαζε πολύ φοβερά. Ἦταν ἕνας ψηλός, ξανθός, σημιτικός ἄνδρας: Ὁ ἑβραῖος W.
Φοροῦσε ἕνα μπλέ κοστούμι, πού ἦταν βρώμικο ἀπό τό πῦον πού ἔτρεχε ἀπό τίς πληγές πού ὑπῆρχαν ἀπό τίς ἁλυσίδες γύρω ἀπό τόν λαιμό του. Τό ἄσπρο πουκάμισο του εἶχε σαπίσει, τό ἴδιο καί τά ροῦχα του. Ἦταν ἀξύριστος καί γεμᾶτος βρωμιά.
Τό πρόσωπό καί τά χέρια του ἦταν καλυμμένα μ΄ ἕνα στρῶμα σάν δέρμα ἀπό αἷμα, πῦον καί βρωμιά. Εἶχε – ὅπως μάθαμε ἀργότερα – καί «σπήλαια» καί στά δύο πνευμόνια, κρύα ἀποστήματα στίς πλευρές καί στίς ὠμοπλάτες, τά ὁποῖα ἐπίσης ἔβγαζαν πῦον. Μόλις ἔκανε ἕνα βῆμα, κουνιόταν καί μιά σπασμένη πλευρά του καί ὁ ἄνθρωπος οὔρλιαζε φοβερά. Μεταξύ τῶν κραυγῶν του ξεχωρίσαμε τίς λέξεις: Ἰησοῦ, Ἰησοῦ!
Αὐτός ὁ ἄνθρωπος προερχόταν ἀπό τήν δεύτερη κάβα τῆς Ἀσφάλειας τοῦ Κράτους, ὅπου εἶχε κρατηθεῖ ἐπί δύο ἔτη. Ὅταν ἀποδείχθηκε ὅτι γρήγορα θά πεθάνει, μεταφέρθηκε γιά μιά «ἀνθρωπιστική κηδεία» στό σανατόριο τοῦ Τίργου Ὄκνα. Βλέποντας ἐμεῖς τήν σοβαρή κατάστασή του, τόν ἐπήγαμε σ᾿ ἕνα δωμάτιο προσωρινά. Στήν ἀρχή μετακομίστηκε ἐκεῖ ὁ Β., γιά νά τόν κοιτάει, ὕστερα ἦλθα κι ἐγώ διότι ἡ κούραση ἦταν ἐξαντλητική. Ὁ W. δέν πίστευε ὅτι θά ζεῖ, ἀλλά μᾶς ἔλεγε νά τόν βγάλουμε στήν αὐλή γιά νά κηρύξει τόν Κύριο.
-Ἀγαπητέ μου, τοῦ ἀπάντησε ὁ Β., σέ ξέρω καλά καί γνωρίζω τόν ζῆλο σου ἀλλά κάνε ὑπομονή γιά νά γνωρίσεις αὐτούς τούς ἀνθρώπους καί ὕστερα θά καταλάβεις τί ἔχεις νά κάνεις.
- Δηλαδή;
-Ἐδῶ ὑπάρχει μιά χριστιανική ζωή πιό αὐθεντικῆς ἀξίας. Θά δεῖς καί θά βεβαιωθεῖς!
- Καλά, τότε θέλω νά τούς γνωρίσω!
- Κάνε ὑπομονή. Αὔριο θά σέ πᾶμε νά σοῦ κάνουμε μιά ἀκτινοσκόπηση. Θά συναντηθεῖς μ᾿ ἕναν ἄνθρωπο τοῦ ὁποίου ἡ ζωή εἶναι παράδειγμα γιά πολλούς ἀπό ἐμᾶς.
Ὁ W. σκεφτόταν. Ἦταν ἀνυπόμονος. Τά σωματικά βάσανα τοῦ ἔδιναν μιά ψυχική καί ἐγκεφαλική ταραχή. Οὔρλιαζε συνεχῶς.
Ἐκεῖνο τό βράδυ ὁ Α. ἐπῆρε τήν πρωτοβουλία νά γίνει ἔρανος γιά ροῦχα γιά νά δοθοῦν στόν W:
-Ἐλᾶτε, ἀδελφοί, ποιός ἔχει κάτι νά δώσει, ἐλᾶτε ἐδῶ! Δίνεις, ρέ, γιά ἕναν ἑβραῖο!
Μαζεύτηκαν σιγά-σιγά ἀπ᾿ ὅλα τά ροῦχα, βέβαια, μέ πολύ μεγάλη διακριτικότητα, γιά νά μήν μαθευτεῖ ἀπό τούς δεσμοφύλακες: ἕνα κοστούμι, πουκάμισα, μάλλινες κάλτσες, ἐσώρουχα, δύο μάλλινα πουλόβερ.
- Φτάνει ἕνα πουλόβερ! Ἐσύ πάρε πίσω τό δικό σου!
- Ὄχι, νά πάρεις ἐσύ πίσω τό δικό σου, διότι ἐγώ ἀποφυλακίζομαι σέ ἕξι μῆνες!
- Ἐγώ θά δώσω, διότι ἔχω δύο ἤδη!
- Ναί, ἔχεις δύο πουλόβερ, ἀλλά καί δύο «σπήλαια» καί ἐπί πλέον 20 χρόνια φυλακή!
-Ἐσύ πάντα βγαίνεις μπροστά! Μόλις μποροῦμε νά δώσουμε κάτι ἤ νά κάνουμε κάτι, ἐσύ ἀμέσως κάνεις σάν νά πηδᾶς στήν φωτιά. Ἠρέμησε πιά διότι βλέπω ὅτι ἡ ψυχή σου βγαίνει ἀπό τό στόμα σου!
-Ὄχι, ἐγώ θά δώσω!
- ὄχι, ἐγώ θά δώσω.…
Παρόλο πού ἀγαπιούνταν πολύ, οἱ φίλοι εἶχαν προβλήματα ποιός νά δωρίζει περισσότερα.
-θά τοῦ τά δώσουμε καί τά δύο! Συμπέρανα ἐγώ.
Ἔτσι ἀκριβῶς κι ἔγινε. Καί τό δῶρο γίνεται δῶρο διότι τό ἕνα πουλόβερ καί ὁ W. τό δώρισε σέ κάποιον ἄλλο ἀσθενῆ.
Τήν ἑπόμενη ἡμέρα, ὁ Α. μαζί μέ ἄλλους δύο ἦλθε στόν W. μέ μία λεκάνη βρασμένο νερό, μέ πετσέτες, ἐργαλεῖα γιά ξύρισμα καί ἕνα πακέτο μέ ἐσώρουχα.
-Ἤλθαμε νά διώξουμε τίς ἐνθυμίσεις τοῦ παρελθόντος! εἶπαν. Ἀντέχετε ἕνα καλό μπάνιο;
- Θά προσπαθήσω. Σᾶς εὐχαριστῶ!
-Ἀπό ταπείνωση θά ἔπρεπε ν᾿ ἀρχίσουμε ἀπό τά πόδια, ἀλλά ἐμεῖς θά ξεκινήσουμε ἀπό τό κεφάλι, διότι ἐκεῖνο εἶναι ὁ ἄρχοντας ὅλου τοῦ σώματος. Καί ἄν μᾶς ἀντέχετε, θά συνεχίσουμε!
Ὁ W. ἔβηχε, ἔβγαζε φλέγματα καί βρυχόταν ἀπό τούς πόνους. Τά μάτια του λές καί ἔβγαιναν ἀπό τίς κόγχες. Κουνιόταν ἀνεξέλεγκτα, λόγῳ τῶν πόνων του. Μέ μεγάλες δυσκολίες ἠμπόρεσαν νά τόν λούσουν, χωρίς νά βγάλουν τίς κρούστες, διότι ὑπῆρχε κίνδυνος νά προκληθοῦν αἱματηρές πληγές. Τά νύχια του ἦταν πελώρια. Κόπηκαν ἀπό τόν ἰατρό σταδιακά. Μετά τόν ἔντυσαν. Βέβαια, τίποτε δέν ἦταν καινούργιο, ἀλλά ὅλα ἦταν καθαρά καί δωρισμένα μέ ἀγάπη.
Μετά ὁ Α. ἐπῆρε τό ξυράφι καί ἄρχισε νά ἀλείφει τόν πάστορα. Τό μοναδικό σαπούνι γιά πλύσιμο, γιά τά ροῦχα, τά δόντια καί τό ξύρισμα ἦταν ἕνα μολυσμένο μεῖγμα ἀπό ἀπόβλητα πετρελαίου, τό ὁποῖο ἀντί νά μαλακώσει, ἔτσουζε τό δέρμα.
Μέχρι τότε, ὁ W. σιωποῦσε, ἀλλά τώρα δέν μπόρεσε νά τό ἀποφύγει καί εἶπε:
- Τώρα ἔχεις ἕνα ἑβραῖο στά χέρια σου, ἔχεις τό ξυράφι στό λαιμό του, γιατί δέν τόν κόβεις;
28 Αὐγούστου 2013
________________________________________________
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Ρουμάνοι Μάρτυρες του 20ου αιώνα
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_883.html
Οἱ ἑπτά νέοι παῖδες ἀπό τήν Ἔφεσο. (Μέρος Ζ'). Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ
Οἱ ἑπτά νέοι παῖδες ἀπό τήν Ἔφεσο. (Μέρος Ζ')
Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Μετά ἐπῆγε σέ μία ἄλλη πόρτα τοῦ φρουρίου τῆς πόλεως καί εἶδε καί πάλι τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καί δέν καταλάβαινε τί εἶχε συμβῆ!
Ἀφοῦ ἐπισκέφθηκε ὅλες τίς πύλες τοῦ φρουρίου καί ἔβλεπε παντοῦ σταυρούς, εὑρισκόταν σέ μεγάλη ἔκπληξι. Κατόπιν, ἐπιστρέφοντας στήν πρώτη πόρτα ἀπό τήν ὁποίαν μπῆκε, ἔλεγε στόν ἑαυτό του:
-Τί εἶναι αὐτά ἐδῶ πέρα! Τό βράδυ δέν ὑπῆρχε πουθενά τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ, παρά μόνο στά κρυφά τό φοροῦσαν οἱ χριστιανοί στό στῆθος τους.
Τώρα ἔχει τοποθετηθῆ ψηλά στίς πόρτες τῆς πόλεως καί στούς τοίχους τοῦ φρουρίου! Βλέπω καλά ἤ βλέπω ὄνειρο! Μήπως αὐτά εἶναι φαντασία μου ἀπό ὄνειρο, πού εἶδα;
Κατόπιν δίνοντας κουράγιο στόν ἑαυτό του, μπῆκε στήν πόλι καί πηγαίνοντας σιγά σιγά, ἄκουσε πολλούς πού μιλοῦσαν γιά τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀκόμη ἐξεπλάγη καί ἔλεγε μέ τόν ἑαυτό του:
-Χθές κανείς δέν τολμοῦσε νά καλέση φανερά μέ τό Ὄνομά Του τόν Ἰησοῦ Χριστό καί πῶς τώρα δοξάζεται ἀπό τόσα στόματα ἀνθρώπων; Αὐτή εἶναι ἡ πόλις Ἔφεσος ἤ κάποια ἄλλη, διότι τά ντουβάρια τοῦ τείχου της εἶναι διαφορετικά καί οἱ ἄνθρωποι ντυμένοι μέ ἄλλα ροῦχα!
Πηγαίνοντας λίγο πιό πέρα, ἐρώτησε ἕναν ἄνθρωπο:
-Πῶς ὀνομάζεται αὐτή ἡ πόλις;
-Αὐτή εἶναι ἡ Ἔφεσος.
Ὁ Ἰάμβλιχος δέν ἐπίστευσε καί ἔλεγε μέ τόν λογισμό του:
-Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πλανήθηκα. Δέν πιστεύω ὅτι αὐτή εἶναι ἡ Ἔφεσος. Λοιπόν, ἐμένα μ᾿ἐνδιαφέρει νά πάρω γρήγορα ψωμί γιά νά μή χάσω τά μυαλά μου τελείως ἀπό τήν πλάνη μου.
Πλησιάζοντας ἕναν πωλητή ψωμιοῦ, τοῦ ἐζήτησε ν᾿ἀγοράση καί τοῦ ἔδωσε τά χρήματά του. Ὁ φούρναρης ἐπῆρε τά χρήματα (ἀπό ἄργυρο) καί εἶδε ὅτι εἶχαν πολύ μεγαλύτερη ἀξία καί ὅτι ἐπάνω ὑπῆρχε ἡ μορφή ἑνός πολύ παλαιοῦ βασιλέως, τοῦ Δεκίου. Μαζεύτηκαν γύρω τους πολύς κόσμος καί συζητοῦσαν ποῦ τά βρῆκε αὐτά τά χρήματα ὁ νέος. Ἄλλοι ἔλεγαν στά αύτιά ὁ ἕνας πρός τόν ἄλλον, ὅτι αὐτός ὁ νέος βρῆκε θησαυρό παλαιῶν χρημάτων.
Βλέποντάς τους ὁ ἅγιος Ἰάμβλιχος νά ψιθυρίζουν, ἔτρεμε ἀπό τόν φόβο του, ἐπειδή ἐνόμιζε ὅτι εἶναι γνωστός σ᾿ αὐτούς καί θά τόν πιάσουν νά τόν ὑπάγουν στόν αὐτοκράτορα Δέκιο. Ὁπότε εἶπε πρός αὐτούς:
-Σᾶς παρακαλῶ, ἀφῆστε αὐτά τά χρήματά μου, διότι ἐγώ δέν θέλω ν᾿ ἀγοράσω τίποτε.
Ἀλλά αὐτοί τόν ἔπιασαν καί τόν ἐρωτοῦσαν:
-Πές μας ἀπό ποῦ εἶσαι καί πῶς εὑρῆκες αὐτόν τόν θησαυρό τῶν παλαιῶν βασιλέων; Δός μας καί σ᾿ἐμᾶς λίγο ἄργυρο καί δέν θά τό ποῦμε σέ κανέναν. Ἐάν δέν θέλεις νά μᾶς δώσεις, τότε θά σέ δώσουμε στόν δικαστή.
Ἀκούοντας αὐτά ὁ ἅγιος Ἰάμβλιχος καί χωρίς ἀκόμη νά καταλαβαίνει τί τοῦ συμβαίνει, ἀποροῦσε καί σιωποῦσε. Ὅμως οἱ ἄνδρες τοῦ ἔλεγαν καί πάλι:
-Αὐτός ὁ θησαυρός δέν μπορεῖ νά μείνη μυστικός, ἀλλά λέγε μας παλαιότερα πού ἐργάσθηκες;
Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 2010
Αὐγούστου 2013
Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε Ιστορίες Γέροντος Κλεόπα
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1856.html
Π. ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ f. Porfyrios 2: Ἡ ἀποκατάσταση τῆς λειτουργίας τοῦ νοῦ στήν Ὀρθόδο...
Π. ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ f. Porfyrios 2: Ἡ ἀποκατάσταση τῆς λειτουργίας τοῦ νοῦ στήν Ὀρθόδο...: ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Α΄. ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ...
ΞηρόμεροNews: Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 2ου Πανελληνίου Συνε...
ΞηρόμεροNews: Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 2ου Πανελληνίου Συνε...: ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ 2ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΝΕΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ...
Ὁ Θεῖος Ἔρως. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος
Ἑσπερινή ὁμιλία Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου, ἡγουμένου Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος, σέ χαιρετισμούς τῆς Παναγίας στήν Ἱερά Μονή στίς 23-03-2012.
Ἐκ τοῦ Γεροντικοῦ του Ἀββᾶ Ἰωσήφ. Δέν ὑπάρχει χριστιανική ἠθική ἀλλά ἀκόρεστος κορεσμός
– Λόγοι καί γεγονότα μέ τούς Ἄγ. Σεραφείμ Σάρωφ
– π. Παΐσιο καί π. Δωρόθεο νεοσκητιώτη
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
Ἀρχείο Ἀναβάσεων
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_368.html
Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος ΣΤ')
Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος ΣΤ')
Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος
Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος
Βρισκόμουν στό κελλί μου, στήν Λαύρα τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ, σέ κατάσταση ψυχικῆς εὐφορίας καί ἱκανοποιήσεως γιά τήν καλή πορεία τῆς ἀδελφότητος.
Ἀπροσδόκητα ἦρθε νά μέ βρεῖ ὁ θεοφιλέστατος Γιαμπούρσκ Νίκανδρος, βοηθός ἐπίσκοπος τοῦ μητροπολίτη Ἀντωνίου. Μοῦ μετέφερε εὐλογία καί συνάμα ἐντολή τοῦ προϊσταμένου του, νά ἀνεβῶ στό βῆμα τῆς μεγάλης αἴθουσας διαλέξεων τοῦ μητροπολιτικοῦ μεγάρου τῆς Πετρουπόλεως, καί νά μιλήσω μέ θέμα –τί ἄλλο- τήν Καμτσάτκα καί τήν ἐκεῖ ἱεραποστολική μου δραστηριότητα.
Ἡ εἴδηση μέ τάραξε λίγο, γιατί γνώριζα ὅτι σ’ ἐκείνη τήν αἴθουσα, τή μεγαλύτερη καί ἐπισημότερη τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, μιλοῦσαν συνήθως οἱ διαπρεπέστερες ἐκκλησιαστικές, ἐπιστημονικές καί πνευματικές προσωπικότητες, καί μάλιστα μπροστά σέ πολυπληθές καί ἀπαιτητικό ἀκροατήριο. Προσπάθησα λοιπόν νά βρῶ κάποια δικαιολογία γιά ν’ ἀρνηθῶ, ἀλλά ὁ ἐπίσκοπος Νίκανδρος ἦταν ἀνυποχώρητος.
-Οἱ ἐντολές πού ἔχω εἶναι σαφεῖς, εἶπε. Ἡ διάλεξη θά γίνει τήν ἑπόμενη Κυριακή. Θά σᾶς τιμήσουν μάλιστα μέ τήν παρουσία τους ὅλα τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου!
Ἡ τελευταία πληροφορία ἔκανε τήν ταραχή μου ἀκόμα ἐντονότερη. Τί νά ἔκανα ὅμως;
Ἡ δημοσιότητα πού δόθηκε ἦταν μεγαλύτερη ἀπ’ ὅσο περίμενα. Προσκλήσεις τυπώθηκαν καί μοιράστηκαν μέ ἐντολή του κ. Σάμπλερ. Οἱ πρωτευουσιάνικες ἐφημερίδες πληροφόρησαν τό πλατύ κοινό γιά τήν ὁμιλία μου. Κι ἐγώ, μέ ἐνδόμυχο φόβο, ἄρχισα νά ἑτοιμάζομαι. Εἶχα μαζί γύρω στίς διακόσιες φωτογραφικές πλάκες ἀπό τή ζωή τῆς Καμτσάτκα. Πῆγα σ’ ἕνα εἰδικό ἐργαστήριο καί παρήγγελα ἰσάριθμες ἔγχρωμες διαφάνειες.
Τό πρωί τῆς 4ης Δεκεμβρίου, ἡμέρας τῆς πρώτης μου δημοσίας ἐμφανίσεως, μέ κυρίεψε νευρικότητα καί ἀνασφάλεια.
Ἡ κακοδιαθεσία μου χειροτέρεψε μ’ ἕνα ἐπιπόλαιο δημοσίευμα τῆς «Πετρουπολίτικης Ἐφημερίδας». Ἔπεσε στά χέρια μου τό ἡμερήσιο φύλλο τῆς πρωτευουσιάνικης αὐτῆς ἐφημερίδας, καί τί νά δῶ! Σέ μιά ἐσωτερική σελίδα ὑπῆρχε ἡ φωτογραφία ἑνός νέγρου μοναχοῦ. Φοροῦσε ράσο καί καλυμμαύχι ἑλληνικοῦ σχήματος. Ἦταν μαῦρος, κατάμαυρος! Μόνο τό ἀσπράδι τῶν ματιῶν του ξεχώριζε, καθώς καί τά κάτασπρα δόντια του, πού ἀποκαλύπτονταν πίσω ἀπό τά χαμογελαστά σαρκώδη χείλη του. Πάνω ἀπό τή φωτογραφία ἔγραφε μέ παχιά μαῦρα γράμματα: ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΝΕΣΤΡΩΡ, ΚΑΜΤΣΑΤΚΙΚΟΣ ΝΕΓΡΟΣ.
Ὦ Θεέ μου! Τί ἦταν αὐτό πάλι!
Ἀλλά καί ἡ ἐπεξήγηση τῆς λεζάντας, κάτω ἀπό τή φωτογραφία, δέν ἦταν λιγότερο... ἔξυπνη:
«Ὁ νέγρος ἱερομόναχος Νέστωρ ἀπό τή Καμτσάτκα, θά μιλήσει σήμερα τό βράδυ στό μητροπολιτικό μέγαρο τῆς ὁδοῦ Στρεμιάναγια γιά τό μακρινό τόπο, ὅπου ὑπηρετεῖ, πηγαίνοντας μέ βάρκα ἀπό κεῖ μέχρι τή Τζαμάικα γιά νά τελέσει ἱεροπραξίες. Δέν γνωρίζει καλά τή ρωσική γλώσσα, κατέχει ὅμως ἄριστα τήν ἀγγλική. Ἡ εἴσοδος θά εἶναι ἐλεύθερη».
Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος
Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα
Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά
Ἔκδοση Τρίτη
Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001
σελ.223-252
28 Αὐγούστου 2013
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1530.html
Ἡ δεύτερη ἀναχώρησις τοῦ π. Κλεόπα στά Βουνά (1952-1954). (Μέρος Γ').
Ἡ δεύτερη ἀναχώρησις τοῦ π. Κλεόπα στά Βουνά (1952-1954). (Μέρος Γ').
π.Ἰωαννίκιος Μπάλαν
«Μιά νύκτα μετά τά μεσάνυκτα ἤμουν στήν σπηλιά μου καί εἶχα τελειώσει τήν 'Ακολουθία τοῦ Μεσονυκτικοῦ. ῎Εφθασα στό τέλος τοῦ ὄρθρου, ὅταν ξαφνικά ἄκουσα: Μπούφ, μπούφ, μπούφ!. . . 'Ενόμιζα ὅτι ἔτρεμε ὅλη ἡ γῆ. Βγῆκα ἔξω νά ἰδῶ τί εἶναι αὐτό πού ἀκούγεται, ἀλλά, ὅταν ἄνοιξα τήν πόρτα τῆς σπηλιᾶς μου, εἶδα ἔξω ἕνα δυνατό φῶς καί μέσα σ' αὐτό χάλκινο τάνκς μέ πολλούς τροχούς.
'Απ' αὐτό κατέβηκε ἕνας ὑψηλός ἄνθρωπος μέ μεγάλα μάτια, μέ μαῦρο καί ἀγριωπό πρόσωπο καί μ' ἐρώτησε κοφτά: «Τί ζητεῖς ἐδῶ;» Τότε ἐνθυμήθηκα τί λέγουν οἱ ῞Αγιοι Πατέρες μας.
῞Οτι, ἐάν ἔχης τά ῞Αγια Μυστήρια, ἔχεις τόν Χριστό ὁλοζώντανο! Εἶχα τόν ῞Αγιο ῎Αρτο στήν κουφάλα ἑνός ἐλάτου μέσα στήν σπηλιά μου. ῞Οταν εἶδα αὐτή τήν δαιμονική σκηνή, μπῆκα γρήγορα μέσα, ἐπῆρα στά χέρια μου τά ῞Αγια Δῶρα καί μόνο μέ αὐτά εἶπα: «Κύριε 'Ιησοῦ Χριστέ, μή μέ ἐγκαταλείπης!»
Νά ἰδῆς ἐσύ τί προσευχή κάνεις, ὅταν βλέπης τόν δράκοντα στήν πόρτα σου! ῞Οταν ἐκύτταξα πάλιν ἔξω, εἶδα ὅτι ἀπεμακρύνοντο μέ τήν δύναμι τοῦ Χριστοῦ. Δίπλα στήν σπηλιά μου ἦτο μία βαθειά χαράδρα ὅπου ἔπεσε μέσα σ' αὐτή τό ἀκάθαρτο ἐκεῖνο πνεῦμα. 'Αλλά πῶς ἔπεσε; ῞Οταν ἔφθασε στό χεῖλος τῆς χαράδρας ἔκαμε τρεῖς κύκλους γύρω ἀπό τόν ἑαυτό του μαζί μέ τό τάνκς καί μετά ἔπεσε καί ἔκανε δυνατό κρότο. Αὐτός ὁ κρότος ἀκουγόταν στά αὐτιά μου μέχρι τήν ἄλλη νύκτα, δηλαδή ἐπί 24 ὧρες».
Μιά ἄλλη φορά, ὅταν ἦτο ὁ π. Κλεόπας μέσα στήν σπηλιά του, ἄκουσε πάλι θόρυβο. Κι ὅταν ἐξῆλθε ἔξω, γινόταν ἕνας ἀληθινός πόλεμος. ῎Εβλεπε τάνκς νά ἔρχωνται πρός τό μέρος του, στρατιῶτας ἁρματωμένους νά τρέχουν καί τοῦ φαινόταν ὅτι ὅλο τό στράτευμα προσπαθοῦσε νά τόν συλλάβη. Τότε ἐκεῖνος ἄρχισε τήν προσευχή καί ὅλη αὐτή ἡ δαιμονική φαντασία ἐξαφανίσθηκε.
Μᾶς ἐδιηγήθηκε καί ὁ π. 'Αρσένιος ἕνα συμβάν πού ἔζησε στήν ἔρημο μέ τόν π. Κλεόπα: Κάποτε μᾶς ἔπιασε μιά μεγάλη βροχή στό δάσος, ὄχι πολύ ψηλά, ἀλλά μακριά ἀπό τήν σπηλιά. 'Ο π. Κλεόπας εἶχε σταθῆ σ' ἕνα μέρος κι ἐγώ σέ ἄλλο 'Αναζητούσαμε συστάδες ἀπό πυκνά δένδρα καί θάμνους νά φυλαχθοῦμε. 'Εκεῖνος ἐπέμενε, εὑρισκόμενος κάτω ἀπό κλαδιά νά ἔλθω κι ἐγώ κοντά του. Μέχρις ἐκεῖ ἦτο ἡ ἀπόστασις 30 μέτρα. 'Εγώ τοῦ ἔλεγα ὅτι ἡ ἰδική μου τοποθεσία εἶναι καλλίτερη, ἐνῶ αὐτός μοῦ ἔλεγε ὅτι ἦτο ἡ ἰδική του. Τότε ἐσκέφθηκα: «῎Οχι, στάσου λίγο! Γιατί νά μή ἀκούσω τόν π. Κλεόπα!»῎Εφυγα ἀπό ἐκεῖ καί ἀμέσως κατωλίσθησε ἐκεῖνος ὁ τόπος πού ἐστεκόμουν. 'Εθαύμασα! 'Ιδού τί σημαίνει ὑπακοή!»
Τόν χειμῶνα τοῦ 1953 τό κρῦο ἦτο πολύ δυνατό.
'Ο π. Κλεόπας εἶχε προσκληθῆ ἀπό Χριστιανούς ἀπομονωμένων σπιτιῶν τοῦ δάσους, ὅπου τούς παρηγοροῦσε μέ πνευματικές ἱστορίες. Μία οἰκοδέσποινα τόν ἐρώτησε: «Πάτερ, ἔχω ἕνα ἀνεψιό. Νά ἔλθη κι αὐτός; «Ναί, νά ἔλθη».
Μετά ἀπό λίγη ὥρα πάλι τοῦ ἔλεγε: «Πάτερ, ἔχω μία ἀνεψιά. Νά ἔλθη κι αὐτή νά ἀκούση τά λόγια σας; «Ναί, νά ἔλθη καί αὐτή!» 'Αλλά παρατήρησε ὁ Πατήρ ὅτι συγκεντρώθηκαν πάρα πολλοί. Τότε ἄφησε ἕνα σημείωμα στό τραπέζι, στό ὁποῖον ἔγραφε: «'Εγώ ἀνεχώρησα. Συγχωρέστε με!» Καί ἔφευγε γιά τό δάσος.
Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
Αὐγούστου 2013
__________________________
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/1952-1954_28.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)