Ὅτι αἱ μάγοι ὑστεροῦνται τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ ρίπτονται εἰς τὴν κόλασιν.
Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης
Ἵνα δὲ μὴ γίνῃ ὁ λόγος οὗτος ἐκτεταμένος, συντέμνω τὰ πολλὰ λόγια εἰς ὀλίγα, καὶ λέγω· Χριστιανοὶ ἀδελφοί, κάμετε ἀποχὴν τῶν δαιμονικῶν καὶ μαγικῶν ἔργων, διότι ὅποιος μεταχειρίζεται φαρμακείας καὶ μαγείας, αὐτός, ὄχι μόνον εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν λαμβάνει τὰς φοβερὰς παιδείας τοῦ Θεοῦ, τοὺς φρικτοὺς ἀφορισμοὺς τῶν Ἁγίων Συνόδων, καὶ τὰς σκληρὰς τιμωρίας τῶν Βασιλικῶν νόμων, ὡς ἀνωτέρω εἴπομεν, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ εἰς τὴν ἄλλην ζωὴ διώκεται ἀπὸ τὰ οὐράνια καὶ αἰώνια ἀγαθά, καὶ μέρος δὲν ἔχει τελείως εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν· ποῖος τὸ βεβαιώνει; ὁ Οὐρανοβάμων Παῦλος λέγων· «φανερὰ δὲ ἐστὶ τὰ ἔργα τῆς σαρκός, ἅτινά ἐστιν, εἰδωλολατρεία, φαρμακεία... ἃ προλέγω ὑμῖν, καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες, Βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Γαλ. ε´ 19)· ἔξω λοιπὸν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν ἐσεῖς οἱ μάγοι, ἔξω οἱ γητευταί, ἔξω οἱ μάντεις, ἔξω οἱ δένοντες τὰ ἀνδρόγυνα, ἔξω οἱ πιστεύοντες, καὶ καίοντες τοὺς βρικόλακας, ἔξω οἱ ζητοῦντες βοήθειαν ἀπὸ τοὺς μάγους διὰ νὰ κερδίσουν τὴν κρίσιν ὁποῦ ἔχουσιν, ἔξω οἱ κατασκευάζοντες τὰ φυλακτήρια, ἔξω τὰ κακογραΐδια, ἔξω οἱ προσκαλοῦντες εἰς τὰς ἀσθενείας των μάγους, καὶ μάγισσας, καὶ Ἀτσιγκάνας, ἔξω οἱ μεταχειριζόμενοι τὰ μαγικά, ἔξω καὶ οἱ εἰς τοὺς μάγους προστρέχοντες·
ἔξω ὅλοι ἔξω, διότι δὲν εἶσθε ἄξιοι νὰ κληρονομήσετε τὰ αἰώνια ἐκεῖνα ἀγαθά· δὲν εἶσθε ἄξιοι νὰ φάγετε ἀπὸ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, νὰ πίετε ἀπὸ τὸ ὕδωρ τῆς ἀθανασίας, νὰ ἐμβῆτε εἰς ἐκείνην τὴν οὐράνιον Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν τῶν μακαρίων, καὶ νὰ χαρῆτε αἰώνια· ἔτσι σᾶς φωνάζει, καὶ σᾶς ἀποδιώκει ἀπὸ τὸν Παράδεισον, καὶ ἀπὸ τὴν Βασιλείαν του ὁ ἴδιος Θεὸς διὰ τῆς ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως· «μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν· ἔξω δὲ οἱ κύνες, καὶ οἱ φαρμακοί» (Ἀποκάλ. κβ´ 14)· ποῦ δὲ σᾶς ἀποδιώκει νὰ ὑπάγετε, διὰ νὰ κατοικῆτε παντοτεινά; ἀλλοίμονον! εἰς τὸν τόπον τῆς κολάσεως, εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον, εἰς τὴν λίμνην ἐκείνην τὴν καιομένην, καὶ ἀναβράζουσαν καὶ μεμιγμένην μὲ τὸ θειάφι, ἥτις εἶναι ὁ δεύτερος αἰώνιος θάνατος, καὶ νὰ κολάζεσθε μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ἀπίστους, καὶ ἀσεβεῖς, καὶ εἰδωλολάτρας· «ὁ νικῶν κληρονομήσει πάντα, καὶ ἔσομαι αὐτοῦ Θεός, καὶ αὐτὸς ἔσται μοι υἱός, δειλοῖς δὲ καὶ ἀπίστοις... καὶ φαρμακεῦσι, καὶ εἰδωλολάτραις, καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι, τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ, πυρὶ καὶ θείῳ, ὃ ἔστι δεύτερος θάνατος» (Ἀποκ. κα´ 7) ὢ ἀπαρηγόρητος συμφορά! ὢ δυστυχία αἰώνιος τῶν ἀθλίων μάγων καὶ μαγισσῶν!
Ὅτι οἱ μάγοι χειρότερα ἔχουν νὰ κολασθοῦν ἀπὸ τοὺς ἀπίστους.
Νὰ εἰπῶ ἀκόμη καὶ μεγαλείτερον; οἱ μάγοι, καὶ μάγισσαις, καὶ πάντες οἱ τοὺς μάγους, καὶ μάγισσας προσκαλοῦντες, δὲν ἔχουν μόνον νὰ λάβουν τὴν αὐτὴν καὶ ὁμοίαν κόλασιν, μὲ τοὺς ἀπίστους καὶ εἰδωλολάτρας, ἀλλὰ ἔχουν νὰ λάβουν μεγαλυτέραν κόλασιν, καὶ βαθύτερα ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας μέλλουν νὰ καταδικάζωνται· διὰ τί; ὅτι οἱ μὲν εἰδωλολάτραι καὶ ἀσεβεῖς, δὲν ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστόν, οὔτε ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλὰ καθὼς ἐξ ἀρχῆς ἐγεννήθησαν εἰς τὴν ἀσέβειαν, ἔτσι καὶ ἀπέθανον.
Οἱ δὲ Χριστιανοί, ὄντες ὀρθόδοξοι, καὶ πιστοὶ πρότερον, ὄντες βεβαπτισμένοι καὶ υἱοὶ Θεοῦ κατὰ χάριν, ὄντες θρεμμένοι μὲ τὸ τίμιον σῶμα τοῦ Κυρίου, καὶ ποτισμένοι μὲ τὸ ἴδιον αἷμά του, ὕστερον ἐκαταφρόνησαν, καὶ ἀρνήθησαν, καὶ Πίστιν, καὶ Βάπτισμα, καὶ Μυστήρια, καὶ υἱοθεσίαν Θεοῦ, καὶ Θεόν, καὶ Χριστόν, καὶ ἐπρόστρεξαν εἰς τοὺς δαίμονας, καὶ ἔγειναν μάγοι καὶ ἐκάλεσαν μάγους καὶ μάγισσας· καὶ ὅτι μὲν εἶναι ἀρνηταὶ τῆς πίστεως, καὶ προδόται τῆς εὐσεβείας οἱ μάγοι, καὶ πάντες οἱ εἰς τοὺς μάγους προστρέχοντες, μαρτυρεῖ καὶ ὁ θεῖος Χρυσόστομος, ἐν τοῖς προειρημένοις λόγοις αὐτοῦ.
Μαρτυρεῖ καὶ ὁ Νύσσης Θεῖος Γρηγόριος εἰς τὸν γ´ αὐτοῦ κανόνα· ὅτι δὲ πάλιν ἡ ἄρνησις αὕτη τῆς πίστεως, εἶναι χειροτέρα ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρείαν, καὶ τὴν ἀσέβειαν, καὶ ἀκολούθως ἔχει καὶ τὴν κόλασιν, πολλὰ βαρυτέραν τῆς εἰδωλολατρείας, καὶ τοῦτο δῆλον γίνεται· πρῶτον, ἀπὸ τὴν Ἅγίαν Γραφήν· λέγει γὰρ ὁ Σολομών· «κρίσις ἀπότομος ἐν τοῖς ὑπερέχουσι γίνεται» (Σοφ. στ´ 5).
Καὶ δεύτερον, ἀπὸ τὸν βίον τοῦ μεγάλου Μακαρίου· οὗτος γὰρ ὁ Ὅσιος, ἀπαντήσας ἐν τῇ ὁδῷ κρανίον νεκρὸν ἑνὸς ἀρχιερέως τῶν Εἰδώλων ἠρώτησεν αὐτό, ἀνίσως καὶ παρακάτω ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας καὶ ἀπίστους εὑρίσκωνται ἄλλοι κολασμένοι· τὸ δὲ κρανίον ἀπεκρίθη εἰς αὐτόν, πῶς εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ὄντες πιστοὶ Χριστιανοὶ πρότερον, ἠρνήθησαν ὕστερον τὴν πίστιν, καὶ τὴν εὐσέβειαν· «λέγει πάλιν τῷ κρανίῳ ὁ γέρων· ἔστιν ἄλλη χείρων βάσανος; τὸ δὲ ἀπεκρίθη· ἔστι μείζων κόλασις ὑποκάτωθεν ἡμῶν· ἔφη ὁ γέρων· καὶ τίνες εἰσὶν ἐκεῖ; τὸ δὲ εἶπεν ἡμεῖς, ὡς μὴ εἰδότες τὸν Θεόν, κᾂν ὀλίγον ἐλεούμεθα· οἱ δὲ ἐπιγνόντες τὸν Θεόν, καὶ ἀρνησάμενοι αὐτόν, ὑποκάτωθεν ἡμῶν εἰσι, καὶ χεῖρον κολάζονται» (Εὐεργετιν. Ὑποθ. θ´ σελ. 55)· ὢ ἄθλιοι μάγοι λοιπόν! ὢ ταλαίπωραις μάντισσαις! καὶ δὲν ἦτο κάλλιον νὰ μὴ ἠθέλετε γεννηθῆ ὁλότελα εἰς τὸν Κόσμον, πάρεξ ὁποῦ ἐγεννήθητε καὶ ἔπειτα λαμβάνετε μετὰ θάνατον τοιαύτην βαρυτέραν κόλασιν ἀπὸ τοὺς Εἰδωλολάτρας;
nektarios.gr
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/o-o_11.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου