Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Καντήλια τῶν Ἁγίων ἀνάβουν μόνα τους. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Καντήλια τῶν Ἁγίων ἀνάβουν μόνα τους
Περιστατικά ἀπό τό ἱεραποστολικό κλιμάκιο τοῦ Μπουρουντί

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Τό ἄνοιγμα τῶν θυρῶν τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος προκάλεσε ἐντύπωσι στούς διερχομένους. Μάλιστα μερικοί μᾶς ρωτοῦσαν: "Γιατί τόσα χρόνια εἴχατε κλειστή τήν ἐκκλησία σας; Μποροῦμε κι ἐμεῖς νά ἐρχώμαστε ἤ εἶναι ἐκκλησία μόνο γιά εὐρωπαίους;
Ἀλλά μεγαλύτερη χαρά εἶχαν οἱ Ἅγιοί μας. Καί μᾶς τό ἀπέδειξαν. Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος τελέσαμε τόν ἑσπερινό. Μετά τό τέλος, ὡς συνήθως κάνουμε στό Ἅγιον Ὄρος, ἔσβησα ὅλα τά καντήλια (τό τέμπλο ἔχει 12) καί ἄφησα μόνο ἕνα τοῦ Χριστοῦ καί ἕνα στήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου τοῦ ναοῦ.
Συγκεκριμένα ἄφησα ἀναμμένο τό καντήλι τῆς Κοιμήσεως τῆς Παναγίας μας. Ἀφοῦ ἔσβησα τά ὑπόλοιπα ὅλα καί εὑρισκόμουν στό μέσον τοῦ ναοῦ γιά νά φύγω μαζί μέ τόν π. Ἰωσήφ, βλέπω μέ ἔκπληξί μου ὅτι τό καντήλι τῆς ἐνθρόνου Παναγίας, δίπλα ἀριστερά τοῦ τέμπλου, ὅπως κυττάζουμε ἀπέξω, ἔκαιγε.
 Ρώτησα τόν π. Ἰωσήφ μήπως ἐπῆγε ἐκεῖνος καί τό ἄναψε καί μοῦ εἶπε: "Ὄχι, ἐγώ δέν ἀσχολοῦμαι μέ τά καντήλια καί μόλις τώρα βγῆκα ἀπό τό Ἱερό". Εἶπα μέ τόν λογισμό μου, ὅτι δέν ἐβύθισα καλά μέσα τό φυτίλι κι ἄναψε πάλι. Ἐπῆγα καί τό ἔσβησα. Φεύγοντας, εἶδα ἀπό μακριά ὅτι τά ἀναμμένα καντήλια ἦσαν τά δύο πρῶτα.
Τό βράδυ 7,30 ἐπῆγα νά κάνω τό Ἀπόδειπνο.  Εἶδα παραδόξως ὅτι τά ἀναμμένα καντήλια ἦσαν τρία. Δηλαδή ἔκαιγε καί τό καντήλι τῆς Παναγίας τῆς ἐνθρόνου. Συγκινήθηκα, χάρηκα καί σκέφθηκα ὅτι ἡ Παναγία θέλει τό καντήλι της ἀναμμένο καί μετά τήν κάθε ἀκολουθία. Ἔκτοτε ἄφηνα, τρία καντήλια ἀναμμένα.
Μετά τήν Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς 14ης Δεκεμβρίου ἄφησα ὡς συνήθως τώρα τρία καντήλια νά καῖνε. Ἀφοῦ ἔκανα μία βόλτα καί ἔσβησα ὅλα τά ἄλλα, ἤμουν ἕτοιμος νά φύγω. Κυττάζω πάλι καί βλέπω νἆναι ἀναμμένο τό καντήλι τοῦ ἁγίου Νικολάου. Ὑπέθεσα ὅτι δέν ἐβύθισα καλά τό φυτίλι μέσα καί γι᾿ αὐτό δέν  ἔσβησε. Ἐπῆγα γοργά καί τό ἔσβησα. Μέχρι νά στρέψω τά νῶτα μου καί νά ρίξω μιά τελευταία ματιά, τό καντήλι εἶχε ἀνάψει μόνο του. Ἔκτοτε τά ἀκοίμητα καντήλια ἔγιναν τέσσερα.
Τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ, μετά τήν Θεία Λειτουργία, συνέβη πάλι τό ἴδιο περιστατικό μέ τό καντήλι τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέου. Ἄναψε μόνο του, παρότι δέν τό εἶχα σβήσει ἐγώ, ἀλλά ὁ νεοβάπτιστος Φίλιππος. Βλέποντας τό θαῦμα ἐκεῖνος ἐξεπλάγη, διότι ἀξιώθηκε νά ἰδῆ τέτοια ὑπερφυῆ σημεῖα τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις
________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π.Δαμασκηνός - Ἀφρική-Μαγεία
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_14.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου