Οἱ ἑπτά νέοι παῖδες ἀπό τήν Ἔφεσο. (Μέρος Η')
Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ὅμως δέν ἤξερε τί νά τούς ἀπαντήση καί στεκόταν ἐκεῖ σάν μουγγός. Τότε οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι, τόν ἐπῆραν ἀπό τήν ζώνη του καί τραβώντας τον μέ ἄγριους μορφασμούς καί φωνές τόν ἔφεραν στό μέσον της ἀγορᾶς.
Διαδόθηκε παντοῦ ἡ πληροφορία ὅτι ἕνας νέος ἔχει συληφθῆ, διότι εὑρῆκε θησαυρό. Συγκεντρώθηκαν γύρω του πολλοί, κυττάζοντάς τον στό πρόσωπο καί λέγοντας μεταξύ τους:
-Αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι ξένος καί δέν τόν εἴδαμε ποτέ ἄλλη φορά. Ὁ Ἅγιος ἤθελε νά τούς εἰπῆ ὅτι δέν εὑρῆκε κανένα θησαυρό, ἀλλά δέν μποροῦσε νά ὁμιλήση ἀπό τήν πολλή του ἔκπληξι καί τόν θαυμασμό πού τόν δικακατεῖχε.
Κυττάζοντας ὅλους τούς ἀνθρώπους μιά καί δυό ματιές, ἤθελε νά ἰδῆ κάποιον, τόν ὁποῖον νά ἐγνώριζε ἤ κάποιον ἀπό τούς ἀνθρώπους τοῦ σπιτιοῦ του-τόν πατέρα, τήν μητέρα του ἤ κάποιον δοῦλο του, ἀλλά δέν ἐγνώριζε κανέναν.
Ἀπ᾿ αὐτό τόν λόγο, ἀποροῦσε ἀκόμη περισσότερο, διότι χθές ὅλοι τοῦ ἦταν γνωστοί. Ἦταν υἱός ἐνδόξου πατρός καί σήμερα, μετά ἀπό μία ἡμέρα, δέν ἐγνώριζε κανέναν! Καί μαθεύτηκε ἡ σύλληψίς του σέ ὁλόκληρη τήν πόλι καί ἄφθασε ἡ εἴδησις μέχρι τ᾿ αὐτιά τοῦ διοικητοῦ τῆς πόλεως καί τοῦ ἐπισκόπου Στεφάνου, οἱ ὁποῖοι μέ τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἐκείνη τήν στιγμή ἦταν μαζί καί συνωμιλοῦσαν. Ὁπότε καί οἱ δύο διέταξαν νά φέρουν τόν νέον ἐνώπιόν των.
Ἔτσι, ὅταν ὁ Ἰάμβλιχος συνελήφθη καί ὡδηγεῖτο στούς ἄρχοντες, ἐνόμισε ὅτι τόν πᾶνε στόν βασιλέα Δέκιο. Ἐκύτταζε δεξιά καί ἀριστερά ἄν θά ἰδῆ κάποιον γνωστόν του, ἀλλά κανείς! Τόν μετέφεραν στόν διοικητή καί στόν Ἐπίσκοπο, οἱ ὁποῖοι ἐπῆραν τά χρήματα ἀργύρου ἀπό τά χέρια του καί εἶδαν πράγματι ὅτι ἦταν ἀπό παλαιούς βασιλεῖς. Κατόπιν ὁ διοικητής ἐρώτησε τόν νέον:
-Ποῦ εἶναι ὁ θησαυρός τόν ὁποῖον εὑρῆκες, διότι αὐτά τά ἀργυρᾶ χρήματα ἔχουν μεγάλη ἀξία.
Ὁ Ἰάμβλιχος τοῦ ἀπήντησε:
-Δέν ξέρω τί εἴδους θησαυρός εἶναι αὐτός. Αὐτό μόνο γνωρίζω ὅτι ἀπό τήν περιουσία τοῦ πατέρα μου ἔχω αὐτά τά χρήματα, καθώς εἶναι συνήθεια νά ὑπάρχουν αὐτά τά χρήματα στήν πόλι καί μάλιστα στούς ἐμπόρους. Ὅμως ἀπορῶ καί δέν καταλαβαίνω ἀπό ποῦ μοῦ ἦλθε αὐτή ἡ δυστυχία;
Ὁ διοικητής τόν ἐρώτησε:
-Ἀπό ποῦ εἶσαι;
Ὁ ἅγιος τοῦ ἀπήντησε: Νομίζω ὅτι εἶμαι ἀπ᾿ αὐτή τήν πόλι.
Ὁ διοικητής τόν ἐρώτησε καί πάλι: Ποιός εἶναι ὁ πατέρας σου; Εἶναι κάποιος ἐδῶ πού νά σέ γνωρίζη; Ἄς ἔλθη νά μᾶς διαβεβαιώση γιά σένα καί κατόπιν βλέπουμε!
Ὁ ἅγιος Ἰάμβλιχος εἶπε τό ὄνομα τοῦ πατέρα του, τῆς μητέρας του, τῶν παππούδων του, τῶν ἀδελφῶν του καί τῶν λοιπῶν συγγενῶν του, ἀλλά δέν ἐγνώριζε κάτι γι᾿ αὐτούς. Τότε ὁ διοικητής τοῦ εἶπε:
-Δέν λέγεις τήν ἀλήθεια, ἀλλά ψεύδεσαι, διότι μᾶς λέγεις ὀνόματα ξένα καί ἀσυνήθιστα, τά ὁποῖα δέν ἀκούσαμε ἄλλη φορά.
Τότε ὁ Ἅγιος, ἐπειδή δέν καταλάβαινε τί τοῦ εἶχε συμβῆ, σιωποῦσε καί εἶχε τό κεφάλι του κάτω. Μερικοί ἔλεγαν ὅτι εἶναι τρελλός, ἐνῶ ἄλλοι ἔλεγαν ὅτι δέν εἶναι.
Τότε ὁ διοικητής ἄρχισε μέ πιό σκληρά λόγια νά τόν ἐρωτᾶ:
-Πῶς ἠμποροῦμε νά σέ πιστεύσουμε, ὅταν μᾶς λέγεις ὅτι αὐτά τά χρήματα εἶναι περιουσία τοῦ πατέρα σου; Ὅταν στά χρήματα αὐτά ὑπάρχει ἡ μορφή καί τό ὄνομα τοῦ παλαιοῦ βασιλέως Δεκίου; Ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἐπέρασαν πολλά χρόνια καί τά σημερινά νομίσματα εἶναι τελείως διαφορετικά ἀπό αὐτά τά παλαιά. Ἄρα γε οἱ γονεῖς σου εἶναι τόσο γέροντες, ὥστε νά ἐνθυμοῦνται τόν βασιλέα Δέκιο, ὁ ὁποῖος ἔζησε πολύ παλιά καί κρατοῦν μαζί τους δικά του νομίσματα; Ἐσύ εἶσαι νέος, καί δέν ἔχεις συμπληρώσει τά 30 χρόνια σου, καί θέλεις μέ τίς πονηριές σου νά ξεγελάσης τούς γέροντες καί τούς σοφούς τῆς πόλεως Ἐφέσου; Θά σέ πετάξω στήν φυλακή καί θά σέ κτυπήσω καί δέν θά σέ ἀφήσω μέχρις ὅτου θά μοῦ εἰπῆς τήν ἀλήθεια, ποῦ εὑρίσκεται ὁ θησαυρός πού βρῆκες.
Ἀκούοντας αὐτά ὁ ἅγιος Ἰάμβλιχος, φοβήθηκε ἀπό τήν ἀγριότητα τοῦ διοικητοῦ καί ἀποροῦσε πού ἄκουσε γιά τόν Δέκιο, ὅτι ἦταν βασιλεύς ἐκεῖ πρίν ἀπό πολλά χρόνια πρίν. Ὁπότε κατεβάζοντας τό κεφάλι του κάτω, τοῦ εἶπε:
-Σᾶς παρακαλῶ, κύριοί μου, νά μοῦ ἀπαντήσετε σέ κάτι πού θά σᾶς ἐρωτήσω, ὅλα αὐτά τά ὁποῖα σᾶς λέγω σᾶς τά λέγω μέ καλή θέλησι καί μέ εἰλικρίνεια: Ἄρα γε ὁ Δέκιος εἶναι βασιλεύς σ᾿ αὐτή τήν πόλι; Ἀπέθανε ἤ ζῆ;
Καί ὁ Ἐπίσκοπος τοῦ ἀπήντησε: Δέν ὑπάρχει, παιδί μου, βασιλεύς μ᾿ αὐτό τό ὄνομα στήν χώρα μας αὐτή. Μόνο στούς παλαιούς καιρούς ὑπῆρχε αὐτός ὁ βασιλεύς. Τώρα βασιλεύς μας εἶναι ὁ εὐσεβής χριστιανός Θεοδόσιος.
Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 2010
30 Αὐγούστου 2013
Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε Ιστορίες Γέροντος Κλεόπα
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_2054.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου