Ὁ Χρυσόστομος πρὸς Ἰουδαίους (γ). Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

Ὁ Χρυσόστομος πρὸς Ἰουδαίους (γ)

 Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Σᾶς παρουσιάζω, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μία χριστολογική ὁμιλία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Μία ὁμιλία δηλαδή τοῦ μεγάλου αὐτοῦ πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, στήν ὁποία μᾶς παρουσιάζει προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀναφερόμενες στόν Μεσσία.
Τήν ὁμιλία αὐτή ὁ ἅγιος πατέρας τήν ἀφιερώνει στούς Ἰουδαίους καί παρουσιάζει σ᾽ αὐτούς ἀπό τίς Ἅγιες Γραφές – τήν Παλαιά δηλαδή Διαθήκη – ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Μεσσίας· γιατί ὅσα προφήτευσαν οἱ προφῆτες γιά τόν Μεσσία ἐφαρμόζονται ἀπόλυτα, ἀκριβῶς ἀπόλυτα, στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Στό προηγούμενο κήρυγμα μᾶς εἶπε ὁ ἅγιος Χρυσόστομος τήν προφητεία τοῦ Ἠσαΐου, ὅτι ὁ Μεσσίας θά εἶναι Θεός καί θά γεννηθεῖ ἀπό Παρθένο (Ἠσ. 7,14.15). Ἡ προφητεία αὐτή, ἀγαπητοί μου, ἐκπληρώθηκε στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος γεννήθηκε παρθενικά ἀπό τήν Παρθένο Μαρία, τήν Παναγία μας.
Αλλά παίρνω ἀφορμή ἀπό τόν ἅγιο πατέρα γιά νά πῶ στό σημερινό μου κήρυγμα καί τά παρακάτω: Αὐτό πού κάνει ὁ Χρυσόστομος μέ τήν ὁμιλία του, τήν ὁποία σᾶς ἀναλύω, τό ἔκανε πολύ πρίν ἀπό αὐτόν καί ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος. Γιατί θέλοντας ὁ Εὐαγγελιστής τήν σωτηρία τῶν ὁμοεθνῶν του, τῶν Ἰουδαίων δηλαδή, τούς παρουσιάζει ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη τούς λόγους τῶν προφητῶν, οἱ ὁποῖοι πραγματοποιήθηκαν στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Στήν ἀρχή τῶν λόγων του παρουσιάζει καί αὐτός τόν λόγο τοῦ Ἠσαΐου γιά τήν ἐκ Παρθένου Γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, γεννήθηκε παρθενικά. Ὅπως γεννήθηκε στόν οὐρανό, πρό πάντων τῶν αἰώνων, ἀπό τόν Θεό Πατέρα χωρίς μητέρα, ἔτσι γεννήθηκε ἐν χρόνῳ στήν γῆ ἀπό τήν Παρθένο Μητέρα, χωρίς πατέρα.
Εἶναι «ἀμήτωρ» κατά τήν πρώτη ἄχρονο γέννησή Του καί εἶναι «ἀπάτωρ» κατά τήν δεύτερη ἐν χρόνῳ γέννησή Του.

2. Ἡ Παναγία μας γέννησε παρθενικά τόν Ἰησοῦ Χριστό, ὅπως ὅλοι ἔτσι τό πιστεύουμε. Ἀλλά τότε, ἐρωτοῦν μερικοί, γιατί ἡ Παναγία μνηστεύθηκε τόν Ἰωσήφ; Αὐτό, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἕνα μυστήριο τοῦ Θεοῦ.
Πραγματικά, ἡ μνηστεία τῆς Παρθένου εἶναι ἕνα σοφό τέχνασμα τοῦ Θεοῦ. Μέ τό θέμα αὐτό ἀσχολήθηκαν οἱ ἅγιοι πατέρες πολύ πρίν ἀπό τόν Χρυσόστομο. Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ θεοφόρος δίνει πρῶτος τήν ὀρθή ἑρμηνεία στό θέμα αὐτό καί ἀπό αὐτόν τήν παραλαμβάνουν οἱ μετά ἀπό αὐτόν ἅγιοι πατέρες.
Ἀκοῦστε τήν ἀπάντηση τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου, πού σᾶς τήν λέγω ἀνεπτυγμένη, γιά νά σᾶς γίνει καταληπτή. Ὅπως μᾶς εἶπε ὁ προφήτης Ἠσαΐας στό προηγούμενο κήρυγμα, καί ἐπαναλάβαμε καί στό σημερινό μας κήρυγμα, ὁ Μεσσίας θά γεννηθεῖ ἀπό Παρθένο.
Τήν προφητεία αὐτή τοῦ Ἠσαΐου τήν ἄκουσαν ὅλοι, ἀλλά τήν ἄκουσε καί ὁ Διάβολος. Ὁ δέ Διάβολος δέν εἶχε συμφέρον νά γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας, γιατί «θά τοῦ ᾽σπαγε τό κεφάλι»! Ἔτσι τοῦ εἶπε ὁ Θεός, ὅταν τόν καταδίκασε γιά τήν ἀπάτη πού ἔκανε στούς πρωτοπλάστους.
Εἶπε ὅτι ἀπό τήν γυναίκα θά γεννηθεῖ Ἕνας, ὁ Ὁποῖος, ἔχοντας θεϊκή δύναμη, θά συντρίψει τό κεφάλι τοῦ φιδιοῦ (Γεν. 3,15). Εἶναι τό περίφημο «Πρωτοευαγγέλιο»! Αὐτήν τήν προφητεία τήν φοβόταν πολύ ὁ Διάβολος, γιατί θά τοῦ ἔφερε τήν καταδίκη του. Ἀργότερα δέ ἄκουσε καί ἀπό τόν προφήτη Ἠσαΐα ὅτι αὐτός πού θά τόν συντρίψει, δηλαδή ὁ Μεσσίας, θά γεννηθεῖ ἀπό Παρθένο Μητέρα. Γι᾽ αὐτό καί ὁ καταραμένος, μή ἔχοντας καθόλου συμφέρον νά γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας, «βάλθηκε», πού λέμε, νά μήν ὑπάρχει παρθένα γυναίκα.
Εἶχε συμφέρον αὐτός νά παντρεύονται ὅλες οἱ γυναῖκες, ὥστε νά μήν ὑπάρχει παρθένα, πού θά γεννήσει τόν Μεσσία, κατά τήν προφητεία τοῦ Ἠσαΐου. Ἔτσι, γιά νά «ἀπατηθεῖ» ὁ Διάβολος, ὅπως λέγουν οἱ Πατέρες, κατά τό σοφό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ἐμνηστεύθη καί ἡ Παρθένος τῆς Ναζαρέτ, ἡ ΜΑΡΙΑ.
Βλέποντας ὁ Διάβολος τήν μνηστεία αὐτῆς τῆς Κόρης ἡσύχασε ὅτι οὔτε καί αὐτή θά γεννήσει τόν Μεσσία, ἀφοῦ καί αὐτή μνηστεύεται. Τήν ἔπαθε! Ἀπατήθηκε ὁ ἀπατεώνας!!! Ἡ μνηστεία λοιπόν τῆς Παρθένου, κατά τήν ὡραία αὐτή ἑρμηνεία τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου, ἔγινε κατά σοφό θεϊκό σχέδιο, γιά νά ξεφύγει τήν προσοχή τοῦ Διαβόλου ἡ παρθενία τῆς Παναγίας. Λέγει ἐπί λέξει ὁ ἅγιος Πατέρας: «Ἔλαθον (= διέφυγαν τήν προσοχή) τόν ἄρχοντα τοῦ αἰῶνος τούτου ἡ παρθενία Μαρίας καί ὁ τοκετός αὐτῆς... μυστήρια κραυγῆς, ἅτινα ἐν ἡσυχίᾳ Θεοῦ ἐπράχθη».

3. Συνεχίζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τήν ὁμιλία του στούς Ἰουδαίους καί λέγει σ᾽ αὐτούς τώρα ἄλλον προφητικό λόγο γιά τόν Μεσσία. Τούς λέγει ἄλλο λόγο τοῦ προφήτου Ἠσαΐου, ὅτι ὁ Μεσσίας, ὄχι μόνο θά γεννηθεῖ ἀπό Παρθένο, ἀλλά καί θά κατάγεται ἀπό τήν γενεά τοῦ Δαυίδ. Λέγει ἡ προφητεία: «Ἐξελεύσεται ράβδος ἐκ τῆς ρίζης Ἰεσσαί, καί ἄνθος ἐκ τῆς ρίζης ἀναβήσεται» (Ἠσ. 11,1). Μέ τήν προφητεία αὐτή ὁ Ἠσαΐας προφητεύει ὅτι ἀπό τήν «ρίζα» Ἰεσσαί, ἀπό τόν γενεαλογικό δηλαδή κορμό τοῦ Ἰεσσαί, θά φυτρώσει μία «ράβδος», ἕνας κλῶνος, καί θά βλαστήσει ἕνα «ἄνθος». Ἡ «ράβδος» αὐτή καί τό «ἄνθος» αὐτό, πού θά προέλθουν ἀπό τόν κορμό τοῦ Ἰεσσαί, εἶναι ὁ Μεσσίας. Μέ τήν ἔκφραση «ράβδος» παριστάνεται τό σκῆπτρο τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας τοῦ Μεσσίου καί μέ τήν εἰκόνα τοῦ «ἄνθους» ἐκφράζεται ἡ ποθητή καί εὐχάριστη παρουσία τοῦ Χριστοῦ μεταξύ τῶν ἀνθρώπων.
Πραγματικά, χριστιανοί μου! Μέ τήν παναγία ζωή τοῦ Χριστοῦ καί μέ τήν θεϊκή Του διδασκαλία χύθηκε πνευματική εὐωδία στόν κόσμο, πού μέχρι τότε ζοῦσε στήν δυσωδία τῆς ἁμαρτίας. Αὐτός, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι τό «ἄνθος τοῦ πεδίου» καί τό «κρίνον τῶν κοιλάδων», πού λέγει τό Ἆσμα τῶν Ἀσμάτων (Ἆσμ. 2,1).
Στόν Χριστό λοιπόν ἀναφέρεται ἡ προφητεία αὐτή τοῦ Ἠσαΐου. Ἀλλά ἡ «ράβδος» αὐτή καί τό «ἄνθος» αὐτό μᾶς εἶπε ὁ προφήτης ὅτι θά προέλθουν ἀπό τήν «ρίζα» τοῦ Ἰεσσαί. Ποιός εἶναι ὁ Ἰεσσαί; Εἶναι ὁ πατέρας τοῦ Δαυίδ. «Ὁ γάρ Ἰεσσαί οὗτος πατήρ τοῦ Δαυίδ ἦν», λέγει ὁ Χρυσόστομος.
Ἄρα ὁ Μεσσίας θά προέρχεται ἀπό τήν πατριά τοῦ Δαυίδ. Ὁ Ἰησοῦς, ὁ Υἱός τῆς Παρθένου Μαρίας, ὡς πραγματικός Μεσσίας, κατάγεται πραγματικά ἀπό τήν γενεά τοῦ Δαυίδ. Ἄν δέ κανείς θέλει τώρα νά τό ἐξετάσει διεξοδικά αὐτό, γιά νά πειστεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς κατάγεται ἀπό τήν γενεά αὐτή, τοῦ συνιστῶ νά διαβάσει προσεκτικά τό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου, πού ἀκοῦμε τήν Κυριακή πρίν ἀπό τήν ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Σ᾽ αὐτό τό κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του ὁ Ματθαῖος, ἀπό γενεαλογικούς καταλόγους, πού φυλάσσονταν στό Ἰουδαϊκό ἔθνος μέ πολλή ἐπιμέλεια, ἀποδεικνύει μέ ἀκρίβεια τήν ἀπό τοῦ οἴκου Δαυίδ καταγωγή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Βέβαια, στόν κατάλογό του αὐτόν ὁ Ματθαῖος γενεαλογεῖ τόν μνή- στορα Ἰωσήφ καί ὄχι τήν Παναγία. Ἀλλά ὁ νόμος ἔλεγε ὅτι ὁ ἄνδρας ἔπρεπε νά λάβει τήν νύμφη του ἀπό τήν ἰδία φυλή.
Ἀφοῦ λοιπόν ὁ μνήστωρ Ἰωσήφ, κατά τήν γενεα- λογία τοῦ Ματθαίου, κατήγετο ἐξ οἴκου Δαυίδ, ἄρα καί ἀπό τήν ἰδία φυλή κατήγετο καί ἡ Παναγία μας. Δέν χωρεῖ ἀμφιβολία ὅτι ὁ Ἰωσήφ ἐτήρησε τόν Νόμο, γιατί ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος στήν γενεαλογία του αὐτή τόν ὀνομάζει «δίκαιο» (1,19), ἀκριβῆ δηλαδή τηρητή τοῦ Νόμου. Καί ἡ Παναγία λοιπόν κατάγεται ἐξ οἴκου Δαυίδ καί ὁ Υἱός Της ἄρα, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι ἀπό τήν γενεά Δαυίδ.
Ἔτσι τό προεφήτευσε ὁ προφήτης Ἠσαΐας μέ τήν προφητεία του «ἐξελεύσεται ράβδος ἐκ τῆς ρίζης Ἰεσσαί, καί ἄνθος ἐκ τῆς ρίζης ἀναβήσεται» (Ἠσ. 11,1). Θά συνεχίσουμε, χριστιανοί μου, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ στό ἑπόμενο κήρυγμά μας.

 Μέ πολλές εὐχές, 

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_1712.html