Γέρων Ἀνδρέας Γρηγοριάτης (+1913-1988). Μέρος Γ'
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἡ ἁπλότης καί ὑπακοή τῶν Γερόντων ἦτο παροιμιώδης.
Κάποτε εἶπε στόν ὁ Γέρο-Ἀνδρέας στόν ἅγιο Γέροντα τῆς Μονῆς μας , τόν π. Γεώργιο:
-Γέροντα, ἔλα νά κάνουμε ἕνα δικαστήριο. Ἐγώ θά εἶμαι ὁ ἔνοχος καί σύ ὁ δικαστής. Γνωρίζεις τά παραπτώματά μου, τίς ἀδυναμίες μου, ἀλλά καί τούς ἀγῶνες καί τούς κόπους μου γιά τό καλό τῆς Μονῆς μας καί τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μου. Πές μου σέ παρακαλῶ μέ εἰλικρίνεια, θά σωθῶ ἤ ὄχι"; Καί ὁ σεβαστός μας Γέροντας τοῦ εἶπε:
-"Πάτερ Ἀνδρέα, πιστεύεις ὅτι θά σωθῆς ἀπό τά ἔργα σου ἤ ἀπό τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ; Ὁ π. Ἀνδρέας τοῦ ἀπήντησε:
-Ἀσφαλῶς ἀπό τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, Γέροντα.
-Καί ὁ Γέροντας: Νά ξέρης ὅτι θά σωθῆς. Ἄν ὅμως πιστεύης στίς δικές σου δυνάμεις, δέν θά ἐπιτύχης τίποτε. Ἄν ὅμως στηρίζεσαι στήν θεία Χάρι, τότε θά σέ βοηθήση ὁ Χριστός καί πράγματι θά σωθῆς.
Ἔκτοτε ὁ π. Ἀνδρέας ἐταπεινοῦτο περισσότερο, ἀλλά καί ἐφρόντιζε κατά τό ἀνθρώπινο γι᾿ αὐτή τήν τελευταία ὥρα. Ὁ πόθος του νά εὕρη παρηγοριά καί ἐλπίδα ἡ ψυχή του, μετετράπη σέ ἱκεσία πρός πᾶσαν κατεύθυνσι ζητῶντας προσευχές γιά πνευματική βοήθεια. Ὅταν ἔπαθε τό πρῶτο καρδιακό ἔμφραγμα, ἀνησύχησε μήπως πλησίασε τό τέλος του. Γι᾿ αὐτό ἀπό τό γραφεῖο τῆς Μονῆς μέ τό παλαιό τηλέφωνο πού λειτουργοῦσε μέ τό καρέλι ἐπί δύο ἡμέρες τηλεφωνοῦσε πολλά γνωστά καί συγγενικά του πρόσωπα. Ἤμουν παρών. Τούς ἔλεγε τά ἑξῆς:
-Καλημέρα. Εἶσθε καλά; Τί κάνετε; Ἐγώ φεύγω, γειά καί χαρά σας. Κι ἀμέσως ἔκλεινε τό τηλέφωνο.
Κάποτε ἦσαν στήν αἴθουσα τοῦ Ἡγουμενείου ὁ Γέροντας, ὁ Γέρο-Μακάριος καί ὁ Γέρο-Ἀνδρέας. Ὁ τελευταῖος σάν γραμματεύς τῆς Μονῆς ἤθελε νά συντάξη ἕνα γράμμα ἐπίσημο. Γι᾿ αὐτό καί ρωτοῦσε τούς ἄλλους Γεροντάδες:"Ποιός θά συντάξη τό γράμμα αὐτό;
Τότε πετάχθηκε ὁ Γέρο-Μακάριος καί εἶπε στόν π. Ἀνδρέα:
-Ἔχεις τόν κολοσσό δίπλα σου καί σύ ρωτᾶς ποιός θά συντάξη τό γράμμα;...
Ἐργάσθηκε μέ πνεῦμα αὐτοθυσίας γιά τήν ὀργάνωσι τῆς Μονῆς καί τήν πνευματική πρόοδό της. Ὑπηρέτησε ἀόκνως σχεδόν σ᾿ ὅλα τά μοναστηριακά διακονήματα.
Μνημονεύουμε ἰδαίτερα τό ραφεῖο, τόν Κῆπο, τό μαγειρεῖο ἑπτά χρόνια, τήν διακονία στήν ἐκκλησία τρία χρόνια, τό Ἀρχονταρίκι, τό Δοχειό, τό δάσος, τήν γραμματεία τῆς Μονῆς ἐπί ἑπτά χρόνια καί ὡς Ἀντιπρόσωπος τῆς Μονῆς καί Ἐπιστάτης στίς Καρυές δώδεκα χρόνια.
Ὅταν ὑπηρετοῦσε σάν Ἀντιπρόσωπος τῆς Μονῆς στήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀγωνίσθηκε σθεναρῶς γιά τά συμφέροντα τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Κατά τήν περίοδο ἑορτασμοῦ τῆς Χιλιετηρίδος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τό 1963, μετέβη στήν Ἀθῆνα μέ ὅλο τό Σῶμα τῶν Ἀντιπροσώπων τῆς Κοινότητος ὡς προσκεκλημένοι ἀπό τόν Βασιλέα Παῦλο. Στό διάστημα τῆς ὑπηρεσίας του στήν Κοινότητα ἦτο τόσο ἀνιδιοτελής καί ἀξιοπρεπής ὥστε δέν ἐπῆρε ποτέ τό μηνιαῖο χρηματικό ἐπίδομα τό ὁποῖο προσέφερε ἡ Ἱερά Κοινότης γιά τόν κάθε Ἀντιπρόσωπο.
Παρακολουθοῦσε τά θέματα τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Πολιτείας καί ἐνεργοῦσε ἀναλόγως. Ὅπου ἐνόμιζε ὅτι θά βοηθήση ἔγραφε ἐπιστολές, ἀκόμη καί σέ ἐξέχοντα πολιτικά πρόσωπα. Ἐάν ἔβλεπε ἀνωφελῆ τήν δι᾿ἐπιστολῶν παρέμβασί του, προσευχόταν στό κελλί του γιά τό συγκεκριμένο θέμα.
Ὅταν ἡ Πολιτεία εἰσήγαγε καί ἐθέσπισε τόν ἐπάραττο νόμο τῶν ἀμβλώσεων, ὁ Γέρο-Ἀνδρέας ἔγραψε γράμμα στόν πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας κ. Χ. Σαρζετάκη, τό ὁποῖον δημοσιεύθηκε καί στήν ἐφημερίδα " Ὀρθόδοξος Τύπος".
Γιά τήν νομιμοποίησι τοῦ πολιτικοῦ γάμου ἔγραψε ἐπιστολές καταδικάζοντάς τον δημοσίως. Καί γιά τό θέμα τῶν νέων Ταυτοτήτων ἔγραψε στόν κ. Σαρζετάκη ζητῶντας νά παραμείνουν οἱ παλιές.
Τό 1986 εἶχε ἔλθει στήν Μονή μας ὁ τότε ὑπουργός τῶν Ἐσωτερικῶν Ἀγαμ. Κουτσόγιωργας. Μετά τήν ὑποδοχή καί τό κέρασμα πού τοῦ προσφέρθηικε στήν ἐπίσημη αἴθουσα τῶν ὑποδοχῶν ὁ Γέρο-Ἀνδρέας ζήτησε ἐξηγήσεις γιά τά νέα νομοθετήματα περί ταυτοτήτων, ἀμβλώσεων καί πολιτικοῦ γάμου. Ἡ ἀπάντησις τοῦ ὑπουργοῦ δέν εὐχαρίστησε τούς Πατέρες, λέγοντας ὅτι τό προϊόν (ἔμβρυον) εἶναι στήν διάθεσι τῆς μητέρας καί ἀποφασίζει αὐτή νά τό κάνη ὅ,τι θέλει. Ὁ Γέρο-Ἀνδρέας τοῦ εἶπε ὅτι οἱ νόμοι τούς ὁποίους θεσπίζει τό Κράτος, ἐάν δέν στηρίζονται στό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι νόμοι ἀλλά ἄνομοι καί τό ἔγκλημα πάντα ἔγκλημα θά εἶναι.
Στίς ἀπαντήσεις τοῦ ὑπουργοῦ γιά τόν πολιτικό γάμο ὁ Γέρο-Ἀνδρέας τοῦ ἀπήντησε: "Αὐτοί δέν εἶναι γάμοι, διότι τώρα ἕνας ἄνδρας παίρνει ἕνα κορίτσι καί τό πάει στό σπίτι καί ἀνερυθριάστως νομίζει ὅτι εὐλογήθη ὁ γάμος ὑπό τοῦ νομάρχου ἤ τοῦ δημάρχου ἤ τοῦ προέδρου τῆς Κοινότητος καί πορνεύει, ἐξαπατώμενος ὅτι ἔγινε νόμιμος γάμος. Ὅσοι τέτοιοι γάμοι καί νά γίνουν πάντα ἄνομοι θά εἶναι καί ὁ πολιτικός γάμος θά μένη πορνεία, ἕως ὅτου ἐξομολογηθοῦν καί ὁ γάμος εὐλογηθῆ ὑπό τῆς Ἐκκλησίας".
Φεύγοντας ὁ Ὑπουργός, εἶπε ὁ Γέρο-Ἀνδρέας στούς ἄλλους Πατέρες: Ἔχει μάτια καί βλέπει ὁ Θεός. Θά τό βρῆ ἀπό τήν Παναγία μας...". Πράγματι, ὅταν εἶχε φθάσει ὁ Ὑπουργός στήν Οὐρανούπολι κτυπήθηκε ἀπό ἐγκεφαλικό καί μεταφέρθηκε ἐσπευσμένως στήν κλινική τοῦ νοσοκομείου Ἀχέπα Θεσσαλονίκης. Δέν τόν καταράσθηκε ὁ Γέρο-Ἀνδρέας, ἀλλά ἀνέθεσε στήν Παναγία τήν ὑπόθεσι καί τόν ὑπεύθυνο αὐτῶν τοῦ ἀνόμων νομοθετημάτων.
Σέ ὑποσήμειωσι ἔγραψε ὁ Γέρο-'Ανδρέας: "Ἔπρεπε νά τά ἀκούση αὐτά καί νά μή νομίζει ὅτι ὅλοι οἱ νόμοι εἶναι νόμιμοι, καθ΄πως τόν κολακεύουν μερικοί καί τά πιστεύει. Ὅταν ὁ νόμος δέν στηρίζεται στό Ἅγιο Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ λκαί Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρός εἶναι ἄνομοι". "
Ὁ Ἀρχειοφύλαξ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου
Ἀνδρέας Μοναχός Γρηγοριάτης.
Ἀπό κάτω ἔγραψε ἕνα δίστιχο:
Στό σχολεῖο τραγουδούσαμε:
Ἕλλην εἶναι τό ὄνομά μου, ὑπερήφανο καί τρανό,
Μάννα ἔχω τήν Ἑλλάδα καί γιά κείνη θά πονῶ.
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον
Ὅρος Ἄθω
2005
2005
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/05/1913-1988_26.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου