Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Ποιοί φοβούνται τους Αγνοούμενους του 1974; Κωνσταντίνος Χολέβας

Ποιοί φοβούνται τους Αγνοούμενους του 1974;

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Επανέρχομαι στο θέμα των μαζικών τάφων Ελλήνων που ανακαλύπτονται συνεχώς στην Κύπρο και καταδεικνύουν τη βαρβαρότητα του Τουρκικού Στρατού και των Τουρκοκυπρίων παραστρατιωτικών τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974.
Η τουρκική κυβέρνηση από το 1974 μέχρι σήμερα καταβάλλει επίμονες προσπάθειες για να απαλλαγεί ο στρατός της από κάθε κατηγορία για εγκλήματα πολέμου. H  Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να είναι προσεκτικές και να κάνουν παν το δυνατόν για τη διακρίβωση της αλήθειας.
Απαιτείται μεγαλύτερη πίεση, διότι η Τουρκία αξιοποιεί τις συμμαχίες της για να αποκρυβεί η αλήθεια.
Για του λόγου το ασφαλές καταθέτω ορισμένα κρίσιμα γεγονότα και ερωτήματα:
Γιατί μόλις ανακαλύφθηκε ο μαζικός τάφος Ελληνοκυπρίων στη Μια Μηλιά η κυβέρνηση του Δημήτρη  Χριστόφια απέλυσε 4 επιστήμονες εξ Ελλάδος που εργάζονταν για την ανακάλυψη και ταυτοποίηση των οστών; Η επιστολή απόλυσης αναφέρεται σε πολιτικούς λόγους.
Μήπως πίεσαν οι Τουρκοκύπριοι που μετέχουν στη Διεθνή Επιτροπή Αγνοουμένων, δηλαδή η Άγκυρα που είναι από πίσω τους; Και γιατί η αριστερή διακυβέρνηση Χριστόφια δεν στήριξε τους εξ Ελλάδος ανθρωπολόγους και αρχαιολόγους που έκανα επιστημονικά τη δουλειά τους;

Γιατί διεκόπη η χρηματοδότηση από τον ΟΗΕ του προγράμματος  ταυτοποίησης των οστών μέσω DNA; Υπήρξε μία περίεργη διαμάχη της Διεθνούς Επιτροπής Αγνοουμένων με το Ινστιτούτο Γενετικής και Νευρολογίας στη Λευκωσία.
Δεν γνωρίζω τα αίτια, πάντως σήμερα για να βρεθεί η ταυτότητα του νεκρού τα λείψανα μεταφέρονται στη Βοσνία! Ποιοί άφησαν το πρόγραμμα να μεταφερθεί από την Κύπρο στη Βοσνία; Φαίνεται ότι βοήθησε και η παρουσία πολλών ισλαμικών χωρών στον ΟΗΕ. Δυστυχώς όταν οι θύτες είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι Σέρβοι και τα θύματα Μουσουλμάνοι Βόσνιοι ο ΟΗΕ ρίχνει πολλά χρήματα για τη διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων. Όταν οι θύτες είναι Μουσουλμάνοι Τούρκοι και τα θύματα Έλληνες Ορθόδοξοι στην Κύπρο τότε οι μεγάλοι διεθνείς Οργανισμοί δείχνουν εντυπωσιακά μειωμένο ενδιαφέρον!
Γιατί δεν μάθαμε περισσότερες λεπτομέρειες για τα οστά Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων –ίσως και στρατιωτών εξ Ελλάδος- που βρέθηκαν προ μηνών στις τουρκικές φυλακές του Ντιαρμπακίρ; Υπάρχει η σχετική καταγγελία της Κυπρίας Ευρωβουλευτού Ελένης Θεοχάρους. Μήπως οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου πρέπει να πιέσουν  για να λάμψει η αλήθεια;

Για να αποφύγει κάθε εμπόδιο στην ευρωπαϊκή της πορεία και για να μην δει τους στρατιωτικούς της να προσάγονται σε Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο η Άγκυρα  φρόντισε να παρουσιάσει τον Αττίλα 1 και 2 σαν μία εσωτερική διαμάχη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Όμως πρόκειται περί εισβολής μιας χώρας σε άλλο ανεξάρτητο κράτος.
Στις 6 Αυγούστου 1974, μεταξύ της πρώτης και δεύτερης εισβολής, ο «σοσιαλιστής» τότε Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ετσεβίτ διεμήνυσε στους Διεθνείς Οργανισμούς ότι δεν ισχύει η Σύμβαση της Γενεύης για την προστασία αμάχων, επειδή στη Κύπρο το πρόβλημα είναι εσωτερικό.

Αργότερα ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς προσπάθησε να ρίξει το βάρος των φόνων σε ατάκτους Τουρκοκυπρίους ώστε να μην επιρριφθεί ευθύνη στον τακτικό τουρκικό στρατό. Όμως υπάρχουν πολλές μαρτυρίες Τούρκων στρατιωτικών που μετείχαν στις δύο επιχειρήσεις «Αττίλας» και παραδέχονται τα εγκλήματα κατά αμάχων και αιχμαλώτων.
Συγκλονιστικές μαρτυρίες Τούρκων αξιωματικών για τα εγκλήματα του Αττίλα δημοσιεύει η Τουρκάλα συγγραφεύς Ερόλ Μουτετζιμλέρ στο βιβλίο της «Κύπρος, το νησί προς πώληση. Άγνωστες πτυχές  από την Ειρηνευτική Επιχείρηση Κύπρος». Αυτά και πολλά άλλα στοιχεία κατέθεσε στις 25.5.2012 η Κυπρία πρέσβειρα στο Συμβούλιο της Ευρώπης Θεοδώρα Κωνσταντινίδου και κατήγγειλε την απροθυμία της  Τουρκίας να συνεργασθεί  για την διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων.
Η οποιαδήποτε λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να βασίζεται σε ψεύδη εις βάρος των νεκρών του 1974. Οι ευθύνες του τουρκικού στρατού πρέπει να αναδειχθούν.

Κ.Χ. 22.9.2012 - Εφημ. Δημοκρατία 24.9.2012
 http://anavaseis.blogspot.gr/2012/09/1974.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου