Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Κοσμάς Αιτωλός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Κοσμάς Αιτωλός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΕΣ»


AG.KOSMAS
Παπαδημητρίου Απόστολος

            Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός υπήρξε η πλέον λαμπρή μορφή του Γένους κατά την Τουρκοκρατία. Θα ανέμενε κάποιος να τιμάται η μνήμη του από την Πολιτεία κατά τρόπο λαμπρό και πανηγυρικό. Δυστυχώς όμως η τιμή περιορίζεται σ’ αυτή που του αποδίδει ο λαός δια μέσου της Εκκλησίας. Δεν είναι εντυπωσιακή η ολιγωρία της Πολιτείας, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι αυτή δεν αξιώθηκε ακόμη να πραγματώσει το τάμα του Γένους.
            Γιατί η Πολιτεία δια των πανεπιστημιακών και λοιπών εκπαιδευτικών κύκλων δεν τιμά τον άγιο Κοσμά; Η απάντηση είναι απλή: Ο άγιος αντιπροσωπεύει έναν χώρο, την Εκκλησία, τον οποίο η Πολιτεία αντιμάχεται συνεπικουρούμενη ακόμη και από πρόσωπα της ίδιας της Εκκλησίας! Η Πολιτεία είναι της Δύσης γέννημα, αφού αυτή τελικά προσέφερε την ελευθερία στη χώρα μας, και θρέμμα, αφού επέβαλε σ’ αυτήν τους θεσμούς της.
            Ο άγιος Κοσμάς υπήρξε ο κατ’ εξοχήν φωτιστής των σκλαβωμένων! Ο ίδιος μήνες προ του μαρτυρικού του θανάτου κάνει τον απολογισμό του εκπαιδευτικού του έργου σε επιστολή του προς τον αδελφό του Χρύσανθο, δάσκαλο. «Έως τριάντα επαρχίας περιήλθον, δέκα σχολεία ελληνικά εποίησα, διακόσια δια κοινά Γράμματα, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον μου βεβαιούντος δια τινών επακολουθησάντων σημείων πλην δόξα τω λέγοντι, η γαρ δύναμίς μου εν ασθενία τελειούται». Το έργο είναι θαυμαστό τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά και ασύγκριτο προς το αντίστοιχο του οποιουδήποτε άλλου δασκάλου του Γένους.
            Οι οπαδοί του δυτικού «διαφωτισμού» στους ακαδημαϊκούς κύκλους, η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή, περιορίζονται σε σύντομη αναφορά στο πρόσωπο του αγίου, τον οποίο καλούν, «ίνα μη μιανθώσιν», πατρο-Κοσμά κατατάσσοντάς τον στη χωρία των Ελλήνων διαφωτιστών (εδώ χρησιμοποιώ τη λέξη χωρίς εισαγωγικά). Βέβαια οι ακαδημαϊκοί χρησιμοποιούν τον όρο με περιεχόμενο σαφώς διακριτό απ’ εκείνο της Εκκλησίας, που συνήθως χρησιμοποιεί τον όρο φωτιστής. Βλέπουν το σχολείο ως γνωσικεντρικό, κατά τα πρότυπα της Εσπερίας μηδέ των εκεί θεολογικών χώρων εξαιρουμένων. Ο άγιος έβλεπε το σχολείο πολύ διαφορετικά απ’ ότι οι «διαφωτιστές». Εξηγούσε στους απλούς ακροατές των κηρυγμάτων του, γιατί έπρεπε να ιδρύουν σχολεία με τα ακόλουθα, όπως σώζονται στις διδαχές του: «Την αγάπην, επειδή δεν την ηξεύρετε, πρέπει παιδία μου, να στερεώνετε σχολεία, διατί πάντα εις τα σχολεία γυμνάζονται οι άνθρωποι και ηξεύρουν και μανθάνουν το τι εστι Θεός, το τι είναι οι άγιοι Άγγελοι, τι είναι οι καταραμένοι δαίμονες και το τι είναι η αρετή των δικαίων. Το σχολείον φωτίζει τους ανθρώπους. Ανοίγουν τα ομμάτια των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών να μανθάνουν τα μυστήρια».
            Τονίζουμε τη θλιβερή διαπίστωση του αγίου ότι οι ακροατές του δεν ήξευραν την αγάπη. Τους παρακινούσε γι’ αυτό να ιδρύσουν σχολεία, ώστε σ’ αυτά να διδαχθούν για τον Θεό, Ο Οποίος είναι αγάπη (Α΄ Ιωάννου Δ΄ 16). Τί σχέση έχουν τα λόγια της διδαχής με το πρότυπο του σχολείου των «διαφωτιστών»; Αυτοί φαίνεται ότι προβάλλουν την αξία της γνώσης υπέρ την αγάπη. Παράλληλα ψεύδονται συκοφαντώντας την Εκκλησία ως εχθρό της φυσικής γνώσης, της μόνης για την οποία δήθεν ενδιαφέρονται, ενώ ασυστόλως προπαγανδίζουν δια του «διαφωτιστικού» σχολείου τον υλισμό (αθεΐα), την ιδεολογία τους δηλαδή. Το σχολείο της εποχής μας εξέπεσε στην έσχατη κατάντια, καθώς δεν διδάσκει την αρετή. Από γνωσικεντρικό κατολίσθησε σε άκρως χρησιμοθηρικό, στο οποίο οι μαθητές δεν αμιλλώνται κατά τα πρότυπα των προγόνων μας, αλλά γυμνάζονται, προκειμένου να εξοικειωθούν με την άκρως ανταγωνιστική και βάρβαρη κοινωνία, στην οποία κυριαρχούν τα ιδεολογήματά των αστών, πρώτων οπαδών του «διαφωτισμού», πού επικουρούνται από αρκετούς μαρξιστές, υποτιθέμενους κοινωνικοπολιτικούς τους αντιπάλους, και ενδοτικούς  θρησκευτικούς ηγέτες, οι οποίοι τηρούν επτασφράγιστες τις επικίνδυνες για το σύστημα διδαχές του Ευαγγελίου.
            Οι «διαφωτιστές» έχουν σε μεγαλύτερη εκτίμηση τον Ευγένιο Βούλγαρη απ’ ότι τον άγιο Κοσμά. Ο πρώτος υπήρξε δάσκαλος του δευτέρου για διάστημα στην Αθωνιάδα σχολή. Ήταν σπουδασμένος στη Δύση πολύξερος και εισηγητής της διδασκαλίας των θετικών επιστημών στους μαθητές των σχολείων του σκλαβωμένου Γένους. Αυτός και αρκετοί άλλοι δάσκαλοι του Γένους συνέγραψαν ή μετέφρασαν βιβλία θετικών επιστημών και εκτύπωσαν αυτά. Αγνοούν οι «διαφωτιστές» όλους αυτούς, που υπήρξαν σε σημαντικό αριθμό και κληρικοί , όταν σπεύδουν να καταγγείλουν κάποιους πατριάρχες που εκφράστηκαν κατά του «διαφωτισμού». Στην ουσία δεν καταγγέλλουν μόνον αυτούς ως εχθρούς της γνώσης, αλλά την Εκκλησία! Αποκρύπτουν την ανάλυση των κινήτρων. Προσποιούνται πως δεν αντιλαμβάνονται την ανησυχία τους και την αγωνία τους ακόμη για τη διασπορά της αθεΐας με πρόσχημα την προσφορά επιστημονικής γνώσης! Αλλά ο υλισμός δεν είναι επιστημονική γνώση είναι αντίθεη φιλοσοφία! Το διαπίστωσε αυτό κάπως καθυστερημένα και ο Ευγένιος Βούλγαρης, γι’ αυτό και δέχεται τα πυρά των «διαφωτιστών», επειδή υποχώρησε από τις αρχικές του θέσεις σε συντηρητικότερες. Αλλά ο Βούλγαρης και όλοι οι άλλοι δάσκαλοι του Γένους δεν είχαν λόγους να ασπαστούν τον υλισμό, όπως έπραξαν πολλοί διανοούμενοι στη Δύση, λαβόντες ως αφορμή τις αθλιότητες των εκπροσώπων του δυτικού χριστιανισμού. Μετρίασε με την πάροδο του χρόνου τον αρχικό ενθουσιασμό του βλέποντας πού στοχεύουν οι πρωτοπόροι του «διαφωτισμού». Υπήρξε αρκετά ευφυής, όπως δέχονται και οι «διαφωτιστές», ώστε να μην παίξει τον άχαρο ρόλο του «νεροκουβαλητή» ώς το τέλος του βίου του.
            Επειδή οι «διαφωτιστές» δεν ενδιαφέρονται για την ιστορία, αλλά για την ερμηνεία της ιστορίας με βάση τις φιλοσοφικές τους αρχές, ανεζήτησαν κάποιο ίνδαλμα να προβάλουν, αφού τόσο ο άγιος Κοσμάς, όσο και ο Βούλγαρης και οι λοιποί δάσκαλοι του Γένους υπήρξαν πιστά τέκνα της Εκκλησίας. Φαντάστηκαν για κάποια χρονική περίοδο, σύντομη, δυστυχώς, γι’ αυτούς, ότι βρήκαν: Ήταν ο Ρήγας Βελεστινλής. Τον εγκατέλειψαν, αφού προηγουμένως και σε πολιτική νεολαία είχαν δώσει το όνομά του, όταν η ιστορική έρευνα έφερε στο φως στοιχεία ακλόνητα της θρησκευτικότητάς του ως το μαρτυρικό του θάνατο. Έτσι έμαθαν να τιμούν οι «διαφωτιστές»: Είσαι δικός μας, είσαι μεγάλος! Δεν είσαι, σε απαξιώνουμε. Αναζήτησαν εναγωνίως κάποιον, έστω και έναν, δικό τους, δηλαδή άθεο! Και θεώρησαν ότι τον βρήκαν. Ονομάζεται Χριστόδουλος Παμπλέκης. Φοίτησε κι αυτός στην Αθωνιάδα, όπως και ο άγιος Κοσμάς, και είχε δάσκαλο τον Βούλγαρη. Κάποιος λόγος, ενδεχομένως σκανδαλισμός ή θαυμασμός του Ιούδα, τον απομάκρυνε από το Άγιον Όρος, για να περιπλανηθεί στη συνέχεια στη Δυτική Ευρώπη, όπου σπούδασε. Ασχολήθηκε με κατ’ οίκον εκπαίδευση παιδιών πλουσίων ομογενών και συνέγραψε κείμενο, στο οποίο στρέφεται κατά της πίστεως. Δεν είναι ξεκάθαρο ότι πέρασε στην αθεΐα.
Στους ακαδημαϊκούς κύκλους το σύστημα παρεχώρησε ασυδοσία σε μαρξιστές και μαρξίζοντες, ώστε να αποδομούν αυτοί την πίστη από τις καρδιές των φοιτητών, χωρίς πολιτικό κόστος για τους αστούς, τους οποίους ακόμη οι χριστιανοί με την αφέλεια ή ιδιοτέλειά τους στηρίζουν. Γίνεται εύκολα κατανοητό, γιατί θέλουν να επαναγράψουν την ιστορία, κατ’ επιταγή και της νέας τάξης πραγμάτων. Η ιστορία, την οποία υποτίθεται, υπηρετούν, τους πληγώνει. Όσοι και να υπήρξαν οι προδόσαντες το Ευαγγέλιο κληρικοί και λαϊκοί κατά την Τουρκοκρατία, οι σταθέντες στο ύψος της αποστολής τους υπήρξαν πολυαριθμότεροι. Κύριο μέλημα όλων αυτών ήταν να διατηρήσουν οι σκλαβωμένοι την πίστη τους και μέσω αυτής να αντέξουν (υπομείνουν, ο εκκλησιαστικός όρος, ο τόσο αντιπαθής στους «διαφωτιστές»). Και άντεξαν, κυρίως στην πίεση προς εξισλαμισμό, γι’ αυτό και ήρθε το «ποθούμενο». Ο άγιος Κοσμάς δεν υπήρξε εθναπόστολος, όπως ατυχώς κάποιοι γράφουν. Υπήρξε απόστολος του Χριστού, πολύ σημαντικότερο του πρώτου.

http://www.enromiosini.gr/arthrografia/%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%83/

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Μεγαλοπρεπής πανήγυρις τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στήν ἀκριτική Κόνιτσα. (Φωτογραφικό ὑλικό Ἀναβάσεων)

Μεγαλοπρεπής πανήγυρις τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στήν ἀκριτική Κόνιτσα

Μέ κατάνυξη καί λαμπρότητα πανηγύρισε ἡ ἀκριτική Κόνιτσα τή μνήμη τοῦ πολιούχου της, ἱερομάρτυρος καί ἰσαποστόλου, ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
Στόν πανηγυρικό ἑσπερινό, τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς 23-8-2013 χοροστάτησαν οἱ ἀρχιερεῖς Λευκάδος καί Ἰθάκης κ. Θεόφιλος, ὁ ὁποῖος καί κήρυξε, Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειος, Καστορίας κ. Σεραφείμ, Ἄρτης κ. Ἰγνάτιος καί ὁ ποιμενάρχης τῆς Κόνιτσας κ. Ἀνδρέας.  Συμμετεῖχαν ὁ κλῆρος τῆς ἐπαρχίας Κονίτσης, ἡ στρατιωτική καί πολιτική ἡγεσία τῆς πόλης μας καί πλῆθος προσκυνητῶν, Κονιτσιῶτες καί ἐπισκέπτες ἀπό ὅλη τήν ἐπαρχία καί ἀπό τά Γιάννενα.   
Στή μεγαλοπρεπῆ λιτανεία πού ἀκολούθησε συμμετεῖχε ἡ μπάντα τῆς 8ης Μεραρχίας καί ἄγημα τοῦ ἱστορικοῦ 583 Τάγματος Πεζικοῦ, γιά τό ὁποῖο σημειωτέον, γίνεται ἀγώνας ἀπό τή μητρόπολη καί τό δῆμο νά ΜΗΝ καταργηθεῖ, ὅπως φημολογεῖται ἐντόνως τελευταῖα ἀπό κύκλους τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης.  Στό Δελτίου Τύπου μάλιστα πού ἐξέδωσε ἡ Ἱ. Μ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης, ὁ τολμηρός καί ἀγωνιστής μητροπολίτης κ. Ἀνδρέας γράφει μεταξύ ἄλλων καί τά ἐξῆς:

«… Ἡ ἀγωνία μου ἔγκειται στὸ τὶ θὰ γίνῃ ἐφεξῆς ἡ ἀκριτικὴ Ἐπαρχία. Οἱ Συνοριακοὶ Φρουροὶ ἔχουν ἀποσυρθῆ, ἡ Ἀστυνομία μὲ ἀσήμαντη δύναμη, ἐνῷ καὶ τὰ ἀστυνομικὰ αὐτοκίνητα σπανίως κινοῦνται λόγῳ ἐλλείψεως... βενζίνης !  Τώρα κλείνει καὶ τὸ 583 Τ.Π. Κι’ ἔτσι ἀπὸ τὸν Γράμμο μέχρι τὴν Μουργκάνα τὰ σύνορα μένουν ἀφύλαχτα καὶ ἡ περιοχὴ ἀθωράκιστη. Ἡ εἴσοδος τῶν ποικιλώνυμων καὶ ἐπικίνδυνων κακοποιῶν, καθὼς καὶ τῶν ναρκωτικῶν, ποὺ μᾶς ἔρχονται κατὰ τόνους ἀπὸ τὴν γειτονικὴ Ἀλβανία, εἶναι πλέον ἀνεξέλεγκτη.

Μᾶς ἀφήνετε, λοιπόν, Κύριοι, ἀπροστάτευτους. Βέβαια, προστάτης μας ὁ Θεὸς καὶ σκέπη μας ἡ Παναγία. Ὅμως, κατ’ ἄνθρωπον, αὐτὸ δὲν αἴρει τὴν δική σας τρομακτικὴ εὐθύνη. Καὶ νὰ τὸ γνωρίζετε: Ἐδῶ θὰ εἶσθε ἀνεπιθύμητοι, τουλάχιστον ἀπὸ τὴν ταπεινότητά μου. Προσωπικῶς, ὅμως, δὲν θὰ σταματήσω νὰ ἀγωνίζωμαι τὸν καλὸν ἀγῶνα, μαζὶ μὲ τὸν χιλιοπροδομένο λαό μας, μέχρις ὅτου δώσῃ ὁ Θεὸς καὶ ξανάρθουν πάλι οἱ καλοὶ καιροί…».
Τό πρωί τῆς ἑορτῆς 24-8-2013 τελέστηκε μεγαλοπρεπής καί κατανυκτική θεία Λειτουργία στήν ὁποία προεξῆρχε ὁ σεβ. μητροπολίτης Ἄρτης κ. Ἰγνάτιος καί συμμετεῖχαν οἱ μητροπολῖτες Λευκάδος καί Ἰθάκης, Ἐλασσῶνος καί Κονίτσης, μεγάλος ἀριθμός ἱερέων καί πλῆθος κόσμου.  Στό θεῖο κήρυγμα ὁ σεβ. κ. Ἰγνάτιος τόνισε τήν ἄκρα ἀσκητική ζωή τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, πού τόν ὁδήγησε στό Θεῖο Φωτισμό, στήν καύση καρδίας γιά τό ὑπόδουλο γένος καί στό τεράστιο πνευματικό καί ἀφυπνιστικό ἔργο τό ὁποῖο ἐπετέλεσε γιά τό λαό μας.   
Εὐχήθηκε τέλος νά βρεθοῦν καί σήμερα μιμητές τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ πού θά ἀφυπνίσουν τό λαό μας καί θά τόν στρέψουν ξανά πρός τήν Ἐκκλησία, τήν Παράδοση, τήν ἀλληλοβοήθεια, τήν χριστιανική καί ἐθνική Παιδεία.
Μετά τό πέρας τῆς θείας Λειτουργίας οἱ Σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς μετέβησαν στήν Ἱερά Μονή Μολυβδοσκεπάστου, ὅπου τέλεσαν μνημόσυνο στόν τάφο τοῦ ἀξέχαστου Ποιμενάρχη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Σεβαστιανοῦ.

Τμήμα ἐνημερώσεως καὶ φωτογραφικό ὑλικό τῶν Ἀναβάσεων
 










 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_8648.html

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

«Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν…» . Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ

 «Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν…»

Ὁ πανάγαθος Θεός τόν Σταυρόν μᾶς ἐχάρισεν. Μέ τόν Σταυρόν νά εὐλογοῦμεν καί τά Ἄχραντα Μυστήρια, μέ τόν Σταυρόν νά ἀνοίγωμεν καί τόν Παράδεισον, μέ τόν Σταυρόν νά κατακαίωμεν καί τούς δαίμονας, Πρῶτα ὅμωςκαί ἐμεῖς νά ἔχωμεν τό χέρι μας καθαρόν ἀπό ἁμαρτίες καί ἀμόλυντο.
Καί τότε, ὡσάν κάνωμεν τόν σταυρόν, κατα καίεται ὁ διάβολος καί φεύγει. Εἰδέ καί εἴμασθε μεμολυσμένοι μέ ἁμαρτίες, δέν πιάνεται ὁ σταυρός ὁπού κάνομεν. Ὅθεν ἀδελφοί μου, ἤ τρῶτε ἤ πίνετε κρασί ἤ νερόν ἤ περιπατεῖτε ἤ δουλεύετε νά μή σᾶς λείπει αὐτός ὁ λόγος ἀπό τό στόμα σας καί ὁ σταυρός ἀπό τό χέρι σας.
Καί ἄν ἠμπορῆτε τό ἡμερόνυκτο νά κάμετε καί πενῆντα καί ἑκατό κομποσχοίνια, καλόν καί ἅγιον εἶναι ἔργον. Καί νά προσεύχεσθε πάντο τε τήν αὐγήν καί τό βράδυ καί μάλιστα τό μεσονύκτιον ὅλον ὁπού εἶναι ἡσυχία.
Ἀκούσατε, Χριστιανοί μου, πῶς πρέπει νά γίνεται ὁ σταυρός καί τί σημαίνει. Μᾶς λέγει τό ἅγιον Εὐαγγέλιον πώς ἡ ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, δοξάζεται εἰς τόν οὐρανόν περισσό τερον ἀπό τούς Ἀγγέλους.
Τί πρέπει νά κάμης καί ἐσύ;
Σμίγεις τά τρία σου δάκτυλα μέ τό δεξιόν τό χέρι σου καί μήν ἠμπορώντας νά ἀνεβῆς εἰς τόν οὐρανόν νά προσκυνήσης, βά νεις τό χέρι σου εἰς τό κεφάλι σου, διατί τό κεφάλι σου εἶναι στρογγυλό καί φανερώνει τόν οὐρανόν καί λέγεις μέ τό στόμα: Καθώς ἐσεῖς οἱ Ἄγγελοι δοξάζετε τήν ἁγίαν Τριάδα εἰς τόν οὐρανόν ἔτσι καί ἐγώ ὡς δοῦλος ἀνάξιος δοξάζω καί προσκυνῶ τήν ἁγίαν Τριάδα. Καί καθώς αὐτά εἶναι τρία, εἶναι ξεχωριστά εἶναι καί μαζί, ἔτσι εἶναι καί ἡ ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, τρία πρόσωπα καί Ἕνας μόνος Θεός.
Κατεβάζεις τό χέρι σου ἀπό τό κεφάλι σου καί τό βάνεις εἰς τήν κοιλίαν σου καί λέγεις: Σέ προσκυνῶ καί σέ λατρεύω, Κύριέ μου, ὅτι κατεδέχθης καί ἐσαρκώθης εἰς τήν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου διά τάς ἁμαρτίας μας.
Τό βάζεις πάλιν εἰς τόν δεξιόν σου ὦμον καί λέγεις: Σέ παρακαλῶ, νά μέ συγχωρήσης καί νά μέ βάλης εἰς τά δεξιά Σου μέ τούς δικαίους.
Βάνοντάς το πάλιν εἰς τόν ἀριστερόν ὦμον λέγεις: Σέ παρακαλῶ, Κύριέ μου, μή μέ βάλης εἰς τά ἀριστερά μέ τούς ἁμαρτωλούς.
Ἔπειτα κύπτοντας κάτω εἰς τήν γῆν: Σέ δοξάζω, Θεέ μου, Σέ προσκυνῶ καί Σέ λα τρεύω, ὅτι, καθώς ἐβάλθηκες εἰς τόν τάφον, ἔτσι θά βαλθῶ καί ἐγώ. Καί ὅταν σηκώνεσαι ὀρθός, φανερώνεις τήν Ἀνάστασιν καί λέγεις: Σέ δοξάζω, Κύριέ μου, Σέ προσκυνῶ καί Σέ λατρεύω, πώς ἀναστήθηκες, ἀπό τούς νε κρούς διά νά μᾶς χαρίσης τήν ζωήν τήν αἰώνιον. Αὐτό σημαίνει ὁ πανάγιος Σταυρός.

www.imaik.gr

hristospanagia3.blogspot.gr

 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/05/blog-post_2049.html