ΝΑΖΙΣΜΟΣ - ΦΑΣΙΣΜΟΣ & (ΝΕΟ) ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ

(Οι πιστοί των θνητών «θεών» εξακολουθούν έτι)

Ο Ναζισμός περιθωριοποίησε τον Χριστιανισμό και ο κομμουνισμός αποκήρυξε γενικά την θρησκεία. Ο νεοπαγανισμός δεν δύναται να έχει σχέση με τον κομμουνισμό ως αντίθετα ιδεολογήματα αλλά δύναται να έχει με τον ναζισμό, καθόσον θεωρίες περί ανωτερότητας της φυλής αναπτύσσονται στους κόλπους του στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα ο ναζισμός έχει σχέση με τον αποκρυφισμό, την φυσική θρησκεία και τον κοινωνικό Δαρβινισμό (βλ. «Ζωτικός χώρος» (Lebensraum)). Όμως ως χρέος προς την ιστορία, πρέπει συντόμως να δηλωθεί πως, αν και η σελίδα αναδεικνύει τις σχέσεις αυτές, ακόμη και μέσα από τις «Φυσικές θεωρίες» του Χίτλερ για εξόντωση των «αδυνάτων» και αν και παρουσιάζει τις βίαιες εκφάνσεις της Χιτλερικής Νεολαίας και του ναζιστικού κόμματος γενικότερα, από την άλλη πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η βία δεν ήταν μόνο μέλημα των ναζιστών στην Γερμανία. Κομμουνιστές, Εθνικιστές και σοσιαλιστές εις την Γερμανία του μεσοπολέμου, όπως και σε άλλα κράτη, είναι εξίσου υπεύθυνοι για ξυλοδαρμούς και δολοφονίες, εφόσον όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα είχαν στους δρόμους «ομάδες κρούσης», όπως άλλωστε πολλά κόμματα σήμερα (φανατικοί των αφισοκολλήσεων). Τότε όμως τα πράγματα ήσαν πιο βίαια και γίνονταν χρήση από όλους παραστρατιωτικών ακτιβιστών. Πολλοί αναφέρονται στις ναζιστικές ομάδες των δρόμων που έφερναν την βία με συγκρούσεις. Κανείς όμως, παρά ελάχιστων, δεν αναφέρει με ποιους συγκρούονταν και γιατί, οι Ναζιστές. Και αυτοί δεν ήσαν άλλοι παρά οι ανάλογες ομάδες κρούσης άλλων κομμάτων και ασφαλώς η «νόμιμη» αστυνομία που βρίσκονταν στα χέρια των σοσιαλιστών της κυβέρνησης. Όχι ότι οι μεν υπήρξαν καλύτεροι από τους δε.  Απλώς για να μην σφάλει ο αναγνώστης πιστεύοντας πως ο ναζισμός είναι ο μόνος υπεύθυνος με τον οποίο ο παγανισμός πρέπει να στιγματιστεί από την απολογητική. Κάθε άλλο. Η σύνδεση παγανισμού και ναζισμού έγκειται εις την φυσιολατρία, την αθεΐα προς τον Χριστό, τον μυστικισμό και εις την μυσταγωγία περί των όρκων, συμβόλων, τον μεσσιανισμό, την προσωπολατρία, την μίξη με τον γερμανικό παγανισμό και την παγανιστική φιλοσοφία του Ρόζενμπεργκ κ.α. που σφυρηλατούν μια τυφλά υπάκουη μέχρι θρησκευτικής αυτοκτονίας κοινωνία. Βεβαίως τα απάνθρωπα του Ναζισμού και η πολεμική σύρραξη που αυτός προκάλεσε δεν οφείλονται απλά εις τις παγανιστικές (διαφορετική ηθική) καταβολές του, αν και σίγουρα ευθύνονται για την άνοδο εις την ηγεσία του όλων εκείνων των «ηθικά ελεύθερων» ηγετών του, αλλά στην καταπίεση της Γερμανίας μετά τον Α΄ Π.Π. και τον απορρέων εξ αυτής εθνικισμό που για την Ορθοδοξία είναι αίρεση. Αντίστοιχα η μεγάλη εντύπωση της γενοκτονίας των κρεματορίων είναι αποτέλεσμα σίγουρα του βιομηχανικού μοντέλου εξόντωσης (μαζικός αφανισμός) και όχι μόνο της έλλειψης ηθικής. Όμως δεν είναι δυνατό οι σταυροφορίες για τους παγανιστές να θεωρούνται από την μεριά ως αποκλειστικό γέννημα θρέμμα του Χριστιανισμού αποκρύπτοντας τις πολιτικές προεκτάσεις από πίσω τους και ταυτόχρονα ο ναζισμός να εμφανίζεται υπεραπλουστευμένα από αυτούς όσο και από την «επίσημη ιστορία» ως φαινόμενο καθαρά πολιτικό δίχως θρησκευτικές προεκτάσεις.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ «ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ» & ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟ   Αριστερά: Η κομματική σημαία ήταν κατά βάση κόκκινη (αποκαλύπτοντας τις σοσιαλιστικές καταβολές του κινήματος και τις εξισωτικές πεποιθήσεις του), λευκή στο κέντρο (συμβολίζοντας την φυλετική καθαρότητα), ενώ δέσποζε μια μαύρη σβάστικα, ο γνωστός αγκυλωτός σταυρός (Hakenkruez), σύμβολο εθνικιστικό, που χρησιμοποιούσαν διάφορες αντισημιτικές και εθνικιστικές ομάδες ήδη από την δεκαετία του 1910 (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 27)  Μέσο: Κομμουνιστική προπαγάνδα με τυπικά συνθήματα: «Η θρησκεία είναι το όποιο του λαού. Δεν θα μας σώσει κανένα ανώτερο ον, κανείς Θεός, κανείς Κάιζερ ούτε δικαστήριο». Η κομμουνιστική βία ήταν εκτονότερη από αυτή των εθνικοσοσιαλιστών. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 61) Δεξιά: Η μούμια του Λένιν. Αντί οι κομμουνιστές να προσκυνούν τα άφθαρτα λείψανα των αγίων του ζώντος Θεού,  κατασκεύασαν δικούς τους ταριχευμένους «άγιους» ως πολιτικοί παγανιστές και λάτρευαν τους κτιστούς πολιτικούς τους. Με αυτό τον τρόπο οι λεγόμενοι άθεοι «θρησκεύουν» και πιστεύουν σε φυσικά πρόσωπα, όπως άλλωστε έπρατταν και πράττουν και οι ναζί, με το νεκρό και αποτεφρωμένο πλέον πρόσωπο του Χίτλερ. (Πηγή Φώτο: http://nowscape.com/star_city/Lenin.html) Όμως, για να οδηγηθούμε στην κατανόηση της «Ολότητας των Πραγμάτων» είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε από την αναζήτηση των βασικών συλλήψεων που δόμησαν την Αρχαιοελληνική Θρησκεία. Εάν δεν δουλέψουμε σε βάθος και δεν διαβρώσουμε, παράλληλα, τις ρίζες που στηρίζουν τα δόγματα της θεοκρατίας, τότε σύντομα δεν θα υπάρχει παρά μια χαώδης Οικουμένη... (Πηγή: Γιάννης Σπυρόπουλος, Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελίδα 230) «Κάθε λαός», έλεγε ο Ρόζενμπεργκ, «για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του και για να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή, οφείλει να ζει σύμφωνα με τις δικές του παραδόσεις και τους δικούς του κανόνες. Οι φιλοσοφίες που δεν δέχονται αυτή την ιδιαίτερη μοίρα κάθε λαού, ή κάθε εθνικής κοινότητος, δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο χάος». (Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σελ. 117) Αριστερά: Να αποβληθεί η παλαιά διαθήκη από την θρησκεία των Ελλήνων (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, Τεύχος 137, εξώφυλλο, άνω επικεφαλίδα) Οι απαιτήσεις των σύγχρονων Ελλήνων Εθνικιστών και νεοπαγανιστών δεν διαφέρουν από τις απόψεις των Προτεσταντών «Γερμανοί Χριστιανοί» της Ναζιστικής Γερμανίας που ζητούσαν την αποκάθαρση του χριστιανικού δόγματος από τα εβραϊκά στοιχεία, με κύριο σημείο την κατάργηση της Παλαιάς Διαθήκης και οι οποίοι πίστευαν σε ένα Χριστό Λευκό Άριο που κατάγονταν από τον Καύκασο. Δεξιά: Η πρώτη συνέλευση των «Γερμανών Χριστιανών» στο Βερολίνο το 1933. Ήταν μια προσπάθεια του εθνικοσοσιαλισμού να συμφιλιώσει σε μια καινούργια θρησκεία τους γερμανικούς παγανιστικούς μύθους και τα στοιχεία του  παραδοσιακού Χριστιανισμού. Ο Ρόζενμπεργκ [Φιλόσοφος του Ναζιστικού Παγανισμού] πρωτοστάτησε και εδώ. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σελ. 119)

1.	ΑΡΧΑΙΟ «ΚΙΤΣ» ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
2.	Η ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ   Χιτλερική Νεολαία Ο Θεοποιημένος Χίτλερ
3.	ΝΑΖΙΣΜΟΣ & ΕΛΛΗΝΙΚΟ 12ΘΕΟ   Νεοπαγανισμός και Απολλώνειο Χιτλερικό φως Η υπέρβαση του 12θεϊστικού Ναζισμού
4.	ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟ ΝΑΖΙΣΜΟ 00. Εισαγωγή 01. Η γυναίκα 02. Οι επιστήμονες του Ναζισμού 03. Οι τέχνες και η αρχαία Ελλάδα 04. Θερινό παγανιστικό ηλιοστάσιο ενάντια στα βιβλία 05. Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού 07. Σχέση με τον Χριστιανισμό 08. Η «Άγια Νύχτα» του Χίτλερ 09. Προσευχή στον Χίτλερ από τα ορφανά στα ορφανοτροφεία 09. Το «Πάτερ Ημών» του Χίτλερ 10. Ο μεσσίας Αδόλφος Χίτλερ 11. Εσωτερικός Χιτλερισμός (Θρησκεία) 12. Νεοπαγανισμός, UFO - ΑΤΙΑ, Ναζισμός & Ομάδα Έψιλον
5.	ΜΕΡΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ HISTORY CHANNEL
6.	ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ   Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ (Γεώργιος Τσαγκρινός & περιοδικό Ιχώρ, τεύχη 38 - 39)   ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ & ΝΑΖΙ (Γεώργιος Τσαγκρινός,  σταθμός Alter, Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004) Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΦΥΛΗ, ΓΕΝΟΣ... ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΟΣ (Ιωάννης Φουράκης, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003) (Γεώργιος Καπορδίνης, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter,  Χειμώνας 2003) (Αποστόλης Αντωνάκης, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Χειμώνας 2003) Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΝΟΘΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΛΗ ΜΕ ΕΠΙΜΙΞΙΕΣ (Παναγιώτης Μαρίνης, Πολεμικό Μουσείο, 23-24/01/1999) ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ (Περιοδικό Δαυλός, τεύχη 136, 137, 242 κ.λ.π.)   ΕΛΛΗΝΙΚΟ DNA ΥΨΗΛΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ (Γεώργιος Πάλμος, Ερευνητής, Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)   ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ & ΕΒΡΑΙΟΙ ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΙ (Ι. Φουράκης, Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003) (Γεώργιος Πάλμος, Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003) (Νίκος Καρακάκος, Θεολόγος, Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003) (Γεώργιος Καρποδίνης, Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, 19/11/2005) (Ομάδα Εθνικής Αποκαταστάσεως)
7.	ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ   Θεολογία γυμναστικής υπακοής νεοπαγανιστών Γυμναζόμενη νεολαία του Χίτλερ , Ελλάδα & Σπάρτη Οι υποκρισίες Χίτλερ, ινδουισμός και Έλληνες νεπαγανιστές
8.	ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

ΑΡΧΑΙΟ «ΚΙΤΣ» ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

Ο Σαντάμ Χουσεΐν ως Ασσύριος αρματιστής. Πάντοτε υπήρχε η μανία των φασιστικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων να ανατρέχουν στην αρχαιότητα των λαών που επιθυμούν να κυβερνήσουν πολιτικά ή εκπαιδευτικά, για να ριζώσουν στα μυαλά των. Όσο πιο πίσω, τόσο πιο βαθύ το ρίζωμα. Όσο πιο παλιά, τόσο πιο μακρύς ο σφετερισμός και η καπηλεία. Κανείς δεν τολμά να απλώσει κλαριά στο μέλλον. Εκεί η ιστορία και ο Θεός περιμένουν ως αμετακίνητοι αυστηροί κλαδευτές των επεκτατικών τους σχεδίων. Το Γερμανικό Γ΄ Ράιχ σε μια στιγμή φανταστικού παραληρήματος, επέκτεινε την κρατική του εξουσία σε 1000 χρόνια πέρα της δεκαετίας του 1940. Όμως και αυτό το «θηρίο» έπεσε, όπως έπεσαν και άλλα στο παρελθόν και πρόκειται να το ακολουθήσουν ακόμη περισσότερα. Ματαιοδοξίες των ανθρώπων που θέλουν να απλωθούν στις 4 διαστάσεις, γι’ αυτό επικαλούνται τους θρησκευτικούς ιερατικούς θεματοφύλακες και δεινόσαυρους της πτώσης, εκείνους της «εσωτερικής μυστικής αρχαίας γνώσης». Τους μπαμπούλες της βίας, του σπαθιού που κόβει λαιμούς, του πέλεκυ που σπάει τα κεφάλια, του κεραυνού που κεραυνοβολεί τους αντιπάλους και του τόξου που δηλητηριάζει τις καρδιές.

Παναθηναϊκό στάδιο 1969. Μολών Λαβέ, ασπίδες, κίονας δωρικού ρυθμού (ο αγαπημένος ρυθμός των φασιστών και ναζί), και πάνω πάνω το πουλί των συνταγματαρχών της 21ης του Απρίλη. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Ετ1, εκπομπή Παρασκήνιο, 07/12/2005)

ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΑΡΧΑΙΟ «ΚΙΤΣ» ΑΘΑΝΑΤΟ Βίντεο. Μέγεθος: 603 Kb - Διάρκεια: 2΄: 57΄΄: Στην οπτική ακολουθία της εκπομπής «Παρασκήνιο» εξιστορείται το κιτς που διέτρεχε τις επιδείξεις των φασιστικών καθεστώτων της νέας Ελλάδας. Ακόμη και το σύμβολο ΧΡ χρησιμοποιείται σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως ασφαλώς και τα πρόσωπα του 1821. Όμως παρά το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» των συνταγματαρχών, μαζί και δίπλα, από την εποχή του Μεταξά, ελλοχεύει η ολοήμερη βαρύτητα προς την στρατιωτική αθλητική παιδεία και τα γυμνάσματα για την δημιουργία σπαρτιατικών σωμάτων, άνευ πνεύματος, οι δαυλοί (κάτω αριστερά) και οι κωμικοτραγικές αναπαραστάσεις του φασισμού Μεταξά και Παπαδόπουλου. Αρχαίο Κιτς Αθάνατο. Ακόμη και σήμερα υπάρχει η συνέχεια στα πλαίσια της ανάδειξης του «αρχαίου πνεύματος» με περικεφαλαίες. (βλέπε κάτω δεξιά). Παρακάτω: Παναθηναϊκό Στάδιο 1940 [4 πρώτα στιγμιότυπα] & Παναθηναϊκό Στάδιο 1969 [Τα υπόλοιπα] (Πηγή στιγμιότυπων: Τηλεοπτικός Σταθμός Ετ1, εκπομπή Παρασκήνιο, 07/12/2005)
	Φωτογραφία από την εκδήλωση που οργάνωσαν οι «Αμφικτύονες Λαμίας» για τον εορτασμό της Μάχης των Θερμοπύλων. Και πάλι η συλλογική παρουσία ήταν εντυπωσιακή (Πηγή:  Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 35 - 36, «Οι Έλληνες τιμούν τους προγόνους τους», σελίδα 18)

Αριστερά: Μόναχο 1937, Εορτές της Γερμανικής Τέχνης. Εν μέσω πομπής ιερειών διακρίνουμε άρμα φέρων την κεφαλή της Θεάς Αθηνάς. Οι εορτές που  τελούσαν υπό την προσωπική καθοδήγηση του Αλφρέδου Ρόζεμπεργκ, είχαν ως επίκεντρό τους πανάρχαιες δωρικές δοξασίες και τιμούσαν ιδιαιτέρως το ηλιακό σύμβολο του αγκυλωτού σταυρού (Πηγή: Περιοδικό Απολλώνειο Φως, τεύχος 50, άρθρο: Ο εσωτερικός συμβολισμός του Αγκυλωτού Σταυρού, Π. Παπακωνσταντίνου, σελίδα 17)

Δεξιά: Ομάδες νεαρών Γερμανίδων, οι οποίες συμμετέχουν -ως θαλάσσιες νύμφες- σε γιορτή του ναζιστικού κόμματος. Οι γιορτές αυτές στόχευαν στην αναβίωση αρχαίων μύθων και στην σύνδεσή τους με το παρόν. Σε αυτό το πανηγύρι στο Stralau τιμώντο οι ψαράδες. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 7, άρθρο «Αδόλφος Χίτλερ, Διορατικός πολιτικός ή απλός καιροσκόπος;», Μανουέλα Μαρούδη M.A. War Studies (King΄s College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου), σελίδα 32)

Η ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ & Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Κατ’ αρχής ας ειπωθεί πως η ενότητα αυτή δημιουργήθηκε για τις ανάγκες απάντησης σε επιστολή του Ιχώρ προς τον π. Γεώργιο Μεταλληνό. Φυσικά η ενότητα αυτή δεν προσπαθεί να αποδείξει πως ο αθλητισμός στην αρχαία Ελλάδα υπήρξε σημείο ολοκληρωτισμού αλλά πως η μεγάλη ανάπτυξη του αθλητισμού στην αρχαιότητα βασικά και πρωτογενώς οφείλονταν στην ανάγκη σωματικής εκπαίδευσης για την δημιουργία ικανών στρατιωτικών στελεχών και την εφαρμογή πολεμικών εκστρατειών, έστω και αν εξυψώθηκε και ως καθαρό ιδεώδες σε διάφορους αγώνες. Ο πόλεμος τότε γίνονταν σώμα με σώμα και η αντοχή και η δύναμη έπαιζαν σπουδαίο ρόλο. Αυτός είναι και ο λόγος που στην αρχαιότητα η παιδεία ήσαν περισσότερο προσανατολισμένη προς τα αθλήματα παρά προς τις λόγιες σπουδές, ενώ είναι πασιφανής η χρήση του αθλητισμού από όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20^ου αιώνα (Χίτλερ, Φράνκο, Μουσσολίνι, Μεταξάς) με παράλληλη παραμέληση της λόγιας παιδείας. Κανείς δεν άκουσε τον Πλάτωνα για ισορροπία μεταξύ των δύο.

Νεαρός της Χιτλερικής Νεολαίας εκπαιδεύεται στην ρίψη ψεύτικης χειροβομβίδας (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 26, άρθρο «Χιτλερική Νεολαία, η αναζωπύρωση της τευτονικής φλόγας» Δημήτριος Β. Σταυρόπουλος, σελίδα 68)   «Όποιος έχει την νεολαία έχει το μέλλον. Η διδασκαλία μου θα είναι σκληρή. Η αδυναμία θα ξεριζωθεί από τα παιδιά. Μία βίαιη, δραστήρια, κυρίαρχη, σκληρή νεολαία -αυτή θα επιδιώξω να δημιουργήσω. Αδόλφος Χίτλερ» (Πηγή: Ιστορικά θέματα, τεύχος 26, άρθρο «Χιτλερική Νεολαία, η αναζωπύρωση της τευτονικής φλόγας» Δημήτριος Β. Σταυρόπουλος, σελίδα 60) Δεξιά: «[Οι υπηρέτες εργάτες του Ράιχ]. Δυναμώνουμε το σώμα και το μυαλό» (Reichs Arbeits Dienst. Wir ruften Leib und Seele). Προπαγανδιστική αφίσα της Εργατικής Υπηρεσίας, που συντόνιζε την παροχή εθελοντικής εργασίας. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 110)

ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

«Στις 4 Ιουλίου 1926 η ονομασία της οργάνωσης άλλαξε σε «Χιτλερική Νεολαία» [από Λέσχη Νέων] και ο Χίτλερ όρισε ως σύμβολο της το μαγικό ρουνικό σύμβολο «S», που σήμαινε «Ήλιος και Νίκη»»

«Έως το 1932 η Χιτλερική Νεολαία είχε μετατραπεί σε μια οργάνωση αγοριών που είχαν εκπαιδευτεί να υπακούουν απόλυτα στα κελεύσματα των ηγετών τους και έβραζαν από μίσος κατά των Εβραίων και των υπόλοιπων φυλετικά «κατώτερων» ανθρώπων...»

«Το τι ακριβώς συνέβαινε στους δρόμους της Γερμανίας του Μεσοπολέμου φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι η Χιτλερική Νεολαία είχε 23 νεκρούς στις «αψιμαχίες» μεταξύ των ετών 1931 και 1933. Το 1932 απόκτησε με οδυνηρό τρόπο το δικό της ίνδαλμα (όπως είχε συμβεί με τον Χορστ Βέσελ των SA, δύο χρόνια νωρίτερα, όταν ο 12χρονος Χέρμπερτ Νόρκους, γιος οδηγού ταξί από το Βερολίνο, έχασε την ζωή του μαχαιρωμένος βάναυσα από νεαρούς κομμουνιστές κατά την διάρκεια μιας εκστρατείας αφισοκόλλησης. Ο άτυχος Νόρκους σχεδόν αγιοποιήθηκε από την οργάνωση και το ρεύμα προσέλευσης των νέων αυξήθηκε»

«Έτσι, παρά την ύπαρξη σχετικού κονκορδάτου με το Βατικανό, οι Ναζί απαγόρευσαν την λειτουργία της Καθολικής Νεολαίας.. [μαζί με άλλες 400 οργανώσεις που δρούσαν τότε, των οποίων τα μέλη οικιοποιήθηκαν]»

«Οι εκδηλώσεις των νεαρών διαπνέονταν από τέτοια ορμή και πάθος, ώστε το 1930 οι Αρχές όχι μόνο απαγόρευσαν στη Χιτλερική Νεολαία να πραγματοποιεί πορείες και να παρίσταται μαζικά σε ομιλίες πολιτικών στελεχών του NSDAP, αλλά και απείλησαν με πρόστιμο οποιαδήποτε οικογένεια επέτρεπε στα παιδιά της να εγγραφούν σε αυτήν. Ως αντίδραση, η Χιτλερική νεολαία άλλαξε προσωρινά μορφή, σαν χαμαιλέων, λαμβάνοντας την ονομασία «Φίλοι της Φύσης», και φυσικά συνέχισε να διογκώνεται.»

«Κατά τα πρώτα στάδια, και πριν το μοιραίο 1933, η ένταξη ενός νέου στη Χιτλερική Νεολαία ήταν εθελοντική, αλλά, αργότερα, οι άμεσες και έμμεσες πιέσεις που δέχονταν οι νέοι Γερμανοί προκειμένου να συμμετάσχουν στην οργάνωση έφθαναν σε τέτοιο σημείο, ώστε να είναι δύσκολο να μην υποκύψουν. Ένας μεγάλος αριθμός δασκάλων και καθηγητών ήταν οπαδοί του Κόμματος και η μεταχείριση που επιφύλασσαν σε όσους μαθητές του αρνούνταν να ενταχθούν στην Χιτλερική νεολαία ήταν αφόρητη»

«Ως μετριότατος μαθητής κατά την νεότητά του, ο Φύρερ απεχθανόνταν την μόρφωση και τη μελέτη και προτιμούσε να απασχολεί τη νεολαία στα αθλήματα, τη γυμναστική και τις υπαίθριες ασχολίες, προκειμένου να σφυρηλατήσει καλύτερα τον μελλοντικό κατακτητικό στρατό του»

«Συναρπαστικότερα όλων ήταν τα στρατιωτικά παιχνίδια κατά την διάρκεια των οποίων οι νεαροί εκπαιδεύονταν σε πολεμικές τακτικές, στην τέχνη της παραλλαγής, την ανάγνωση χάρτη και τη χρήση της πυξίδας. Η σκοποβολή ήταν άλλη μια ασχολία που ενθουσίαζε τους μικρούς Γερμανούς.»

«Το μόνιμο σλόγκαν ήταν: «Πολεμούμε για την γερμανική τιμή. Πεθαίνουμε για τον Αδόλφο Χίτλερ» Ο ίδιος ο δικτάτορας σημείωνε, σε μια σπάνια στιγμή ειλικρίνειας: «Δεν πρόκειται να είναι ποτέ ξανά ελεύθεροι για την υπόλοιπη ζωή τους»»

Νεαρές Γερμανίδες μέλη της Χιτλερικής Νεολαίας παρατάσσονται προετοιμαζόμενες για τη ρίψη ακοντίου (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 26, άρθρο «Χιτλερική Νεολαία, η αναζωπύρωση της τευτονικής φλόγας» Δημήτριος Β. Σταυρόπουλος, σελίδα 69)

«Στην πραγματικότητα, η εντατική άσκηση, που συχνά έφτανε σε σημείο οριακής καταπόνησης (όπως οι ατελείωτες πορείες με φορτεία) , προκάλεσε σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα σε αρκετούς νέους, ενώ οι προστριβές των νέων με τους γονείς τους πολλαπλασιάζονταν, καθώς το καθεστώς ενθάρρυνε όσους ήθελαν να επιδοθούν σε αγροτικές ασχολίες ή αν μάθουν μια τέχνη. Οι μαθητές και οι φοιτητές είχαν πια ελάχιστο χρόνο για να μελετούν, αφού οι υποχρεώσεις τους προς την Χιτλερική Νεολαία και τις υπόλοιπες κομματικές οργανώσεις τους απορροφούσαν επί πάρα πολλές ώρες. Το Κόμμα, μάλιστα, προέβη στη δημιουργία Σχολείων Αδόλφου Χίτλερ, στα οποία πέντε διδακτικές ώρες την ημέρα αφιερώνονταν σε γυμναστική και περιπάτους και μιάμιση σε ακαδημαϊκά μαθήματα. Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Μέσα σε λίγα χρόνια, το γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα, που θεωρείτο έως τότε υποδειγματικό παγκοσμίως, περιέπεσε σε πλήρη ανυποληψία, τόσο λόγω της μείωσής του ενδιαφέροντος των μαθητών, όσο και λόγω των εκκαθαρίσεων του σώματος των καθηγητών, που διώκονταν για μια σειρά ιδεολογικών και ρατσιστικών παραπτωμάτων.

Υπό τον φον Σίραχ η επέκταση της Χιτλερικής Νεολαίας στη δεκαετία του 1930 υπήρξε ραγδαία. Τον Δεκέμβριο του 1936, παρότι η οργάνωση είχε διογκωθεί εκπληκτικά φτάνοντας τα 5.437.601 άτομα, ο Χίτλερ θέσπισε ένα νέο νόμο, βάσει του οποίου η συμμετοχή των παιδιών σε αυτή καθίστατο πλέον υποχρεωτική. Έτσι, το 1938 αριθμούσε 8.000.000 μέλη κατακτώντας τη θέση της μεγαλύτερης νεολαιίστικης οργάνωσης που εμφανίστηκε ποτέ στον δυτικό κόσμο. Το 90% των νεαρών Γερμανών ήταν ενταγμένο στον κομματικό μηχανισμό του δικτάτορα…»

«Το σπουδαιότερο ιδεολογικό μάθημα ήταν το πώς μπορούσε κανείς να εντοπίσει αμέσως έναν Εβραίο από το σχήμα της μύτης, το σχήμα του κεφαλιού, τα μάτια και το χρώμα του δέρματος. Οι εκπαιδευτές σήκωναν, μάλιστα, όρθια μερικά παιδιά για να δείξουν στους υπόλοιπους ποια ήταν τα εξωτερικά γνωρίσματα της Αρίας φυλής. Οργανώνονταν επίσης, επισκέψεις τμημάτων της Χιτλερικής Νεολαίας σε ψυχιατρεία, νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα, όπου διέμεναν άτομα με ειδικές ανάγκες, ώστε τα μέλη της να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι την ανάγκη να εκκαθαριστεί η κοινωνία μας από αυτά τα μιάσματα που στοιχίζουν στην οικονομία της χώρας και που δεν πρέπει να επιτραπεί να αναπαραχθούν, όπως ανάφερε χαρακτηριστικά το φυλλάδιο «Εσείς και ο Λαός σας».(σελ. 77)

Η ζωή στην Χιτλερική Νεολαία ήταν ένα καλά μελετημένος συνδυασμός δράσης, έξαψης, πειθαρχίας και πνευματικής χειραγώγησης». Τα αθλήματα έδιναν στους νεαρούς Γερμανούς μια διέξοδο της επιθετικότητας και της βιαιότητας τους, χαρακτηριστικά τα οποία μια οργανωμένη κοινωνία επιτρέπει να εμφανιστούν μόνο στο πεδίο της μάχης. Ο Χίτλερ αναφέρονταν συχνά, στις ομιλίες του, στον απώτερο στόχο αυτού του προγράμματος μαζικής άθλησης μέχρι υστερίας, ομολογώντας ως ήθελε μια νεολαία «σφριγηλή και λεπτόκορμη σαν κυνηγόσκυλα, ανθεκτική σαν δέρμα και σκληρή σαν χάλυβα Κρουπ». Σκοπός ήταν να εθισθεί η νεολαία στο να «σκέπτεται γερμανικά και να δρα γερμανικά». Διακήρυσσε επίσης: «Θέλω μια νεολαία πλήρως εκπαιδευμένη στις φυσικές ασκήσεις. Σκοπεύω να έχω μια αθλητική νεολαία και αυτό είναι το πρώτο και κυρίαρχο αντικείμενο. Με αυτόν τον τρόπο θα ξεριζώσω αιώνες ανθρώπινης ζωής με αστικό τρόπο. Κατόπιν θα έχω μπροστά μου την αγνή και ευγενή φυσική πρώτη ύλη. Με αυτή θα δημιουργήσω την Νέα Τάξη Πραγμάτων… Δεν θα παρέχω διανοητική εκπαίδευση. Η γνώση καταστρέφει τους νέους άνδρες μου. Θέλω μια δραστήρια, κυρίαρχη, βάρβαρη νεολαία. Η νεολαία πρέπει να αδιαφορεί για τον πόνο. Δεν πρέπει να έχει κανένα αίσθημα αδυναμίας ή συμπόνιας. Θέλω να δω για μια ακόμη φορά στα μάτια της την αστραπή της υπερηφάνειας και της ανεξαρτησίας που έχει ένα αρπακτικό.»

Καθοδηγούμενη από μια τέτοια φιλοδοξία, η Χιτλερική Νεολαία έστρεψε την πλάτη της στα θρανία και επιδόθηκε με πάθος στον αθλητισμό, αποφέροντας στο Ράιχ μια εκπληκτική συγκομιδή 89 συνολικά μεταλλίων (εκ των οποίων 33 χρυσά) κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολινο, αφήνοντας δεύτερη την ισχυρή ομάδα των ΗΠΑ με 56 μετάλλια (24 χρυσά). Εκτός από τις αθλητικές δραστηριότητες και τον κλασσικό αθλητισμό όμως, η Χιτλερική Νεολαία επιδίδονταν με ενθουσιασμό και με σπουδαίες επιδόσεις και σε άλλα συναρπαστικά αθλήματα, όπως η πτήση, ο αιωροπτερισμός, η κωπηλασία, κ.α. ενώ χιλιάδες μέλη της εκπαιδεύονταν σε ειδικούς χώρους στην οδήγηση οχημάτων και μοτοσυκλετών κάθε τύπου, καθώς και στην επισκευή μηχανών »

Δύο νεαροί της Χιτλερικής Νεολαίας, μέλη της περίφημης 12^ης Μεραρχίας Πάντσερ των SS «Hitlerjugend» φωτογραφίζονται πάνω στο άρμα μάχης τους στη Νορμανδία, το 1944. Τα μέλη του πληρώματος έχουν γράψει σε διάφορα σημεία του οχήματος τα ονόματα των κοριτσιών τους (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 26, άρθρο «Χιτλερική Νεολαία, η αναζωπύρωση της τευτονικής φλόγας» Δημήτριος Β. Σταυρόπουλος, σελίδα 79)

ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

«Μετά την δίωξη της Εκκλησίας και την καταπίεση του θρησκευτικού συναισθήματος, η χιτλερική νεολαία άρχισε να εορτάζει πλέον την 30^η Ιανουαρίου, τα γενέθλια του Φύρερ (20 Απριλίου), την Πρωτομαγιά, το θερινό ηλιοστάσιο (21 Ιουνίου), την κομματική συνάθροιση της Νυρεμβέργης (9 Νοεμβρίου) και το χειμερινό ηλιοστάσιο (21 Δεκεμβρίου), αντί τα Χριστούγεννα. Το κόμμα δίδασκε, επιπλέον, στα παιδιά να απαγγέλλουν την ακόλουθη «προσευχή», αντί για το Χριστιανικό «Πάτερ Ημών»: «Αδόλφε Χίτλερ, είσαι ο μεγάλος Φύρερ μας. Το όνομά σου κάνει τους εχθρούς να τρέμουν. Ελθέτω το Γ’ Ράιχ σου, γεννηθήτω το θέλημά σου επί της Γης. Κάνε να ακούμε καθημερινά την φωνή σου και διάταξέ μας με την ηγεσία σου, και θα υπακούμε ως το τέλος ακόμη και με τις ζωές μας. Σε τιμούμε. Χάιλ Χίτλερ. »

«Λόγω της καθημερινής πλύσης εγκεφάλου που δέχονταν κατά τις ατελείωτες ομιλίες των ηγετών του Κόμματος, οι νεαροί φανατίζονταν ακόμη περισσότερο. Όποιος υπηρετεί τον Φύρερ υπηρετεί την Γερμανία και όποιος υπηρετεί την Γερμανία υπηρετεί τον Θεό, διακήρυσσε ο φον Σίραχ» (Περισσότερα)

Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 26, άρθρο «Χιτλερική Νεολαία, η αναζωπύρωση της τευτονικής φλόγας» Δημήτριος Β. Σταυρόπουλος, σελίδα 60 κ. εξ.

ΝΑΖΙΣΜΟΣ, ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ & 12ΘΕΟ

 

Αριστερά: «Υπάρχει φυλετική συνέχεια στον ελληνισμό και ουδείς το αμφισβητεί. Στο επόμενο τεύχος του 'Ελληνικού Πανθέου το αποδεικνύω με την μέθοδο της κρανιομετρίας.», «από το 1928 εσίγησε η Ανθρωπολογία και την θέσιν της έλαβον δογματικές διακηρύξεις, του τύπου «όλοι είμαστε αδέλφια» και σκοτεινές απειλές καταστροφής κάθε επιστημονικής σταδιοδρομίας, του τύπου «αλλά τι είσαι εσύ και πιστεύεις ότι οι Έλληνες είναι πιο έξυπνοι από τους Μαύρους;» και πανηγυρισμοί του τύπου «κατεστράφησαν όλοι αυτοί οι αχρείοι που επίστευαν στην ανωτερότητα των Αρίων». (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης Πρ. Ελληνικής Εταιρίας Αρχαιοφίλων και μέλος της Επιτροπής για την αναγνώριση της Ελληνικής θρησκείας του 12θέου, Ελευθεροτυπία, 7/2/1999 & Παν.Μαρίνης, Η ελληνική θρησκεία, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1996, σελ.126, αντίστοιχα. Φώτο Μαρίνης: Τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

Από τον μελετητή της λατρείας του Δωδεκαθέου, ο οποίος αναγνωρίζεται από όλες τις τάσεις των σύγχρονων αναβιωτών αντιγράφουμε τις απόψεις περί φυλής:

 Κατ’ αρχάς ας παρατηρήσωμε, ότι δια να στηριχθή κάθε θεωρία περί φυλής χρειάζεται ανθρωπολογικές μελέτες, συγκριτικές μεταξύ των διαφόρων πληθυσμών. Όμως από το 1928 έπαυσε παγκοσμίως να παράγεται ανθρωπολογική έρευνα, εις την Ελλάδα κατηργήθη η υπάρχουσα έδρα Ανθρωπολογίας και σήμερον μέσα εις τις εκατοντάδες πανεπιστήμια, ιδρύματα, σχολές, τα οποία περιέχουν τις πλέον περίεργες και «αδύνατον να τις φαντασθής» έδρες δεν υπάρχει έδρα φυσικής Ανθρωπολογίας,δια να πληροφορηθώμεν εγκύρως ποίοι είμεθα, Ινδοευρωπαίοι ή «ανάδελφοι»; Ποίοι λαοί εγγύς ή μακράν είναι «αδέλφια» μας και ποίοι όχι; Παγκοσμίως από το 1928 εσίγησε η Ανθρωπολογία και την θέσιν της έλαβον δογματικές διακηρύξεις, του τύπου «όλοι είμαστε αδέλφια» και σκοτεινές απειλές καταστροφής κάθε επιστημονικής σταδιοδρομίας, του τύπου «αλλά τι είσαι εσύ και πιστεύεις ότι οι Ελληνες είναι πιο έξυπνοι από τους Μαύρους;» και πανηγυρισμοί του τύπου «κατεστράφησαν όλοι αυτοί οι αχρείοι που επίστευαν στην ανωτερότητα των Αρίων». (Πηγή: Παν.Μαρίνης, Η ελληνική θρησκεία, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1996, σελ.126)

 Δυστυχώς για τον Μαρίνη και τους φίλους του, η σύγχρονη ανθρωπολογική έρευνα δεν έχει βρει καμιά απόδειξη για την ύπαρξη της φυλής σε βιολογικό επίπεδο [http://www.sciam.com/article.cfm?articleID=00055DC8-3BAA-1FA8-BBAA83414B7F0000]. Οι άνθρωποι έχουν αναμειχθεί τόσο μεταξύ τους έπειτα που δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές.  Άρα τα λεγόμενα του, τον κατατάσσουν ανάμεσα στον Γκαίμπελς και τον Δρ Μέγκελε.

Κατά καιρούς πολλοί έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν τον Χριστιανισμό με τον φασισμό, επειδή ορισμένοι ψευτοχριστιανοί φασίστες, χρησιμοποιούν στο κήρυγμα τους τον Ιησού Χριστό, προσβλέποντας στην  υποστήριξη των αφελών. Όμως τα πράγματα δεν έχουν έτσι.

Σύμφωνα με τον ίδιο το Χίτλερ «Ο Χριστιανισμός έφερε τα σπέρματα της αποσύνθεσης όπως η συγχώρεση, η αδυναμία, η ταπεινότητα και την ίδια την άρνηση του νόμου της υπερίσχυσης του δυνατού», «Η συνείδηση είναι μια εβραϊκή εφεύρεση» και «Θα ξεπλύνουμε το Χριστιανικό επίστρωμα και θα φανερώσουμε μια θρησκεία που ταιριάζει στη φυλή μας» (Πηγή: D. Skar «The Nazis and the Occult»).  Ναζιστικές ρήσεις και ομιλίες ανέφεραν «Εάν ο Ιαχωβάς έχασε για εμάς τους Γερμανούς κάθε σημασία, το ίδιο πρέπει να ειπωθεί και για τον Ιησού Χριστό».

«Όποιος έχει την νεολαία έχει το μέλλον. Η διδασκαλία μου θα είναι σκληρή. Η αδυναμία θα ξεριζωθεί από τα παιδιά. Μία βίαιη, δραστήρια, κυρίαρχη, σκληρή νεολαία-αυτή θα επιδιώξω να δημιουργήσω. Αδόλφος Χίτλερ» (Πηγή: Ιστορικά θέματα, τεύχος 26, άρθρο «Χιτλερική Νεολαία, η αναζωπύρωση της τευτονικής φλόγας» Δημήτριος Β. Σταυρόπουλος, σελίδα 60) 

Ο Κάρλ Γιούνγκ, τον οποίο οι Ναζί εκτιμούσαν τόσο, ώστε μόλις ανέλαβαν την εξουσία, το 1933, τον έκαναν πρόεδρο του Γερμανικού Ιατρικού Συλλόγου για την Ψυχοθεραπεία, έλεγε πως «Οι Γερμανοί είναι αρκετά έξυπνοι ώστε όχι μόνο να πιστεύουν αλλά και να γνωρίζουν ότι για αυτούς ο θεός είναι ο Βοτάν κι όχι ο Χριστιανικός θεός» (Πηγή: Μελέτη Γιούνγκ ονόματι «Wotan»).

Αναγνώστη, αντικατέστησε το «Γερμανοί» με το «Έλληνες» και το «Βοτάν» με το «Ζευς» και αμέσως βλέπεις ποιοι είναι οι ομοϊδεάτες των Ναζί. Οι Παγανιστές, και όχι οι Χριστιανοί. Ο «Ιός» της Ελευθεροτυπίας πληροφορεί, ποιος είναι εκείνος που ολοκλήρωσε τη μορφή των Ολυμπιακών Αγώνων της σύγχρονης εποχής, οργανώνοντας το φαντασμαγορικό θέαμα του 1936 στο Βερολίνο. Εκείνος που εμπνεύστηκε και επέβαλε την τελετουργία της ιερής φλόγας, της αφής και της μετάβασής της από την Ολυμπία  στην πρωτεύουσα της Xιτλερικής Γερμανίας. Ο Δρ Γιόζεφ Γκέμπελς.

Δεν το γνώριζε κανείς πως ο Χριστιανισμός είναι φύσει αντίθετος στη Δημοκρατία; Παράξενο...  Τότε γιατί ο ελιτιστής  Νίτσε που απεχθανόταν τη δημοκρατία και ήταν δεδηλωμένος αντιχριστιανός έλεγε πως η δημοκρατία είναι προϊόν της επίδρασης των χριστιανικών ιδεών περί ισότητας όλων προ του Θεού; «Ω ανώτεροι άνθρωποι, - έτσι κλείνει το μάτι ο όχλος - δεν υπάρχει ανώτερος άνθρωπος, όλοι είμαστε ίσοι, ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, μπροστά στον Θεό! - Μπροστά όμως στον όχλο δεν θέλουμε να είμαστε ίσοι!» γράφει στο Ζαρατούστρα. Γιατί κι ο Χέγκελ το ίδιο πάνω κάτω λέει; Δυστυχώς η αντιχριστιανική προπαγάνδα, καλά κρατεί.

 

ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ και ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΑ ΧΙΤΛΕΡΙΚΑ ΦΩΤΑ

Αριστερά: Η Γεωπολιτική της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας 1933 -1945. Η Γερμανική γεωπολιτική αποσκοπούσε όχι απλώς στην υλοποίηση των σκοπών του Παγγερμανισμού, αλλά απέβλεπε και στην έκφραση των οραμάτων της Αρίας Φυλής. Μια τιτάνια μάχη άρχιζε από τις δυνάμεις της Παραδόσεως, ενάντια στον έκφυλο κόσμο των μαρξιστικοφιλελευθέρων εβραιόδουλων διεθνιστών (Πηγή: Ησαΐας Ι. Κωνσταντινίδης, Η Γεωπολιτική της Εθνικοσοσιαλιστικής [Ναζιστικής] Γερμανίας (1933 - 1945), εκδόσεις Απολλώνειο Φως)

Δεξιά: Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Απολλώνειο Φως: Β. Τσιρίμπας, Οι πρωτοπόροι της Εθνοκοινωνικής Αγωγής, WalterDarre, Αίμα και Γη, Ι. Χαραλαμπόπουλος, Σιωνισμός & Εθνικές Τραγωδίες, Ι. Χαραλαμπόπουλος, Ελληνοκεντρική Αναγέννηση

Η υπέρβαση του 12θεϊστικού Ναζισμού

Στα 25 σημεία του κόμματος, που εγκρίθηκαν στις 24 Φεβρουαρίου 1920, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: ...4. Μόνο ένα μέλος της φυλής μπορεί να είναι πολίτης. Μέλος της φυλής μπορεί να είναι μόνο άτομο γερμανικού αίματος, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν η χριστιανική θρησκευτική του πίστη. Συνεπώς, κανείς Εβραίος δεν μπορεί να ανήκει στην φυλή [Παρατίθεται στον Ernst deuerlein (επιμ). Der Aufstieg der NSDAP in Augenzeugenberichten, Μόναχο 1974, σσ. 108-12] (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 27)

Το άνωθι σημείο του Ναζιστικού κόμματος παρουσιάζει την χριστιανική πίστη ως «ελάττωμα», εφόσον αν κάποιος είναι Χριστιανός,  αυτό δεν θα λαμβάνεται υπ’ όψιν και μπορούσε να γίνει δεκτός ως μέλος της φυλής. Σαφώς δεν αναφέρει «χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν η θρησκεία γενικά» αλλά η χριστιανική πίστη. Η υπέρβαση λοιπόν, του ελλαδικού νεοπαγανισμού, έγκειται στο ότι δεν επιθυμεί ο «φυλετικά» Έλληνας να είναι Χριστιανός και προσπαθεί με ποίκιλλα σοφίσματα να  αποβάλλει τον Ιησού Χριστό από την συνείδηση του ατόμου.

33 στο Βερολίνο ήταν μια πρωτοβουλία των φοιτητών, δηλαδή των μορφωμένων ελίτ

ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟ ΝΑΖΙΣΜΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο Φύρερ ήταν ο ανώτατος δικαστής και η ανώτατη πολιτική αρχή, λειτουργώντας ως ενοποιητικό στοιχείο αναφορά για το σώμα των πολιτών και των κρατικών θεσμών. Η σύλληψη αυτή δεν σχετιζόνταν με την εξιδανικευμένη αντίληψη του μονάρχη, αλλά με τη ριζοσπαστική λατρεία της προσωπικότητας και της ηρωολατρίας, που είχε αναπτυχθεί στον ευρωπαϊκό χώρο από τον 19ο αιώνα. Η έννοια αυτή αναπτύχθηκε από τα ολοκληρωτικά κινήματα και ήταν κοινή στον φασισμό και τον κομμουνισμό, στον τελευταίο μάλιστα προσεγγίζοντας τη θρησκευτική λατρεία με την ταρίχευση του Λένιν. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 92)

Μια γυναίκα συντηρητικών αρχών, που αρχικά θεωρούσε πληβείους και ριζοσπάστες τους εθνικοσοσιαλιστές, περιγράφει την απήχηση που είχε η λαμπηδοφορία της 30ης Ιανουαρίου 1933, ακόμη και η εικόνα της ωμής βίας ως πολιτικής δέσμευσης και ηθικής αποφασιστικότητας: «Επί ώρες παρήλαυναν οι σειρές των οπαφών του NSDAP. Ξανά και ξανά βλέπαμε ανάμεσά τους ομάδες αγοριών και κοριτσιών, ελάχιστα μεγαλύτερων από εμάς... Σε κάποια στιγμή κάποιος πετάχτηκε ξαφνικά από τις σειρές της παρέλασης και χτύπησε ένα άνδρα που στέκονταν λίγα μόλις βήματα μακριά μας. Ίσως να είχε κάνει κάποιο εχθρικό σχόλιο. Τον είδα να πέφτει στο έδαφος με το αίμα να κυλάει στο πρόσωπό του και τον άκουσα να φωνάζει. Οι γονείς μας έσπευσαν να μας απομακρύνουν από τη σκηνή, δεν κατάφεραν όμως να μας αποτρέψουν από το να δούμε τον άνδρα που αιμορραγούσε. Η εικόνα του με στοίχειωσε για ημέρες. Ο τρόμος που μου είχε εμπεύσει ήταν αδιόρατα μπερδεμένος με μια μεθυστική χαρά. «Θέλουμε να πεθάνουμε για τη σημαία», τραγουδούσαν οι λαμπαδηφόροι... Καταλήφθηκα από μια φλεγόμενη επιθυμία να ανήκω σε αυτούς τους ανθρώπους, για τους οποίους η σημαία ήταν θέμα ζωής και θανάτου... Ήθελα να ξεφύγω από την παιδική, περιορισμένη ζωή μου, ήθελα να ενωθώ με κάτι που ήταν μεγάλο και θεμελιώδης» [Melita Maschmann, Account Rendered: A Dossier on my Former Self, αγγλ. Μτφρ. Geoffrey Strachan, Λονδίνο 1964, σσ. 11-12] (ο.π, σελ. 93)

Τα SS είχαν αναλάβει επίσης από το 1934 την διοίκηση και επιτήρηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης (Konzetrationslager). Το 1936 οι δυνάμεις αυτές ονομάσθηκαν Νεκροκεφαλές (SS-Totenkopfverbaende, SS-TV). Το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1933 στο Νταχάου (Dachau), κοντά στο , Μόναχο. Το 1937 υπήρχαν τρία στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ το 1939 πέντε: το Νταχάου, το Λίχτενμπουργκ (Lictenburg), το Ζάξενμπουργκ (Sachsenburg), το Οριάνεμπουργκ (Oranienburg) και το Εστερβέργκεν (Esterwegen).

Ο αριθμός των κρατουμένων κατά την περίοδο 1933-39 ανήλθε σε 25.000, ενώ οι νεκροί σε 500. Στους κρατούμενους περιλαμβανόταν πολιτικοί αντίπαλοι του NSDAP από τα παλαιά κόμματα, τον Τύπο, την Εκκλησία, καθώς και «αντικοινωνικά στοιχεία», ομοφυλόφιλοι, φαυλόβιοι και Τσιγγάνοι. Οι προληπτικές συλλήψεις ενίοτε ήταν σύντομες, άλλοτε όμως αορίστου χρόνου. Κατά την περίοδο 1933-1939 συνελήφθησαν επί μερικούς μήνες 100.000 άτομα, ενώ το 1938, μετά το αντιεβραϊκό πογκρόμ της Νύχτας των Κρυστάλλων, 30.000 Εβραίοι επί μερικές εβδομάδες. Επίσης, λόγω των κρατικών διώξεων, 200.000 Εβραίοι εγκατέλειψαν τη χώρα έως το 1939. Την ίδια περίοδο στην φασιστική Ιταλία οι έγκλειστοι ήταν λιγότεροι από 5.000 και οι νεκροί μόλις δέκα άτομα, ενώ στην ΕΣΣΔ οι πόλιτικοί κρατούμενοι από 950.000 το 1935 ανήλθαν σε 1.800.000 άτομα το 1938, στους οποίους  πρέπει να προστεθούν 1.000.000 πολιτικοί εξόριστοι. Οι νεκροί των ετών 1933-39 στην ΕΣΣΔ ανέρχονται σε 2.000.000. (Πηγή: ο.π, σσ. 99-100)

Μετά το 1933 η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών πανεπιστημίων παρέμεινε στις θέσεις τους και μόνο ένα μικρό ποσοστό, κυρίως ατόμων εβραϊκής καταγωγής ή φιλελευθέρων πεποιθήσεων, εγκατέλειψε τη χώρα. Υπήρχε, άλλωστε, πολύ πριν το 1933 ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό οπαδών του NSDAP μεταξύ των μορφωμένων, καθηγητών και φοιτητών. Στις 3 Μαρτίου 1933, πριν από τις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές, περίπου 300 πανεπιστημιακοί προέβησαν σε έκκληση υποστήριξης των εθνικοσοσιαλιστών, ενώ το Μάιο 700 πανεπιστημιακοί εκδήλωσαν την δημόσια υποστήριξή τους προς το καθεστώς. Συγκριτικά ας αναφερθεί ότι τέτοιες εκδηλώσεις από τα ανώτερα μορφωτικά στρώματα δεν είχαν σημειωθεί κατά την περίοδο 1919-1933 υπέρ της Δημοκρατίας και οπωσδήποτε ούτε υπέρ του κομμουνισμού.

Η υποστήριξη του εθνικοσοσιαλισμού, πριν και μετά το 1933, ήταν, πάντως, κυρίως έργο των φοιτητών, μεταξύ των οποίων το NSDAP είχα κατακτήσει εντυπωσιακά ποσοστά, στοιχείο που καταρρίπτει το μύθο που πρόβαλλαν ορισμένοι συγγραφείς της Αριστεράς και της αστικής τάξης, όπως ο Τόμας Μαν, ότι ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν εχθρικός προς την μόρφωση. Αντιθέτως, πριν από το 1933, οι καλλιεργημένες μορφωμένες κοινωνικές ομάδες ήσαν σε δυσανάλογα υψηλό ποσοστό (που ανέρχονταν σε 60%) οπαδοί του εθνικοσοσιαλισμού, ενώ τα χαμηλότερα μορφωτικά στρώματα, όπως οι εργάτες και οι άνεργοι, στρέφονταν πορος τον κομμουνισμό. (Πηγή: ο.π, σελ. 102)

Για τον θεωρητικό Όττο Ντήτριχ, «η φυσική ελευθερία είναι η ελευθερία της προσωπικότητας του δημιουργικού για την κοινότητα ανθρώπου. Αυτή τη μοναδικά αληθινά έννοια της ελευθερίας την είχε διδάξει ο Αριστοτέλης, ο οποίος αναγνώριζε την ελευθερία μόνο στον δημιουργικό άνθρωπο. Δημιουργικός, όμως, μπορεί να είναι κανείς μόνο για μια κοινότητα. Δημιουργικός μπορεί να είναι μόνον εκείνος ο οποίος έχει συνείδηση των καθηκόντων του απέναντι στην κοινότητα και ενεργεί σύμφωνα με αυτά. Γι’ αυτό και η έννοια της ελευθερίας προϋποθέτει δέσμευση προς την κοινότητα. Όποιος διαθέτει αυτό το αίσθημα της κοινότητας και αναγνωρίζει τους ηθικούς του δεσμούς με αυτήν, αυτός είναι ελεύθερος και αισθάνεται και τον εαυτό του ελεύθερο, γιατί η ελεύθερή του δράση δεν μπορεί ποτέ να κατευθύνεται εναντίων των κανόνων της κοινότητας, αλλά βρίσκεται σε αρμονία με αυτούς» [Otto Dietrich, Οι φιλοσοφικές βάσεις του εθνικοσοσιαλισμού, μτφρ. Ευάγγελος Κυριάκης, εκδ. Ηλιοφόρος, Αθήνα 1995 (α΄ έκδ.1939), σελ. 30] (Πηγή: Ο.π, σελ. 111)

Αριστερά: «Θάνατος στα ψεύδη!» Αφίσα του NSDAP του 1930 κατά του Μαρξισμού και του μεγάλου κεφαλαίου. Το NSDAP ήταν αντικομμουνιστικό και αντικαπιταλιστικό.  (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 63)

Δεξιά: Τις ίδιες «αφισοκολλήσεις» ενάντια στο «ψέμα» ακολουθεί και ο Μιχάλης Καλόπουλος, προσπαθώντας να πείσει ότι τα άρθρα του είναι μάχη υπέρ της αλήθειας.

Αριστερά: Τα «Ολυμπιακά Παιχνίδια» του Βερολίνου της Ναζιστικής Γερμανίας του 1936

Μέσο: Η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936. Μέλη της Χιτλερικής Νεολαίας χαιρετούν τον δρομέα που θα ανάψει την φλόγα. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 83)

Δεξιά: Η σκηνοθέτης Λένι Ρίφενσταλ καθοδηγεί την κινηματογράφηση της ταινίας «Ολυμπία, εορτή των λαών», η οποία περίγραφε τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 142)

Αριστερά: Παιδιά του Δημοτικού διαβάζουν ένα αντιεβραϊκό βιβλίο, το «Δηλητηριώδης Μανιτάρι», που περιγράφει την παρασιτική φύση των Εβραίων.(Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 63)

Μέσο: Διαπόμπευση ενός μικτού ζεύγους (Εβραίου και Γερμανίδας) στο Αμβούργο από στελέχη των SS. Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης απαγόρευσαν την επιμειξία μεταξύ Γερμανών και Εβραίων. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 125)

Δεξιά: Το κάστρο Βέβελσμπουργκ ήταν κέντρο φυλετικών ερευνών και ιδεολογικό σύμβολο της τάξης των SS. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 101)

Αριστερά: Μια νεαρή Γερμανίδα αποθέτει άνθη σε μια εικόνα του Χίτλερ. Η προσωπολατρία ήταν έντονη στο Γ΄ Ράιχ (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 92)

Μέσο: Ορκωμοσία νέων μελών των SS στο Αμβούργο. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 97)

Δεξιά:  Η νεολαία υπηρετεί τον Φύρερ. Όλοι οι 10χρονοι στην Νεολαία του Χίτλερ. «Jugend Dienst den Fuhrer. Alla Zehnjahrigen in di HJ». Αφίσα κατάταξης στη Χιτλερική νεολαία.  (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 98)

Η ΓΥΝΑΙΚΑ

 

Αριστερά: Βρέφη στις ιδιότυπες κοινότητες των SS Lebensborn (Λέμπενσμπορν) (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 124)

Τον Μάιο του 1934 ιδρύθηκε το Γραφείο Φυλετικής Πολιτικής (Rassenpolitisches Amt), για τον συντονισμό των επιμέρους πρακτικών ευγονικού χαρακτήρα. Στον κοινωνικό επίπεδο ενισχύθηκαν με οικονομικές διευκολύνσεις τα πολύτεκνα ζευγάρια, η αποχή των γυναικών από την επαγγελματική στιαδιοδρομία και ο προσανατολισμός τους στην τεκνοποιία, με επίδοση τιμητικών διακρίσεων στις πολύτεκνες μητέρες. Στο σώμα των SS εφαρμοζόταν ακόμη πιο ακραίες τακτικές, όπως η καθιέρωση ειδικών ιδρυμάτων με την ονομασία Πηγή Ζωής (Lebensborn). Σε αυτά οι γυναίκες που είχαν επιλεγεί για τα χαρακτηριστικά τους αναλάμβαναν αναπαραγωγικό ρόλο, ενώ η ανατροφή των παιδιών ήταν κοινή, σε μια ιδιότυπη πλατωνική αντίληψη (σημ: Ο Πλάτωνας πρότεινε κοινοκτημοσύνη γυναικών) (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 124)

 

ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

Ωστόσο [μετά την φυγή των Αλβέρτο Αϊνστάιν (Albert Einstein), Γούσταβ Χερτς (Gustav Hertz), Έρβιν Σρέντιγκερ (Erwin Schroedinger), Μαξ Μπορν (Max Born), Φριτς Χάμπερ (Fritz Haber) και Χανς Κρέμπς (Hans Krebs)], πολυάριθμοι άλλοι επιστήμονες παρέμειναν στο Γ΄ Ράιχ, ώστε να συνεχίσουν τις επιστημονικές τους έρευνες, αλλά και να υποστηρίξουν την ανόρθωση της χώρας τους. Μεταξύ τους αναφέρονται ο Μαξ Πλανκ (Max Planck), πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρίας Κάιζερ Βίλχελμ, που συγκέντρωνε τους θετικούς επιστήμονες, ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ (Werner Heisenberg) διαμορφωτής της θεωρίας της κβαντικής φυσικής, από την οποία προέκυψε η πυρινική φυσική, ο Φίλιπ Λέναρντ (Philip Lenard),α νταγωνιστής του Αϊνστάιν και ο Κάρλ Φρήντριχ φον Βάιστσέκερ (Carl Friedrich von Weiszaecker). Άλλωστε, στη Γερμανία, υπήρχε διαμορφωμένο σύστημα έρευνας, το οποίο δεν επηρεάστηκε από την αποχώρηση ορισμένων επιστημόνων, αλλά συνέχισε την λειτουργία του με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Απόδειξη αποτελούν οι σπουδαίες τεχνολογικές επινοήσεις και καινοτομίες υπό τον εθνικοσοσιαλισμό κατά την ειρηνική περίοδο, αλλά και οι ανακαλύψεις που εξυπηρετούσαν τι ανάγκες του πολέμου. Μια από τις άγνωστες καινοτομίες του καθεστώτος ήταν η παγκόσμια πρώτη χρήση μαγνητοφώνου για την καταγραφή ομιλιών του Χίλτερ και η πρώτη προβολή με δίκτυο τηλεόρασης για την παρακολούθηση των Ολυμπιακών του 1936.

Η φυσική αναπτύχθηκε σημαντικά κατά την περίοδο 1933-39 και ακόμη περισσότερο κατά τα έτη του πολέμου, ως λογική συνέπεια της υπαγωγής στην κρατική προσπάθεια. Η γερμανική φυσική υπό τον εθνικοσοσιαλισμό έτεινα να προσδίδει έμφαση περισσότερο στην πειραματική επιβεβαίωση παρά στην θεωρητική αναζήτηση. Η τάση αυτή ήταν απόρροια τόσο της γενικής εθνικοσοσιαλιστικής αντίληψης για την υπεροχή της πράξης έναντι της θεωρίας, αλλά και έκφραση των κρατικών αναγκαιοτήτων για νέες ανακαλύψεις, που αφενός θα καταδείκνυαν τον νεωτερικό δυναμισμό του καθεστώτος, αφετέρου θα ενίσχυαν ουσιαστικά την στρατιωτική προετοιμασία.

Μεταξύ των επινοήσεων της μηχανικής και της φυσικής κατά την περίοδο 1933-45 αναφέρονται οι υπέρυθρες ακτίνες όρασης νυκτός, ο ραδιοεντοπιστής (ραντάρ), οι κινητήρες αεριωθουμένων, τα συνθετικά καύσιμα και το συνθετικό λάστιχο, τεχνικές κρυπτογραφικής επικοινωνίας, καθώς και τα υποβρύχια με υπεροξείδιο υδρογόνου. Στο τομέα της βαλλιστικής, ερευνητικές ομάδες υπό τους Χέρμαν Ομπερτ (Hermann Oberth) και Βέρνερ φον Μπράουν (Werner von Braun) δημιούργησαν από το 1944 τους πυραύλους V-1 και V-2. Μετά το 1940 οι φυσικοί επιστήμονες υπό τον Χάιζενμπεργκ ενέτειναν την έρευνά τους για την κατασκευή της ατομικής βόμβας, που θα επέτρεπε στην δοκιμαζόμενη Γερμανία να αποκτήσει ένα τακτικό προβάδισμα. Σύμφωνα με νεότερες έρευνες, είχαν φτάσει αρκετά κοντά στην κατασκευή της το 1944, όμως το πρόγραμμα δεν υλοποιήθηκε τελικά. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 116)

ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Μετά την ανάληψη της εξουσία το καθεστώς έσπευσε να υλοποιήσει το ανανεωτικό πρόγραμμα του. Στον πρώτο του λόγο για την τέχνη, με την ιδιότητα του καγκελαρίου κατά την συνεδρίαση για πολιτιστικά θέματα την ημέρα του Κόμματος στη Νυρεμβέργη, το 1933, ο Χίτλερ καθόρισε το πλαίσιο ανάπτυξης της κρατικής πολιτικής του Γ΄ Ράιχ: «Ο εθνικοσοσιαλισμός πρεσβεύει μια ηρωϊκή διδασκαλία της αξίας του αίματος, της φυλής και της προσωπικότητας, καθώς και των αιώνιων νόμων της επιλογής, και συνεπώς, έρχεται συνειδητά σε ανυπέρβλητη αντίθεση με την κοσμοθεωρία της ειρηνιστικής διεθνιστικής δημοκρατίας και των επιδράσεων της...

Αριστερά: Ο «Καθεδρικός του φωτός», μια σύλληψη του Σπέερ για το συνέδριο του Κόμματος του 1936 (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 143)

Δεξιά: Ο οίκος της Γερμανικής Τέχνης, έργο του Πάουλ Λούντβιχ Τρόοστ (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 136)

Συνιστά ένδειξη τρομακτικής πνευματικής παρακμής της παλαιότερης περιόδου, ότι τότε γίνονταν λόγος για τεχνοτροπία, χωρίς να αναγνωρίζονται οι φυλετικές της διασυνδέσεις. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν δημιουργήσει αρχιτεκτονήματα σύμφωνα με κάποιο διεθνή τρόπο, αλλά με τον ελληνικό, τουτέστιν κάθε φυλή με σαφή χαρακτηριστικά έχει θέση την δική της υπογραφή στο βιβλίο της τέχνης, στο βαθμό βέβαια που δεν στερείται ιδία καλλιτεχνικής παραγωγικής ικανότητας, όπως λ.χ. ο εβραϊσμός. Όταν, όμως, οι λαοί αντιγράφουν μια ξένη προς το χαρακτήρα τους τέχνη, αυτό δεν συνιστά απόδειξη της διεθνικότητας της τέχνης, αλλά απλώς απόδειξη της δυνατότητας να απορρίπτει κανείς το εσωτερικό βίωμα και επίτευγμα....» (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 133)

Η αρχιτεκτονική δημιουργία του εθνικοσοσιαλισμού χαρακτηρίζεται από την ανάδειξη του κλασικισμού, πρόσθετα επεξεργασμένου με μια λειτουργική απλότητα και υφολογική αυστηρότητα που προσιδίαζε στην ιδεολογία του καθεστώτος. Ουσιαστικά, η εθνικοσοσιαλιστική αρχιτεκτονική συνέχισε την παράδοση του λιτού κλασικισμού...

Η χρήση των υλικών ενείχε την συμβολική σημασία, με την προτίμηση στην πέτρα και το μάρμαρο να παραπέμπουν σε σημειολογικό επίπεδο στην κλασσική αρχαιότητα. Ενώ υπήρχε το ιστορικό και εθνικό προηγούμενο της γοτθικής αρχιτεκτονικής [Χριστιανικής], αυτή δεν χρησιμοποιήθηκε, αφού το αρχαιοελληνικό ύφος ταίριαζε περισσότερο με την αισθητική της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας, αλλά και του ιδίου του Χίτλερ [παγανιστικής].

Μεταξύ των πλέον γνωστών δημιουργημάτων του [Άλμπερτ Σπέερ (Albert Speer)] αναφέρονται η νέα Καγκελαρία στο Βερολίνο, όπου αξιοποιήθηκε ο τύπος των αναγεννησιακών «παλάτσι» (palazzi), σε συνδυασμό με δωρικά και κορινθιακά κιονόκρανα, κυρίως όμως ο χώρος των κομματικών συνεδρίων της Νυρεμβέργης, όπου κατασκευάστηκαν εντυπωσιακά κλασικιστικά κτίσματα, συνολικής έκτασης 10.000 τ. χλμ. (Πηγή: ο.π, σελ. 136)

Αριστερά: Επίσκεψη της ιεραρχίας των SS σε αρχαιολογική τοποθεσία στη Βαυαρία. Μέσω του Γραφείου της Προγονική Κληρονομιάς τα SS πραγματοποίησαν πολυάριθμες ανασκαφές, ακόμη και στην Ελλάδα (Θεσσαλία) . (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 101)

Μέσο: Σκηνή από την ταινία «Ολυμπία» (1937), με αρχαιοελληνικές αναφορές (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 139)

Δεξιά: «Η ανάπαυση της Αρτέμιδας» Έργο του Ιβο Σάλιγκερ, (1939-40), μια αποθέωση της φυσικής υγείας. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 135)

Ο Πάουλ Λούντβιχ Τρόοστ (Paul Ludwig Troost), δίνοντας έμφαση στην απλότητα και τη λιτότητα της γραμμής, κατασκεύασε δύο «Ναούς της τιμής» στο Μόναχο, όπου υπήρχε μόνιμη στρατιωτική φρουρά, κτίσματα αφιερωμένα στους νεκρούς του πραξικοπήματος της 9ης Νοεμβρίου 1923. Τα αρχιτεκτονήματα αξιοποιήθηκαν σε επίσημες τελετουργίες προγονολατρείας και πολιτικής μυθολογίας του καθεστώτος. Άλλα έργα του είναι το «Κτίσμα του Φύρερ» στο Μόναχο, καθώς και ο «Οίκος της Γερμανικής Τέχνης», ένα εντυπωσιακό στην λιτότητα  του κτίσμα, με εξωτερικό δωρικό περιστύλιο. Ένας κριτικός τέχνης έγραψε για το κτίσμα: «Δεν είναι τυχαίο ότι ο νέος «Οίκος της Γερμανικής Τέχνης» δεν κατασκευάστηκε» με βάση την τεχνοτροπία του γερμανικού γοτθικού ύφους ή του μπαρόκ.... Ο νέος χαρακτήρας του κτίσματος εκδηλώνεται στην απόπειρά του να συνδυάσει αρμονικά τη νορδική αντίληψη της φυλής με την ιδέα της Ελλάδας (Georg. Weise, Zeitschrift fuer Deutschkunde 1935, .σελ. 407. Βλ. γενικά Barbara Miller Lane, Architecture and Politics in the Third Reich, 1918-1945, Καίμπριτζ 1958, Pauls Jaskot, The architecture of Opression: The SS, Forced Labor and the Nazi Momumental Building Economy, Λονδίνο 1999) (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 137)

Σε αντίθεση με τον φουτουρισμό του φασιστικού καθεστώτος, όπου η λατρεία του αστικού τοπίου καθυπέτασσε τις οικολογικές ανησυχίες, στον εθνικοσοσιαλισμό η αρχιτεκτονική δημιουργία συνδύαζε το φυσιολατρικό αίσθημα με τις κλασικιστικές αισθητικές αρχές. (Πηγή: ο.π,  σσ 137 - 138)

ΘΕΡΙΝΟ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Η καύση των βιβλίων τη 10η Μαΐου 19που ήθελαν τη ριζοσπαστικοποίηση του καθεστώτος. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 135)

Μία από τις εκφράσεις του ανανεωτικού, επαναστατικού πνεύματος ήταν η καύση των βιβλίων τα οποία θεωρούνταν υπονομευτικά για τις αξίες του γερμανικού έθνους και πολιτισμού. Στις 10 Μαΐου 1933 οι φοιτητικές ενώσεις, που επιθυμούσαν πρόσθετη ριζοσπαστικοποίηση του καθεστώτος, οργάνωσαν ένα δρώμενο τελετουργικής υφής σε 19 πανεπιστημιακές πόλεις σε όλη τη χώρα. Αφού κατήρτισαν καταλόγους με τα έργα που θεωρήθηκαν αντιγερμανικά, συγκέντρωσαν όσους τόμους εντόπισαν σε κρατικές βιβλιοθήκες και τα έκαψαν σε πυρές. Παρόμοιες καύσεις βιβλίων είχαν προηγηθεί στις 12 Μαρτίου, στη Χαϊδεμβέργη, ενώ θα ακολουθούσαν και άλλες στις 17 Μαΐου και αργότερα σε περιστάσεις όπως ο εορτασμός του θερινού ηλιοστασίου, στις 22 Ιουνίου. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 134)

ΡΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ, Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

 

Αριστερά: Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, στα δεξιά του Αδόλφου Χίτλερ. Μέσο: Ο Χίτλερ με το βιβλίο του «Ο Άγων μου». (Το πνεύμα του Ρόζενμπεργκ στις σελίδες του). Δεξιά: Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ όταν εκτελούσε χρέη υπουργού των κατεχομένων εδαφών στην Ανατολή.  (Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σσ. 116 - 117)

 

Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ υπήρξε ο βασικός εμπνευστής τον εθνοσοσιαλιστικού κινήματος. Γεννήθηκε το 1893 στο Ρεβάλ της Εσθονίας. Ανήκε στην Γερμανική κοινότητα των χωρών της Βαλτικής και το γεγονός ότι ήταν «Γερμανός τον εξωτερικού» δυνάμωνε την αφοσίωση του στον Γερμανικό κόσμο. Το 1917 επέστρεψε στην Γερμανία, όπου, με την μεσολάβηση του Ντήτριχ Έκαρτ, έκανε την γνωριμία του Αδόλφου Χίτλερ. Από το 1921 ανέλαβε την διεύθυνση του «Λαϊκού Παρατηρητή», όργανο του έθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, και έγινε ο κυριότερος σύμβουλος τον Αδόλφο Χίτλερ σε θεωρητικά ζητήματα. Ο Ναζισμός, στην θεωρητική του δομή, οφείλει πολλά στον δαιμόνιο αυτό άνθρωπο.

Όπως και άλλοι εθνικοσοσιαλιστές, ο Ρόζενμπεργκ θλιβόταν για την πτώση της Γερμανίας μετά την ήττα της, το 1918, και για την επικράτηση διεθνιστικών ιδεών εις βάρος των γερμανικών άξιων. Σαν αντίδραση σ’ αυτό το κλίμα, ανέπτυξε την «εθνικιστική» θεωρία του. «Κάθε λαός», έλεγε ο Ρόζενμπεργκ, «για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του και για να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή, οφείλει να ζει σύμφωνα με τις δικές του παραδόσεις και τους δικούς του κανόνες. Οι φιλοσοφίες που δεν δέχονται αυτή την ιδιαίτερη μοίρα κάθε λαού, ή κάθε εθνικής κοινότητος, δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο χάος».

 

Όμως, για να οδηγηθούμε στην κατανόηση της «Ολότητας των Πραγμάτων» είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε από την αναζήτηση των βασικών συλλήψεων που δόμησαν την Αρχαιοελληνική Θρησκεία. Εάν δεν δουλέψουμε σε βάθος και δεν διαβρώσουμε, παράλληλα, τις ρίζες που στηρίζουν τα δόγματα της θεοκρατίας, τότε σύντομα δεν θα υπάρχει παρά μια χαώδης Οικουμένη... (Πηγή: Γιάννης Σπυρόπουλος, Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη, σελίδα 230) «Κάθε λαός», έλεγε ο Ρόζενμπεργκ, «για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του και για να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή, οφείλει να ζει σύμφωνα με τις δικές του παραδόσεις και τους δικούς του κανόνες. Οι φιλοσοφίες που δεν δέχονται αυτή την ιδιαίτερη μοίρα κάθε λαού, ή κάθε εθνικής κοινότητος, δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο χάος». (Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σελ. 117)

 

 

Ο εθνικισμός αυτού του είδους οδήγησε φυσικά τον Ρόζενμπεργκ στην καταδίκη του φιλελευθερισμού και του μαρξισμού. Αλλά οι ιδεολογίες δεν είναι παρά η σύγχρονη μορφή παλαιοτέρων δοξασιών. Δεν θα είχαν υπάρξει χωρίς τον εβραιοχριστιανισμό. «Πρέπει λοιπόν», λέει ο Ρόζενμπεργκ, «να καταπολεμηθεί το κακό στην ρίζα του, να κτυπηθούν, δηλαδή, ο ιουδαϊσμός και οι χριστιανικές Εκκλησίες αν θέλωμε να ξεμπερδέψωμε μια και καλή με τα σύγχρονα παράγωγα τους».

Οι ιδέες τού Ρόζενμπεργκ, όπως τις διατύπωσε στο βασικό του έργο «Ο μύθος του 20ου αιώνος», δεν ήταν δυνατόν να αρέσουν σε όλους τους οπαδούς του εθνικοσοσιαλισμού. Πολλοί Γερμανοί είχαν προσχωρήσει στις τάξεις του γιατί πίστευαν ότι μόνον αυτός ήταν σε θέση να ανορθώσει το έθνος, να επιτύχει την αναθεώρηση της συνθήκης των Βερσαλλιών, και να προχωρήσει στην δημιουργία ενός κράτους δικαίου. Δεν ήσαν όμως καθόλου διατεθειμένοι να συμβιβασθούν με μια φιλοσοφία που τους φαινόταν ακατανόητη και επικίνδυνη. Ο Χίτλερ το ήξερε πολύ καλά, γι’ αυτό και όταν έγινε καγκελλάριος το 1933, δήλωσε : «Η κυβέρνηση θεωρεί τα δύο χριστιανικά δόγματα τα πιο σημαντικά στοιχεία για την διατήρηση του εθνικού μας χαράκτηρα».

Αν λοιπόν το ναζιστικό κόμμα, ασπαζόταν επισήμως όλες τις ιδέες του «Μύθου του 20ου αιώνος» θα κινδύνευε να χάσει ένα μεγάλο μέρος των οπαδών του, εκείνους τουλάχιστον που είχε προσελκύσει με το βασικό του πρόγραμμα. Αυτό ήταν φανερό στο θέμα των Εκκλησιών. Οι Γερμανοί αντικομμουνιστές ήσαν συνήθως Καθολικοί ή Διαμαρτυρόμενοι, που δεν σκέπτονταν να αντικαταστήσουν τις χριστιανικές τους πεποιθήσεις με τον «νεοπαγανισμό» του Ρόζενμπεργκ.

Αυτή ήταν η φύση των δυσκολιών που συναντούσε ο Ρόζενμπεργκ μέσα στους κόλπους του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος. Ο Χίτλερ συμμεριζόταν χωρίς αμφιβολία τις περισσότερες απόψεις του, αλλά θεωρούσε ορισμένες από αυτές επικίνδυνες από την άποψη της τακτικής. Παρόμοια ήταν επίσης και η θέση του Γκαίμπελς. Άλλοι εθνικοσοσιαλιστές, όπως ο Γκαίριγκ, ήσαν, στην ουσία, πραγματιστές και ο κλασικός εθνικισμός τους αρκούσε. Ο Ρόζενμπεργκ ήταν γι’ αυτούς ένας πληκτικός φιλόσοφος, ένας κενός ονειροπόλος, και οι άνθρωποι της δράσεως δεν είχαν καθόλου την ανάγκη του.

 

Το σύμβολο του Χιτλερικού παγγερμανισμού. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σελ. 118)

 

Αντίθετα η διδασκαλία του Ρόζενμπεργκ ασκούσε βαθειά έλξη στους ιδεολόγους τού κόμματος και ιδιαίτερα στους νέους, οι όποιοι την έβλεπαν σαν μια συγκροτημένη ερμηνεία του κόσμου και συγχρόνως σαν μια δικαίωση της πολιτικής δράσεως. ο Ρόζενμπεργκ πράγματι δεν αρκείτο να εξάρει την Γερμανία με ένα τετριμμένο εθνικισμό. Αγωνιζόταν να αποδείξει ότι η μεγαλοφυία της Αρίας φυλής έδωσε καρπούς, ακόμη και όταν είχε μολυνθεί από ξένες ιδεολογίες. Δεν κατέστησε ο εβραιοχριστιανισμός γόνιμο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, αλλά αντίθετα η Αρία φυλή, με το αισθητικό της δαιμόνιο, έδωσε στους παλαιστινιακούς μύθους μια ευγένεια και  μια ομορφιά πού ποτέ δεν θα αποκτούσαν χωρίς αυτήν. Αν όμως, προσέθετε, το ανακάτεμα των φυλών, που επιθυμούσε ο χριστιανισμός, κατάφερνε να συμπαρασύρει και την μεγαλοφυΐα των Αρίων που επέζησε μέχρι σήμερα, παρά τον χριστιανικό κοσμοπολιτισμό; αυτή θα καταστρεφόταν οριστικά.

Όπως είναι γνωστό, ο Ρόζεμπεργκ, μαζί με άλλους εθνικοσιαλιστές ηγέτες δικάσθηκε στη Νυρεμβέργη, καταδικάσθηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε με δέκα . άλλους συγκατηγορούμενούς του. Αντίθετα απ’ ότι πιστεύεται, δεν καταδικάσθηκε σαν φιλόσοφος του εθνικοσοσιαλισμού, αλλά σαν υπουργός του Ράιχ για τα κατεχόμενα εδάφη στην Ανατολή». Η θέση αυτή του είχε ανατεθεί αιτίας της καταγωγής του.

Ο Αμερικανός συνήγορος του διαβεβαίωσε μάλιστα ότι αν ο Ρόζενμπεργκ δεν ήταν παρά ένας απλός θεωρητικός, καμιά κατηγορία δεν θα του είχε προσαφθεί.  Αυτό όμως δεν είναι και τόσο βέβαιο.

Πριν πεθάνει ο Ρόζενμπεργ είχε την ευκαιρία να γράψει τα απομνημονεύματά του. Ορισμένοι κατηγορούμενοι απαρνήθηκαν κατα την διάρκεια της δίκης την πίστη τους στον εθνικοσοσιαλισμό. Ο Ρόζενμπεργκ δεν άνηκε σ’ αυτούς. Εκείνο που κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση στα απομνημονεύματά του είναι η προσήλωση του στις πεποιθήσεις του, πού ούτε η ήττα του Γ΄ Ράιχ ούτε οι αποκαλύψεις που έγιναν στην Νυρεμβέργη κατόρθωσαν να τις κλονίσουν.

Ήταν αδύνατον στον εθνικοσοσιαλιστή φιλόσοφο να αρνηθεί τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά της ανθρωπότητας στον πόλεμο. Διαβεβαίωσε, κατ’ αρχή, ότι ο ίδιος δεν πήρε μέρος σ’ αυτό και ότι οι πραγματικοί υπεύθυνοι, και πρώτος ο Χίμλερ, έτρεφαν μίσος εναντίον του. Πάνω απ’ όλα αρνήθηκε να θεώρηση τα εγκλήματα αυτά σαν συνέπεια της εθνικοσοσιαλιστικής φιλοσοφίας του.

«Δεν υπάρχει καμιά σχέση», βεβαίωσε ο Ρόζενμπεργκ, «ανάμεσα στην φιλοσοφική καταδίκη το ιουδαϊσμού και στην εξόντωση των Εβραίων στο Άουσβιτς και στα άλλα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Ορισμένες επίσημες χιτλερικές διακηρύξεις στον καιρό του πολέμου μιλούσαν βεβαίως για την εξουδετέρωση των Εβραίων, άλλα επρόκειτο για την εξουδετέρωση της ισχύος τους και όχι για την σφαγή τους. Όσο για Την Εκκλησία, δεν έχει το δικαίωμα να καταδικάζει το ηττημένο καθεστώς: το παρελθόν της είναι γεμάτο φρικαλεότητες, το ίδιο αποτροπιαστικές». Τι να σκεφθεί κανείς γι’ αυτά τα επιχειρήματα; Κατά τους μάρτυρες, ο Ρόζενμπεργκ δεν ήταν άνθρωπος σκληρός. Από αυτή την άποψη, βρισκόταν στους αντίποδες του Χίτλερ ή του Χίμλερ. Φαίνεται όμως πως ήταν δέσμιος της κοσμοθεωρίας του και ζούσε εκτός πραγματικότητας. Όταν εκτελούσε χρέη υπουργού των κατεχομένων εδαφών της Ανατολής, δεν μπορούσε να αγνοεί τις «εκκαθαρίσεις» που γίνονταν σ’ εκείνη την περιοχή. Ίσως να αποδοκίμαζε αυτή την απάνθρωπη πολιτική, αλλά, αναμφίβολα, την έβλεπε σαν μια προσωρινή απόκλιση του εθνικοσοσιαλισμού, που κατά βάση ήταν σωστός.

Αντίθετα από άλλες παρόμοιες θεωρίες, που κατάφεραν να αντέξουν σε πολλές δοκιμασίες, ο εθνικοσοσιαλισμός συνετρίβει. Θα μπορούσε να επιζήσει; Και θα μπορούσε, αν επιζούσε, να μην ξαναπέσει στα ίδια λάθη και εγκλήματα που τον χαρακτηρίζουν; Ο Ρόζενμττεργκ ήθελε να το πιστεύει. Γι’ αυτό και προσπάθησε να δώσει την σκιαγραφία ενός είδους εθνικοσοσιαλισμού, που θα ήταν το όριο ανάμεσα στην δικτατορία και στην δημοκρατία.

 

Δεξιά: Η πρώτη συνέλευση των «Γερμανών Χριστιανών» στο Βερολίνο το 1933. Ήταν μια προσπάθεια του εθνικοσοσιαλισμού να συμφιλιώσει σε μια καινούργια θρησκεία τους γερμανικούς παγανιστικούς μύθους και τα στοιχεία του  παραδοσιακού Χριστιανισμού. Ο Ρόζενμπεργκ πρωτοστάτησε και εδώ. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σελ. 119)

 

 Οι απόψεις του αυτές, αν λάβωμε υπ’ όψι μας την κατάσταση της Γερμανίας την εποχή εκείνη, έχουν ένα χαρακτήρα καθαρά θεωρητικό. Επί πλέον καταλαβαίνουμε από αυτές ότι ο Ρόζενμπεργκ αγωνιούσε για το πεπρωμένο της Ευρώπης και τον βασάνιζε η απειλή ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου. Ο μόνος αληθινός νικητής του πολέμου ήταν, κατά τη γνώμη του, η Σοβιετική Ένωση, η οποία βρήκε τον τρόπο να στηρίζει τις μελλοντικές της κατακτήσεις· και θα εκμεταλλευόταν τα κομμουνιστικά κόμματα στις δημοκρατικές χώρες και την εξέγερση των εγχρώμων. Όσο για τις αγγλοσαξωνικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν αυτή την απειλή και αρνήθηκαν την συμμαχία με την Γερμανία.

Αλλά και τα σφάλματα του Χίτλερ δεν του διέφυγαν. Δεν αμφισβητούσε τις προθέσεις τουυ, αλλά του προσήπτε το γεγονός ότι έδειξε εμπιστοσύνη σε ανάξιους ανθρώπους, καταστρέφοντας έτσι με το ένα χέρι ότι έκτιζε με το άλλο.

Στις τελευταίες του στιγμές ο Ρόζενμπεργκ ταλαντευόταν ανάμεσα σε δύο προοπτικές : από την μια ήθελε να πιστεύει στην αναγέννηση τού πνεύματος των βορείων, βασισμένη στην συμφιλίωση των Αγγλοσαξώνων και των Γερμανών, και από την άλλη οραματιζόταν την καταστροφή τού κόσμου μέσα σ’ ένα παγκόσμιο ανακάτεμα των φυλών. Εδώ φαίνεται η βασική αντίφαση της σκέψεως του. Γιατί αν υποστήριζε ότι κάθε φυλή έχει τον δικό της προορισμό που θα έπρεπε να ακολουθήσει, πίστευε επίσης ότι μόνον η Αρία φυλή ήταν φορεύς ουσιαστικών αξιών. Αυτή η τελευταία του πεποίθηση τον παρέσυρε στο εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα και προκάλεσε εγκλήματα, που ούτε την έκταση ούτε τη φρίκη τους μπόρεσε να προβλέψει ο θεωρητικός από τη Βαλτική.

Paul Serant

Πηγή: Περιοδικό Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36, άρθρο «Ρόζενμπεργκ, ο φιλόσοφος του Ναζισμού», σσ. 116 - 119

 

 

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ

Ένα μέλος των φιλοκαθεστωτικών Γερμανών Χριστιανών (αριστερά) και των αντιπολιτευόμενων Προτεσταντών κατά τις εκκλησιαστικές εκλογές του 1933. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 128)

Στο Πρόγραμμα του 1920 γινόταν λόγος για ελεύθερη ανάπτυξη όλων των χριστιανικών δογμάτων, με την προϋπόθεση ότι δεν θα απειλούσαν την κρατική ενότητα του Ράιχ, μια σαφής αναφορά στις αποσχιστικές τάσεις του καθολικισμού της Βαυαρίας και της εξάρτησης του από ένα εξωτερικό κέντρο, το Βατικανό. Επίσης, εκδηλωνόταν η πρόκριση ενός «θετικού Χριστιανισμού», δηλαδή ενός Χριστιανισμού που θα δεχόταν την προτεραιότητα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Καθώς οι Καθολικοί παρέμεναν περισσότερο επιφυλακτικοί, αρχικά το NSDAP γνώρισε μεγαλύτερη διάδοση μεταξύ της προτεσταντικής πλειοψηφίας του γερμανικού πληθυσμού. Κύκλοι φιλικά διακείμενοι προς τον εθνικοσοσιαλισμό ίδρυσαν το 1930 τους «Γερμανούς Χριστιανούς» (Deutsche Christen), με αίτημα την προβολή της φυλετικής ιδεολογίας. Το 1932 το ρεύμα αυτό κέρδισε ποσοστό 30% στις εκκλησιαστικές εκλογές.

Μετά το 1933 αρχικά έγινε ένας διακανονισμός με την Καθολική Εκκλησία, προς την οποία υπήρχε μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα λόγω της εξάρτησης της από ένα ξένο κράτος. Με πρότυπο το Σύμφωνο του Λατερανού (1929) μεταξύ του φασιστικού κράτους και του Βατικανού, το Γ΄ Ράιχ υπέγραψε στις 20 Ιουλίου 1933 αντίστοιχο κονκορδάτο. Η προτεσταντική Εκκλησία πιέσθηκε να ενοποιηθεί, όμως εκδηλώθηκαν τάσεις αντίδρασης από κύκλους ιερέων που ήθελαν να αποτρέψουν τον αυξημένο κρατικό έλεγχο. Η κρίση στην Προτεσταντική Εκκλησία εξελίχθηκε σε διαμάχη των «Γερμανών Χριστιανών», υποστηρικτών του καθεστώτος, με τους λοιπούς Προτεστάντες. Οι «Γερμανοί Χριστιανοί» ζητούσαν την αποκάθαρση του χριστιανικού δόγματος από τα εβραϊκά στοιχεία, με κύριο σημείο την κατάργηση της Παλαιάς Διαθήκης. Οι αντιπολιτευόμενοι προτεστάντες ίδρυσαν την «Εκκλησία της Ομολογίας» (Bekennerde Kirche) τον Μάρτιο του 1934. Ενώπιον της κρίσης το κράτος επενέβη περιορίζοντας τις υπερβολές των «Γερμανών Χριστιανών», όμως η αντίδραση των λοιπών Προτεσταντών συνεχίσθηκε με κορύφωση τη σύνταξη διαβήματος διαμαρτυρίας τον Ιούλιο του 1936, σε μια εποχή κατά την οποία η διεθνής κοινή γνώμη ήταν στραμμένη στη Γερμανία, λόγω των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων.

Να αποβληθεί η παλαιά διαθήκη από την θρησκεία των Ελλήνων [Σημ: Οι Προτεστάντες «Γερμανοί Χριστιανοί» του Ναζισμού είχαν τις ίδιες απαιτήσεις με τον Δαυλό, και πίστευαν σε ένα «Χριστό» της Άριας Φυλής από τον Καύκασο. Βλέπε και Ρόζενμπεργκ. Περισσότερα] (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, Τεύχος 137, εξώφυλλο, άνω επικεφαλίδα)

Οι Καθολικοί αντέδρασαν επίσης στην υποβάθμιση της αυτονομίας τους, αφού ο συγχρονισμός επέβαλε την ενσωμάτωση πολλών οργανώσεων τους στους εθνικοσοσιαλιστικούς θεσμούς. Με άτυπο φορέα την «Καθολική Δράση» (Katholische Aktion) αποπειράθηκαν να δημιουργήσουν έναν αντιπολιτευτικό πόλο. Το καθεστώς σκλήρυνε τη στάση του από το 1935 με συλλήψεις καθολικών ιερέων και δικαστικές διώξεις, που εκμεταλλεύονταν υπαρκτές δυσλειτουργίες της Καθολικής Εκκλησίας. Οι συνεχιζόμενες διώξεις κατά των Καθολικών ακτιβιστών ιερέων προκάλεσαν την αντίδραση του Βατικανού.

Στην εγκύκλιο «Με βαθύτατη ανησυχία» (Mit brennender Sorger), που εκδόθηκε στις 14 Μαρτίου 1937, το Βατικανό εξέφραζε τις ενστάσεις του για την επίσημη πολιτική του Γ΄ Ράιχ, ακόμη και για τις φιλοπαγανιστικές τάσεις στο εσωτερικό του καθεστώτος. Η Καθολική Εκκλησία έκανε επιθέσεις, επίσης, σε θεμελιώδεις απόψεις των εθνικοσοσιαλιστών, όπως η φυλή και η αρχή του Ηγέτη. Παρόμοιες ενέργειες ουσιαστικά αποτελούσαν επέμβαση ξένου κράτους στην κρατική ανεξαρτησία της Γερμανίας, καθώς μάλιστα παρακινούσαν πολίτες της Γερμανίας να παραβούν νόμους του κράτους: «Οποίος υψώνει τη φυλή ή τον λαό ή το κράτος ή μια συγκεκριμένη μορφή κράτους ή τα κρατικά αξιώματα ή οποιαδήποτε άλλη θεμελιώδη αξία της ανθρώπινης κοινότητας, όσο απαραίτητη και τιμημένη και αν είναι η λειτουργία τους για τα επίγεια πράγματα, όποιος υψώνει τις έννοιες αυτές πάνω από την καθιερωμένη αξία τους και τις θεοποιεί σε σημείο ειδωλολατρίας, διαστρεβλώνει και διαστρέφει την τάξη του κόσμου που σχεδίασε και δημιούργησε ο Θεός... Οποίος επιθυμεί να δει να καταργείται από την Εκκλησία και από τα σχολεία η βιβλική ιστορία και τα σοφά δόγματα της Παλαιάς Διαθήκης, βλασφημεί το όνομα του Θεού...

Η κορύφωση της αποκάλυψης, όπως διατυπώνεται στο Ευαγγέλιο του Χριστού, είναι τελική και μόνιμη, ...δεν επιδέχεται υποκατάστατα ή αυθαίρετες εναλλακτικές λύσεις σαν αυτές που θεωρούν ότι εξάγουν ορισμένοι ηγέτες από τον λεγόμενο μύθο της φυλής και του αίματος... Εάν κάποιος τολμούσε, παραβλέποντας βλάσφημα τις ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στον Θεό και το πλάσμα Του, ανάμεσα στον Θεάνθρωπο και τα τέκνα του Ανθρώπου, να θέσει έναν άνθρωπο, ακόμη και αν ήταν ο μεγαλύτερος άνδρας των εποχών, στο πλευρό ή υπεράνω ή εναντίον του Χριστού, δίκαια θα αποκαλείτο προφήτης του τίποτε... Εάν το Κράτος οργανώνει μια εθνική νεολαία και καθιστά αυτή την οργάνωση υποχρεωτική για όλους, χωρίς να λάβει υπόψη του τα δίκαια των θρησκευτικών ενώσεων, τότε είναι αναφαίρετο δικαίωμα των παιδιών, όπως και των γονέων τους, να φροντίσουν, ώστε αυτή η οργάνωση να αποκαθαρθεί από κάθε εκδήλωση εχθρική προς την Εκκλησία και τον Χριστιανισμό» (Η μετάφραση έγινε από την αγγλική μετάφραση της εγκυκλίου, όπως αυτή παρατίθεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Κράτους του Βατικανού, www.vatican.va/holy_fathers/pius_xi/encyclicals/documents/hf_p-xi_enc_14031937_mit-brennender-sorge_en.html).

Αριστερά: Μόναχο 1937, Εορτές της Γερμανικής Τέχνης. Εν μέσω πομπής ιερειών διακρίνουμε άρμα φέρων την κεφαλή της Θεάς Αθηνάς. Οι εορτές που  τελούσαν υπό την προσωπική καθοδήγηση του Αλφρέδου Ρόζεμπεργκ, είχαν ως επίκεντρό τους πανάρχαιες δωρικές δοξασίες και τιμούσαν ιδιαιτέρως το ηλιακό σύμβολο του αγκυλωτού σταυρού (Πηγή: Περιοδικό Απολλώνειο Φως, τεύχος 50, άρθρο: Ο εσωτερικός συμβολισμός του Αγκυλωτού Σταυρού, Π. Παπακωνσταντίνου, σελίδα 17)

Δεξιά: Ομάδες νεαρών Γερμανίδων, οι οποίες συμμετέχουν -ως θαλάσσιες νύμφες- σε γιορτή του ναζιστικού κόμματος. Οι γιορτές αυτές στόχευαν στην αναβίωση αρχαίων μύθων και στην σύνδεσή τους με το παρόν. Σε αυτό το πανηγύρι στο Stralau τιμώντο οι ψαράδες. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 7, άρθρο «Αδόλφος Χίτλερ, Διορατικός πολιτικός ή απλός καιροσκόπος;», Μανουέλα Μαρούδη M.A. War Studies (King΄s College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου), σελίδα 32)

Το καθεστώς αντέδρασε από το τέλος του 1937 με έναν νέο γύρο διώξεων, ο οποίος προβλήθηκε ως συνέχεια του «πολιτιστικού αγώνα» (Kulturkampf), το οποίο είχε διεξαγάγει ο καγκελλάριος Βίσμαρκ τον 19ο αιώνα κατά της εξάρτησης από το Βατικανό. Μια πιο ακραία τάση στο εσωτερικό του καθεστώτος πρέσβευε τη σταδιακή υποκατάσταση της χριστιανικής θρησκείας με έναν αναγεννημένο γερμανικό παγανισμό. Υπέρ αυτού του παγανιστικού ρεύματος τάσσονταν επιφανή στελέχη, όπως οι Χίμμλερ και Ρόζενμπεργκ, αλλά και τεχνοκράτες, όπως ο Μπάρμαν. Η τάση αυτή ήταν εμφανής στην ιδεολογική κατήχηση της νέας ελίτ του καθεστώτος, των 35 (στα οποία απαγορεύονταν οι χριστιανικές αναφορές), καθώς και της Χιτλερικής Νεολαίας. Καθιερώθηκαν διάφορες εορτές και τελετουργίες παγανιστικού χαρακτήρα, οι οποίες αποθέωναν τον αρχαίο γερμανικό παγανισμό και την ηλιολατρία. Μακροπρόθεσμα ο εθνικοσοσιαλισμός επιδίωκε την υποβάθμιση του Χριστιανισμού στον βαθμό που τα δύο κυρίαρχα δόγματα υπέσκαπταν την ενότητα του λαού (Bl. H.J. Gamm, Der braune Kult: Daw Dritte Reich und seine Ersatzreligion, Αμβούργο 1962. Ο Ελβετός ψυχολόγος Καρλ Γιούνκγ (Carl Jung) σε ένα διεισδυτικό δοκίμιό του, το Βόταν (Wotan, 1935), είχε επισημάνει τις ιδιόμορφες παγανιστικές τάσεις του καθεστώτος. Βλ. Carl Jung, Aufsaetze zur Zeitgeschichte, Ζυρίχη 1946 (ελλ. μτφρ: Το αρχέτυπο του ολοκληρωτισμού, Θεσσαλονίκη: εκδ. Στάγειρα, Θεσσαλονίκη 1990, α΄ έκδ.: Αθήνα 1972, σσ. 50-68).

Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σσ. 128-129

ΠΕΡΙ ΧΙΤΛΕΡ & ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ «Ο Χίτλερ είναι βαθιά θρησκευόμενος, αν και πλήρως αντι-χριστιανός· βλέπει τον Χριστιανισμό ως ένα σύμπτωμα παρακμής. Ακριβώς έτσι. Είναι ένας κλάδος της Εβραϊκής φυλής» Ημερολόγιο Γιόζεφ (Ιωσήφ) Γκέμπλες, (Joseph Goebbels), 28/12/1939 «Ο Χριστιανισμός είναι το πρωτότυπο του μπολσεβικισμού: η κίνηση των υπόδουλων μαζών από τους Εβραίους για το υπόσκαψα της κοινωνίας», Αδόλφος Χίτλερ 1941.

Η «Άγια Νύχτα» του Χίτλερ

Ήσυχη νύχτα! Άγια νύχτα!

Όλα είναι ήρεμα, και όλα φωτεινά

Μόνο ο καγκελάριος είναι απτόητος στην μάχη

Προσέχει την Γερμανία μέρα και νύχτα

Πάντοτε νοιάζεται για εμάς.

Ήσυχη νύχτα! Άγια νύχτα!

Όλα είναι ήρεμα, και όλα φωτεινά

Ο Αδόλφος Χίτλερ είναι ο πλούτος της Γερμανίας

μας φέρνει μεγαλείο, τύχη και υγεία

Ω δώστε μας στους Γερμανούς όλη την εξουσία!

Προσευχή στον Χίτλερ από τα ορφανά στα ορφανοτροφεία

Φύρερ, Φύρερ μου, δοσμένε σε με από τον Θεό, προστάτεψέ με και υποστήριξε την ζωή μου για πολύ καιρό

έσωσες την Γερμανία από την βαθύτερη μιζέρια, σε σένα χρωστώ το καθημερινό ψωμί μου

Φύρερ, Φύρερ μου, πίστη μου, φως μου

Φύρε, Φύρερ μου, μην με εγκαταλείπεις

Το «Πάτερ Ημών» του Χίτλερ

Αδόλφε Χίτλερ,

είσαι ο μεγάλος Φύρερ μας.

Το όνομά σου κάνει τους εχθρούς να τρέμουν.

Ελθέτω το Γ΄ Ράιχ σου,

γεννηθήτω το θέλημά σου επί της Γης.

Κάνε να ακούμε καθημερινά την φωνή σου

και διάταξέ μας με την ηγεσία σου,

και θα υπακούμε ως το τέλος ακόμη και με τις ζωές μας.

Σε τιμούμε.

Χάιλ Χίτλερ.

Ο μεσσίας Αδόλφος Χίτλερ

«Ζήτω η Γερμανία». Αφίσα με μεσσιανικά χαρακτηριστικά για τη μορφή του Χίτλερ. Ο εθνικισμός του NSDAP ήταν νεωτερικός, μαζικός και αντιτίθετο στον αστικό πατριωτισμό. [Αν δεν κατανοεί κανείς την μεσσιανική εξήγηση της παράστασης ας κάνει κλικ εδώ.] (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 131)

Εσωτερικός Χιτλερισμός (Θρησκεία)

Ιδρύθηκε από τον αρχηγό των SS Heinrich Himmler με συνεχιστές τους Julius Evola, Savitri Devi, Miguel Serrano. Ο Savitri Devi συνδύασε τον Χίτλερ με τους Ινδού και τα σύμβολα της σβάστικας ενώ ο Miguel Serrano υποστήριξε την θρησκεία που έδινε συνέχεια στον Χίτλερ στην Ανταρκτική (Shambhala) όπου σε επαφή με τους υπερβορείους (βλέπε κάτωθι ενότητα) θεούς θα επανέρχονταν με ένα στόλο UFO-ATIA για να οδηγήσει τις δυνάμεις του φωτός (υπερβόρειοι και Βριλ) ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις (τους Εβραίους) σε μια τελευταία μάχη δημιουργώντας το Δ΄ Ράιχ, αστοχίες και παραμύθια που αναμασούν οι τυφλωμένοι παγανιστές και οι οπαδοί της ομάδας των Έψιλον

ΜΕΡΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ HISTORY CHANNEL

Αριστερά: «Υπάρχει φυλετική συνέχεια στον ελληνισμό και ουδείς το αμφισβητεί. Στο επόμενο τεύχος του 'Ελληνικού Πανθέου το αποδεικνύω με την μέθοδο της κρανιομετρίας.», «από το 1928 εσίγησε η Ανθρωπολογία και την θέσιν της έλαβον δογματικές διακηρύξεις, του τύπου «όλοι είμαστε αδέλφια» και σκοτεινές απειλές καταστροφής κάθε επιστημονικής σταδιοδρομίας, του τύπου «αλλά τι είσαι εσύ και πιστεύεις ότι οι Έλληνες είναι πιο έξυπνοι από τους Μαύρους;» και πανηγυρισμοί του τύπου «κατεστράφησαν όλοι αυτοί οι αχρείοι που επίστευαν στην ανωτερότητα των Αρίων». (Πηγή: Παναγιώτης Μαρίνης, Ελευθεροτυπία, 7/2/1999 & Παν.Μαρίνης, Η ελληνική θρησκεία, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1996, σελ.126, αντίστοιχα)

Μέσο Αριστερά, Μέσο Δεξιά, Δεξιά: Οι ναζί παγανιστές, του αποκρυφιστικού μύθου πως οι Άριοι είναι ανώτερη φυλή ή πως οι Εβραίοι είναι κατώτερη, προσπάθησαν να πιστοποιήσουν τις αποκρυφιστικές αυτές δοξασίες τους περί «καθαρής γερμανικότητας» δια μέσω των μεθόδων που χρησιμοποιεί σήμερα ο νεοπαγανισμός για να αποδείξει την ανωτερότητα ή την ελληνικότητα πολιτών του Ελληνικού σημερινού κράτους. (Πηγή Φώτο: History Channel, Hitler and Nazi Occultism)

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:

1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει γνωστός και

2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία

3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.

ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

 

Κεντρική σελίδα με νέο-παγανιστικές απάτες

 

Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

 (Kατά: Γεώργιου Τσαγκρινού, διευθυντή περιοδικού Ιχώρ, τεύχος 39)

(Κατά:  Περιοδικού Ιχώρ, τεύχος 38)

«Η Τεγέα εις τους συνέδρους της διεθνούς Ολυμπιακής επιτροπής συνεδριάζοντας τη 22 Μαίου 1934 εν τω ιερώ τούτω χώρω της παλαιάς επισκοπής υπό την σκιάν αιωνοβίων πλατάνων ενέπνευσε δια των αρχαίων μνημείων και τεμένων αυτής και της εκπλάγου της όλης φύσεως καλλονής την ιδέαν της οργανώσεως λαμπαδηδοδρομίας προς μεταφοράν απολλωνείου φωτός από Ολυμπίας εις Βερολίνον πραγματοποιηθείσαν εξόχως επιτυχώς από 20 Ιουλίου μέχρι Αυγούστου 1936. Εις ανάμνησιν δε της εμπνεύσεως γεγονότος όπερ επέστησε την προσοχή της ανθρωπότητος εις το Ελληνικόν πνεύμα το διδάσκον αείποτε μεν επικαίρως δε εν τω παρόντι εκεχειρίαν ειρηνευσιν και συνεργασίαν παντών των εθνών της γης εις ευγενείς αγώνες κατευθυνόμενους προς τα ιδεώδη της τέχνης της επιστήμης της ευημερίας και της προόδου το ανθρώπου ο Τεγεατικός σύνδεσμος εντειχίζει την πλάκα ταύτην σήμερον τη 17 Αυγούστου του 1936 καθ’ ην ημέραν οι Τεγεάται τελούσι κατ’ έτος προς τιμήν της αλέας Αθηνάς και της θεάς Υγείας παλλαϊκούς αγώνας την επί την εορτή της Θεοτόκου πανήγυριν επιστέφοντας» (Πηγή Φώτο : Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, «Τα ψέματα περί ναζιστικής προέλευσης της Ολυμπιακής φλόγας καταρρέουν», σελίδα 7)

Επειδή διάφοροι ιερείς κατά καιρούς έχουν αναφερθεί στους Ολυμπιακούς αγώνες, τονίζοντας μάλιστα την «ειδωλολατρική» τους προέλευση, αξίζει, αγαπητοί αναγνώστες, να διαβάσετε αυτή την επιγραφή προσεκτικά, ιδιαίτερα την αναφορά στην Θεοτόκο, που βρίσκεται στην Αρκαδία. Η φωτογραφία ελήφθη στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Τεγέας, σε θέση που εντοιχίστηκε η ανωτέρα επιγραφή στις 22 Μαΐου του 1934, από τον «Τεγεατικό Σύνδεσμο». Μεταξύ των σχολίων κάποιων ιερέων, αξίζει να αναφερθούν αυτά του κ. Μεταλληνού, σχετικά με τους Ολυμπιακούς αγώνες και την αφή της Ολυμπιακής Φλόγας, που είχαν γραφεί στον ημερήσιο τύπο. Παραθέτουμε απόσπασμα: «Η καθιέρωση από το 1936 της τελετής αφής της Ολυμπιακής Φλόγας από το ναζιστικό καθεστώς, όσο και αν εξιδανικεύεται σήμερα λόγω του ειδωλολατρικού της χαρακτήρα, είναι φυσικό να ενοχλεί τον χριστιανικό κόσμο, αλλά και τον εβραϊκό και τον ισλαμικό, που οι αθλητές τους αποτελούν την πλειοψηφία των μετεχόντων στις νεότερες Ολυμπιάδες…»

Μήπως μετά από αυτά, πρέπει να επανεξετάσουν κάποιοι ιερείς τις ιστορικές τους αβλεψίες σχετικά με τις Ελληνικές μας παραδόσεις; Δεν νομίζετε, κύριε Μεταλληνέ, ότι έτσι είναι σωστό και δίκαιο να γίνει; (Πηγή : Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, «Τα ψέματα περί ναζιστικής προέλευσης της Ολυμπιακής φλόγας καταρρέουν», σελίδα 7)

Επιστολή π. Γεώργιου Μεταλληνού

Ν. Ψυχικό, 30-11-03,  προς το περιοδικό «ΙΧΩΡ»

Κύριε Διευθυντά,

Σχετικά με το κείμενο σας στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού σας, με τίτλο: «Τα ψέματα περί ναζιστικής προέλευσης της Ολυμπιακής Φλόγας καταρρέουν», παρακαλώ να δημοσιεύσετε την ακόλουθη απάντηση μου.

Σύμφωνα με την «φιλική» υπόδειξη σας, «επανεξέτασα» το πρόβλημα της «Ολυμπιακής Φλόγας και απ’ όσα εν συνεχεία θα καταθέσω, αποδεικνύεται ότι μόνο «αβλεψίες» δεν είναι τα όσα ήδη έχω εκθέσει για το ζήτημα αυτό, αλλά η ιστορική αλήθεια.

Η αναμνηστική πλάκα του άλσους της Τεγέας, ετοποθετήθη στις 17 Αυγούστου 1936, μία ημέρα μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου (2-16 Αυγούστου), και αναφέρεται σε συνεδρίαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (Δ.Ο.Ε.) στις 22 Μαΐου 1934, στο μαγευτικό, πράγματι, περιβάλλον της «Παλαιάς Επισκοπής», το όποιο «ενέπνευσε -κατά την επιγραφή- [...] την Ιδέαν της οργανώσεως λαμπαδηδρομίας προς μεταφορά απολλώνιου φωτός, από Ολυμπίας εις Βερολίνο, πραγματοποιηθείσαν εξόχως επιτυχώς από 20 Ιουλίου μέχρι 1 Αυγούστου 1936». Πρόεδρος της Επιτροπής, ήταν ο κόμης Μπαγιέρ Λατούρ. τα μέλη της Επιτροπής έλαβαν μέρος στην τοπική εορτή των πολιούχων της Τριπόλεως, Νεομαρτύρων Παύλου και Δημητρίου, ο δε δήμαρχος της πόλεως, τους παρέθεσε γεύμα στην Τεγέα, στο οποίο παρακάθησαν οι Αρχές του Τόπου και επίσημοι από την Αθήνα.

Υπάρχει η εντύπωση, ότι εκείνη την ώρα γεννήθηκε η ιδέα της τελετής της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας και της λαμπαδηδρομίας από την Ολυμπία ως το στάδιο του Βερολίνου. Βέβαια, και μόνο αυτό, αποδεικνύει ότι ούτε στις νεώτερες -προηγούμενες- Ολυμπιάδες (από το 1896), ούτε στην αρχαιότητα, όπως γνωρίζουμε, υπήρχε τελετή αυτού του είδους, συνδεόμενη με τους αρχαίους Αγώνες. Σημαντικό όμως είναι, ότι η ιδέα υποβλήθηκε από το μέλος της Δ.Ο.Ε., τον Γερμανό και ναζιστή Σύμβουλο της Επικρατείας Ρέττερ φόν Χάλτ. Και τούτο, διότι ήδη στην ναζιστική Γερμανία, είχε αρχίσει η διαδικασία επιβολής της τελετής. Πρέπει δε να δηλώσω, ότι το πρόβλημα για μας τους Ορθοδόξους, δεν είναι η τελετή καθ’ εαυτή, έστω και αν άρχισε με την Ολυμπιάδα του Βερολίνου, αλλά οι προσευχές της τελετής, απευθυνόμενες σε ανύπαρκτες θεότητες, οπότε η τελετή προσλαμβάνει ειδωλολατρικό χαρακτήρα!

Έχω τις υπογραφές των μελών της Δ.Ο.Ε. (και των Ελλήνων), που υπέγραψαν την σχετική απόφαση (σας εγκλείω φωτοτυπία). Μεταξύ τους είναι και η υπογραφή του Carl Diem (Berlin). Τι σημαίνει αυτό; Κάτι πολύ σπουδαίο, φυσικά. Η εθνικοσοσιαλιστική προπαγάνδα, ήδη από το 1933, ανέλαβε ως «δικό» της πρόβλημα την Ολυμπιάδα του 1936. O δρ. Carl Diem ήταν πρόεδρος της χιτλερικής επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, και ανέλαβε την σχετική ναζιστική προπαγάνδα. Γνώριζε καλά την αρχαία Ελλάδα και κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για την αναβίωση των στοιχείων εκείνων, που «συνδυάζονταν» με το βιταλιστικό-λαϊκό χαρακτήρα της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας, για την επίτευξη της θεωρητικής σύζευξης Ελληνισμού και Γερμανισμού. Τον Μάιο του 1934, «προσπάθησε να πείσει την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, να υιοθέτηση την ιδέα του για την θέσπιση μιας διεθνούς κινητής‘εορτής φωτιάς΄». Τέτοιες εορτές, ήταν γνωστές στην αρχαία Ελλάδα, αλλά δεν είχαν σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Χάρη στον C. DIEM [...] για πρώτη φορά στην ιστορία των σύγχρονων Ολυμπιακών, έγινε αφή της Ολυμπιακής Φλόγας στην αρχαία Ολυμπία και μεταφορά της με αθλητές, στo στάδιο του Βερολίνου» (Βλ. την διδακτορική διατριβή του καθηγητού κ. Ι. Λουκά, «Έθνικοσοσιαλισμός και Ελληνισμός», εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΗ, Αθήνα. χρ., σ. 187 ε.ε.). Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, λοιπόν, και τώρα την γνωρίζετε, για να μην ενοχοποιείτε τους άλλους.

Όσο για την «αναφορά στην Θεοτόκο», η ορθή ανάγνωση της επιγραφής δίνει τα εξής: Ή εντοίχιση της πλάκας έγινε «την 17η Αυγούστου 1936, καθ΄ ην ημέραν οι Τεγεάται τελούσι κατ’ έτος προς τιμήν της Αλέας Αθηνάς και της θεάς Υγείας παλλαϊκούς αγώνας, την επί τη εορτή της Θεοτόκου πανήγυριν επιστέφοντες». Αυτό σημαίνει, ότι η γιορτή της Παναγίας (15 Αυγούστου) δεν είχε καμιά ουσιαστική ανάμιξη με τις εορτές προς τιμήν της Αθηνάς και της «θεάς» (!) Υγείας. Απλώς, αυτοί που εντοίχισαν την πλάκα, για τους δικούς τους λόγους και για να προσδιορίσουν την ήμερα της εντοίχισης, ανέμιξαν και την Παναγία. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ακόμη και οι σατανιστές καλύπτονται πίσω από την αναφορά σε Ιερά πρόσωπα της Ορθοδοξίας. Όσο τώρα για την επιστολή του κ. Π. Ιατρού (στο Ίδιο τεύχος, σ. 6), οι χαρακτηρισμοί του είναι για εμέ το μεγαλύτερο εγκώμιο, και τους αφήνω ασχολίαστους. Ήδη τα προβληθέντα για το Συνέδριο της Θεσσαλονίκης στην Τηλεόραση, απέδειξαν, ότι όσα πολεμικά ελέχθησαν γι’ αυτό, είναι ψεύδη και κατασκευάσματα, εξυπηρετικά μιας καταφανούς σκοπιμότητας. Θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο, στον λόγο τού Ιερού Χρυσοστόμου, του μεγαλυτέρου ερευνητού της Εκκλησίας μας και φορέα της Ελληνικότητας, ως παιδείας, λόγου και επιστημοσύνης. Ο Χρυσόστομος, στον Δ΄ λόγο του «Κατά Ιουδαίων», θέλοντας ως μεγάλος ρήτωρ να εξάρει την σημασία του θελήματος του Τριαδικού Θεού, λέγει «καθ’ υπερβολήν» (ρητορικά) και τα παρατιθέμενα από τον επιστολογράφο σας λόγια. Γράφει: «Κἄν φονεύσῃ τὶς κατὰ γνώμην Θεοῦ, φιλανθρωπίας ἁπάσης βελτίων ἐστιν ὁ φόνος» («Και αν ακόμη φονεύση κάποιος κατά το θέλημα του Θεού, ο φόνος αυτός είναι από κάθε φιλανθρωπία καλύτερος...»). Δεν συνιστά τον φόνο προφανώς. Είναι σχήμα λόγου, για να φανεί η σημασία του θείου θελήματος. Δεν είναι, λοιπόν, «εντολή» προς τους χριστιανούς, όσο και αν ο κ. Ιατρού θα ήθελε κάτι τέτοιο.

Με τιμή και ευχές, π. Γεώργιος Μεταλληνός

 

Αριστερά: Τα «Ολυμπιακά Παιχνίδια» του Βερολίνου της Ναζιστικής Γερμανίας του 1936

Μέσο: Η έρναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936. Μέλη της Χιτλερικής Νεολαίας χαιρετούν τον δρομέα που θα ανάψει την φλόγα. (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 83)

Δεξιά: Η σκηνοθέτης Λένι Ρίφενσταλ καθοδηγεί την κινηματογράφηση της ταινίας «Ολυμπία, εορτή των λαών», η οποία περίγραφε τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 (Πηγή: Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7, σελ. 142)

Απάντηση Ιχώρ με ανταπάντηση ενδιαμέσως του Απολογητή

Απάντηση Ιχώρ

Κύριε Μεταλληνέ

Αφού στην «φιλική» επιστολή σας, αναφέρεστε συγκεκριμένα στην ορθόδοξη σας ταυτότητα, λέγοντας ότι «πρέπει να δηλώσω, ότι το πρόβλημα για μας τους Ορθοδόξους δεν είναι η τελετή καθ’ εαυτή», τι σας κόπτει, αλήθεια, και αναμιγνύεστε σε αρχαίες ελληνικές θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις, θέλοντας μάλιστα, να ορίσετε και το τυπικό με το όποιο θα τελούνται; Πώς θα σας φαινόταν, αν κάποιος που θρησκεύεται με πυρήνα τις ελληνικές θεϊστικές παραδόσεις, σας καθόριζε τον τρόπο με τον όποιο θα γιορτάζετε τους Τρεις Ιεράρχες;

Αν δεν το καταλάβατε κ. Τσαγκρινέ η Ολυμπιάδα δεν είναι πλέον αρχαία θρησκευτική παράδοση αλλά καθαρώς πολιτιστική σημερινή αθλητική διοργάνωση. Γι’ αυτό και οι φανατικοί παγανιστές τους θεωρούν ντροπή, διότι δεν τους ενδιαφέρει ο αθλητισμός αλλά η θρησκευτική εορτή προς τον Δία. Η εορτή των Τριών ιεραρχών είναι καθαρά θρησκευτική εορτή και σε αυτή λαμβάνουν μέρος οι Χριστιανοί και όχι αθλητές από όλο τον κόσμο, συχνά με πίστη σε διαφορετικά θρησκεύματα ή και άθεοι, όπως συμβαίνει με τους Ολυμπιακούς. Σεις λοιπόν, ακολουθώντας την παράδοση των ναζιστών και όχι της αρχαίας Ελλάδας, δεν μπορείτε φασιστικά να επιβάλλετε παγανιστικές προσευχές προς τον θεό Απόλωνα και Δία στην Ολυμπία σε όλους αυτούς τους ετερόδοξους στην πίστη και στην σκέψη αθλητές, διότι προσβάλλεται την πνευματική τους ελευθερία.

Ωστόσο, αφού καταπιαστήκατε με το θέμα και παρακαλείτε, στην αρχή της επιστολής, να δημοσιευθούν τα λεγόμενα σας, πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι θα την δημοσιεύαμε ούτως ή άλλως, ακόμη και αν δεν παρακαλούσατε, ακόμη και αν δεν ήταν φιλική, έχουμε και εμείς να σας απαντήσουμε τα ακόλουθα:

α) Γράφετε, λοιπόν, ότι «αποδεικνύεται» η ορθότητα των γραφομένων σας, όπως επίσης και το ότι τα γραφόμενά σας είναι «η ιστορική αλήθεια». Με διαβεβαιώσεις, όμως, δεν κτίζεται η αλήθεια, και εσείς μας διαβεβαιώνετε, διότι για διαβεβαίωση πρόκειται, ότι όσα ήδη έχετε εκθέσει για το ζήτημα της Ολυμπιακής Φλόγας, δεν είναι «αβλεψίες» σας, άλλα η ιστορική αλήθεια. Το αν είναι όμως ιστορική αλήθεια ή όχι, χρειάζεται διασταυρωμένες πληροφορίες πολλών επιστημόνων και υπεύθυνη έρευνα. Συνεπώς, ότι είναι ιστορική αλήθεια τα όσα λέτε, είναι απλώς μια διαβεβαίωση εκ μέρους σας και τίποτε περισσότερο. Και ως προς την «απόδειξη» των γραφομένων σας, «αποδεικνύεται» από ποιους επιστήμονες ιστορικούς, και πότε; Γιατί, όσο και να ψάξαμε στην επιστολή σας, δεν βρήκαμε παρά μόνο μία αναφορά σε συγκεκριμένο συγγραφέα, τον όποιο επικαλείστε, για να αποδείξετε την ορθότητα των ισχυρισμών σας. Αν αυτό δεν είναι αβλεψία από κάποιον που θέλει να φαίνεται αξιόπιστος και αντικειμενικός, τότε τι είναι;

Αβλεψίες ιστορικές είναι μάλλον οι δικές σας κ. Τσαγκρινέ. Διότι αλήθεια που στηρίξατε τις δικές σας ιστορικές δήθεν μελέτες; Πού εσείς διασταυρώσατε τις πληροφορίες σας; Σε μια πλάκα δηλαδή που κάποιοι κάτοικοι ενός χωριού έκτισαν στον χώρο τους και μάλιστα κατόπιν τελέσεως των Ολυμπιακών αγώνων; Δεν αποδεικνύει αυτό πως άλλοι αποφάσισαν για την φλόγα; Αλήθεια μήπως οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1936 έγιναν στην Τεγέα και όχι στο Βερολίνο; Μήπως οι Ολυμπιακοί του 1936 διοργανώθηκαν στην Ελλάδα και όχι στην Γερμανία; Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται περισσότερο; Αλλά αλήθεια γιατί δεν αναφέρεται και ως απόδειξη την συνημμένη φωτοτυπία του Γ. Μεταλληνού περί των υπογραφών της Δ.Ο.Ε., πέρα της επιστολής του π. Μετταληνού;

β) Όταν δηλώνετε ότι ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, κόμης Μπαγιέρ Λατούρ, τα μέλη της Επιτροπής, ο δήμαρχος της Τεγέας, όπως και οι επίσημοι από την Αθήνα, συμμετείχαν με ενθουσιασμό στην ιδέα της αφής της Φλόγας και της λαμπαδηδοδρομίας, λέτε να ήταν όλοι τους τόσο «βαμμένοι ναζιστές» και να μην το γνώριζαν; Εκείνη την στιγμή, πιστεύετε ότι υπηρετούσαν κάποια ναζιστική ιδεολογία, ή φρόντιζαν για την προβολή της αληθινής Ελλάδας, ώστε να αναδυθεί και να λάμψη σε όλη την γη;

Και για να προσθέσουμε ένα ακόμη σημαντικό ερώτημα μας: Πιστεύετε ότι ολόκληρη η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εκείνης της εποχής, είχε διαποτιστεί από τις ναζιστικές ιδέες; Λέτε αυτό να είναι η Ιστορική αλήθεια; Τέτοιες είναι οι Ιστορικές αλήθειες σας;

Πουθενά δεν δηλώνει ο π. Μεταλληνός πως συμμετείχαν με «ενθουσιασμό» στην ιδέα της αφής της φλόγας. Αλήθεια εσείς κ. Τσαγκρινέ που διασταυρώσατε τις πληροφορίες σας για δήθεν ενθουσιασμό της επιτροπής; Σίγουρα η επιτροπή δεν ήταν βαμμένη με τον ναζισμό αλλά αυτό δεν σημαίνει πως την ιδέα δεν την είχαν οι ναζιστές. Δεν ήταν ιδέα λ.χ. Έλληνα ή Γάλλου ή Ιταλού αλλά Γερμανού Εθνικοσοσιαλιστή. Αυτό σας λέγει ο π. Μεταλληνός και φυσικά δεν έχετε αποδείξεις για να αντικρούσετε. Το ότι οι άλλοι αποδέχτηκαν δεν σημαίνει πως η Φλόγα της ειδωλολατρίας είναι άμεμπτη διότι και ο Άγγλος πρωθυπουργός Τσαμπερλέιν και οι δυτικοί σύμμαχοι αποδέχτηκαν τον διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας από τους ναζιστές. Μήπως αυτό το δέχθηκαν με ενθουσιασμό; Και αναγκαστικά δέχθηκαν διότι τα χρόνια ήσαν δύσκολα και υπήρχε μια τάση ικανοποίησης των αναγκών των Γερμανών γενικότερα στην Ευρώπη. Η διεθνής πολιτική σκηνή παραχώρησε ολόκληρο κράτος αμαχητί, την Τσεχοσλοβακία, όπως και δεν έπραξε τίποτα ενάντια στην κατάκτηση της Αυστρίας. Λέτε να είχαν πρόβλημα να υπαναχωρήσουν στις ιδέες ενός ναζιστή για την «ιερή» φλόγα; Έπειτα πως φρόντιζαν άραγε όλοι για την προβολή της αληθινής Ελλάδας όταν οι Ολυμπιακοί γίνονταν στο Μόναχο και σκοπός του Χίτλερ ήταν να αποδείξει το αήττητο της Αρίας φυλής έχοντας ως δρομείς μέλη της νεολαίας των SS; (Ρεζιλεύτηκε όμως όταν τα μέλη της νεολαίας του έχασαν από ένα Αμερικανό έγχρωμο στα 100μ τρέξιμο.)

Αλλά ας δούμε τι λέγει η εγκυκλοπαίδεια Brittanica Deluxe 2002:

«Οι αγώνες του 1936 έγιναν μέσα σε μια τεταμένη, πολιτικά φορτωμένη ατμόσφαιρα. Το Ναζιστικό κόμμα που ανέβηκε στην εξουσία του 1933, δύο χρόνια αφότου χορηγήθηκαν στο Βερολίνο οι αγώνες, και οι ρατσιστικές του πολιτικές οδήγησαν σε διεθνές θέμα περί μποϊκοτάζ των αγώνων. Ένας εναλλακτικός διαγωνισμός, με το όνομα «Ολυμπιακοί του Λαού» σχεδιάστηκαν να γίνουν στην Βαρκελώνη στην Ισπανία, αλλά το σχέδιο εγκαταλείφθηκε με το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Στο τέλος, 49 κράτη διάλεξαν να γίνουν οι Ολυμπιακοί στο Βερολίνο». (Πηγή: Brittanica Deluxe 2002)

(Ερώτηση: πώς λοιπόν κ. Τσαγκρινέ κάνετε λόγο για ενθουσιασμό όταν ακόμη και σχεδιασμένο μποϋκοτάζ υπήρχε των αγώνων;)

Δρομέας που μεταφέρει την Ολυμπιακή δάδα στο στάδιο «Reich Sports» για να ανάψει την Ολυμπιακή φλόγα κατά την διάρκεια της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών το 1936 στο Βερολίνο UPI/Corbis-Bettmann (Πηγή: Brittanica Deluxe 2002)

«Ο Αδόφλος Χίτλερ και το Ναζιστικό Κόμμα έβλεπαν τους Ολυμπιακούς ως μια ευκαιρία για να προωθήσουν την ναζιστική ιδεολογία. Φυλλάδια και λόγοι υπέρ της φυσικής υπεροχής της Αρίας Φυλής ήταν κάτι το συνηθισμένο. Στο στάδιο «Reich Sports», ένα νέας κατασκευής αθλητικό συγκρότημα που κάλυπτε 325 στρέμματα (131 εκτάρια) και περιελάμβανε 4 στάδια, κρεμάστηκαν ναζιστικά λάβαρα και σύμβολα.» (Πηγή: Brittanica Deluxe 2002)

Πώς φρόντιζε κ. Τσαγκρινέ η Γερμανία για την προβολή της Αληθινής Ελλάδας δια μέσω ρατσιστικών θεωριών και της ναζιστικής προπαγάνδας;

«Οι Ολυμπιακοί του Βερολίνου περιείχαν προόδους στην κάλυψη δια μέσω των Μ.Μ.Ε.. Ήταν η πρώτη Ολυμπιάδα που χρησιμοποίησε επικοινωνία τέλεξ για την μετάδοση των αποτελεσμάτων, και ζέπελιν χρησιμοποιήθηκαν για μεταφέρουν γρήγορα τα νέα σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Οι αγώνες μεταδόθηκαν με κάμερες για πρώτη φορά και παρουσιάζονταν δια μέσω κλειστού κυκλώματος σε ειδικά εξοπλισμέν θέατρα του Βερολίνου. Το 1936 στους Ολυμπιακούς αγώνες εισήχθηκε η λαμπαδηδοδρομία.» (Πηγή: Brittanica Deluxe 2002)

Ο Jesse Owens στο κέντρο πάνω στο βατήρα του νικητή αφού δέχθηκε το χρυσό μετάλλιο επειδή κέρδισε στο άλμα εις μήκος το 1936 στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου AP/Wide World. (Πηγή: Εγκυκλοπαίδεια Brittanica Deluxe 2002)

Γύρω στους 4000 αθλητές αγωνίσθηκαν σε 148 αγώνες. Οι αγώνες δρόμου ανάδειξαν τον Αμερικανό Jesse Owens, που κέρδισε τρία προσωπικά χρυσά μετάλλια και ένα τέταρτο στην σκυταλοδρομία 4 επί 100 μέτρα. Οι συνανθλητές του κέρδισαν 12 χρυσά μετάλλια δρόμου. Οι επιτυχίες του Owens και άλλων Αφρικανών αθλητών της Αμερικής, που αναφέρονταν ως «βοηθητικοί μαύροι» από τον Ναζιστικό τύπο, θεωρήθηκε μια σημαντική ανατροπή των Αριανικών ιδανικών του Χίτλερ. Πάντως, οι Γερμανοί κέρδισαν τα περισσότερα μετάλλια, κυριαρχόντας στην γυμναστική, στην κωπηλασία και στα ιππικά αγωνίσματα. (Πηγή: Brittanica Deluxe 2002)

  

Όσο για τον Ρέττερ φόν Χάλτ, ήταν μέλος της Δ.Ο.Ε., όπως και τόσα άλλα μέλη, από τόσα άλλα κράτη της υφηλίου. Και αν αυτός ήταν ναζιστής, άλλα μέλη ήταν μαρξιστές-λενινιστές, άλλα καπιταλιστές, ενώ άλλα μέλη ήταν μοναρχικοί στις αυλές βασιλέων. Αν η ναζιστική ιδεολογία, πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, του φόν Χάλτ, είναι για σας επιχείρημα ιστορικής αλήθειας, ο καθένας καταλαβαίνει τα ιστορικά σας κριτήρια. Η ιστορική λοιπόν αλήθεια, είναι ότι και αυτή η απόφαση της Δ.Ο.Ε., ήταν προϊόν δημοκρατικών διαδικασιών, όπως είναι και όλες οι άλλες αποφάσεις της.

Ναι αλλά μια φορά ήταν ναζιστική ιδέα και όχι της Δ.Ο.Ε. συλλογικά, η οποία δεν μπορούσε να γνωρίζει γιατί οι Γερμανοί επιθυμούσαν την φλόγα, όπως άλλωστε λίγοι σήμερα γνωρίζουν πως εισήχθη η φλόγα στους Ολυμπιακούς. Με λίγα λόγια συμφωνείτε με τον π. Γεώργιο Μεταλληνό αλλά δεν θέλετε να το παραδεχτείτε.

γ) Το ότι η αναμνηστική πλάκα στο άλσος της Τεγέας τοποθετήθηκε στις 17 Αυγούστου του 1936, αποδεικνύει ότι αυτή και μόνο η ημερομηνία είναι αρκετή, για να αποδείξει ότι μπορεί να είστε καλός θεολόγος, αλλά όχι τόσο καλός ιστορικός. για τον αντικειμενικό ιστορικό, αφού την 17η Αυγούστου του 1936 δεν είχε υπάρξει καμιά πολεμική δράση του ναζιστικού κόμματος, του εκλεγμένου από τον γερμανικό λαό, και αφού δεν έχει υπάρξει το αίμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για να μας αποδείξει την σκληρότητα του το ναζιστικό κόμμα, το 1936 είναι για κάθε αντικειμενικό ιστορικό, για την συγκεκριμένη περίοδο, ένα εκλεγμένο νόμιμα πολιτικό κόμμα, όπως και κάθε άλλο. Όταν ο λαός αποφασίζει, σεβόμαστε τις επιλογές του. Και εάν τυχόν θελήσετε να χρησιμοποιήσετε σαν επιχείρημα, τις αποχωρήσεις από το Ράιχσταγκ του ναζιστικού κόμματος, και τις επαναλαμβανόμενες εκλογές, αυτό, ένας ιστορικός μπορεί να το δη στα πλαίσια των πολιτικών παιχνιδιών και της δίψας για εξουσία, όπως πολύ πρόσφατο παράδειγμα για μας, είναι η περίπτωση των Κ. Σημίτη - Γ. Παπανδρέου. Συμπερασματικά, λοιπόν, δεν μπορούμε να κατηγορούμε για έγκλημα κάποιον πριν το κάνη. Άρα, και οι εντοιχιστές της συγκεκριμένης πλάκας στην Τεγέα, την συγκεκριμένη ημερομηνία, χωρίς βέβαια να έχουν το χάρισμα της προφητείας, δεν ενήργησαν υπό την πίεση κανενός, άλλα στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων, σε ειρηνικούς καιρούς, και στο όνομα της συναδέλφωσης των λαών, όπως και ή πλάκα χαρακτηριστικά αναφέρει.

Είστε σοβαρός κ. Τσαγκρινέ; Ποια βιαιότητα [δήθεν] δεν είχε αποδείξει το ναζιστικό κόμμα; Ξεχάσατε τις ομάδες φαιοχιτώνων των SA(Sturmabteilung) [τάγματα εφόδου] που ιδρύθηκαν το 1921; Ξεχάσατε τις βιαιοπραγίες και τους ξυλοδαρμούς αλλοδαπών, Εβραίων και φυλετικά «κατώτερων» ανθρώπων; Ξεχάσατε το πραξικόπημα του Χίτλερ ενάντια στην δημοκρατία το 1923 στο Μόναχο; Ξεχάσατε πως απέτυχε και κλείσθηκε στις φυλακές τις Βαυαρίας ο Αδόφλος; Ξεχάσατε πως στις φυλακές της Βαυαρίας ο Χίτλερ συνέγραψε το Αγών μου «Mein Kampf» όπου διακήρυσσε τις μισάνθρωπες, ρατσιστικές, αντιδημοκρατικές (κατά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας) απόψεις του περί των νόμων της ζούγκλας, πολύ πριν εκλεγεί το 1933; ήδη το 1919 ο Χίτλερ είχε γράψει «Ο λογικός αντισημιτισμός πρέπει να οδηγήσει σε συστηματική νόμιμη αντίσταση. Ο τελικός του σκοπός πρέπει να είναι η απομάκρυνσή όλων μαζί των Εβραίων». Στο «Ο Αγών μου» περίγραφε τον Εβραίο ως «καταστροφέα του πολιτισμού», «ένα παράσιτο μέσα στο κράτος» και «μια απειλή».

Επίσης πώς ξεχάσατε την επιβολή άμεσης δικτατορίας από τον Χίτλερ; Ξεχάσατε πως τον Ιούνιο του 1933 κάθε κόμμα, πλην του ναζιστικού, έπαψε να υπάρχει στην Γερμανία; Ακόμη και το καθολικό κόμμα κέντρου διαλύθηκε μιας και παρακάτω τείνετε να εξαγγείλετε πως ο Χίτλερ ήταν φιλοχριστιανός! Τέλος ξεχνάτε την «Νύχτα των μακριών μαχαιριών», στις 29 Ιουνίου 1934 όπου τα S.A. διαλύθηκαν με την δολοφονία χιλιάδων υψηλών στελεχών τους; ήταν ένα παράδειγμα του τι αντιμετώπιζαν οι ενάντια στο καθεστώς, όποιοι και αν ήσαν αυτοί.  Διότι αν και ο Χίτλερ λοιπόν, εκλέχθηκε το 1933 εντούτοις κατέλυσε την Δημοκρατία οπότε το επιχείρημά σας είναι ανυπόστατο «Όταν ο λαός αποφασίζει, σεβόμαστε τις επιλογές του» διότι την ιερή φλόγα δεν την καθίδρυσε κάποιος ελεύθερος λαός αλλά λαός που βρίσκονταν κάτω από την ναζιστική και φασιστική υποταγή. Από το 1933 ο Χίτλερ είχε διακηρύξει στο στάδιο της Νυρεμβέργης στην νεολαία του πως επιθυμούσε «μια Γερμανία που να υπακούει». Για ποια δημοκρατία ομιλείτε; Αν υπήρχε δημοκρατία στην Γερμανία τότε μπορεί να μην φτάναμε στην «ιερή» φλόγα του 1936. Αξιόλογο απορίας πως ταυτίζεται τις αντιπαραθέσεις δύο ελληνικών πολιτικών ανδρών με την ναζιστική Γερμανία και τα πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη του Καγκελάριου Χίντερμπουργκ . Τολμάτε να κατηγορήσετε τον π. Γέωργιο Μεταλληνό για ανιστορικότητα ενώ εσείς ο ίδιος έχει τραγικά μεσάνυχτα.

Έτσι λοιπόν η πλάκα εντοιχίστηκε στα πλαίσια της «δημοκρατίας» του Μεταξά στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων μεταξύ φασιστικών κομμάτων (Φράνκο κ.α.). Και φυσικά μακρά απείχαν οι Ολυμπιακοί από την συναδέλφωση των λαών μιας και ο Χίτλερ επιθυμούσε απλά να αποδείξει την ανωτερότητα της Αρίας φυλής δια αυτό και στα αγωνίσματα συμμετείχαν καθαρά αγωνιστές των SS («καθαρών» φυλετικά Γερμανών Αρίων).

δ) Αξίζει να τονισθεί, ότι ένας μεγάλος αριθμός αριστερής ιδεολογίας φοιτητών και επιστημόνων που ζούσαν την περίοδο του 1935-36 στην Γερμανία, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηρισθούν ως στυλοβάτες του ναζιστικού καθεστώτος. Και για την ιστορική αλήθεια, και αυτό δεν είναι διαβεβαίωση δική μας, πολλοί αριστεροί επιστήμονες που έλαβαν τα πτυχία τους στην Γερμανία την περίοδο εκείνη, επειδή τα πτυχία τους έφεραν την σβάστικα, δεν μπορούσαν μετά τον πόλεμο εύκολα να τα επιδείξουν, όποτε αυτό ήταν αναγκαίο, για να εργαστούν.

Όλα αυτά, όμως, ΜΕΤΑ τον πόλεμο.

Είναι πασιφανές πως οι γνώσεις σας γύρω από τα ιστορικά γεγονότα είναι λειψές, αν όχι κωμικοτραγικές, διότι αριστεροί επιστήμονες και αριστεροί φοιτητές στην Γερμανία του 1935-1936 δεν υπήρχαν μιας και το καθεστώς όχι μόνο περιόρισε τους χρόνους σπουδών ακόμη και των δεξιών φοιτητών αλλά ωθούσε όλους τους νέους στην Χιτλερική Νεολαία «Hitlerjugend» για καθαρά σωματικούς γυμναστικούς και πολεμικούς σκοπούς, οδηγώντας τους φοιτητές σε εγκατάλειψη των σπουδών τους. Οι δε αριστεροί επιστήμονες οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως ενώ άλλοι αναγκάσθηκαν να φύγουν από το κράτος πολύ πριν το 1936 επειδή απλά ήσαν Εβραίοι. Θυμηθείτε την περίπτωση Αϊνστάιν.

Όσο αφορά τους πτυχιούχους με την σβάστικα που δεν βρήκαν εργασία, αυτό είναι αναληθές μιας ακόμη και ο Ναζιστής Βέρνερ φον Μπράουν που μέχρι το 1945 ξαπόστελνε πυραύλους V2 και ιπτάμενες βόμβες V1 στην Αγγλία και στα ευρωπαϊκά λιμάνια των Συμμάχων, βρήκε μια πολύ καλή θέση στο πυραυλικό πρόγραμμα της Αμερικής και ήτο ο επιστήμονας που οδήγησε την Αμερική στο διάστημα.

ε) Όσο για τον ναζιστή Clark Diem το «κάτι πολύ σπουδαίο», που χρησιμοποιείτε σαν έκφραση για να δείξετε ότι πιάσατε λαβράκι μέσα στα κρυφά της ιστορίας, τι θα θέλατε δηλαδή να γίνει; να μην ενδιαφέρεται η Γερμανική Κυβέρνηση για την Ολυμπιάδα του Βερολίνου του 1936;

Ό δρ. Clark Diem, πρόεδρος της Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων εκείνη την περίοδο, o όποιος, σύμφωνα με την άποψη σας έκανε ναζιστική προπαγάνδα, έχει η προπαγάνδα του να κάνη τόσο με την αλήθεια, όσο και με τα τόσα που έχουν γραφεί σε, κατά πολλούς, πολύ σημαντικά βιβλία, ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν δημιούργημα των σιωνιστών παγκόσμιων τραπεζιτών. Υπάρχουν, συνεπώς, σημαντικοί ερευνητές, που υποστηρίζουν ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα του αδηφάγου γερμανικού εθνικισμού, και άλλοι τόσοι, εξίσου σπουδαίοι Ιστορικοί, που υποστηρίζουν ότι η Γερμανία εξαναγκάστηκε να κάνη πόλεμο εξ αιτίας των πιέσεων του παγκόσμιου σιωνιστικού τραπεζικού συστήματος, που είχε οδηγήσει την Γερμανία σε οικονομική απόγνωση. Και επειδή η Ιστορία, είναι κανόνας να γράφεται από τους νικητές, το ποια είναι τελικά η αλήθεια, θα το μάθουμε ίσως στο απώτερο μέλλον.

Όπως και να έχει δεν παύει η ιδέα της Ολυμπιακής φλόγας να ανήκει σε ναζιστές, είτε ο πόλεμος ξεκίνησε από αυτούς είτε όχι. Έχετε ξεφύγει από το θέμα.

στ) Οι λαμπαδηδρομίες στην αρχαία Ελλάδα, αν και δεν γίνονταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, λάμβαναν χώρα όμως σαν δρώμενα, σε τόσες άλλες σημαντικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων (Ηφαίστεια, Προμήθεια, Θαργήλια, Αδώνια, Απολλώνια κ.ά.), από τις όποιες είναι λογικό κάποιος να εμπνευστή σε μια μετέπειτα αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, ώστε να ενσωμάτωση στοιχεία από αυτές τις σπουδαίες αρχαιοελληνικές γιορτές, σε αυτούς.

Αυτό σας ετόνισε και ο π. Μεταλληνός. Πως δηλαδή η Ολυμπιακή φλόγα δεν υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα, ούτε και στους Ολυμπιακούς του 1896 αλλά θεσπίστηκε ως ιδέα από τους ναζιστές το 1936.

Άλλωστε, το φως στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, συμβολίζει την αγάπη των Ελλήνων για σοφία και γνώση, κάτι πολύ αντίθετο, βέβαια, με την κοσμοθεωρία κάποιων άλλων σκοταδιστικών θρησκευτικών ιδεολογιών, που στηρίζονται στο δόγμα, στην λήθη, στην αποσιώπηση της αλήθειας, στην καταστροφή βιβλιοθηκών, στο κλείσιμο ακαδημιών, και γενικότερα, στην ισοπέδωση της ελεύθερης σκέψης. Δεν είναι άλλωστε συμπτωματικό, ότι μαυροφορεμένοι άνθρωποι, ντυμένοι στο χρώμα του σκοταδιού, άρχετυπικά λειτουργούν στα βάθη της ψυχής μας σαν σύμβολα θανάτου, φόβου και τρόμου.

Και πάλι δεν παύει να αποτελεί αλήθεια πως η Ολυμπιακή φλόγα είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών της ναζιστικής Γερμανίας. Τα υπόλοιπα που αναφέρετε είναι κούφια λόγια προς συσκότιση των αναγνωστών. Ας λεχθεί δε πως είναι φανερό πλέον για το ποιος είναι εκείνος ή εκείνοι που αποσιωπούν την αλήθεια….

ζ) Το αν τώρα, οι εντοιχιστές της πλάκας ήσαν «ειδωλολάτρες», όπως εσείς φαίνεται να υπαινίσσεσθε, θα ήταν χρήσιμο να μιλήσετε και με τους απογόνους τους, που ζουν σήμερα στην περιοχή, για να μοιραστούν μαζί σας τα συναισθήματα, που σίγουρα θα τους δημιουργήσει η άποψη σας για τους προγόνους τους. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μάθουν, ότι οι πατεράδες και οι παππούδες τους, όπως φαίνεται από τους υπαινιγμούς σας, και μακάρι να μην είναι έτσι, ήσαν ναζιστές, σατανιστές και ειδωλολάτρες, επειδή μόνο και μόνο έβλεπαν στην θεότητα, την διαχρονική δύναμη με την οποία ο ελληνικός λαός λατρεύει την μεγάλη μητέρα θεά. Τώρα, αν αυτή λέγεται «Παναγία», «Αθηνά» ή «Υγεία», είναι τα γνωστά προβλήματα των διανοουμένων που «βράζουν στο ζουμί τους», ενώ βλέπουν από μακριά την σκόνη των ανθρώπων μιας στιβαρής λαϊκής ψυχής, που προχωρεί την Ιστορία και την Παράδοση μέσα στους αιώνες.

Την μεγάλη μητέρα θεά την αντιλαμβάνονται μόνο εκείνοι που έγραψαν την πλάκα και όχι όλοι οι πρόγονοι των Τεγεατών. Φαίνεται δε πως έχετε και σεις τις ίδιες αντιλήψεις με αυτούς.  Μια φορά και πάλι δεν μπορείτε να αντικρούσετε πως την «ιερή» Ολυμπιακή φλόγα την εγκαθίδρυσαν οι ναζιστές και όχι οι Τεγεάτες διότι δεν διοργάνωσαν Ολυμπιακούς οι Τεγεάτες αλλά οι Ναζιστές του Χίτλερ.

η) για το αν δε ο Ναζισμός στηρίχτηκε στον παγανισμό περισσότερο απ’ ό,τι στον Χριστιανισμό, χρήσιμο θα ήταν να διαβάσετε το βιβλίο «Positive  Christianity in the Third Reich»- («Θετικός Χριστιανισμός στο Γ΄ Ράιχ»), του καθηγητού Gaius Fabricius, που γράφτηκε, συμπτωματικά και αυτό, εκείνη την κρίσιμη περίοδο του 1936-37. Σε πολλές από τις σελίδες του, αναδύεται μία πραγματικότητα, που για ευνόητους λόγους, έχει παραμεριστεί σαν Ιστορική αλήθεια. Αποδεικνύεται λοιπόν στις σελίδες αυτές, και μάλιστα μέσα από λόγους του ίδιου του Χίτλερ, ότι ο Ναζισμός προχωρούσε σφιχταγκαλιασμένος με τον Χριστιανισμό. Ενδεικτικά και μόνο, σας αναφέρουμε ένα μέρος των γραφομένων του εθνικό-σοσιαλιστή επιστήμονα, ιστορικού επί θρησκευτικών θεμάτων συγγραφέα, από την σελίδα 8: «Ο Αδόλφος Χίτλερ αναφέρθηκε Ιδιαίτερα επίσης στην Χριστιανική Εκκλησία, που θα έπρεπε να κάνη κάθε τι με το μέγιστο των δυνάμεων της, ώστε οι ηθικές δυνάμεις από το θείο χριστιανικό μήνυμα, να επηρεάσουν σημαντικά την ζωή του γερμανικού έθνους. Ενώ παράλληλα, έκανε εντελώς ξεκάθαρο [ο Αδόλφος Χίτλερ], ότι αυτός δεν είχε τίποτα κοινό με αυτούς τους Γερμανούς, οι όποιοι θέλουν να ανακαλούν στην σκέψη τους παραδόσεις των γερμανικών φυλών, που χρησιμοποιούνται για νεοπαγανιστικά πειράματα πάνω στον γερμανικό λαό».

Σε άλλο σημείο πιο κάτω, ο καθηγητής αναφέρεται και πάλι σε λόγο του Χίτλερ. Διαβάζουμε: «την 21η Μαΐου του 1935, ο Χίτλερ, με πολύ έμφαση απέρριψε μετά βδελυγμίας την αθεϊστική μπολσεβική ιδεολογία, τονίζοντας την αντίθεση της προς αυτήν του εθνικοσοσιαλισμού, που απεδέχθη πλήρως τις παραδόσεις των Γερμανικών Χριστιανικών Εκκλησιών».

Αυτά, κύριε Μεταλληνέ, βγάζει η δική μας ιστορική αλήθεια.

Είσαστε με τα λογικά σας; Προσπαθείτε να παρουσιάσετε βιβλιογραφία με ημερομηνία συγγραφής 1936 -1937 στην Γερμανία; Πιστεύετε πως εν πλήρη εξουσία Αδόλφου Χίτλερ υπήρχε ελευθερία γνώμης; Φυσικά ομιλείτε περί ενός «Θετικού Χριστιανισμού» (http://www.kinsmanredeemer.com/PositiveChristianity.htm) που παρουσιάζει τον Χριστό ως μη «Εβραίο» αλλά ως «Λευκό Καυκάσιο Άριο». Θα αστειεύεστε κύριε Τσαγκρινέ! Αυτός δεν είναι Χριστιανισμός αλλά παγανιστική νύχτα! Δείτε και αυτό.

Τέλος το ναζιστικό κόμμα διοργάνωνε τελετές με παγανιστικό χαρακτήρα και σε καμιά περίπτωση Χριστιανικό. Τα πολλά λόγια περιττεύουν.

Ομάδες νεαρών Γερμανίδων, οι οποίες συμμετέχουν -ως θαλάσσιες νύμφες- σε γιορτή του ναζιστικού κόμματος. Οι γιορτές αυτές στόχευαν στην αναβίωση αρχαίων μύθων και στην σύνδεσή τους με το παρόν. Σε αυτό το πανηγύρι στο Stralau τιμώντο οι ψαράδες. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 7, άρθρο «Αδόλφος Χίτλερ, Διορατικός πολιτικός ή απλός καιροσκόπος;», Μανουέλα Μαρούδη M.A. War Studies (King΄s College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου), σελίδα 32)

θ) Όσο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για τους οποίους τόσο πολύ ενδιαφέρεστε να μην έχουν «ειδωλολατρικό» χαρακτήρα, τι να πείτε τώρα; Αφού καλά-καλά, οι ιδεολογικοί σας πατέρες τους έπαυσαν βιαίως, τώρα που αναβίωσαν, έρχεστε να τους βάλετε στην «προκρούστεια κλίνη», αφού τίποτε άλλο τώρα πια, δεν μπορείτε να κάνετε, για να τους απαγορεύσετε και πάλι.

Κατ’ αρχάς οι ιδεολογικοί μας πατέρες δεν είναι οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Αλλά ακόμη και αν αυτό συνέβαινε, μπορεί κανείς να σας πει πως οι Ολυμπιακοί δεν έπαυσαν επί Θεοδοσίου, σύμφωνα με τον Δαυλό, ενώ ο Θεοδόσιος τους άφησε να συνεχίζονται στη Αντιόχεια δίχως το ειδωλολατρικό τυπικό. Εντούτοις και πάλι δεν μπορούν αυτά που λέτε να αποδείξουν πως την «ιερή» φλόγα δεν την εγκαθίδρυσαν ναζιστές.

Συμπερασματικά, λοιπόν, αφήστε αυτούς που πραγματικά πονούν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την αρχαία Ελλάδα, καθώς και για την σημασία που έχει αυτή για τον σύγχρονο κόσμο, να ασχολούνται με όλα αυτά τα θέματα, που, αν μη τι άλλο, προάγουν την ελεύθερη σκέψη, τον έρωτα και το κάλλος, την δημιουργία και την ευγενή άμιλλα.

Άξιο απορίας να εμφανίζεστε τώρα ως δήθεν συμπονετικός προς τους Ολυμπιακούς αγώνες ως διευθυντής του περιοδικού Ιχώρ. Φαίνεται πως δεν είχατε μελετήσει τα παλαιότερα τεύχη, πριν γίνεται διευθυντής του. Μερικά τεύχη νωρίτερα λοιπόν (τεύχος 21 Μάιος 2002) το περιοδικό σας, χλεύαζε την προσπάθεια διαφήμισης των σημερινών Ολυμπιακών Αγώνων της Ελλάδας δια μέσω των μασκώτ Φοίβου και Αθηνάς και αντιπρότεινε άλλες κοροϊδευτικά. Δείτε εδώ τις αποδείξεις.  

Να, λοιπόν, το ελληνικό φως και ο συμβολισμός του μέσα από την Ολυμπιακή Φλόγα, που θα μεταφέρει στις πέντε ηπείρους το μήνυμα της αιώνιας αλήθειας των Ελλήνων προγόνων μας.

Το φως για το οποίο ομιλείτε δεν είναι ελληνικό αλλά ως ελέχθη Ναζιστικό παγανιστικό, γι’ αυτό και δεν μπορεί να είναι φως αλήθειας μιας και περιέχει προσευχές σε ψεύτικους θεούς, που το ίδιο το περιοδικό σας έχει αποδείξει ως αλλάζων ταυτότητες. Και θεοί που μασκαρεύονται και την μια είναι το ένα και πότε το άλλο, δεν μπορεί να είναι αληθινοί θεοί αλλά μασκαράδες.

«Φιλικώτατα» Γιώργος Τσαγκρινός,

Διευθυντής του «ΙΧΩΡ»

Ανώνυμος Απολογητής

 

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ & ΝΑΖΙ

(Κατά: Γεώργιου Τσαγκρινού, σταθμός Alter, εκπομπή Αθέατος Κόσμος, τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004)

(Κατά: Υ.Σ.Ε.Ε. Αυστραλίας, http://www.ethnikoi.org)

Εθνικοί ενάντια στους Ναζί, Heiden Gegen Nazi, Pagans Against Nazis (Πηγή: http://www.ethnikoi.org, Άγγελος Γιαννακουρέας, Υ.Σ.Ε.Ε. Παράρτημα Αυστραλίας, ένας υπολογιστής)

 

Αριστερά: Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, εκδότης του περιοδικού Απολλώνειο Φως,

Μέσο: Γεώργιος Τσαγκρινός, Διευθυντής Περιοδικού Ιχώρ

Αριστερά: Τηλεφωνική παρέμβαση εις την εκπομπή του Σάββα Χατζηπαρασκευά, Εκδότη της Εφημερίδας «Στόχος» (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Αθέατος Κόσμος - Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004)

Βίντεο 58, Μέγεθος 349 Kb - Διάρκεια 2: 27

Ο Γεώργιος Τσαγκρινός, διευθυντής του νεοπαγανιστικού περιοδικού Ιχώρ, μαίνεται ενάντια εις τον εκδότη της εφημερίδας «Στόχος», εφόσον θεωρεί πως ο εν λόγω εκδότης κατ’ αρχάς δεν ανήκει εις τον χώρο («ελληνοκεντρικό») και επιπλέον και ιδιαίτερα εκφράζει πολιτικές πεποιθήσεις οι οποίες δεν συνάδουν με την δημοκρατία.

Μυθοπλάστες: Άγγελος Γιαννακουρέας εξ Αυστραλίας, Γεώργιος Τσαγκρινός

Απάντηση:

1. Κατά παράξενο τρόπο όμως, και καθ’ όλη την διάρκεια της εκπομπής ο ίδιος Γεώργιος Τσαγκρινός τηρεί σιγή ιχθύος και δεν εκφράζεται διόλου ενάντια προς τον αριστερά καθήμενό του («ελληνοκεντρικό») εκδότη του Περιοδικού «Απολλώνειο Φως» γνωστό για τις φιλοναζιστικές και ολοκληρωτικές του τοποθετήσεις καθώς και για τις ιδέες του περί Αρίας Ελληνικής φυλής κ.λ.π. Αλλά ούτε μαρτυρεί πως τον καιρό της «Χούντας» συνεβαίνανε πράγματα που ανήκανε στον χώρο («ελληνοκεντρικό»)

Αριστερά: Η Γεωπολιτική της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας 1933 -1945. Η Γερμανική γεωπολιτική αποσκοπούσε όχι απλώς στην υλοποίηση των σκοπών του Παγγερμανισμού, αλλά απέβλεπε και στην έκφραση των οραμάτων της Αρίας Φυλής. Μια τιτάνια μάχη άρχιζε από τις δυνάμης της Παραδόσεως, ενάντια στον έκφυλο κόσμο των μαρξιστικοφιλελευθέρων εβραιόδουλων διεθνιστών (Πηγή: Ησαΐας Ι. Κωνσταντινίδης, Η Γεωπολιτική της Εθνικοσοσιαλιστικής [Ναζιστικής] Γερμανίας (1933 - 1945), εκδόσεις Απολλώνειο Φως)

Δεξιά: Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Απολλώνειο Φως: Β. Τσιρίμπας, Οι πρωτοπόροι της Εθνοκοινωνικής Αγωγής, WalterDarre, Αίμα και Γη, Ι. Χαραλαμπόπουλος, Σιωνισμός & Εθνικές Τραγωδίες, Ι. Χαραλαμπόπουλος, Ελληνοκεντρική Αναγέννηση

 

2. Ο Άγγελος Γιαννακουρέας του παραρτήματος Υ.Σ.Ε.Ε. Αυστραλίας καθώς και άλλοι νεοπαγανιστές, παρουσιάζουν μια αγωνιώδη προσπάθεια αποκαθάρσεως του νεοπαγανισμού από ολοκληρωτικές ιδέες, θέλοντας να εξευγενίσουν τις θρησκευτικές τους προτάσεις προσηλυτισμού, κατατάσσοντας τες κατά κάποιο τρόπο ισάξιες των ηθικών αρχών του Χριστιανισμού. Όμως οι ίδιες οι προσπάθειές τους αποδεικνύουν πως υπάρχει αμεσότατη σχέση νεοπαγανισμού και ναζισμού, όμως αυτή καθιερώθηκε στις εκδηλώσεις του ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας. Και ακόμη μεγαλύτερη ένταση σε αυτή την απόδειξη, πως επειδή ακριβώς ο παγανισμός έχει  απουσία θρησκευτικού κώδικα ηθικής συμπεριφοράς με συνέπεια ο νεοπαγανισμός εύκολα να δένεται και με μη ηθικώς σωστά καθεστώτα και τις ιδέες τους και να κυνηγά την δήθεν αντιπαλότητα με αυτές που αντιπροσωπεύουν το κατ’ εξοχήν κακό, θα έδιδε μια, υποθετικά, κατασκευασμένη αντιπαλότητα Χριστιανών προς αυτά, ανάλογα με τις κατασκευασμένες αντιπαλότητες του Υ.Σ.Ε.Ε. Αυστραλίας προς τα ίδια. Διότι τι νόημα έχει να παρουσιάζονται ομάδες Χριστιανών κατά του Ναζισμού; [Χριστιανοί ενάντια στους Ναζί] Ο Χριστιανισμός με τις αξίες του, έχει εξ ορισμού θέση αντίπαλη προς τον Ναζισμό και δεν χρειάζεται να το δηλώσει κανείς για να γίνει αυτό αντιληπτό. Εις την περίπτωση όμως του νεοπαγανισμού, ακριβώς επειδή δεν διαφαίνεται καμιά τέτοια θέση εξ ορισμού, υπάρχει ανάγκη δημιουργίας καλών εντυπώσεων ένεκα προσηλυτισμού [Εθνικοί ενάντια στους Ναζί - ].

Αριστερά: Μόναχο 1937, Εορτές της Γερμανικής Τέχνης. Εν μέσω πομπής ιερειών διακρίνουμε άρμα φέρων την κεφαλή της Θεάς Αθηνάς. Οι εορτές πουθ τελούσαν υπό την προσωπική καθοδήγηση του Αλφρέδου Ρόζεμπεργκ, είχαν ως επίκεντρό τους πανάρχαιες δωρικές δοξασίες και τιμούσαν ιδιαιτέρως το ηλιακό σύμβολο του αγκυλωτού σταυρού (Πηγή: Περιοδικό Απολλώνειο Φως, τεύχος 50, άρθρο: Ο εσωτερικός συμβολισμός του Αγκυλωτού Σταυρού, Π. Παπακωνσταντίνου, σελίδα 17)

Δεξιά: Ομάδες νεαρών Γερμανίδων, οι οποίες συμμετέχουν -ως θαλάσσιες νύμφες- σε γιορτή του ναζιστικού κόμματος. Οι γιορτές αυτές στόχευαν στην αναβίωση αρχαίων μύθων και στην σύνδεσή τους με το παρόν. Σε αυτό το πανηγύρι στο Stralau τιμώντο οι ψαράδες. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 7, άρθρο «Αδόλφος Χίτλερ, Διορατικός πολιτικός ή απλός καιροσκόπος;», Μανουέλα Μαρούδη M.A. War Studies (King΄s College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου), σελίδα 32)

 

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΝΟΘΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΛΗ ΜΕ ΕΠΙΜΙΞΙΕΣ

(Κατά: Παναγιώτη Μαρίνη, «Η Αρχαιοελληνική Παράδοση στην Τρίτη Χιλιετία», Πολεμικό Μουσείο, 23-24/01/1999)

Παναγιώτης Μαρίνης, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας αρχαιοφίλων και μέλος της Επιτροπής για την αναγνώριση της Ελληνικής θρησκείας του 12θέου  (Πηγή: Τηλεοπτικός σταθμός Alter, εκπομπή «Χωρίς Μοντάζ ΙΙ», Σάββατο 07/02/2004)

Υπάρχει φυλετική συνέχεια στον ελληνισμό και ουδείς το αμφισβητεί. Στο επόμενο τεύχος του ’Ελληνικού Πανθέου’ το αποδεικνύω με την μέθοδο της κρανιομετρίας. Κινδυνεύουμε από τις επιμειξίες που επιτρέπουν οι Χριστιανοί. Η Ορθοδοξία φταίει για τη νόθευση της φυλής. Ευλογεί τους γάμους με Βουλγάρες και Αλβανούς. Σε λίγο θα χάσουμε τον νομό Έβρου από τις επιμειξίες. Οι Βούλγαροι θα μας πάρουν την Αλεξανδρούπολη (Πηγή: Ελευθεροτυπία, 7/2/1999)

Κατ’ αρχάς ας παρατηρήσωμε, ότι δια να στηριχθή κάθε θεωρία περί φυλής χρειάζεται ανθρωπολογικές μελέτες, συγκριτικές μεταξύ των διαφόρων πληθυσμών. Όμως από το 1928 έπαυσε παγκοσμίως να παράγεται ανθρωπολογική έρευνα, εις την Ελλάδα κατηργήθη η υπάρχουσα έδρα Ανθρωπολογίας και σήμερον μέσα εις τις εκατοντάδες πανεπιστήμια, ιδρύματα, σχολές, τα οποία περιέχουν τις πλέον περίεργες και «αδύνατον να τις φαντασθής» έδρες δεν υπάρχει έδρα φυσικής Ανθρωπολογίας,δια να πληροφορηθώμεν εγκύρως ποίοι είμεθα, Ινδοευρωπαίοι ή «ανάδελφοι»; Ποίοι λαοί εγγύς ή μακράν είναι «αδέλφια» μας και ποίοι όχι; Παγκοσμίως από το 1928 εσίγησε η Ανθρωπολογία και την θέσιν της έλαβον δογματικές διακηρύξεις, του τύπου «όλοι είμαστε αδέλφια» και σκοτεινές απειλές καταστροφής κάθε επιστημονικής σταδιοδρομίας, του τύπου «αλλά τι είσαι εσύ και πιστεύεις ότι οι Ελληνες είναι πιο έξυπνοι από τους Μαύρους;» και πανηγυρισμοί του τύπου «κατεστράφησαν όλοι αυτοί οι αχρείοι που επίστευαν στην ανωτερότητα των Αρίων». (Πηγή: Παν.Μαρίνης, Η ελληνική θρησκεία, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1996, σελ.126)

Μυθοπλάστης: Παναγιώτης Μαρίνης

Απάντηση: Εδώ

 

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΦΥΛΗ, ΓΕΝΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΟΣ

(Κατά: Ιωάννη Φουράκη, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

(Κατά: Γεωργίου Καπορδίνη, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

(Κατά: Αποστόλη Αντωνάκη, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Βίντεο. Μέγεθος 148 Kb - Διάρκεια: Ο Έλληνας, ο Έλληνας κατ’ εμένα δεν είναι άνθρωπος, δεν είναι φυλή, δεν είναι γένος, είναι είδος... ο Έλληνας είναι είδος, τώρα αν θέλετε να μπούμε σε αυτή την....[Ιωάννης Φουράκης]

- Έχει διαφορετικό Dna [Βλάσης Μπονάτσος]

-Ούτε και αυτό [Φουράκης]

-Απλά να πούμε εδώ στην Αννίτα και στο κοινό που μας ακούει... για τον κύριο Φουράκη, ότι έχει σημαντικό έργο μεγάλο, σε συμπληρώνων ένα λεπτό, έχει πάρει στο παρελθόν, που λέγαμε πριν 20 χρόνια κ.λ.π., ακραίες θέσεις..., γι’ αυτά που λέμε τώρα και σήμερα το μεγάλο ποσοστό από αυτά που έχει καταγράψει ε-πα--λη-θεύ-ε-ται [Γιώργος Καπορδίνης]

-Και μια από τις πιο μεγάλες μαρτυρίες του είναι η άποψη ότι έχουν γεννηθεί με συγκεκριμένη ημερομηνία αγόρια και κορίτσια, που μανιωδώς ψάχνουν να τα εντοπίσουν, και αυτή η θεωρία είναι πολύ χρήσιμο... [Αποστόλης Αντωνάκης]

 (Πηγή: Ιωάννης Φουράκης, Συγγραφέας, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Μέσο: Γιώργος Καρποδίνης, Ραδιοφωνικός παραγωγός (Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, 19/11/2005)

Δεξιά: Αποστόλης Αντωνάκης, Δημοσιογράφος (Πηγή:  Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, 30/10/2005)

Μυθοπλάστες: Ιωάννης Φουράκης, Γεώργιος Καρποδίνης, Αποστόλης Αντωνάκης

Απάντηση: Εδώ

 

ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

(Κατά περιοδικού Δαυλού, τεύχη 136, 137, 242 κ.λ.π.)

  

Ελληνισμός & Π. Διαθήκη «καὶ ἐξεγερῶ τὰ τέκνα σου, Σιών, ἐπὶ τὰ τέκνα τῶν Ἑλλήνων καὶ ψηλαφήσω σε ὡς ρομφαίαν μαχητοῦ· 14 καὶ Κύριος ἔσται ἐπ’ αὐτοὺς καὶ ἐξελεύσεται ὡς ἀστραπὴ βολίς, καὶ Κύριος παντοκράτωρ ἐν σάλπιγγι σαλπιεῖ καὶ πορεύσεται ἐν σάλῳ ἀπειλῆς αὐτοῦ.» Ζαχαρίας Κεφ. Θ΄  13 (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, τεύχος 136, εξώφυλλο, άνω επικεφαλίδα)

Να αποβληθεί η παλαιά διαθήκη από την θρησκεία των Ελλήνων (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, Τεύχος 137, εξώφυλλο, άνω επικεφαλίδα)

Διεθνή Σάλο προκάλεσε η συνέντευξη Μαρκόπουλου. Και θα εξεγείρω τα γέκνα σου Σιών εναντίων των τέκνων των Ελλήνων («καὶ ἐξεγερῶ τὰ τέκνα σου, Σιών, ἐπὶ τὰ τέκνα τῶν Ἑλλήνων καὶ ψηλαφήσω σε ὡς ρομφαίαν μαχητοῦ· 14 καὶ Κύριος ἔσται ἐπ’ αὐτοὺς καὶ ἐξελεύσεται ὡς ἀστραπὴ βολίς, καὶ Κύριος παντοκράτωρ ἐν σάλπιγγι σαλπιεῖ καὶ πορεύσεται ἐν σάλῳ ἀπειλῆς αὐτοῦ.» Ζαχαρίας Κεφ. Θ΄  13) -Και θα εξολοθρεύσω τους Κρητικούς… («καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας» Ιεζεκιήλ, Κεφ. Κε΄ 16) -Και θα γίνει η Κρήτη βοσκή προβάτων («6 καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων καὶ μάνδρα προβάτων» Σοφονίας Κεφ. Β΄6) Παλαιά Διαθήκη (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, Τεύχος 242, εξώφυλλο, άνω επικεφαλίδα «Διεθνής σάλο προκάλεσε η συνέντευξη [για την Π. Διαθήκη] του Μαρκόπουλου»,)

20 ΧΡΟΝΙΑ ΔΑΥΛΟΣ (Πηγή: Περιοδικό Δαυλός, Τεύχος 242, εξώφυλλο)

Μυθοπλάστης: Περιοδικό Δαυλός

Απάντηση: Εδώ

 

ΕΛΛΗΝΙΚΟ DNA, ΥΨΗΛΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

(Κατά: Γεώργιου Πάλμου, Ερευνητή,  Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Βίντεο 01, Μέγεθος: 205Kb - Διάρκεια: 1΄ 19΄΄ Ο Γ. Γκιόλβας υποστηρίζει πως εξωγήινοι έφτιαξαν τον Αδάμ και την Εύα και πως αυτοί οι δύο έσωσαν την φυλή του Ιούδα. Ο Γιώργος Πάλμος δηλώνει πως οι Έλληνες έχουν διαφορετικό DNA με τρία γονίδια που είναι υψηλός δείκτης νοημοσύνης. (Πηγή: Γεώργιος Πάλμος, Ερευνητής,  Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Μυθοπλάστης: Γεώργιος Πάλμος

Απάντηση: Οι αποδείξεις των νεοπαγανιστών είναι σχεδόν πάντοτε οι εξής: Κάποιος, κάποτε, κάπου. Αλλά εκτός αυτού. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι για τους οποίους η δήλωση του Γ. Πάλμου κυριολεκτικά κρέμεται στον αέρα:

α. υποστηρίζει πως η διαφορά νοημοσύνης εξαρτάται από το γεννητικό υλικό (DNA) (1)

β. υποστηρίζει πως η διαφορά αυτής της νοημοσύνης αφορά την διάκριση Έλληνα και αλλοεθνή ή αλλόφυλου

Εκείνο που δεν δήλωσε ο Γ. Πάλμος είναι η απάντηση στην εξής ερώτηση: Ποιος είναι ο ορισμός του Έλληνα,  εις τον οποίο αποδόθηκε υψηλός δείκτης νοημοσύνης βάση του γεννητικού κώδικα;

Πιθανές απαντήσεις και συμπεράσματα:

α. Αν ο Έλληνας είναι εκείνος ο οποίος δηλώνεται και νιώθει ως τέτοιος λόγω του πολιτιστικού του υπόβαθρου (περισσότερα), τότε δεν μπορεί κανείς να μιλά για απόδειξη υψηλής νοημοσύνης βάση του DNA, εφόσον το DNA δεν είναι αυτό που διαχωρίζει αυτόν από τις άλλες εθνότητες και κοινωνικές φυλές.

β. Αν ο Έλληνας διακρίνεται βάση μιας αλληλουχίας DNA, εφόσον βάση του τελευταίου «αποδεικνύεται» και η ανωτερότητα της νοημοσύνης του, δεν μένει τίποτα άλλο στον Γ. Πάλμο παρά να εξηγήσει εις την επιστημονική κοινότητα, ποιο είναι εκείνο το DNA που καθορίζει έναν άνθρωπο ως Έλληνα και αφού κατορθώσει να δείξει αυτό, κατόπιν θα πρέπει να καθορίσει και αυτά τα λεγόμενα «τρία γονίδια» της διαφορετικότητας.

ΚΕΡΑΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ

Βίντεο. Μέγεθος 148 Kb - Διάρκεια: Ο Έλληνας, ο Έλληνας κατ’ εμένα δεν είναι άνθρωπος, δεν είναι φυλή, δεν είναι γένος, είναι είδος... ο Έλληνας είναι είδος, τώρα αν θέλετε να μπούμε σε αυτή την....[Ιωάννης Φουράκης]

- Έχει διαφορετικό Dna [Βλάσης Μπονάτσος]

-Ούτε και αυτό [Φουράκης] (Πηγή: Ιωάννης Φουράκης, Συγγραφέας, Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Η πλήρη ανάλυση αυτής της απάτης εδώ.

Για ακόμη μια φορά: Μέγας και Άγιος Βασίλειος, για τους Ειδωλολάτρες: («...εμείς δεν έχουμε ανάγκη να ξετινάξουμε τις θεωρίες τους. Αρκούν οι ίδιοι να ανατρέπουν ο ένας τον άλλο. »).

Σημειώσεις

1. Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα μέθοδος που να μετρά την εκ γεννητής (βιολογική) νοημοσύνη (Πηγή: Εγκυκλοπαίδεια Britannica Deluxe 2002)

 

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ & ΕΒΡΑΙΟΙ ΥΠΟΧΘΟΝΙΟΙ

(Κατά: Ι. Φουράκη, Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

(Κατά: Γεωργίου Πάλμου, Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

(Κατά: Νίκου Καρακάκου, Θεολόγου, Alter, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

(Κατά: Γεωργίου Καρποδίνη, Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, 19/11/2005)

(Κατά: Λεγομένης Ομάδας Εθνικής Αποκαταστάσεως [Ο.Ε.Α.] = 1 πρόσωπο)

 

Αριστερά: Βλάσης Μπονάτσος  (Πηγή: Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Μέσο αριστερά: Γεώργιος Πάλμος, Ερευνητής, αυτοφερόμενος ως εκπρόσωπος Μ.Μ.Ε. των Έψιλον  (Πηγή: Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Μέσο Δεξιά: Νίκος Καρακάκος, Θεολόγος (Πηγή: Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003)

Δεξιά: Γιώργος Καρποδίνης, Ραδιοφωνικός παραγωγός (Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, 19/11/2005)

Βίντεο 02, Μέγεθος: 59Kb - Διάρκεια:  22΄΄  Ο θεολόγος Νίκος Καρακάκος αναφέρει πως τα λεγόμενα του Γ. Γκιόλβα για την Ανδρομέδια Πελασγική Προέλευση των Ελλήνων βασίζονται σε απόρρητα έγραφα της Εθνικής Ομάδας Αποκαταστάσεως (Ο.Ε.Α.)  και αναφέρουν πως οι προαιώνιοι εχθροί των Ελλήνων θα συντριβούν.

Βίντεο 04, Μέγεθος: 229Kb – Διάρκεια: 1΄ 29΄΄

Ο Μπονάτσος, ο θεολόγος και ο Γ. Πάλμος εξιστορούν την σχέση αρχαίων Ελλήνων και διαστημικών οχημάτων και γίνεται σχόλιο σε βιβλία του Κώστα Πλεύρη.

Βίντεο 06, Μέγεθος: 471Kb - Διάρκεια: 3΄ 05΄΄ Ο Γ. Γκιόλβας υποστηρίζει παλαιές επισκέψεις εξωγήινων εις τον πλανήτη. Λέγει πως αυτοί ήσαν οι 12 θεοί του Ολύμπου που ήρθαν να μας διαμορφώσουν. Εξωγήινοι επισκέπτονται την γη και βρίσκονται μεταξύ μας. Είναι οι φυλές από δύο πλανήτες που επισκέπτονται την Γη. Οι πρώτοι είναι 60 εκατοστών ύψους και ο άλλοι που μοιάζουν με τους αρχαίους Έλληνες, με φυσιολογικό ανθρώπινο ύψους. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Οι Μάγιας ήρθαν από ένα πλανήτη του Ηλιακού συστήματος που ένεκα της τεχνολογικής του εξέλιξης εξερράγη πριν 3.000.000 χρόνια. Οι λευκοί εξωγήινοι Έλληνες είναι από τον Σείριο και κυκλοφορούν ανάμεσά μας ενώ οι άλλοι, οι κοντοί των 60 εκατοστών είναι από άλλο πλανήτη και έχουν συνεχώς πολέμους με τους άλλους.

Βίντεο 07, Μέγεθος: 64Kb - Διάρκεια: 24΄΄ Ο Γ. Γκιόλβας υποστηρίζει πως η φυλή των εξωγήινων από τον Σείριο, οι αρχαίοι Έλληνες, θα προστατέψουν τον πλανήτη από την άλλη φυλή που θέλει την καταστροφή του (περιβαλλοντολογική κ.λ.π.). Αυτή η άλλη φυλή είναι ο διεθνής Σιωνινισμός.

Βίντεο 09, Μέγεθος: 40Kb - Διάρκεια: 120΄΄Ο Γ. Πάλμος υποστηρίζει πως μετά το 1947 η τεχνολογία Βριλ και Θουλ την παίρνει μια ομάδα 5 ατόμων (2 ελληνοαμερικανοί &  Έλληνες). Οι πιλότοι των οχημάτων αυτών που έχουν εξελιχθεί και φτάσει στο αέλιο 3 είναι 20% Έλληνες και 80% από άλλες χώρες.

Βίντεο 10, Μέγεθος: 423Kb – Διάρκεια: 2΄ 29΄΄Ο Γ. Πάλμος υποστηρίζει πόλεμο πανάρχαιο μεταξύ Ελλήνων και χθόνιων σύμφωνα με την θεωρία του Ι. Φουράκη. Σε αυτόν τον πόλεμο υπάρχουν εξελίξεις. Έχουν κυριαρχήσει ουσιαστικά, οικονομικά και τεχνολογικά πάνω στον πλανήτη οι απόγονοι των χθονίων και επειδή δεν τα βγάζουν πέρα (αναφέρουν τεχνολογικά κατορθώματα) επιθυμούν να καταστρέψουν τον πλανήτη Γη και να μετακομίσουν στον Χ πλανήτη. Οι αντίθετοι είναι από τις ομάδες Θουλ και Βριλ (Γερμανοί) που κατά την διάρκεια του Β΄ ΠΠ και νωρίτερα κατασκεύασαν τον πρώτο ιπτάμενο δίσκο. Μετά τον πόλεμο έγινε αερομαχία με τους Αμερικάνους στην βάση των Βρυλ στον Νότιο Πόλο όπως κέρδισαν του Αμερικάνους.

 

Μυθοπλάστες: Βλάσης Μπονάτσος, Γεώργιος Πάλμος, Νίκος Καρακάκος, Γεώργιος Καπορδίνης, Ο.Ε.Α.

Απάντηση: Όλες αυτές οι θεωρίες δεν είναι τίποτα άλλο παρά η θρησκεία των ναζί εις την οποία συνεχίζουν το μίσος κατά των Εβραίων, αφού έχασαν τον πόλεμο. Στην ελληνική έκδοση αυτές οι θεωρίες υποκαθιστούν τους Γερμανούς - Αρίους με τους Έλληνες - Αρίους.   Στα παρακάτω βίντεο αποσυμβολίζονται: 

1. Η Ομάδα Έψιλον (Γ. Πάλμος, Γ. Γκιόλβας, Ανέστης Κεραμυδάς) και οι οπαδοί της και οι δηλώσεις τους για υπερ-Έλληνες ενάντια σε Σιωνιστές

2. Η Ομάδα Εθνικής Αποκαταστάσεως (Ο.Ε.Α.) και η σχέση της Ελληνικής Πελασγικής φυλής με τον Σείριο

3. Οι δηλώσεις Φουράκη Ιωάννη για διαχωρισμό στον πλανήτη σε δύο αντίπαλες προαιώνιες φυλές, τους Σιωνιστές και τους Έλληνες Άριους

4. Οι δήθεν τεχνολογίες ιπταμένων δίσκων ονόματι Θουλ που ανακαλύφθηκαν από τους Γερμανούς κατά το διάστημα του μεσοπολέμου και αργότερα

Από Αριστερά: ο Μάνος Δανέζης, Καθηγητής Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Δημήτριος Χαλδέας, ο Παναγιώτης Παππάς Φυσικός Καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά, ο Γεώργιος Τσαγκρινός Διευθυντής Περιοδικού Ιχώρ, (Πηγή Φώτο: Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός Alter, Εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ Μάρτιος 2004 & Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Δεκεμβρίου 2004)

Βίντεο, Μέγεθος: 314Kb - Διάρκεια: 3΄14΄΄. O Μάνος Δανέζης, Καθηγητής της Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών,  είναι η απόδειξη περί της απάτης της Ομάδας Έψιλον. Ας δει ο καθείς τι σημαίνουν οι δηλώσεις Γεωργίου Γκιόλβα, Βαρδίκου Δημήτριου και Ιωάννη Φουράκη,  αλλά και για τις δύο φυλές (Υποχθόνιους - Εβραίους & Αρίων - Αρχαίων Ελλήνων) που υποτίθεται βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο από τα αρχαία χρόνια..  (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Χωρίς Μοντάζ ΙΙ Μάρτιος 2004)

Βίντεο, Μέγεθος: 726 -Διάρκεια: 5΄27΄΄: Ο Μάνος Δανέζης, Καθηγητής της Αστροφυσικής, ελέγχει τις απόψεις του θεατή της εκπομπής Δημήτριου Χαλδέα για το Α.Τ.Ι.Α. του Ρόσγουελ, με την αναγραφόμενη λέξη Ελευθερία εις τα θραύσματά του. Είδηση που αναπαράγεται και από τον καθηγητή Παναγιώτη Παππά. Ο Μάνος Δανέζης εξηγεί την σχέση των Α.Τ.Ι.Α. με τον ναζισμό και την μυθολογία της Θούλης, τον χρηματισμό του νεοναζιστή Γάλλου και φιλέλληνα Λεπαίν από Ουφολογικές οργανώσεις της Ευρώπης, καθώς τα λεγόμενα εκείνων των Ελλήνων που συμβαδίζουν με τις θεωρίες του Έριχ Φον Νταίνικεν  (Πηγή: Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός Alter, Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Δεκεμβρίου 2004)

Αριστερά: Κάτοψη και υποθετική επεξηγηματική πλάγια τομή του V-7 Kubelblitz (Justo Miranda: Reichsdreams Series). Παρατηρήστε το μέγεθός τους σε σύγκριση με την ανθρώπινη φιγούρα και το αυτοκίνητο (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 129, άρθρο: «Foo Fighters, το μυστικό όπλο του Χίτλερ ή εξωγήινη τεχνολογία; (ή μήπως συνδυασμός τους;)», Γεώργιος Ηλιόπουλος, σελίδα 31)

Μέσο: Το σύμβολο της οργάνωσης Thule (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 121, άρθρο: «Η μυθική Υπερβορεία», Σ. Καμπούρη, σελίδα 50)

Δεξιά: Το πρώτο σύμβολο των Vrill ήταν το σύμβολο μίας εταιρίας με την ονομασία Vrill, η οποία κατασκεύαζε κινητήρες και οχήματα (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 121, άρθρο: «Η μυθική Υπερβορεία», Σ. Καμπούρη, σελίδα 44)

Αριστερά: Ναζιστικός Ιπτάμενος δίσκος δίπλα σε Kubelwagen (Πηγή Φώτο: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 117, ένθετο: Τα απόρρητα έγγραφα της CIA, Αντώνης Μποσνακούδης, σελίδα 4)

Δεξιά: Κάτοψη του Fw500A, της πιθανής επανδρωμένη μετεξέλιξης του Kubelblitz (Σφαιρικός Κεραυνός) από την FOCKE WULF (Micelle Sabatini) (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 129, άρθρο: «Foo Fighters, το μυστικό όπλο του Χίτλερ ή εξωγήινη τεχνολογία; (ή μήπως συνδυασμός τους;)», Γεώργιος Ηλιόπουλος, σελίδα 31)

Αριστερά: Από ναζιστικά εμβλήματα. Αριστερά (επάνω και κάτω): το σύμβολο του Vrill, ο κεραυνός του Isais. Δεξιά: (επάνω και κάτω): Ο Malok και το σύμβολο του κεραυνού του Isais (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 121, άρθρο: «Η μυθική Υπερβορεία», Σ. Καμπούρη, σελίδα 50)

Μέσο: Το σύμβολο της οργάνωσης Vrill (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 121, άρθρο: «Η μυθική Υπερβορεία», Σ. Καμπούρη, σελίδα 50)

Δεξιά: Τα σύμβολα του μαγικού «Μαύρου Ήλιου» (Schwarze Somme SS) (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 121, άρθρο: «Η μυθική Υπερβορεία», Σ. Καμπούρη, σελίδα 50)

Αριστερά: Ναζιστικός Ιπτάμενος δίσκος (Πηγή Φώτο: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 117, ένθετο: Τα απόρρητα έγγραφα της CIA, Αντώνης Μποσνακούδης, σελίδα 4)

Μέσο: Γερμανία, 1945: Το Hannebu III προσγειωμένο. Είναι πράγματι εντυπωσιακή η τεχνολογική πρόοδος του Γ΄ Ράιχ το τελευταίο διάστημα του πολέμου. Αυτή η ίδια πρόοδος δείχνει άλλωστε και την ουτοπιστική (;) τάση που επικρατούσε στην ναζιστική ηγεσία. Πίστευαν ακράδαντα ότι τη λύση στον ήδη διαφαινόμενο όλεθρο, θα έδινε η συμμαχία τους με έναν εξωγήινο πολιτισμό, την οποία και προσπαθούσαν να επιτύχουν με όλα τα μέσα!

Βέβαια, όλα αυτά τα στοιχεία παραποιήθηκαν ή αποσιωπήθηκαν από τους νικητές Συμμάχους γιατί, αν γίνονταν ευρέως γνωστά, δεν θα μπορούσε να επιβληθεί παγκόσμια η γνωστή ρηχή ρασιοναλιστική νοοτροπία που δεν αφήνει κανένα περιθώριο στο «αδύνατο»...(Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 121, άρθρο: «Η μυθική Υπερβορεία», Σ. Καμπούρη, σελίδα 48)

Δεξιά: Η όμορφη Maria Orsic ή Orschitch, το βασικό διάμεσο (μέντιουμ) μέσου του οποίου ελαμβάνοντο οι πληροφορίες για την κατασκευή των Hannebu. Οι σκεπτικιστές, πριν χαμογελάσουν ειρωνικά για αυτές τις μεθόδους απόκτησης τεχνολογίας, ας σκεφτούν ότι αυτοί οι ιπτάμενοι δίσκοι όντως πέταξαν. (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 121, άρθρο: «Η μυθική Υπερβορεία», Σ. Καμπούρη, σελίδα 49)

 

Περισσότερα

ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Πριν εισέλθει κάνείς εις τα απολογητικά σχόλια του Απολογητή, είναι χρήσιμο να δει τι πιστεύουν οι Έλληνες φιλοπαγανιστές αντίχριστοι («γκρεμίζοντας τα είδωλα του εβραιοθεού»):

ΘΕΟΛΟΓΙΑ & ΗΘΙΚΗ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ

Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, Ιδιοκτήτης και εκδότης του περιοδικού Απολλώνιου Φωτός (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter εκπομπή Αθέατος Κόσμος - Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004)

Η ατραπός του πολεμιστή σε Ιαπωνία & αρχαία Σπάρτη

Αριστερά: Τυμπανιστές της χιτλερικής νεολαίας. Η νεολαία αυτή ακολουθούσε την εκπαίδευση των ιλών και αγελών της αρχαίας σπαρτιατικής νεολαίας. (Πηγή: Περιοδικό Απολλώνειο Φως,  άρθρο Η ατραπός του πολεμιστή σε Ιαπωνία και Αρχαία Σπάρτη, Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, σελίδα 34)

Δεξιά: Ο αρχηγός της χιτλερικής νεολαίας Αρθούρος Άξμαν συγχαίρει μέλη της μεραρχίας SS- Hitlerjugend με το αριστερό του χέρι. Το δεξί το έχασε στο ρωσικό μέτωπο! (Πηγή: Περιοδικό Απολλώνειο Φως, τεύχος 50, άρθρο Η ατραπός του πολεμιστή σε Ιαπωνία και Αρχαία Σπάρτη, Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, σελίδα 34)

 

Γεγονός το οποίο ενισχύει την άποψη ορισμένων ερευνητών, σύμφωνα με την οποία οι πολιτισμοί χωρών, όπως η Ιαπωνία, εμφανίζουν μεγαλύτερη συνάφεια με την αρχαιοελληνική κληρονομιά, από ότι εκείνοι της δύσεως.

Μη λοσμονούμε άλλωστε ότι η Ιαπωνία επί αιώνες διατήρησε τα παραδοσιακά ήθη και έθιμά της, βασισμένα στην φυσιολατρεία και στο ηρωϊκό ιδεώδες, καθώς παρέμεινε ανεπηρέαστη μέχρι και το τέλος του Β΄ Π.Π., οπότε και υπέστη την εκφυλιστική επίδραση των νικητών του εβραιοκρατούμενου πλέον δυτικού κόσμου...

..αλλά κυρίως η ταύτιση με ηθικές ιδέες και αξίες, προεξάρχουσα σημασία ανάμεσα στις οποίες κατέχει η έννοια της Τιμής. Τόσο στην μακρινή Ιαπωνία όσο και στην αρχαία Λακεδαίμονα επικρατούν θεσμοί που καθορίζουν την ζωή, οι οποίοι έχουν εξαιρετική ομοιότητα προς τα θεσπίσματα του Λυκούργου.

... Στα εγχειρίδια (ξιφίδια) των αξιωματικών των SS υπήρχαν χαραγμένες οι λέξεις Blud-Ehre (Αίμα - Τιμή), υποδηλώνοντας την σημασία που προσελάμβανε η διατήρηση της φυλετικής αγνότητας και του στοιχείου της τιμής ως θεμέλιοι λίθοι της παραδόσεως του πολεμιστή.

Σε αμφότερα τα συστήματα, η απόκτηση και συσσώρευση γνώσεων δεν αποτελούσε αυτοσκοπό, αντίθετα αποδίδονταν έμφαση στην ανάπτυξη και ενδυνάμωση του χαρακτήρα, εδραζομένη στην καλλιέργεια της έμφυτης αντιλήψεως και στην απόκτηση της διαισθητικής ικανότητας, στοιχείου εξαιρετικά αναγκαίου για την λήψη ακαριαίων αποφάσεων και κατ’ επέκταση για την επιβίωση του μαχητή. Όπως άλλωστε αναφέρει και ο Ξενοφών στο έργο του «Λακεδαιμονίων Πολιτεία» (2,2), η εκπαίδευση επικεντρώνονταν στην εμπέδωση της ηθικής ανωτερότητας και στην καλλιέργεια της πειθούς, εννοούμενη ως συνειδητή πειθαρχία, και της αιδούς, εννοούμενη ως εγκράτεια και εμβίωση ενάρετου βίου, συναρτόμενη προς τον σεβασμό και την προσήλωση προς τους νόμους και τα προστάγματα της Πολιτείας. Ένας από τους βασικούς σκοπούς της εκπαιδευτικής διαδικασίας ενός πολεμιστή, είτε λάκωνα είτε Ιάπωνα, ήταν η υπράσπιση της τιμής και του ονόματός του, παράλληλα με την υπεράσπιση του νόμου, η απεριόριστη υπακοή στον οποίο έχει καταστήσει, όπως επιγραμματικά αναφέρει ο Δημάρατος, τους λάκωνες ως τους καλύτερους στρατιώτες ανά τον κόσμο.

Αυτού που υπό την σκέπη των Λαβάρων και των Σημαιών, των καθαγιασμένων συμβόλων της Φυλής και της Πολεμικής Αρετής, των λαβάρων που αναπαριστούν τις δυνάμεις εκείνες που στηρίζουν και οδηγούν από τον θεϊκό κόσμο τους αγωνιστές στη μάχη, χαράζει την ατραπό της αγωνιστικής προσφοράς και εν τέλει τη συνειδητή επιλογή της υπέρτατης θυσίας.

...Τα όπλα για τον πολεμιστή και στα δύο συστήματα, κατείχαν ιερό χαρακτήρα. Η κατασκευή του σπαθιού αποτελεί όχι απλώς το αντικείμενο αλλά το επίκεντρο μίας μυητικής διαδικασίας. Η σφυρηλάτηση του σπαθιού, συνδεόμενη με την επικέντρωση του νου προς ανώτερες σφαίρες ανατάσεως, η τεχνική της δημιουργίας υπό την επήρεια μίας μυστικιστικής έκστασης, οδηγεί σε μία θετική φόρτιση, αποτελώντας το σπαθί μία προέκταση του πολεμιστή.

Η λάμα του σπαθιού συμβολίζει την ουράνια κατάσταση και υπεροχή, η κόψη του συμβολίζει την θεότητα η οποία εκδηλώνεται δυναμικά, η λαβή ανταποκρίνεται στα γήϊνα, ενώ η θήκη αντιπροσωπεύει την αρμονία των αντιθέσεων. Υπό την κυριαρχία του πνεύματος των νόμων του Λυκούργου, οι Λακεδαιμόνιοι ένιωθαν την Πατρίδα τους ως έναν Ιερό Ναό στον οποίο απέδιδαν τιμές, με υπέρτατη αφιέρωση την ίδια τη ζωή τους. Στις θρησκευτικές εορτές που τελούνταν μάλιστα προς τιμήν της Ορθίας Αρτέμιδος, διεξάγονταν αγωνίσματα και ασκήσεις σκληραγωγίας για ψυχική και σωματική χαλύβδωση.

....Όταν ο άνθρωπος νιώσει και πάλι αυτοκυρίαρχος, γκρεμίζοντας τα είδωλα του εβραιοθεού και του χρυσού μόσχου, όταν σπάσει τις αλυσίδες που τον σκλάβωσαν στον απατηλό «παράδεισο» της καταναλωτικής παράνοιας και της υλιστικής σχιζοφρένειας, όταν νιώσει και πάλι την αρχέγονη παράδοση να κυλά στο αίμα του και να διαποτίζει τη σκέψη του η λατρεία προς την Φύση και τα Ηρωικά ιδεώδη της φυλής του, τότε η Σπάρτη θα αναγεννηθεί στην ψυχή και στη σκέψη του. Τότε και μόνο τότε θα σταθεί ικανός να ιχνηλατήσει τον ίδιο δρόμο της τιμής και του καθήκοντος που ορίζουν τα φυλετικά πεπρωμένα, όμοια με τους ένδοξους προγόνους του. Τότε μόνο θα συναισθανθεί το μεγαλείο του να είναι Έλληνας, να είναι ʼνδρας, ενάντια στο πνεύμα της παρακμής, ενάντια στους δειλούς και στους προσκυνημένους, με άλλα λόγια να είναι Πολεμιστής...

Πηγή: Περιοδικό Απολλώνειο Φως,  άρθρο Η ατραπός του πολεμιστή σε Ιαπωνία και Αρχαία Σπάρτη, Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, σελίδα 34

Αριστερά: Η Γεωπολιτική της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας 1933 -1945. Η Γερμανική γεωπολιτική αποσκοπούσε όχι απλώς στην υλοποίηση των σκοπών του Παγγερμανισμού, αλλά απέβλεπε και στην έκφραση των οραμάτων της Αρίας Φυλής. Μια τιτάνια μάχη άρχιζε από τις δυνάμης της Παραδόσεως, ενάντια στον έκφυλο κόσμο των μαρξιστικοφιλελευθέρων εβραιόδουλων διεθνιστών (Πηγή: Ησαΐας Ι. Κωνσταντινίδης, Η Γεωπολιτική της Εθνικοσοσιαλιστικής [Ναζιστικής] Γερμανίας (1933 - 1945), εκδόσεις Απολλώνειο Φως)

Δεξιά: Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Απολλώνειο Φως: Β. Τσιρίμπας, Οι πρωτοπόροι της Εθνοκοινωνικής Αγωγής, WalterDarre, Αίμα και Γη, Ι. Χαραλαμπόπουλος, Σιωνισμός & Εθνικές Τραγωδίες, Ι. Χαραλαμπόπουλος, Ελληνοκεντρική Αναγέννηση

Τάφος με θύματα του ναζιστικού «προγράμματος ευθανασίας»

ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Μνήμες της ναζιστικής θηριωδίας ξύπνησε η πρόσφατη ανασκαφή πρόχειρου ομαδικού τάφου στην πόλη Μέντεν Μπόργκε της Γερμανίας φέρνοντας στο φως 51 νεκρούς. Οι εικασίες που διατυπώνονται τους συνδέουν με το αποτρόπαιο «πρόγραμμα ευθανασίας» του Αδόλφου Χίτλερ για την κάθαρση της άριας φυλής από ανθρώπους με σωματικές και νοητικές αναπηρίες.

Από την εκταφή, που έγινε στο καθολικό νεκροταφείο της περιοχής και δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, βρέθηκαν 22 σκελετοί παιδιών και 29 ενηλίκων με σημάδια βίαιου θανάτου, ενώ μερικοί έφεραν σημάδια σωματικής αναπηρίας, κάτι που παραπέμπει στο ναζιστικό πρόγραμμα «ευθανασίας». Σύμφωνα με τη μαρτυρία μιας γυναίκας στα αποκαλυπτήρια του μνημείου πεσόντων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 2000 στο γειτονικό χωριό Βίμπερν υπήρχε κλινική και οι νεκροί της  μεταφέρονταν στο σημείο που έγινε η πρόσφατη ανασκαφή. «Σε αυτή την κλινική, όπως όλοι γνωρίζουν, εφαρμοζόταν η ευθανασία» συμπληρώνει ο ιστορικός Τέο Οσιερμαν. Ενας άλλος αυτόπτης μάρτυρας  ανέφερε ότι είχε δει να μεταφέρονται πτώματα με άμαξες και να αδειάζονται σωρηδόν σε έναν τάφο.

Ο Καρλ Μπραντ, προσωπικός γιατρός του Χίτλερ (Πηγή: Εφημερίδα το Βήμα, Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2006, σελ. 18)

Το«Action T4»

Το πρόγραμμα των ναζιστών με την ονομασία «Αction Τ-4» ξεκίνησε το 1939 με επικεφαλής  τον προσωπικό γιατρό του Χίτλερ Καρλ Μπραντ και ήταν η κορύφωση μιας συνεχούς προσπάθειας του Γ΄ Ράιχ για κάθαρση του γερμανικού γένους που χρονολογείται από το 1933, όταν το κοινοβούλιο δημοσίευσε νόμο για την εθελοντική στείρωση ανδρών και γυναικών που υπέφεραν από κληρονομικές ασθένειες. Έναν χρόνο αργότερα η στείρωση έγινε υποχρεωτική, ενώ το 1935 θεσπίστηκε ο «Νόμος για τη Διάσωση της Κληρονομικής Υγείας του Γερμανικού Λαού».

Τον Σεπτέμβριο του 1939 ο Αδόλφος Χίτλερ παραχώρησε στον δόκτορα Μπραντ την εξουσία να επιβάλλει στους ασθενείς με ανίατες ασθένειες «θάνατο ευσπλαχνίας», με δηλητηριώδη αέρια και θανατηφόρες ενέσεις. Ο Μπραντ καταδικάστηκε το 1947 σε θάνατο δι’ απαγχονισμού.

Οι Αρχές της Γερμανίας πάντως θα συνεχίσουν τις έρευνες και σχεδιάζουν να ενταφιάσουν κατάλληλα τους νεκρούς ώστε «να μην εξαφανιοτούν ολοκληρωτικά από τη συνείδηση του χωριού».

Πηγή: Εφημερίδα το Βήμα, Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2006, σελ. 18

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ & ΝΕΟΛΑΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Είναι φανερό κατά το Ευαγγέλιο, πως η γυμναστική δεν είναι άχρηστη, οπωσδήποτε και ασφαλώς τα μέγιστα προτιμότερη ως ενασχόληση των νέων, παρά το τσιγάρο, τα πιοτά και η ακολασία, αλλά ασφαλώς μόνη της είναι άχρηστη αν δεν συνοδεύεται από την Αγιοπνευματική «Γυμναστική». Διότι η δεύτερη, εν αντιθέσει με την πρώτη, δεν στοχεύει μόνο εις την σημερινή ζωή αλλά και στην μέλλουσα, με συνέπεια να έχει ωφέλεια μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας, εφόσον άγει εις τον αιώνιο παράδεισο προς αποφυγή του αιώνιου κολασμού της ψυχής:  Α΄ Προς Τιμόθεον, Κεφ. Δ΄ «7 τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους παραιτοῦ, γύμναζε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν· 8 ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης.»

Εκείνοι λοιπόν που διατείνονται πως το σπουδαιότερο ιδεώδες είναι αποκλειστικά η γύμναση και η μετατροπή του ανθρώπου σε ένα υπάκουο σε ανθρώπινους κανόνες, πειθήνιο και χωρίς ηθική ον, έρμαιο στα χέρια των εντολοδόχων του, είναι μόνο οι φασίστες και οι πανταχού λάτρεις του ολοκληρωτισμού. Τα φασιστικά καθεστώτα και ιδίως εκείνο του Χίτλερ απέδειξαν το που οδηγεί η συνεχής εκγύμναση του ατόμου, όταν δεν συνοδεύεται από πνευματική καλλιέργεια. Σε υπάκουα, φιλοπόλεμα, υπεροπτικά και ματαιόδοξα άτομα, πειθήνια στον κάθε λογής απαίδευτο και ηλίθιο που εξακοντίζει συνθήματα και το άτομο τα εκλαμβάνει ως διαταγές.

Βίντεο: Μέγεθος: 77Kb - Διάρκεια: 33΄΄ Εμείς θέλουμε να είμαστε ένας λαός, και θέλουμε εσείς να γίνεται εκείνος ο λαός. Δεν θέλουμε άλλο κατηγορίες και κάστες. Θέλουμε ένα ράιχ και σεις πρέπει να διαπαιδαγωγηθείτε γι’ αυτό. θέλουμε ένα λαό υπάκουο και σεις πρέπει να συνηθίσετε στην υπακοή. (Πηγή: Il Trionfo della Volonta, Leni Rienfenstahl, Edizione iataliana a cura di Nicola Caracciolo, Realizzazione: Istituto Luce, L’ Espresso Cinema, Collezione Riefenstahl)

Αγοράκια της Ναζιστικής Νεολαίας σε συγκέντρωση της τελευταίας, ακούν τον Φύρερ τους, ο οποίος με μια διδασκαλική ρητορική πλύση εγκεφάλου, μετέτρεψε την τρυφερότητα και αγαθότητα, σε μια άνευ προηγουμένου μελλοντική μηχανή παραγωγή δολοφονίας και εξαδραπονδισμού (Πηγή Φώτο: Il Trionfo della Volonta, Leni Rienfenstahl, Edizione iataliana a cura di Nicola Caracciolo, Realizzazione: Istituto Luce, L’ Espresso Cinema, Collezione Riefenstahl)

«Ρητορικὴν μὲν γὰρ ἐπ’ ἀδικίᾳ καὶ συκοφαντίᾳ συνεστήσασθε, μισθοῦ πιπράσκοντες τῶν λόγων ὑμῶν τὸ αὐτεξούσιον καὶ πολλάκις τὸ νῦν δίκαιο αὗθις οὐκ ἀγαθὸν παριστῶντες· ποιητικὴν δὲ. μάχας ἵνα συντάσσητε θεῶν καὶ ἔρωτας καὶ ψυχῆς διαφορὰν.»

(Μτφρ: Πράγματι την μεν ρητορική συνεστήσατε δι’ αδικίαν και συκοφαντίαν, πωλούντες με χρήματα το αυτεξούσιον των λόγων σας και πολλάκις παριστώντες το εκάστοτε δίκαιον ως μη αγαθόν· την δεν ποιητικήν, δια να περιγράφετε μάχες και έρωτες θεών και διαφθοράν ψυχής) (Πηγή: Τατιανού Προς Έλληνας, Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογητές 2, Τατιανός και Αθηναγόρας, Πατερικές εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Πρόλογος: Ελληνικά και βαρβαρικά επιτεύγματα 1β, σσ. 30 - 31)

Τα ακόντια ήταν όπλα και όχι απλώς μέσα για αθλητικές «επιδόσεις».

Στην αρχαία Ελλάδα η εκγύμναση αποτελούσε το μέσο της παραγωγής, όχι καλαίσθητων, αλλά δυνατών μελών πολιτών για την στρατολόγηση και χρήση τους από την πολιτεία η οποία συνήθως αντιμάχονταν όλες τις διπλανές της. Η καλαισθησία του γυμνασμένου σώματος φάνηκε κατόπιν ως αποτέλεσμα της συνεχούς εκγύμνασης και εκτιμήθηκε παράλληλα αλλά δεν ήταν αυτοσκοπός. Στόχος ήταν η δημιουργία της φάλαγγας και του οπλίτη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο εις τους Ολυμπιακούς το τρέξιμο γίνονταν με ασπίδα, εγίνετο ρίψη ακοντίου [όπλου], τελείτο πυγμαχία και πάλη ή παγκράτιο κ.λ.π. με πολλές φορές την θανάτωση του αντιπάλου. Στόχος της γυμναστικής ήταν η δημιουργία στρατιωτών και δηλαδή ανθρώπων που εύκολα σκότωναν δίχως καμιά περίσπαση θρησκευτική ή ηθική. Το αθλητικό ιδεώδες ήταν το επακόλουθο της εκγύμνασης και όχι ο αυτοσκοπός.

Στην αρχαία Σπάρτη το ζήτημα έγινε πολύ πιο αυστηρό.  Η έλλειψη Δημοκρατικού πολιτεύματος, η εφ’ όρου ζωής γυμναστική και η χρήση όπλων, μετέτρεψε τους πολίτες σε άκριτα ρομποτικά βιολογικά συστήματα, που ασφαλώς πετύχαιναν στρατιωτικές νίκες. Όμως, αυτό που πρέπει να αντιληφθούν πολύ καλά όλοι εκείνοι οι νεοπαγανιστικοί νεοναζιστές δεινόσαυροι της ιστορίας, είναι πως τόσο η Σπάρτη όσο και Χιτλερική Γερμανία, παρ’ όλες τις φανατικές τους γυμναστικές χάθηκαν και τις κατάπιε ο Χρόνος -Κρόνος. Η Σπάρτη κατόρθωσε να επιβιώσει μερικούς αιώνες, ενώ η Χιτλερική Γερμανία μόνο περίπου μια δεκαετία, η δε Ιαπωνία των Σαμουράι εξαφανίστηκε από προσώπου γης, μετά από χρόνια καταδυνάστευσης των αγροτών της, αποδεικνύοντας το μάταιο, αν όχι το ηλίθιο, της οργάνωσης της πολιτείας βάση του στρατιωτικού, μιλιταριστικού γυμναστικού μοντέλου διοίκησης και διαβίωσης - επιβίωσης.

Το χριστιανικό Ευαγγέλιο έχει ιστορία 2.000 χρόνων, ενώ η Βίβλος ακόμη 1.000, αν και δεν διδάσκουν μιλιταρισμό ή αθλητισμό σώματος αλλά αθλητισμό πνεύματος. Τρεις χιλιάδες χρόνια μοντέλου διαμόρφωσης πολιτών & ανθρώπων δεν έχει εκλείψει ως σήμερα και δεν θα εκλείψει μέχρι την 2α παρουσία. Αυτό αποκαλείται ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, διότι ο Χριστός δεν είναι κατακτητής Γης, όπως οι τόσοι άλλοι, αλλά «Κατακτητής», και δηλαδή Ποιμένας και Σωτήρας, ψυχών. Το χώμα δεν έχει καμιά αξία. Οι άνθρωποι ναι. Αν κατακτήσεις το πρώτο είναι σίγουρο πως θα το χάσεις από άλλους ανθρώπους. Αλλά αν κατακτήσεις τους ανθρώπους που πατούν το χώμα, τότε έχει κατακτήσει και αυτό.

Κατά Ματθαίον, Κεφ. Κδ΄ «35 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι.»

ΟΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ

Η προσωπική δισκοθήκη του Χίτλερ

Περιέχει απαγορευμένους Εβραίους και Ρώσους συνθέτες

Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν λάτρης του Βάγκνερ και είχε εξοστρακίσει από τον χώρο της μουσικής οτιδήποτε μη γερμανικό και μη «φυλετικά καθαρό». Στις αίθουσες συναυλιών του Τρίτου Ράιχ ήταν απαγορευμένοι οι Εβραίοι και Ρώσοι συνθέτες ή εκτελεστές. Παρ’ όλα αυτά ο ίδιος δεν στερούσε από τον εαυτό του την απόλαυση των... απαγορευμένων, και αυτό αποδεικνύεται από την προσωπική του δισκοθήκη.

Πρόσφατα βρέθηκε η αγαπημένη του συλλογή, περίπου εκατό δίσκοι 78 στροφών, που λέγεται ότι τους είχε πάντα μαζί του για να τους απολαμβάνει κάθε στιγμή. Τα άλμπουμ αυτά βρέθηκαν στην αποθήκη Ρώσου στρατιωτικού, του Λεβ Μπεζιμένσκι, που πέθανε πριν από λίγο καιρό. Όλοι οι δίσκοι φέρουν αύξοντα αριθμό και τη σφραγίδα του στρατηγείου του Χίτλερ. Ο Μπεζιμένσκι, αξιωματικός ασφαλείας και ανακριτής αιχμαλώτων στρατηγών των ναζί, τους είχε πάρει μέσα από την Καγκελαρία συσκευασμένους σε κιβώτια, τον Μάιο του 1945, μετά την κατάληψη του Βερολίνου από τον Κόκκινο Στρατό.

Αριστερά: Πλούσια συλλογή κλασικής μουσικής διέθετε ο Αδόλφος Χίτλερ. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007, σελ. Α17)

Σε συνέντευξη που είχε δώσει στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» λίγο προτού πεθάνει, ο Μπεζιμένσκι είχε αποκαλύψει ότι στη συλλογή του Φύρερ περιλαμβάνονταν εκτελέσεις από τις μεγαλύτερες ορχήστρες της Ευρώπης και τους διασημότερους σολίστ της εποχής. Από αυτή δεν θα μπορούσαν βέβαια να λείπουν ούτε οι Ρώσοι συνθέτες ούτε οι Εβραίοι εκτελεστές.

«Μου προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι άκουγε Ρώσους συνθέτες» αναφέρει ο Μπεζιμένσκι. Ο Χίτλερ θεωρούσε τους Ρώσους «υπανθρώπους» και δεν αναγνώριζε τη συμβολή τους στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Παρ’ όλα αυτά από τη δισκοθήκη του δεν έλειπε ούτε ο Τσαϊκόφσκι ούτε ο Μποροντίν ούτε ο Ραχμάνινοφ.

Και το πιο εκπληκτικό είναι ότι δεν έλειπαν ούτε οι Εβραίοι εκτελεστές, όπως ο μεγάλος πολωνοεβραίος βιολονίστας Μπρονισλάβ Χούμπερμαν σε κοντσέρτο του Τσαϊκόφσκι, ο αυστριακός πιανίστας Αρτουρ Σνάμπελ, επίσης Εβραίος που τη μητέρα του είχαν σκοτώσει οι ναζί.

Οι πέντε δίσκοι που αγαπούσε περισσότερο ο Χίτλερ ήταν οι σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν Opus 78 και 90, η εισαγωγή της όπερας «Ιπτάμενος Ολλανδός» του Βάγκνερ, άριες από τον «Μπόρις Γκοντουνόφ» με τον ανεπανάληπτο βαθύφωνο Φιοντόρ Σαλιάπιν, το κοντσέρτο για βιολί του Τσαϊκόφσκι με τον Χούμπερμαν και η σονάτα για πιάνο αρ. 8 του Μότσαρτ με τον Σνάμπελ.

Πηγή: Roger Boyes, The Times, Εφημερίδα Το Βήμα, Κόσμος, Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007, σελ. Α17

Ο «μεσσίας» Αδόλφος Χίτλερ, κλέπτης συμβόλων του Ιησού, δεν ακολουθούσε τις αρχές του ως «θεός». Αλήθεια, τι απογοήτευση για τους σύγχρονους τυφλούς θαυμαστές του, πάντοτε σε σχέση με τις «εβραϊκού αίματος» ρίζες του, που τα τελευταία χρόνια έχουν ποικιλοτρόπως καταγγελθεί στην υφήλιο.

 

ΧΙΤΛΕΡ, ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ

 

Αριστερά: Ο εθνικιστικός ινδικός στρατός στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των Ιαπώνων. (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 61)

Μέσο: Γεώργιος Τσαγκρινός, Φυσικός  Μαθηματικός, Διευθυντής περιοδικού Ιχώρ (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005)

Δεξιά: Η αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, Ρ. Αναστασάκης, Μ. Βερέττας, Μ. Δημόπουλος, Μ. Καλόπουλος. Μ. Κιουλαφά, Π. Μαρίνης, Χ. Μήνη, Στ. Μυτιληναίος, Γ. Σπυρόπουλος, Ο. Τουτουνζή, Γ. Τσαγκρινός, Εισαγωγή Εύα Αυλίδου, Εκδόσεις Αρχέτυπο, Έκδοση Α΄ Απρίλιος 2002, Θεσσαλονίκη

Κάποιοι σίγουρα θα υποστηρίξουν πως η εδώ έμμεση σύνδεση Ελλήνων νεοπαγανιστών, Ινδουισμού και Ναζισμού είναι «επιλεκτική» και «ακραία» ή «περιθωριακή», αφόσον οι απόψεις μιας και μόνης γυναίκας, της Σάβιτρι Ντέβι, δεν είναι δυνατόν να υπεργενικεύονται στις απόψεις του ελληνικού παγανισμού και του ινδουισμού. Κι όμως, ο παγανισμός με την διαφορετική ηθική, διαφορετική διδασκαλία, διαφορετική θεώρηση της ζωής από τον Χριστιανισμό, αλλά ιδίως με την διαφορετική θεολογία για θεούς διαφορετικούς από Εκείνον τον Χριστιανικό, επιτρέπει τέτοιες συνδέσεις, ως λ.χ. η θεώρηση του εντολοδόχου σκοταδιστή εθνικιστή σφαγέα των λαών Αδόλφου Χίτλερ ως ενσάρκωση του θεού Βισνού.

Αριστερά: Η γυναίκα κατά του χρόνου. Ο Σίβα στον χορό της καταστροφής. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 60)

Μέσο Αριστερά: Απεικόνιση της φιλοσοφίας της Μαξιμιανής. Δεσπόζουν η Αίγυπτος του Ακενατόν, η Ινδία των Αρίων, και το ελληνικό ηλιοβασίλεμα... Η αγάπη προς τα ζώα και ταυτόχρονα ο ρατσισμός προς τα ανθρώπινα όντα, αντιπροσωπεύονται από τον Χίτλερ. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 56)

Μέσο Δεξιά: Η Μαξιμιανή με Βρετανούς ομοϊδεάτες της. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 59)

Δεξιά: Ο Αδόλφος Χίτλερ ως δυτικός αβατάρα του Βίσνου. Ο Χίτλερ ήταν χορτοφάγος και είχε πάθος για τα ζώα. Η Μαξιμιανή/Σάβιτρι επίστευε ότι ο επίδοξος καταστροφέας της Δύσης, Φύρερ, ήταν ενσάρκωση του Συντηρητή της παγκόσμιας Τάξης, Βίσνου. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 58)

Αριστερά: Μοναδική ελληνική, έκδοση αποσπασμάτων βιβλίων της Σάβιτρι Ντέβι. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 57)

Μέσο Αριστερά: Σημαία των Ινδών Εθνικιστών. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 59)

Μέσο Δεξιά: Ο τάφος της Μαξιμιανής στο ’ρλινγκτον των ΗΠΑ. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 60)

Δεξιά: Η Μαξιμιανη στο Νέο Δελχί το 1978, τέσσερα χρόνια πριν τον θάνατό της. (Πηγή: Η προσωποποίηση της εθνικής ιδεολογίας, Σάβιτρι Ντέβι, Δημήτριος Κιτσίκης, τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 154, σελ. 60)

ΠΗΓΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

Εγκυκλοπαίδειες

1.  Brittanica Deluxe 2002

Περιοδικά

1. Ιχώρ, τεύχη 35-36, 38

2. Ιστορικά θέματα, τεύχη 7, 18

3. Απολλώνειο Φως, τεύχος 50

4. Τρίτο Μάτι 117, 129, 154

5. Η Άνοδος του Γ΄ Ράιχ, Ιωάννης Κούτουλας, Ιστορικός, Παγκόσμια Ιστορία, τεύχος 7

6. Δαυλός, τεύχη 136, 137, 242

7. Τρίτο Μάτι, 117, 121, 127

8.  Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 36

Βιβλία

1. Ησαΐας Ι. Κωνσταντινίδης, Η Γεωπολιτική της Εθνικοσοσιαλιστικής [Ναζιστικής] Γερμανίας (1933 - 1945), εκδόσεις Απολλώνειο Φως

2. Παν.Μαρίνης, Η ελληνική θρησκεία, εκδ. Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1996

3. D. Skar «The Nazis and the Occult»

4. «Wotan», Γιούνγκ.

Ραδιοτηλεοπτικοί Σταθμοί

1. Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Αθέατος Κόσμος - Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004, Χωρίς Μοντάζ ΙΙ Μάρτιος 2004 - Σάββατο 07/02/2004, Οι πύλες του Ανεξήγητου Δεκέμβριος 2004 - 19/11/2005 - 30/10/2005, Εξωγήινες αϋπνίες - Χειμώνας 2003

2. Ελληνική Τηλεόραση 1 (ΕΤ1), Παρασκήνιο 08/12/2005

3. History Channel, Hitler and Nazi Occultism

Διαδίκτυο

1. http://www.kinsmanredeemer.com/PositiveChristianity.htm

2. http://www.ethnikoi.org

3. http://www.sciam.com/article.cfm?articleID=00055DC8-3BAA-1FA8-BBAA83414B7F0000

Εποπτικό Υλικό

1. VHS: Il Trionfo della Volonta, Leni Rienfenstahl, Edizione iataliana a cura di Nicola Caracciolo, RealizzazioneQ Istituto Luce, L’ Espresso Cinema, Collezione Riefenstahl

Εφημερίδες

1. Ελευθεροτυπία, 7/2/1999

2. Το Βήμα, Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2006, Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007

Επιπλέον Βιβλιογραφία

1. Otto Dietrich, Οι φιλοσοφικές βάσεις του εθνικοσοσιαλισμού, μτφρ. Ευάγγελος Κυριάκης, εκδ. Ηλιοφόρος, Αθήνα 1995 (α΄ έκδ.1939)

2. Ernst deuerlein (επιμ). Der Aufstieg der NSDAP in Augenzeugenberichten, Μόναχο 1974

3. Georg. Weise, Zeitschrift fuer Deutschkunde 1935

4. Barbara Miller Lane, Architecture and Politics in the Third Reich, 1918-1945, Καίμπριτζ 1958

5. Pauls Jaskot, The architecture of Opression: The SS, Forced Labor and the Nazi Momumental Building Economy, Λονδίνο 1999

6. Carl Jung, Aufsaetze zur Zeitgeschichte, Ζυρίχη 1946

7. Το αρχέτυπο του ολοκληρωτισμού, Θεσσαλονίκη: εκδ. Στάγειρα, Θεσσαλονίκη 1990, α΄ έκδ.: Αθήνα 1972

8. www.vatican.va/holy_fathers/pius_xi/encyclicals/documents/hf_p-xi_enc_14031937_mit-brennender-sorge_en.html

 http://www.apologitis.com/gr/ancient/nazi_pagan.htm