Κύριε διευθυντά,
Καλή και ευλογημένη χρονιά,
Στο φύλλο της 14ης Δεκεμβρίου 2012 της έγκριτης και μαχητικής εφημερίδος σας "Oρθόδοξος Τύπος",της οποίας είμαι συνδρομητής,διαβάσαμε στη στήλη "Γεγονότα και σχόλια" το σχόλιο με τίτλο "Ανεπίτρεπτος επιδειξιομανία πολλών ιεροψαλτών",όπου ο συντάκτης της γράφει μεταξύ άλλων:"Ο γράφων έτυχε σε Ι.Ναό των Αθηνών,όπου για να ψαλλεί ο υπέροχος ύμνος "Τη Υπερμάχω" ξεπέρασαν τα 15 λεπτά της ώρας,με αποτέλεσμα,πολλοί πιστοί να αποχωρήσουν και όσοι απέμειναν δεν κατάλαβαν ότι ο "αμανές",που άκουγαν ήταν ο παραπάνω δημοφιλής ύμνος!".Να μας συγχωρήσει ο αγαπητός συντάκτης,αλλά είναι προφανές ότι τελεί εν μουσική συγχύσει,γιατί το συγκεκριμένο μέλος είναι το γνωστό στους κατέχοντες την εθνική μας μουσική υπέροχο αρχαίο μέλος του εν λόγω ύμνου.Ας κάνει τον κόπο ο αγαπητός συντάκτης να ανατρέξει στον 1ο τόμο του "Μουσικού Πανδέκτη" εκδόσεων "Ζωής" και θα δει εκεί "Τη υπερμάχω μέλος αρχαίον",το οποίο διαρκεί 18-19 λεπτά όχι για να κάνει επίδειξη ο ψάλλων,αλλά για να δοθεί η ευκαιρία στον ιερέα να θυμιάσει όλο το Ναό προτού αναγνώσει την στάση των Χαιρετισμών.Αν ανοίξουμε οποιοδήποτε βιβλίο των Χαιρετισμών,θα δούμε ότι μετά το τέλος του Κανόνα της Θεοτόκου,όπως π.χ. στο βιβλιαράκι "Ο Ακάθιστος Ύμνος" εκδόσεων "Αστήρ" 1972,στη σελίδα 47 διαβάζουμε "Κοντάκιον ήχος πλ.δ' (Ψάλλεται αργώς).
Όλα τα αρχαία μέλη που υπάρχουν σε χειρόγραφους κώδικες αλλά κ σε έντυπα βιβλία,μέλη ανθρώπων όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης,ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός κ.ά. δεν είναι επιδειξιομανία,αλλά αριστουργήματα που μελοποιήθηκαν προς εφαρμογή του τυπικού.Γι΄αυτό ας μην προτρέχουμε και βγάζουμε επιπόλαια συμπεράσματα.Αμανέδες είναι οι μακρόσυρτες κορώνες και οι λαρυγγισμοί κάποιων ιεροψαλτών,όχι τα αργά μέλη που είναι μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής.
Αυτά τα ολίγα προς αποκατάσταση της αληθείας.Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη διευκρίνιση.
Καλή και ευλογημένη χρονιά,
Στο φύλλο της 14ης Δεκεμβρίου 2012 της έγκριτης και μαχητικής εφημερίδος σας "Oρθόδοξος Τύπος",της οποίας είμαι συνδρομητής,διαβάσαμε στη στήλη "Γεγονότα και σχόλια" το σχόλιο με τίτλο "Ανεπίτρεπτος επιδειξιομανία πολλών ιεροψαλτών",όπου ο συντάκτης της γράφει μεταξύ άλλων:"Ο γράφων έτυχε σε Ι.Ναό των Αθηνών,όπου για να ψαλλεί ο υπέροχος ύμνος "Τη Υπερμάχω" ξεπέρασαν τα 15 λεπτά της ώρας,με αποτέλεσμα,πολλοί πιστοί να αποχωρήσουν και όσοι απέμειναν δεν κατάλαβαν ότι ο "αμανές",που άκουγαν ήταν ο παραπάνω δημοφιλής ύμνος!".Να μας συγχωρήσει ο αγαπητός συντάκτης,αλλά είναι προφανές ότι τελεί εν μουσική συγχύσει,γιατί το συγκεκριμένο μέλος είναι το γνωστό στους κατέχοντες την εθνική μας μουσική υπέροχο αρχαίο μέλος του εν λόγω ύμνου.Ας κάνει τον κόπο ο αγαπητός συντάκτης να ανατρέξει στον 1ο τόμο του "Μουσικού Πανδέκτη" εκδόσεων "Ζωής" και θα δει εκεί "Τη υπερμάχω μέλος αρχαίον",το οποίο διαρκεί 18-19 λεπτά όχι για να κάνει επίδειξη ο ψάλλων,αλλά για να δοθεί η ευκαιρία στον ιερέα να θυμιάσει όλο το Ναό προτού αναγνώσει την στάση των Χαιρετισμών.Αν ανοίξουμε οποιοδήποτε βιβλίο των Χαιρετισμών,θα δούμε ότι μετά το τέλος του Κανόνα της Θεοτόκου,όπως π.χ. στο βιβλιαράκι "Ο Ακάθιστος Ύμνος" εκδόσεων "Αστήρ" 1972,στη σελίδα 47 διαβάζουμε "Κοντάκιον ήχος πλ.δ' (Ψάλλεται αργώς).
Όλα τα αρχαία μέλη που υπάρχουν σε χειρόγραφους κώδικες αλλά κ σε έντυπα βιβλία,μέλη ανθρώπων όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης,ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός κ.ά. δεν είναι επιδειξιομανία,αλλά αριστουργήματα που μελοποιήθηκαν προς εφαρμογή του τυπικού.Γι΄αυτό ας μην προτρέχουμε και βγάζουμε επιπόλαια συμπεράσματα.Αμανέδες είναι οι μακρόσυρτες κορώνες και οι λαρυγγισμοί κάποιων ιεροψαλτών,όχι τα αργά μέλη που είναι μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής.
Αυτά τα ολίγα προς αποκατάσταση της αληθείας.Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη διευκρίνιση.
Αθήνα 1/1/2013
Δημήτριος Αναστασιάδης
Δάσκαλος Βυζαντινής Μουσικής-Λαμπαδάριος Ι.Ν.Αγίου Δημητρίου Ταμπουρίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου